Τὴν Ἱστορία τὴ γράφουν οἱ Νικητές;


Ὑπάρχει μία γενικὴ παραδοχὴ , ἕνας  ἀφορισμὸς θὰ λέγανε κάποιοι ὅτι « τὴν Ἱστορία τὴ γράφουν οἱ Νικητές». Στὴν πατρίδα μας -δυστυχῶς στὸ ἐσωτερικό της- αὐτὸ τὸ δεδομένο ἔχει ἀνατραπεῖ ἀφοῦ ἀπὸ τὴ Μεταπολίτευση τοῦ 1974 , ἔχει γίνει ἀνατροπὴ τῶν πάντων καὶ τὸ ἄσπρο ἔγινε μαῦρο καὶ τὸ μαῦρο ἄσπρο. Καὶ ἐξηγούμεθα.

Ὑπάρχει ἕνα ἀριστερὸ (κομμουνιστικό)  κατεστημένο , ἕνα "Status Quo"  ποὺ  κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ τὸ θίξει γιατί ἔχει ἐπιβάλει τὴν ἄποψή του .Συγκεκριμένα ἡ ἄποψη τοῦ πᾶν-ἀριστερισμοῦ  ἔχει ὁδηγήσει στὴ  διάβρωσης κάθε ἐθνικῆς καὶ θρησκευτικῆς ἀξίας ,στὴν ἀποδόμηση κάθε πατριωτικοῦ ἀντανακλαστικοῦ. Τί κι ἂν τὸ ἄρθρο 16 τοῦ ἐν ἰσχὺ σημερινοῦ Συντάγματος προβλέπει ὅτι : «H παιδεία ἀποτελεῖ βασικὴ ἀποστολὴ τοῦ Κράτους καὶ ἔχει σκοπὸ τὴν ἠθική, πνευματική, ἐπαγγελματικὴ καὶ φυσικὴ ἀγωγὴ τῶν Ἑλλήνων, τὴν ἀνάπτυξη τῆς ἐθνικῆς καὶ θρησκευτικῆς συνείδησης» , συμβαίνει τὸ ἄκρως ἀντίθετο.

Οἱ δάσκαλοι καὶ οἱ καθηγητὲς σχολείων ἀλλὰ καὶ ἀνωτάτων σχολῶν, στὴν πλειοψηφία τοὺς ἐμφοροῦνται ἀπὸ μαρξιστικὲς ἰδέες ποὺ ἔρχονται σὲ σύγκρουση μὲ τὸ ἄρθρο  16 τοῦ Συντάγματος. Ἂν κανεὶς ἐπισκεφθεῖ ἕνα Πανεπιστήμιο ἢ μία σχολὴ Τ.Ε.Ι. , θὰ διαπιστώσει ὅτι οἱ ἀφίσες καὶ τὰ πανὸ ποὺ κυριαρχοῦν εἶναι  μαρξιστικῆς καταβολῆς καὶ μισοῦν κάθε τί τὸ ἐθνικό. Οἱ νέοι καὶ οἱ νέες- εὐτυχῶς ὄχι ὅλοι- ἔχουν ἀκόμη σὲ σύγχυση ποιὰ γεγονότα ἑορτάζουμε σὲ κάθε μία ἀπὸ τὶς  δυὸ ἐθνικὲς ἐπετείους.

Γιὰ νὰ ἐπιστρέψουμε στὸ θέμα τοῦ ἄρθρου θὰ ἀναφέρουμε τὰ ἑξῆς. Ἡ πατρίδα μας ἔδωσε ποταμοὺς αἵματος στὴν παγκόσμια Ἱστορία , ἀντιμετωπίζοντας βαρβαρικὰ φύλα ἀνὰ τοὺς αἰῶνες, ἐνῶ παράλληλα  ἔδωσε  τὸ πνεῦμα τοῦ ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ  παντοῦ.

Στὰ πιὸ πρόσφατα γεγονότα τοῦ 20ου αἰώνα, ὅπως αὐτὰ  τῶν δυὸ παγκοσμίων πολέμων (Α' καὶ Β' ) ἦταν στὸ πλευρό, τῶν συμμάχων, στὸ πλευρὸ  δηλαδὴ τῶν Νικητῶν.

Ὡς ἀντάλλαγμα γιὰ τὴ θυσία στὰ πεδία τῶν μαχῶν χιλιάδων Στρατιωτῶν γιὰ τὴν παγκόσμια εἰρήνη μὲ ἀποκορύφωμα τὴ φράση τοῦ Οὐίνστων Τσόρτσιλ σχετικὰ μὲ τὸ θάρρος καὶ τὴν ἀνδρεία τῶν Ἑλλήνων: «Στὸ ἑξῆς δὲν θὰ λέμε ὅτι οἱ Ἕλληνες πολεμοῦν σὰν ἥρωες, ἀλλὰ ὅτι οἱ ἥρωες πολεμοῦν σὰν Ἕλληνες», περίμενε ἡ πατρίδα μας  νὰ κερδίσει τὰ ἀνταλλάγματα αὐτῆς τῆς θυσίας. Δηλαδὴ τὰ σκλαβωμένα ἐδάφη της σὲ Βόρειο Ἤπειρο καὶ Κύπρο νὰ ἑνωθοῦν μὲ τὴ μητέρα πατρίδα.

Δυστυχῶς, πέρα ἀπὸ τὰ Δωδεκάνησα  ποὺ προσαρτήθηκαν τὸ 1947, τὰ ὑπόλοιπα ξεχάστηκαν. Ἡ Βόρειος Ἤπειρος στέναζε καὶ ἀκόμη στενάζει κάτω ἀπὸ τὴν μπότα τοῦ ἀλβανικοῦ σοβινισμοῦ καὶ τῆς καταπάτησης τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων τῶν Ἑλλήνων τῆς Βόρ. Ἠπείρου. Ἐπίσης μεγάλο ζήτημα εἶναι ἡ ὑφαρπαγὴ τῶν περιουσιακῶν στοιχείων τῶν Βορειοηπειρωτῶν, μὲ ἀλβανικὲς μεθοδεύσεις.

Φωτεινὴ περίοδος ἡ ἀνάδειξη αὐτοῦ  τοῦ ἐθνικοῦ θέματος  τὴ δεκαετία τοῦ 1980-1990, ἐν μέσῳ μαρξιστικῆς κυριαρχίας στὸ δημόσιο βίο, ἀπὸ τὸν μακαριστὸ Μητροπολίτη Κονίτσης Σεβαστιανὸ καὶ τὶς ὀργανώσεις  Σ.Φ.Ε.Β.Α-ΠΑ.ΣΥ.ΒΑ. Ἡ Κύπρος μας ἀπὸ τὴν ἄλλη, τὸ 1974, μὲ τὴν προδοσία συμμάχων καὶ τὴν ἐγκληματικὴ ὀλιγωρία τῶν πολιτικῶν ἔχει χάσει τὸ 37% τοῦ ἐδάφους της ἀπὸ τὰ τουρκικὰ στρατεύματα ποὺ εἰσέβαλαν τότε στὸ νησί. Ὕψιστη ἀδικία ἡ δημιουργία τοῦ τουρκικοῦ ψευδό-κράτους τῆς Κύπρου.

Γιὰ αὐτὸ λοιπὸν τὸ λόγο καὶ προπαντὸς λόγω τῶν προσφάτων γεγονότων  ἐν ἔτῃ 2014 στὴν Κριμαία, ἡ ὁποία μετὰ ἀπὸ τὸ συντριπτικὸ δημοψήφισμα, ζήτησε καὶ κατάφερε τὴν ἕνωση μὲ τὴ μητέρα Ρωσία, θὰ ἔπρεπε καὶ οἱ Σύμμαχοί μας οἱ ὁποῖοι εἶναι Νικητὲς ὅπως καὶ ἐμεῖς ἐπιτέλους νὰ τηρήσουν τὶς συμμαχικές τους ὑποχρεώσεις ἔναντι τὶς πατρίδας μας. Νὰ διορθώσουν δηλαδὴ ὅσα κακῶς κείμενα ὑπάρχουν ὡς σήμερα, ἂν ἰσχύει ἀκόμη ὅτι τὴν Ἱστορία τὴ γράφουν οἱ Νικητές.

Διαφορετικὰ ,πρέπει νὰ ἀναζητηθοῦν ἄλλες γεωπολιτικὲς συμμαχίες , γιὰ νὰ ἐκπληρωθοῦν τὰ ἑλληνικὰ δίκαια σὲ Κύπρο καὶ Βόρ. Ἤπειρο. Τὰ δίκαια ἐπάνω σὲ ἑλληνικὰ ἐδάφη καὶ ὄχι διεκδικήσεις σὲ ἀποικιακὰ ἐδάφη ὅπως οἱ σύμμαχοί μας. Εἴθε σύντομα νὰ βρεθεῖ ὁ Ἡγέτης - γιατί ὅλα εἶναι θέμα ἄξιας καὶ χρηστῆς Ἡγεσίας - ποὺ θὰ ἀπαιτήσει ἀπὸ τοὺς χθεσινοὺς «συμμάχους» μας νὰ μᾶς ἀποδώσουν ὅσα μας ὀφείλουν, ὅλα ὅσα δικαιούμαστε. Ὅλα ὅσα ἀπὸ αἰῶνες ἀνήκουν στὴ μεγάλη Ἑλλάδα ποὺ πάντα ὑπῆρξε Νικήτρια ἀπέναντι σὲ ὅλους τους ἐπίδοξους κατακτητές της. ΘΑΡΣΕΙΝ ΧΡΗ!

ΑΡΤΕΜΙΟΣ