Ὁ «σουλτάνος» Ἐρντογᾶν θὰ εἶναι πιὸ ἐπιθετικὸς - Ἀπαιτοῦνται ἀμυντικὴ ἐγρήγορση καὶ ἀνύψωση τοῦ φρονήματος

Εἶναι καιρὸς πλέον νὰ παύσουν ὁρισμένοι συμπατριῶτες μας νὰ εἶναι ἀφελεῖς ὅταν μελετοῦν τὴ συμπεριφορὰ τῶν Τούρκων. Ἀκούγαμε καὶ διαβάζαμε ἐπὶ μῆνες ὅτι οἱ ἀπειλὲς τοῦ Ἐρντογᾶν εἶναι ἁπλῶς πυροτεχνήματα γιὰ προεκλογικοὺς λόγους. Τὰ γεγονότα δείχνουν τὸ τελείως ἀντίθετο.

Ὁ Τοῦρκος πρόεδρος ἐπανεξελέγη ἄνετα στὸ ἐνισχυμένο προεδρικὸ ἀξίωμα, καταργώντας μάλιστα τὴ θέση τοῦ πρωθυπουργοῦ. Στὴ Βουλὴ ἐλέγχει τὴν πλειοψηφία τῶν ἑδρῶν, ἀλλὰ μὲ τὴ συνεργασία τοῦ ἀκραίου ἐθνικιστικοῦ κόμματος, δηλαδὴ τοῦ ΜΗΡ τοῦ Μπαχτσελί. Καὶ εἴδαμε ἀμέσως τὰ πρῶτα μηνύματά του πρὸς τὸν Ἑλληνισμό.

Γιὰ τὸ ζήτημα τῶν δύο στρατιωτικῶν μας, οἱ ὁποῖοι κρατοῦνται παρανόμως στὴν Ἀδριανούπολη, ἔβαλε ἐκπρόσωπό του νὰ μᾶς πεῖ ὅτι θὰ ἔχουν δίκαιη δίκη μόνον ἂν τοῦ παραδώσει ἡ Ἑλλὰς τοὺς ὀκτὼ Τούρκους φυγάδες, τοὺς ὁποίους ἐκεῖνος ἀποκαλεῖ πραξικοπηματίες.

Στὸν τομέα τῶν θρησκευτικῶν ἐλευθεριῶν ἀνακοίνωσε ὅτι δὲν πρόκειται φέτος νὰ παραχωρηθεῖ ἄδεια στοὺς ὀρθοδόξους νὰ λειτουργήσουν τὸν Δεκαπενταύγουστο στὴν ἱστορικὴ Μονὴ τῆς Παναγίας Σουμελᾶ. Οἱ διαθέσεις του γιὰ καταπίεση τῶν χριστιανῶν καὶ γιὰ προβολὴ τῶν ἰσλαμικῶν ριζῶν τοῦ φάνηκαν ἤδη ἀπὸ τὴ νεοοθωμανικὴ ἐκδήλωση, τὴν ὁποία διοργάνωσε στὶς 29 Μαΐου. Ἐκεῖ εἴδαμε τὴν ἀναπαράσταση τῆς Ἁλώσεως τῆς Κωνσταντινουπόλεως μὲ μία εἰκόνα τῆς Παναγίας νὰ βυθίζεται μαζὶ μὲ τὰ τείχη τῆς Βασιλεύουσας σὲ κακόγουστο φιλμάκι νεοσουλτανικοῦ περιεχομένου.

Στὸ Κυπριακὸ ἡ ἐπίσκεψή του στὰ Κατεχόμενα ἔδωσε τὸν τόνο. Μόλις ὁρκίστηκε πρόεδρος, ὁ Ἐρντογᾶν ἐπισκέφτηκε τὸ κατεχόμενο ἀπὸ τὸν Ἀττίλα τμῆμα τοῦ ἑλληνικοῦ ἔθνους καὶ τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας, καὶ τόνισε ὅτι οἱ Τουρκοκύπριοι εἶναι ἐξίσου σημαντικοὶ ὅσο καὶ οἱ πολίτες τῆς Τουρκίας. Οὐσιαστικά, ὁ Τοῦρκος πρόεδρος ἐπανέλαβε τὴ θεωρία τοῦ μέντορά του καὶ πρώην πρωθυπουργοῦ τοῦ Ἀχμὲτ Νταβούτογλου, ὅτι δηλαδὴ «καὶ ἂν ἀκόμη δὲν ὑπῆρχε οὔτε ἕνας Τουρκοκύπριος στὸ νησί, ἡ Τουρκία θὰ ἔπρεπε νὰ εἶχε εἰσβάλει».

Κι ὅμως ὑπῆρξαν Ἕλληνες πολιτικοί, οἱ ὁποῖοι πίστευαν καὶ δήλωναν ὅτι μετὰ τὶς ἐκλογὲς ὁ Τοῦρκος πρόεδρος θὰ αἰσθανθεῖ λιγότερο ἀνασφαλὴς καὶ θὰ φανεῖ γενναιόδωρος πρὸς τοὺς δύο φυλακισμένους στρατιωτικούς μας. Μήπως πρέπει ὅλοι αὐτοὶ οἱ ὀπαδοὶ τῆς ἑλληνοτουρκικῆς προσέγγισης νὰ ξαναδιαβάσουν τὸ «Στρατηγικὸ βάθος», τὸ ὁποῖο συνέγραψε ὁ Νταβούτογλου καὶ ἐφαρμόζει ὁ Ἐρντογᾶν; Μήπως πρέπει νὰ προσέξουμε τὴ σημασία πού δίνει ὁ Ἐρντογᾶν στὰ ἐνεργειακὰ γεωπολιτικὰ δρώμενα; Δὲν εἶναι τυχαῖο ὅτι ἐκτὸς ἀπὸ τὴν κατεχόμενη Κύπρο, μόλις ὁρκίστηκε, ἐπισκέφτηκε καὶ τὸ Ἀζερμπαϊτζᾶν, μία μεγάλη κοιτίδα ἐνεργειακῶν πόρων.

Ὅταν ὑποχωροῦμε ἀπέναντι σὲ πολὺ μικρότερα κράτη, ὅπως τὰ Σκόπια, ἡ Τουρκία μᾶς θεωρεῖ ὑποχωρητικοὺς καὶ ἀποθρασύνεται. Ἀπαιτοῦνται ἀμυντικὴ ἐγρήγορση καὶ ἀνύψωση τοῦ ἐθνικοῦ φρονήματος. Τὰ συλλαλητήρια γιὰ τὴ Μακεδονία ἀποδεικνύουν ὅτι ὁ λαός μας δὲν ἐγκρίνει τὶς πάσης φύσεως ὑποχωρήσεις.