ΠΕΡΙΛΑΜΠΡΟΣ ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΗΣ 25ΗΣ ΜΑΡΤΙΟΥ ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΟ ΗΠΕΙΡΟ

Ὅπως κάθε χρόνο, ἔτσι καί ἐφέτος ἀντιπροσωπεία τῆς ΣΦΕΒΑ ἔδωσε τό παρόν στούς ἑορτασμούς γιά τήν ἐπέτειο τῆς ἐθνικῆς μας παλιγγενεσίας  στά ἐδάφη τῆς Βορείοη Ἠπείρου. Μέλη τοῦ συλλόγου μας μέ μεγάλο ἐνθουσιασμό καί πολλή χαρά  πραγματοποιήσαμε ἕνα ὄμορφο ὁδοιπορικό ἐθνικῆς μνήμης καί αὐτογνωσίας κοντά στούς Βορειοηπειρῶτες ἀδελφούς.  Δώσαμε  τό παρόν στίς ἐκδηλώσεις που ἔλαβαν χώρα στούς  Ἁγίους Σαράντα, στό Δέλβινο, στή Δερβιτσάνη Ἀργυροκάστρου  καθώς καί στήν Κορυτσᾶ, ἐνῶ ἀντίστοιχες καί πολύ ὑψηλοῦ ἐπιπέδου ἐκδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν τόσο στή Χιμάρα ὅσο καί στή Λιβαδειά τῶν Ἁγίων Σαράντα.

            Θά θέλαμε  ἐν εἴδει ἀπολογισμοῦ νά ἐκφράσουμε τή χαρά μας γιατί:

            1) Τά τελευταῖα χρόνια οἱ ἐκδηλώσεις μέ πρωτοβουλία τῆς ΟΜΟΝΟΙΑΣ, τῶν τοπικῶν δήμων, ἀλλά καί τών σχολικῶν μονάδων τόσο τῶν δημόσιων ὅσο καί τῶν ἐκκλησιαστικῶν, ἁπλώνονται σέ ὅλη τήν Βόρειο Ἤπειρο καί ὄχι μόνο σέ ἕνα μέρος ὅπως παλαιότερα. Αὐτό δίνει τήν εὐκαιρία νά τίς παρακολουθήσουν ἀλλά καί να συμμετάσχουν μαθητές καί γονεῖς σέ κάθε περιοχή χωρίς τήν ἀντικειμενική δυσκολία τῆς μετάβασης σέ μακρινή περιοχή, πού λειτουργοῦσε ἀποτρεπτικά παλαιότερα γιά να συμμετάσχει π.χ. ἕνα σχολεῖο ἀπό τούς  Ἁγίους Σαράντα σέ ἐκδηλώσεις στό Ἀργυρόκαστρο.

            2) Τό ἐπίπεδο ὑπῆρξε καί φέτος πραγματικά ὑψηλό. Ἀκούγεται τετριμμένο πιά ἀλλά ἀποτελεῖ μία μεγάλη ἀλήθεια ὅτι κάθε ἑορταστική ἐκδήλωση ἀπό τούς Ἁγίους Σαράντα καί τό Ἀργυρόκαστρο ὥς τή Χιμάρα καί τήν Κορυτσᾶ  διοργανώνεται μέ πολύ μεράκι καί ζῆλο ἀπό τούς δασκάλους καί τούς μαθητές πού προσφέρουν ἕνα ἐκπληκτικό ἀποτέλεσμα  πού μεταδίδει ἀτόφιο τό ἠρωικό φρόνημα καί τόν ἀγωνιστικό παλμό  τῶν ἀγωνιστῶν τοῦ 1821.  Ἧθος, παλικαριά, σεβασμός στήν παράδοση, ὑψηλό καλλιτεχνικό ἀποτέλεσμα, συγκινητικά θεατρικά ἔργα, έπιμελημένες χορωδίες, λεβέντικα χορευτικά συγκροτήματα, παρέλασαν ἀπό μπροστά μας   καί μᾶς θύμισαν τίς θυσίες τῶν προγόνων μας για τοῦ Χριστοῦ τήν πίστη τήν Ἁγία καί τῆς Πατρίδος τήν Ἐλευθερία. Πολύ συχνά ἐπιστρέφοντας στήν  “ἐλεύθερη” Ἑλλάδα ἀναρωτιόμαστε μέ παράπονο, πόσα ἄραγε σχολεῖα στήν Ἀθήνα ἤ στήν Θεσσαλονίκη ἤ ἀλλοῦ μπορούν νά παρουσιάσουν τέτοιες ἐθνικές ἑορτές σήμερα. Τό ἔχουμε ξαναπεῖ καί εἶναι μεγάλη ἀλήθεια ὅτι γυρνᾶμε δύο φορές ΕΛΛΗΝΕΣ   καί μέ ἐνθουσιασμό μετά ἀπό τέτοιες ἐκδηλώσεις .

            3) Τρίτη διαπίστωση πού μᾶς γέμισε χαρά καί συγκίνηση ἀποτελεῖ ἡ μεγάλη παρουσία Ἑλλαδιτῶν μέ ὀργανωμένες ἀποστολές στή Βόρειο Ἤπειρο καί στήν ἐπέτειο τῆς 25ης Μαρτίου, κάτι πού παλαιότερα συνέβαινε μόνο γιά τήν 28η Ὀκτωβρίου πού συνδέεται βεβαίως  πιό ἄμεσα μέ τήν περιοχή. Ὅπως διαπιστώσαμε, ὁμάδες ἀπό Ἀθήνα, Πάτρα, Θεσσαλονίκη, Βόλο, Θράκη, Ἰωάννινα, Μέτσοβο, Φλώρινα καί ἀλλοῦ, ἐπισκέφτηκαν τήν περιοχή, συμμετεῖχαν στίς δοξολογίες καί στίς ἐκδηλώσεις (συχνά καί μέ τίς παραδοσιακές φορεσιές τοῦ τόπου καταγωγῆς τους)  καί σέ ὁρισμένες  περιπτώσεις παρουσίασαν καί πολύ ὅμορφο χορευτικό πρόγραμμα πλαισιώνοντας τίς κατά τόπους ἐκδηλώσεις  καί δίνοντας μία ὄμορφη εἰκόνα συναδέλφωσης τῶν διαφόρων περιοχῶν τοῦ Ἑλληνισμοῦ. (Μᾶς συγκίνησε ἰδιαίτερα ἡ ἐπιλογή τοῦ τραγουδιοῦ ἀπό τό σύλλογο Θρακῶν Μαγνησίας στή Δερβιτσάνη : “Ἀνάθεμά τον πού θά πεῖ τ’ ἀδέλφια δέν πονιοῦνται. Τ’ ἀδέλφια σκίζουν τά βουνά καί δέντρα ξεριζώνουν!”). Στό πλαίσιο αὐτό χαρήκαμε ἰδιαίτερα καί τίς τεκμηριωμένες ἀναφορές, ὅπως  στή Δερβιτσάνη ἀλλά καί ἀλλοῦ στήν μεγάλη προσφορά τῆς Βορείου Ήπείρου στόν κοινό ἀγῶνα τοῦ 1821, τόσο σέ προκρίτους, προεστούς, ἐκκλησιαστικούς ἄνδρες ἀλλά καί σέ ἀγωνιστές πού ἔδωσαν τό αἶμα τους γιά τήν ἐλευθερία ἄλλων περιοχῶν τῆς πατρίδας χωρίς να χαροῦν οἱ ἴδιοι τήν ἐλευθερία τῆς ἰδιαίτερης πατρίδας τους. Καί νά μήν ξεχνᾶμε βεβαίως καί τήν μοναδική προσφορά τῶν Ἐθνικῶν μας Εὐεργετῶν πού κατάγονται σέ μεγάλο ποσοστό  ἀπό αὐτό τό βασανισμένο ἀλλά ἀπροσκύνητο κομμάτι τῆς πατρίδας μας.

            4) Ἡ μόνη θλιβερή παραφωνία ὑπῆρξε ἡ παρουσία ὁρισμένων ἐκπροσώπων τῆς ἑλληνικῆς πολιτείας πού σέ  1-2 περιπτώσεις (εὐτυχῶς ὄχι περισσότερες)  ἐπέλεξαν ἀντί γιά ὁποιοδήποτε ταιριαστό στήν περίπτωση  χαιρετισμό,  νά διαβάσουν ἤ νά μεταφέρουν μέ δικά τους λόγια  τό μήνυμα τοῦ Προέδρου τῆς Δημοκρατίας πρός τόν Ἀπόδημο Ἑλληνισμό. Μήνυμα πού ταιριάζει βεβαίως στούς Ἕλληνες τῆς Γερμανίας ἤ τῆς Ἀμερικῆς ἤ τοῦ Βελγίου (καί φανταζόμαστε ὅτι γι’ αὐτούς γράφτηκε καί ὄχι γιά τούς Βορειοηπειρῶτες)  ἀλλά εἶναι ἐντελῶς ἄτοπο  γιά τήν περίπτωση τῆς Βορείου Ἠπείρου. Δείχνει αὐτό δυστυχῶς ὅτι ὑπάρχουν   μέλη τοῦ διπλωματικοῦ σώματος πού  δέν γνωρίζουν καθόλου ἱστορία γιατί μόνο ἔτσι δικαιολογεῖται νά ἀπευθύνεται ἐκπρόσωπος τοῦ προξενείου σέ Βορειοηπειρῶτες καί νά ἀναφέρει “νά μεγαλουργήσουμε Ἑλλαδίτες  καί ἀπόδημος Ἑλληνισμός ἑνωμένοι,  σεβόμενοι τόν χῶρο στόν ὁποῖο ζοῦμε καί φιλοξενούμαστε (;;;)  στίς ὁποιεσδήποτε πατρίδες μας”. Οἱ Βορειοηπειρῶτες κατοικοῦν στά ἐδάφη τους γιά πάνω ἀπό τρεῖς χιλιάδες χρόνια καί βεβαίως δέν φιλοξενοῦνται σέ αὐτά, ἀλλά εἶναι γηγενεῖς,  κύριοι διπλωμάτες.

ΣΦΕΒΑ