Τὸ ἀθάνατο κρασὶ τοῦ '21 - Ἐνώπιον των δυσκολιῶν ἀντλοῦμε δύναμη ἀπὸ τοὺς ἀγωνιστὲς τῆς ἐθνικῆς ἐλευθερίας

Μὲ ἀνάμεικτα συναισθήματα τιμοῦμε σήμερα τὴ συμπλήρωση 197 ἐτῶν ἀπὸ τὴν Ἑλληνικὴ Ἐπανάσταση τοῦ 1821. Ἀπὸ τὴ μία πλευρὰ οἱ προκλήσεις τῶν Σκοπιανῶν καὶ τῶν Ἀλβανῶν, ἡ παράνομη κράτηση στὴν Ἀδριανούπολη δύο Ἑλλήνων στρατιωτικῶν καὶ ὁ νέος ὀθωμανισμὸς-ἐπεκτατισμὸς τοῦ Ἐρντογᾶν μᾶς καθιστοῦν ἀνήσυχους γιὰ τὴν εἰρήνη στὴν περιοχή μας. Ἐπίσης, μᾶς προβληματίζει ἡ δημογραφική μας παρακμή, ὅπως καταδεικνύει καὶ ἡ μελέτη τοῦ Ἰνστιτούτου τοῦ Βερολίνου, ἡ ὁποία ἀνακοινώθηκε πρὸ ὀλίγων ἡμερῶν. Ἔχουμε ἕναν ἀπὸ τοὺς πιὸ γηρασμένους πληθυσμοὺς στὴν Εὐρώπη. Ἕνας στοὺς πέντε Ἕλληνες εἶναι ἄνω τῶν 65 ἐτῶν.

Καί, γενικότερα, μᾶς στενοχωρεῖ ἡ προσπάθεια τῶν κυβερνώντων νὰ ἐπιβάλουν ἕνα διχαστικὸ κλίμα. Μᾶς ἐνοχλεῖ ἡ ἀμφισβήτηση τοῦ ἐθνικοῦ καὶ χριστιανικοῦ περιεχομένου ποὺ πρέπει νὰ ἔχει ἡ Παιδεία. Ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρά, λαμβάνουμε ὁρισμένα μηνύματα συγκρατημένης αἰσιοδοξίας, τὰ ὁποία μᾶς ἐπιτρέπουν νὰ ἐλπίζουμε ὅτι ἡ μαγιὰ -ποὺ θὰ ἔλεγε καὶ ὁ Μακρυγιάννης- ἐπιβιώνει παρὰ τὰ θεριὰ ποὺ προσπαθοῦν νὰ μᾶς δαγκώσουν.

Παρατηροῦμε μὲ χαρὰ μία σειρὰ δημοσκοπήσεων στὶς ὁποῖες οἱ περισσότεροι Ἕλληνες δηλώνουμε ἀντίθετοι σὲ μία ὑποχωρητικὴ πολιτικὴ στὰ ἐθνικὰ θέματα. Τὸ ὄνομα τῆς Μακεδονίας δὲν τὸ παραχωροῦμε σὲ ἕνα πολυεθνικὸ συνονθύλευμα. Καὶ διαβάζουμε μὲ εὐχαρίστηση ὅτι τὸ Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας, τὸ Ἀνώτατο Ἀκυρωτικὸ Δικαστήριο τῆς χώρας, ἔκρινε ὡς ἀντισυνταγματικὸ τὸ περιεχόμενο τῶν «μοντέρνων» καὶ πολυθρησκειακῶν Θρησκευτικῶν, τὰ ὁποία εἰσήγαγε στὰ σχολεῖα ὁ ΣΥΡΙΖΑ. Ἡ Ἱστορία μας καὶ τὸ ἰσχῦον Σύνταγμα ἐπιβάλλουν σεβασμὸ στὴν ἐθνικὴ καὶ τὴ θρησκευτική μας ταυτότητα. Ἐνώπιον τῶν δυσκολιῶν ἀντλοῦμε δύναμη καὶ θάρρος ἀπὸ τοὺς ἀγωνιστὲς τῆς ἐθνικῆς ἐλευθερίας. Ἀκολουθοῦμε τὴ συμβουλὴ τοῦ Κωστῆ Παλαμᾶ καὶ προσπαθοῦμε νὰ ξαναμεθύσουμε μὲ τὸ ἀθάνατο κρασὶ τοῦ ’21. Διαβάζουμε τὸν Διονύσιο Σολωμὸ καὶ συνειδητοποιοῦμε ὅτι ὁ «Ὕμνος εἰς τὴν Ἐλευθερίαν» (1823) εἶναι ταυτοχρόνως καὶ ὕμνος εἰς τὴν Ὀρθοδοξίαν. 

Ξαναπιάνουμε στὰ χέρια μας τὴν προκήρυξη τοῦ Ἀλεξάνδρου Ὑψηλάντη τῆς 24/2/1821 καὶ βροντοφωνάζουμε: «Μάχου Ὑπὲρ Πίστεως καὶ Πατρίδος»! Μελετοῦμε τὰ «Ἀπομνημονεύματα τοῦ Κολοκοτρώνη» καὶ τὸν βλέπουμε νὰ λέει στὸν Ἀγγλο Χάμιλτον ὅτι οἱ Ἕλληνες τοῦ 1821 δὲν συνθηκολογοῦν. Θεωροῦν ἀρχηγὸ τοὺς τὸν Κωνσταντῖνο Παλαιολόγο, ὁ ὁποῖος «συνθήκη δὲν ἔκαμε». 

Ἐπισκεπτόμαστε τὰ πεδία τῶν μαχῶν μαζὶ μὲ τὰ κείμενα τοῦ Μακρυγιάννη, ὁ ὁποῖος φωνάζει στοὺς στρατιῶτες του ὅτι «γι’ αὐτὰ πολεμήσαμε», δείχνοντας τὰ ἀρχαία ἀγάλματα. Θαυμάζουμε τὴ συνείδηση ἐθνικῆς συνέχειας ποὺ εἶχαν μέσα τοὺς αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι. Ἡ Ἑλληνικὴ Διάρκεια ἐνέπνευσε τοὺς ἀγωνιστές. Συνέχιζαν τὴν πνευματικὴ παράδοση τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων καὶ τοῦ Βυζαντίου/Ρωμανίας... Προσκυνοῦμε εὐλαβικὰ μπροστὰ στὸ Κιόσκι τῆς Νάουσας, ὅπου μαρτύρησαν οἱ 1.400 Νεομάρτυρες τὸ 1822. Γιὰ νὰ τιμήσουμε τὴ θυσία τους, ὀφείλουμε νὰ ὑπερασπιστοῦμε τὸ ὄνομα καὶ τὴν ἑλληνικότητα τῆς Μακεδονίας.

Κωνσταντῖνος Χολέβας - Πολιτικὸς ἐπιστήμων