Ημερολόγιο της ΣΦΕΒΑ για το 2019: Σταθμοί του Βορειοηπειρωτικού Ζητήματος

1913: Μετά τη λήξη των νικηφόρων Βαλκανικών πολέμων και την απελευθέρωση της από αιώνων Ελληνικής Ηπείρου από τον οθωμανικό ζυγό, οι τότε μηχανορράφοι της Ευρώπης αποσπούν το βόρειο τμήμα της, κατά παράβαση κάθε έννοιας Δικαίου και Ηθικής και το επιδικάζουν στη νεοσύστατη Αλβανία.

Γεννιέται το Βορειοηπειρωτικό Ζήτημα, ζέον και ενεργό εθνικό θέμα μέχρι τις μέρες μας!

Στις 17 Φεβρουάριου 1914 υψώνεται παρά το Δρίνο ποταμό η Σημαία της Αυτονόμου Πολιτείας της Βορείου Ηπείρου.

Η διακήρυξη της αυτονομιακής κυβερνήσεως αποτελεί έναν ύμνο στην Ελληνικότητα της Βορείου Ηπείρου, ως αναπόσπαστου τμήματος της Ελλάδος, καθώς και στην αποφασιστικότητα του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού να διεκδικήσει με κάθε θυσία τα εθνικά του δίκαια.

Ο νικηφόρος Αυτονομιακός Αγώνας των Βορειοηπειρωτών οδήγησε στην υπογραφή του Πρωτοκόλλου της Κερκύρας (17 Μαΐου 1914), με το οποίο παρείχετο πλήρης διοικητική, θρησκευτική και εκπαιδευτική αυτονομία στη Βόρειο Ήπειρο.

Το Πρωτόκολλο της Κερκύρας, το οποίο συνυπέγραψε άνευ όρων η Αλβανία χωρίς ποτέ να σεβαστεί τις ρητές του προβλέψεις, αποτελεί νομικά ενεργό κείμενο στον αγώνα για τη δικαίωση του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού.

Τον Οκτώβριο του 1914 ο Ελληνικός Στρατός εισέρχεται ως απελευθερωτής στη Βόρειο Ήπειρο. Η προσωρινή κυβέρνηση παραδίδει την εξουσία με εδραία την πεποίθηση ότι τα εθνικά οράματα του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού βρήκαν δικαίωση.

Η εθνική αυτή πανδαισία θα διαρκέσει μέχρι το καλοκαίρι του 1916, οπότε ο Στρατός μετά από πίεση των Μ.Δυνάμεων της εποχής αποχωρεί από την ιερή γη της Βορείου Ηπέιρου.

Τον Ιανουάριο του 1916 οι Βορειοηπειρώτες βουλευτές γίνονται δεκτοί στην Ελληνική Βουλή μέσα σε μία ατμόσφαιρα ύψιστου εθνικού ενθουσιασμού.

Τον Απρίλιο του 1916, η Ελλάδα ασκώντας τα κυριαρχικά της δικαιώματα προβαίνει σε διοικητική διαίρεση της Βορείου Ηπείρου στους νομούς Αργυροκάστρου και Κορυτσάς κατ΄επέκταση σχετικών διατάξεων που αφορούσαν τις απελευθερωθείσες  στους Βαλκανικούς Πολέμους, Μακεδονία και Ήπειρο.

Το Σχολικό Ζήτημα

Τον Απρίλιο του 1933, η αλβανική κυβέρνηση κλείνει με σχετικό διάταγμα όλα τα ελληνικά σχολεία της Βορείου Ηπείρου στο πλαίσιο της στόχευσης για αποκοπή των Ελλήνων μαθητών από την Ελληνική Εθνική Παιδεία.

Υπό την ηγεσία του Βασιλείου Σαχίνη, μετέπειτα αρχηγού του ΜΑΒΗ και ήρωα, ο Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός προχωρεί σε δυναμικές κινητοποιήσεις. Ιδρύεται η «Νέα Φιλική Εταιρεία» για τον συντονισμό της εθνικής προσπάθειας. Κηρύσσονται σχολικές απεργίες. Οι Έλληνες μαθητές αρνούνται να προσέλθουν και να εγγραφούν στα μητρώα των αλβανικών σχολείων και το καθεστώς των Τιράνων απαντά με διώξεις, συλλήψεις και εκτοπισμούς δασκάλων.

Τον Απρίλιο του 1934, οι Βορειοηπειρώτες προσφεύγουν μαζικά για το Σχολικό Ζήτημα ενώπιον της Κοινωνίας των Εθνών. Ζητείται γνωμοδότηση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης.

Στις 6 Απριλίου 1935 το παραπάνω Δικαστήριο καταδίκασε την Αλβανία και την υποχρέωσε να προβεί σε όλες τις δέουσες ενέργειες για την ελεύθερη και απρόσκοπτη λειτουργία ελληνικών σχολείων.

Ενωμένος  ο Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός πέτυχε μια σημαντική νίκη!

Η εποποιΐα του 1940 είναι άρρηκτα συνυφασμένη με τη ματωμένη Ελληνική γη της Βορείου Ηπείρου. Με πίστη στην Υπέρμαχο Στρατηγό και με τη φλόγα στην καρδιά, ο Ελληνικός Στρατός χάραξε με τη λόγχη το δρόμο της Λευτεριάς από το Αργυρόκαστρο μέχρι την Χειμάρρα,από την Αυλώνα μέχρι την Κορυτσά.

Η συνδιάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων και το Βορειοηπειρωτικό

Τον Ιούλιο του 1946 πραγματοποιείται στο Παρίσι η Διάσκεψη των τεσσάρων νικητριών δυνάμεων του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου, όπου θα εκρίνοντο οι διεκδικήσεις των διαφόρων κρατών.

Στην εν λόγω διάσκεψη η Ελληνική κυβέρνηση, διερμηνεύοντας τους αγώνες και τις θυσίες του Ελληνικού λαού θέτει επισήμως το ζήτημα της Ενώσεως της Βορείου Ηπείρου με την Ελλάδα. Το θέμα προωθείται στους Υπουργούς Εξωτερικών των νικητριών Μ.Δυνάμεων και εγγράφεται στην προς συζήτηση ημερήσια διάταξη (3.8.1946).

Σύμφωνα με την εν Νέα Υόρκη Σύσκεψη του Συμβουλίου των τεσσάρων Υπουργών Εξωτερικών (4.11-12.12.1946) η απόφαση για το Βορειοηπειρωτικό παρέμεινε εκκρεμής για να συζητηθεί μετά τη λύση του Αυστριακού και του Γερμανικού.

Το Αυστριακό επιλύθηκε το 1955 με την Αυστρία να κατατάσσεται στις ουδέτερες χώρες και το Γερμανικό το 1990 με την επανένωση της Γερμανίας. Το Βορειοηπειρωτικό παραμένει ανοικτό και απαιτείται η υιοθέτηση εθνικής Στρατηγικής για την προβολή του σύμφωνα με την Ιστορία και το Διεθνές Δίκαιο.

Η κομμουνιστική διακυβέρνηση της Αλβανίας από τους Εμβέρ Χότζα και Ραμίζ Αλία (1945-1990) συνδέεται άμεσα με τη μακρά νύκτα ζόφου και τρόμου του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού.

Η χώρα κηρύσσεται ως το πρώτο παγκοσμίως άθεο κράτος. Ιεροί ναοί γκρεμίζονται, ιερείς αποσχηματίζονται. Ηλεκτροφόρα συρματοπλέγματα χαράζουν αιμάτινη γραμμή θανάτου. Ποινικοποιούνται η ορθόδοξη πίστη και η Ελληνική Εθνική καταγωγή. Οι Έλληνες φυλακίζονται, εκτοπίζονται, εκτελούνται.

Όμως ο Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός αντέχει!

Δεκαετία 1980: Ο Εθνεγέρτης Μητροπολίτης Σεβαστιανός σαλπίζει από την ακριτική Κόνιτσα το θούριο του Σύγχρονου Βορειοηπειρωτικού Αγώνα. Ο Ελληνικός λαός μαθαίνει για πρώτη φορά για το δράμα και το κλάμα του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού.

Η αγωνιστική νεολαία της ΣΦΕΒΑ στοιχίζεται στον ιερό αγώνα κάτω από τη σκέπη του ράσου που έγινε σημαία.

Δεκαετία 1990: Μετά το πανευρωπαϊκό γκρέμισμα των τειχών και την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού, οι Βορειοηπειρώτες αδελφοί μας αναζητούν μαζικά ψωμί και ελευθερία στη Μητέρα Ελλάδα αλλά και σε άλλες χώρες.

Η Βόρειος Ήπειρος αδειάζει από τα ζωντανά της κύτταρα. Το Βορειοηπειρωτικό εισέρχεται σε νέα κρίσιμη καμπή.

Οι Αλβανοί σκοτώνουν όποιον μιλάει Ελληνικά, σκοτώνουν όποιον σκέφτεται Ελληνικά, λεηλατούν το σπίτι όποιου είναι Έλληνας!

Ο αφελληνισμός της Βορείου Ηπείρου δεν θα περάσει!

Ο Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός θα νικήσει!