Ομιλία Μητρ. Κονίτσης κ. Ανδρέα γαι τη Μάχη της Κονίτσης

Ὁ Στρατηγός καί Πρόεδρος τῆς Ἑνώσεως Ἀποστράτων Ἀξιωματικῶν Στρατοῦ τοῦ νομοῦ Ἰωαννίνων κ. Γεώργιος Γκορέζης μίλησε μέ παλμό καί θά ἔλεγα νεανικό ἐνθουσιασμό γιά τή μάχη τῆς Κονίτσης , ἡ ὁποία πρίν ἀπό ἑξήντα τέσσερα (64) χρόνια συντάραξε τήν Ἑλλάδα. Μέ τόν ἴδιο παλμό εἶχε ἐξιστορήσει τόν περασμένο Αὔγουστο στή Βούρμπιανη τό Ἱστορικό τῶν μαχῶν τοῦ Γράμμου. Μέ ἕνα ὑπόβαθρο. Γιατί οἱ Στρατιωτικοί καί Κληρικοί καί ὅταν ἀκόμα βγοῦν στή σύνταξη ἐξακολουθοῦν νά εἶναι μάχιμοι. Ἀπό ἄλλες ἐνδεχομένως σκοπιές πού θά τούς τάξει ἡ Πατρίδα καί ἡ συνείδησή τους. Ὅμως μέχρι θανάτου θά εἶναι μάχιμοι .Αὐτό μας ἀπέδειξε σήμερα ὁ ἀγαπητός κ. Γκορέζης.

Ἀλήθεια πότε πέρασαν τόσα χρόνια; Ἑξήντα τέσσερα καί πλέον χρόνια (ἀπό τά Χριστούγεννα τοῦ 1947) τότε πού ἡ Κόνιτσα δέχθηκε τήν ἐπίθεση τῶν ὀρδῶν τοῦ Μάρκου Βαφειάδη. Κοιτάξτε ὅμως, ἐνῶ τότε οἱ συμμορίτες νικήθηκαν κατά κράτος ἀπό τίς Ἐθνικές Δυνάμεις καί ἡ νίκη ὁλοκληρώθηκε τό 1949 στό Βίτσι καί τό Γράμμο, σήμερα ἔχουν σηκώσει θρασύ τό κεφάλι  τους καί πολεμοῦν τά ὅσια καί τά ἱερά  του ἔθνους.

Γίνεται λυσσώδης πολεμική κατά τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν στά σχολεῖα σέ πολλά ἀπό τά ὁποία οὔτε πρωινή προσευχή γίνεται, οὔτε ἔπαρση τῆς σημαίας, οὔτε ἐκκλησιασμός τῶν μαθητῶν. Ἐξάλλου ἕνας Ἕλληνας βουλευτής τῆς Ἀριστερᾶς μέ ἐρώτησή του ζητάει νά πληροφορηθεῖ –προσέξτε τί ζητάει νά πληροφορηθεῖ-«γιατί γίνεται ἀκόμη Ἁγιασμός στά σχολεῖα ἐπί τή ἐνάρξει τῶν μαθημάτων;» Δηλαδή γιά τό βουλευτή καί γιά τούς ὁμοίους του , ὅλα τά προβλήματα ἐλύθησαν καί ἔμεινε μόνο τό ζήτημα τοῦ ἁγιασμοῦ μέ τήν ἔναρξη τῶν μαθημάτων στά σχολεῖα. Κά ἐνῶ ἀσχολούμαστε μέ αὐτό τό δευτερεῦον καί τριτεῦον ὅπως θέλετε πέστε τό θέμα, δέν τούς ἐνδιαφέρει καθόλου τό ὅτι ὑπάρχουν πολλές διαλυμένες οἰκογένειες. Δέν τούς ἐνδιαφέρει ὅτι ὑπάρχουν γερασμένα νιάτα σήμερα. Ὅτι πολλοί νέοι δουλεύουν στά πάθη τά σαρκικά καί στά ναρκωτικά. Πάρτε νά διαβάσετε μία ἐφημερίδα ἀθηναϊκή, θά δεῖτε πόσα θύματα ἔχουμε. Δέν ἀνησυχοῦν ἀπό τήν ποικίλη ἀνηθικότητα, τά κρούσματα τῆς παιδεραστίας πού ἔχουν αὐξηθεῖ τόν τελευταῖο καιρό, τ ς κλοπές, τούς φόνους καί τά ἐγκλήματα πού τούς τελευταίους καιρούς ἔχουν πάρει σοβαρότατες διαστάσεις, τούς πειράζει -λένε- ἡ φιλανθρωπική ἐργασία καί δραστηριότητα τῆς Ἐκκλησίας, τό κήρυγμα , ἡ κατήχηση. Ἡ ὁποία Ἐκκλησία μέσα σέ αὐτή τή θύελλα προσπαθεῖ νά ἐπισυνάψει ὅπως λέει καί τό Εὐαγγέλιο « ὑπό τάς πτερίγας» τούς Χριστιανούς οἱ ὁποῖοι ἔχουν κατάπτοηθεῖ ἀπό αὐτά τά ληστρικά μέσα τῆς Κυβερνήσεως, τῆς Πολιτείας νά πῶ καλύτερα. Ἀλλά καί τούτη ἡ κυβέρνηση ἡ τωρινή δέν πάει πίσω, μᾶλλον χειρότερη εἶναι ἀπό τούς προηγούμενους. Ἡ Ἐκκλησία λοιπόν προσπαθεῖ νά ἐμπνεύσει κουράγιο καί θάρρος στούς χριστιανούς. Νά τούς πεῖ -καί τούς λέει- ὅτι θά ἔρθουν καλύτεροι καιροί. Δέν θά εἶναι τά πράγματα συνεχῶς ἔτσι. Ἀφοῦ λοιπόν ἡ Ἐκκλησία κάνει αὐτό τό ἔργο καί ἀφοῦ ἀπό τά συσσίτια πού ὀργανώνει –ἀκοῦστε συσσίτια τό 2012, ποιός θά τό πίστευε- τρῶνε χιλιάδες ἄνθρωποι καί ὅμως δέν τούς εὐχαριστεῖ αὐτό. Δέν τή θέλουν τήν Ἐκκλησία. Καί ξέρετε; Αὐτοί εἶναι οἱ ἀπόγονοι ἐκείνων πού ἔκαναν τήν  τή ἐπίθεση ἐναντίον τῆς Κονίτσης. Οἱ ἴδιοι εἶναι, δέν ἔχουν ἀλλάξει. Καί τότε λέγανε δέν θέλουμε παπάδες, δέν θέλουμε ἐκκλησίες. Αὐτό λένε καί σήμερα καί ἡ Μητρόπολίς μας, ἀγαπητοί ἀδελφοί, δέ θά ἤθελα νά πῶ προτιμῶ τή σιωπή, κάνει μεγάλο ἔργο. Δυσανάλογο μέ τίς δυνάμεις της ὄχι μόνο τώρα τήν περίοδο τῶν ἑορτῶν πού βοηθάει πάρα πολλές οἰκογένειες ἀλλά καί κάθ ὅλη τή διάρκεια τοῦ χρόνου, ἀκολουθώντας τόν λόγο τοῦ Κυρίου «μή γνώτω ἡ ἀριστερά σου τί ποιεῖ ἡ δεξιά σου». Ἀλλά ἔχω ἕνα παράπονο, ὅτι κανένας, καμία φορᾶ δέν μέ ρώτησε, δέν μοῦ τηλεφώνησε δέν εἶπε «Δεσπότη μου πῶς τά βγάζεις πέρα; Πῶς συντηροῦνται αὐτά τά ἱδρύματα»; Καί πάλι φόρους καί ξανά φόρους. Αὐτό ἦταν τό κατάντημά μας.

Γί αὐτό θεωρῶ ἀγαπητοί ἀδελφοί, ὅτι καί ὁ τρόπος ἐγκλεισμοῦ τοῦ Ἡγούμενου τῆς μονῆς Βατοπεδίου  τίς παραμονές τῶν ἑορτῶν  στίς φυλακές τοῦ Κορυδαλλοῦ, δείχνει ἀκριβῶς τό μένος ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας καί ἐναντίον τοῦ ἁγιορείτικου μοναχισμοῦ. Δέν εἶναι ἴδιοι μέ αὐτούς ποῦ κάνανε τήν ἐπίθεση ἐναντίον τῆς Κόνιτσας; Οἱ ἴδιοι εἶναι καί τώρα βεβαίως κάπως ἁβροτεροι, κάπως πιό πολιτισμένοι. Ἀλλά κάτω ἀπό αὐτό τό ἐπίχρισμα τοῦ ψευτοπολιτισμοῦ ὑπάρχουν τά ἴδια αἰσθήματα ἐχθρότητας ἐναντίον τοῦ Χριστιανισμοῦ, τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ μοναχισμοῦ.

Τώρα θά σᾶς  πῶ γιά ἕνα θέμα τό ὁποῖο μέ ἔχει ἀναστατώσει τόν τελευταῖο καιρό. Τόν τελευταῖο καιρό εἴχαμε τά γεγονότα στή Σχολή τῶν Εὐελπίδων. Αὐτά τά γεγονότα ἔγιναν ἐξ ἀφορμῆς τοῦ «ἑορτασμοῦ» - μαῦρος ἑορτασμός δηλαδή- τῆς ἐπετείου τοῦ Πολυτεχνείου τῆς ἐξεγέρσεως ἐκείνης πού ἔγινε τόν Νοέμβριο τοῦ 1973. Ἔγιναν ἐκδηλώσεις στά σχολεῖα καί τά λοιπά, ἔγιναν καί στή Σχολή τῶν Εὐελπίδων. Τί ἔγινε ὅμως ἐκεῖ; Ὁ εὔελπις ἀρχηγός τῆς Σχολῆς παραπέμφθηκε στό πειθαρχικό συμβούλιο τῆς Σχολῆς διότι μετά τό πέρας πού ἔγινε , εἶπε κάτι ἀντίθετο μέ τά γεγονότα. Ὅλοι δέν τό λέμε; Ὅλοι τό λέμε. Καί πρῶτος ἐγώ. Ὅτι ὅλα πού μαθαίνετε εἶναι παραμύθια. Αὐτή ὅμως τή δίωξη τοῦ Εὐέλπιδος  ποιοί τή χειροκρότησαν; Οἱ ἀριστεροί τή χειροκρότησαν, διότι θεώρησαν ὅτι ἔπαιρναν τή ρεβάνς ἔναντί τοῦ Ἐθνικοῦ Στρατοῦ, ὁ ὁποῖος αὔριο- μεθαύριο αὐτούς τούς Εὐέλπιδες θά τούς ἔχει στούς κόλπους του ὡς Ἀξιωματικούς. Νόμισαν ὅτι θριάμβευσαν, ἀλλά τί ἔκαναν οἱ Εὐέλπιδες; Μήπως κάψανε; Μήπως κατέστρεψαν περιουσίες; Μήπως ξήλωσαν τά μάρμαρα ἀπό τήν πλατεία Συντάγματος καί τά πέταξαν στούς Ἀστυνομικούς; Μήπως ἔχτισαν μέσα στά γραφεῖα τούς Πρυτάνεις, ὅπως τά χαϊδεμένα παιδιά τῆς ἀριστερᾶς ἀλλά καί δυστυχῶς καί τῶν ἄλλων κομμάτων; Νά τά λέμε ξεκάθαρα τά πράγματα. Τίποτα ἀπό αὐτά δέν ἔκαναν. Ξέρετε τί ἔκαναν; Ἔστειλαν ἕνα μήνυμα ἤ ἔκαναν μία καταγγελία ἄν θέλετε πρός τή γενιά τοῦ Πολυτεχνείου καί σέ ὅσους εἶχαν πρωταγωνιστήσει στά γεγονότα, ἐκτός ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων ,μέχρι σήμερα διότι αὐτό τόν τόπο, βολεμένοι ὅμως ἤδη τόν ἔφεραν στό χεῖλος τῆς ἀβύσσου. Αὐτοί μας ἔφεραν στό χεῖλος τῆς ἀβύσσου. Ἡ  γενιά τοῦ Πολυτεχνείου μᾶς ἔφερε στό χεῖλος τῆς ἀβύσσου διότι αὐτοί κυβερνᾶνε σήμερα τόν τόπο. Πάντως ἄς γνωρίζουν ὅλοι καί ἄς τό ξέρουμε καί ἐμεῖς. Ἄς τό μάθουν κάποιο ἄλλοι ὅτι ἡ Δημοκρατία δέν κινδυνεύει ἀπό τίς Ἔνοπλες Δυνάμεις, οὔτε ἀπό τούς Εὐέλπιδες. Τότε θά μοῦ πεῖτε ἀπό ποιούς κινδυνεύει; Κινδυνεύει ἀπό τούς λυμένοντες τοῦ δημοσίου χρήματος ,ἀπό τούς κλέφτες, τους ἀπατεῶνες καί τούς παλιανθρώπους πού ἔχουν αὐξηθεῖ ὅσο ποτέ ἄλλοτε σήμερα. Ἀπό αὐτούς κινδυνεύει ἡ Δημοκρατία. Κι ὅμως ἡ Πολιτεία ἐπιδεικτικά ἀρνεῖται νά μετάσχει σέ αὐτά τά μνημόσυνα. Διότι ἄν δέν εἶχαν πέσει αὐτοί οἱ γενναῖοι προασπιστές, τηλεγραφόξυλα θά ποτίζανε σήμερα αὐτοί πού μᾶς κυβερνᾶνε καί ἐγώ μαζί. Αὐτό θά γινόταν.

Γί  αὐτό ἀδελφοί μου πρέπει νέ ποῦμε ὅτι ἡ Δημοκρατία δέν κινδυνεύει ἀπό τούς Εὐέλπιδες. Ἀλλά θά ρωτήσετε « ἔχουμε δημοκρατία σήμερα»; Αὐτό πού ζοῦμε εἶναι δημοκρατία; Μά δέν εἶναι δημοκρατία αὐτό. Ἔχουμε γίνει προτεκτοράτο καί μᾶς κυβερνοῦνε οἱ ἀπατεῶνες τῆς Εὐρώπης πού ἔχουν θεοποιήσει τό χρῆμα & ἐκβιάζουν τίς μικρές χῶρες, μεταξύ τῶν ὁποίων καί τήν Ἑλλάδα.

Γι’ αὐτό ἀδελφοί συνέλληνες κρατῆστε γερά τήν Ὀρθόδοξη πίστη καί  τήν Ἑλλάδα. Νά δώσει ὁ Θεός νά ἀνανήψει ἡ Ἡγεσία μας καί νά ὁδηγήσει τή χώρα μας στούς καταξιωμένους δρόμους τοῦ ἱστορικοῦ της χρέους, τοῦ καθήκοντος καί τῆς τιμῆς. Κι ὁ καθένας μας ἀπό τό δικό του μετερίζι ἄς κάνει τό χρέος του. Ψηλά οἱ καρδιές. Ψηλά οἱ σημαῖες. Ὁ Χριστός Θά νικήσει. Ἡ Ἑλλάδα θά ζήσει  καί θά μεγαλουργήσει. Ὅλοι στίς ἐπάλξεις τοῦ χρέους. Γι’ αὐτό εἶναι τίμιο καί πρέπον ὅλοι μαζί νά ἀναφωνήσουμε: ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ!