Ἡ προσευχὴ τοῦ Ἑλληνισμοῦ - Τὸ ἔθνος ἂς ἀντλήσει ἐλπίδα ἀπὸ τὸ θαῦμα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου

Αὐτὲς τὶς ἅγιες ἡμέρες ἐκκλησιαζόμαστε πιὸ συχνὰ καὶ προσευχόμαστε περισσότερο. Προσευχόμαστε γιὰ τὴ σωτηρία τῆς ψυχῆς μας, γιὰ τὴν ὑγεία μας, γιὰ τὴν προκοπὴ τῶν παιδιῶν μας, γιὰ τὴν καρποφορία τῶν καλῶν ἔργων. Ἂς ἑνώσουμε σήμερα τὴν προσευχή μας γιὰ τὴν εὐόδωση τῶν προσδοκιῶν τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Τὸ ἔθνος ἂς προσευχηθεῖ καὶ ἂς ἀντλήσει ἐλπίδα ἀπὸ τὸ θαῦμα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου.

Ἂς προσευχηθοῦμε γιὰ τὰ δύο παλικάρια μας, τὸν Ἄγγελο καὶ τὸν Δημήτρη, ποὺ βρίσκονται ἀδίκως καὶ παρανόμως κρατούμενοι ἀπὸ τοὺς Τούρκους στὴν Ἀδριανούπολη.

Ἂς ζητήσουμε τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴ διατήρηση τῆς εἰρήνης στὴν περιοχή μας.

Ἂς προσευχηθοῦμε γιὰ τὴν ἠθικὴ ἐνίσχυση τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεών μας, ποὺ ἐπαγρυπνοῦν γιὰ τὴ διαφύλαξη τῆς ἐδαφικῆς ἀκεραιότητάς μας.

Ἂς ζητήσουμε τὴν προστασία τῆς Παναγίας τοῦ Κύκκου καὶ τοῦ Μαχαιρὰ γιὰ τὴν πολυβασανισμένη Κύπρο μας.

Ἂς εὐχηθοῦμε νὰ μποροῦν οἱ Βορειοηπειρῶτες νὰ ψέλνουν τὸ ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ἐλεύθερα σὲ ὅλη τὴν ἐπικράτεια τῆς Ἀλβανίας καὶ νὰ διδάσκονται ἀκωλύτως τὰ ἑλληνορθόδοξα γράμματα.

Ἂς προσευχηθοῦμε γιὰ τοὺς διδάσκοντες, τοὺς μαθητὲς καὶ τοὺς φοιτητὲς ὅλων τῶν βαθμίδων τῆς ἐκπαιδεύσεως. Νὰ ἔχουν τὴν εὐλογία τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν καὶ τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ καὶ νὰ ἀποφεύγουν τὰ ἄθεα γράμματα καὶ τὴ σύγχυση τῆς θολοκουλτούρας.

Ἂς προσευχηθοῦμε γιὰ νὰ φωτισθοῦν οἱ κυβερνῶντες μας καὶ νὰ μὴν παραχωρήσουν σὲ ἕνα πολυεθνικὸ συνονθύλευμα τὸ ὄνομα, τὴν Ἱστορία καὶ τὸν πολιτισμὸ τῆς Μακεδονίας μας.

Ἂς ἀκούσουμε μὲ ἰδιαίτερη προσοχὴ τὸν θρῆνο καὶ τὴν ἀγωνία τῶν χριστιανῶν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς, ποὺ διώκονται καὶ ὑποφέρουν τὰ πάνδεινα. Ἂς εὐχηθοῦμε τοῦ χρόνου νὰ ψάλουν μὲ αἰσιοδοξία καὶ σὲ εἰρηνικὸ κλίμα τὸ ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

Ἂς διαβάσουμε φωναχτὰ γιὰ νὰ ἀκοῦν τὰ παιδιά μας τὰ «Πασχαλινὰ διηγήματα» τοῦ Ἀλέξανδρου Παπαδιαμάντη καὶ τὸ ποίημα τοῦ Διονυσίου Σολωμοῦ «Ἡ ἡμέρα τῆς Λαμπρῆς». Ὅπως ἔλεγε ὁ Ἐλύτης, «Ὅταν σᾶς βρίσκουν τὰ δύσκολα, μνημονεύετε Διονύσιο Σολωμὸ καὶ Ἀλέξανδρο Παπαδιαμάντη».

Πράγματι, σήμερα μᾶς κυκλώνουν δυσκολίες. Ἔχουμε ἀνάγκη νὰ πάρουμε διδάγματα ἀπὸ τοὺς μεγάλους τῶν ἑλληνικῶν γραμμάτων· ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ σεβάσθηκαν τὴν Ἐκκλησία μας καὶ τὴν Ἱστορία μας.

Στὴ σκοτεινὴ περίοδο τῆς Τουρκοκρατίας, στὰ μέσα τοῦ 17ου αἰῶνος, ὁ ἐθνομάρτυς Πατριάρχης Κύριλλος Λούκαρις δίδασκε στοὺς ὑπόδουλους Ἕλληνες ὅτι μπορεῖ νὰ μὴν ἔχουμε -λόγω δουλείας- τὰ φημισμένα πανεπιστήμια τῆς δυτικῆς Εὐρώπης, ἀλλὰ αὐτὸ ποὺ μᾶς στηρίζει περισσότερο ἀπὸ τὰ κοσμικὰ γράμματα εἶναι ἡ σοφία τοῦ Σταυροῦ.

Σταυρωθήκαμε καὶ ἀναστηθήκαμε. Ἐπιζήσαμε πολέμων, κατακτήσεων καὶ καταστροφῶν, διότι δὲν παύσαμε νὰ στηριζόμαστε στὴν ὀρθόδοξη πίστη, στὸν πλοῦτο τῆς γλώσσας μας, στὴ συνείδηση τῆς συνέχειας τοῦ Ἑλληνισμοῦ.

Ἀπαραίτητο ἐφόδιό μας, ἡ ἑλληνορθόδοξη παιδεία. ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!