Ἡ Ὀρθοδοξία στὴ Γαλικία καὶ στὴ Βόρειο Ἤπειρο

Στὴ διοικητικὴ δομὴ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καὶ συγκεκριμένα τῆς Ἱερᾶς Μητρόπολης Ἱσπανίας καὶ Πορτογαλίας ὑπάρχει ἡ Ε΄ Ἀρχιερατικὴ Περιφέρεια  “Πορτογαλίας καὶ Νήσων καὶ Γαλικίας” (ΒΔ Ἱσπανία). Δηλαδὴ ἡ Γαλικία τῆς Ἱσπανίας ἀνήκει στὴν Περιφέρεια τῆς Πορτογαλίας.

Εἶναι ἀξιοθαύμαστη ἡ διάδοση τῆς Ὀρθοδοξίας τὰ τελευταῖα χρόνια σὲ αὐτὲς τὶς καθαρὰ ρωμαιοκαθολικὲς χῶρες. Ἐπίσης ἀξιοθαύμαστη εἶναι ἡ θέληση τοῦ λαοῦ τῆς Γαλικίας γιὰ τὴν αὐτοδιάθεσή του.Ὁ λαὸς αὐτὸς ἔχει ἐξασφαλίσει ἀπὸ τὸ 1978 τὸ καθεστὼς Αὐτόνομης Δημοκρατίας ἐνῶ ἔχουν ἀναπτυχθεῖ ἰσχυρὰ κινήματα γιὰ προσέγγιση μὲ τὸ ἀδελφό-λαὸ τῆς Πορτογαλίας στὴν ἄλλη πλευρὰ τῶν συνόρων.

Δυστυχῶς στὴ Βόρειο Ἤπειρο, ὅπως φάνηκε καὶ ἀπὸ τὰ πρόσφατα γεγονότα τῆς Πρεμετῆς, ἡ Ὀρθοδοξία διώκεται καὶ δὲν εἶναι ἡ πρώτη φορᾶ στὴ μακραίωνη παρουσία της σὲ αὐτὴν τὴν καθαρὰ ἑλληνικὴ περιοχή. Εἶναι ὅμως ἀσύμβατο γιὰ τὸν 21ο αἰώνα καὶ γιὰ μία χώρα ποὺ ὑποτίθεται ὅτι θέλει νὰ ἐκπληρώσει τὰ κριτήρια ἔνταξής της στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση. Ἀκόμα πιὸ παράξενη εἶναι ἡ ἀδιαφορία τοῦ Ἑλληνισμοῦ γιὰ νὰ ἀπαιτήσει τὴν ἐφαρμογὴ τοῦ Πρωτόκολλου τῆς Κέρκυρας γιὰ τὴν Αὐτονομία τῆς Βορείου Ἠπείρου.

Βέβαια ἡ Βόρειος Ἤπειρος δὲν ἀνήκει στὸ Βασίλειο τῆς Μαδρίτης ἀλλὰ στὸ βασίλειο τῶν Τιράνων. Στὸ κράτος τῆς Ἀλβανίας δροῦν ἀνεξέλεγκτα ὅλες οἱ ἀνθελληνικὲς δυνάμεις ποὺ ἔχουν αἱματοκυλίσει κατὰ καιροὺς τὴν περιοχή μας ἀλλὰ καὶ ὁλόκληρη τὴν Ἀνθρωπότητα. Δυνάμεις ὀπισθοδρομικὲς ποὺ ἐξυπηρετοῦν συμφέροντα ἀπὸ Ἀνατολὴ καὶ Δύση, βασιζόμενες στὴ μισαλλοδοξία καὶ στὸ φανατισμό. Ἡ ἀναιμικὴ ἑλληνικὴ διπλωματία καὶ ἡ αἰνιγματικὴ ρωσικὴ δὲ δείχνουν διάθεση νὰ προστατεύσουν οὐσιαστικὰ τοὺς Ὀρθόδοξους πληθυσμούς .Μοναδικὴ ἐλπίδα νὰ συνειδητοποιήσουν οἱ Ἕλληνες καὶ οἱ Ὀρθόδοξοι γενικότερα, ὅτι ἂν δὲν ὑπάρξει μία ἀνεξάρτητη διοικητικὴ ὀντότητα ὡς προστατευτικὸ “κέλυφος”, οἱ Ὀρθόδοξοι θὰ ἔχουν τὴ μοίρα τῶν ἀδελφῶν τους στὸ Κοσσυφοπέδιο καὶ στὰ ἀραβικὰ κράτη. Ἡ θυσία τοῦ Ἀριστοτέλη Γκούμα ἂς εἶναι παράδειγμα ἀγωνιστικότητας καὶ ὁμολογίας γιὰ ὅλους μας.