Βορειοηπειρωτικό: Θέμα Ενεργό - Θέμα Εθνικό

Στὴ χώρα μας ἀρκετοὶ εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ ὄχι μόνο δὲν ἐνδιαφέρονται ἔστω καὶ λίγο γιὰ τὸ Βορειοηπειρωτικὸ ζήτημα ἀλλὰ ταυτόχρονα ὑποστηρίζουν πὼς ἡ κυβέρνηση καὶ οἱ πολίτες τῆς Ἑλλάδος δὲν θὰ πρέπει ν’ἀσχολοῦνται μ’ αὐτὸ τὸ θέμα.

Ὁ βασικότερος παράγοντας ποὺ ὁδηγεῖ σ’αὐτὴ τὴν ἄποψη εἶναι ἡ στάση ποὺ κρατοῦν οἱ περισσότεροι Ἕλληνες πολιτικοὶ καὶ οἱ ἑλληνικὲς κυβερνήσεις ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια. Παρατηροῦμε δηλαδὴ ἡ ἑκάστοτε κυβέρνηση τῆς πατρίδος μας νὰ ἐφαρμόζει μιά φιλοαλβανικὴ πολιτικὴ καὶ συγχρόνως νὰ δείχνει ἀδιαφορία γιὰ τὸ μέλλον καὶ τὴν ἐπιβίωση τοῦ ἑλληνισμοῦ τῆς Βορείου Ἠπείρου.

Ὑποβαθμίζοντας λοιπὸν τὸ θέμα οἱ ἡγέτες τοῦ κράτους, λογικὸ εἶναι κάποιοι νὰ πιστεύουν, πὼς γιὰ τοὺς Ἕλληνες δὲν ἔχει νόημα ὁ ἀγώνας γι’ αὐτὸ τὸ ὑπόδουλο κομμάτι τῆς Ἑλλάδος ἀφοῦ ἐκεῖ ὅλα πηγαίνουν καλὰ .

Τὰ πράγματα ὅμως δὲν εἶναι ἔτσι. Τὸ ἑλληνικὸ στοιχεῖο στὴ Βόρειο Ἤπειρο τελεῖ ὑπὸ διωγμό. Οἱ Ἀλβανοὶ γνωρίζουν ὅτι αὐτὸς ὁ τόπος δὲν τοὺς ἀνήκει γι’ αὐτὸ χρησιμοποιοῦν κάθε μέσο καταπίεσης καὶ τρομοκρατίας ὥστε νὰ ἀναγκάσουν τοὺς γηγενεῖς κατοίκους νὰ φύγουν ἀπ' τὶς ἑστίες τους κι ἔτσι νὰ ἐξαφανιστεῖ μιά γιὰ πάντα ὁ ἑλληνικὸς πληθυσμὸς τῆς περιοχῆς.

Ἡ δράση «παρακρατικῶν» ὁμάδων καὶ ἡ δολοφονία τοῦ Ἀριστότελη. Γκούμα στὴ Χειμάρρα, οἱ ἐκλογὲς βίας καὶ νοθείας, ἡ καταστροφὴ πινακίδων μὲ ἑλληνικὰ τοπωνύμια, ἡ ἀναγραφὴ ἀνθελληνικῶν συνθημάτων καὶ ὁ περιορισμὸς τῆς ἑλληνικῆς ἐκπαιδευτικῆς κίνησης εἶναι ἐλάχιστα δείγματα τοῦ μίσους τῶν Ἀλβανῶν γιὰ τὴν Ἑλλάδα καὶ τοὺς Ἕλληνες τῆς Βορείου Ἠπείρου.

Ὂλα αὐτὰ δὲν θ'ἀλλάξουν ποτέ. Τὸ ἀλβανικὸ κράτος δὲν ἀλλάζει κι ἂν ἀλλάζει αὐτὸ γίνεται πρὸς τὸ χειρότερο κι ὄχι πρὸς τὸ καλύτερο. Εἰδικὰ ὅταν βλέπει τὴν ὑποχωρητικὴ στάση τοῦ δικοῦ μας κράτους.

Ἐκτὸς ὅμως ἀπὸ ἐνεργὸ τὸ Βορειοηπειρωτικὸ εἶναι κι ἐθνικὸ θέμα. Ὅλοι οἱ Ἕλληνες θὰ πρέπει ν' ἀσχολοῦνται μ'αὐτὸ τὸ ζήτημα ἀφοῦ ἡ Βόρειος Ἤπειρος εἶναι κατεχόμενο ἔδαφος τῆς Ἑλλάδος καὶ δὲν ἀνήκει στὴν Ἀλβανία. Τὸ αἷμα χιλιάδων ἡρώων, τὰ μνημεῖα ὅλων τῶν ἐποχῶν, τὰ τοπωνύμια καὶ οἱ κάτοικοι μαρτυροῦν τὴν ἑλληνικότητα τῆς περιοχῆς. Ἄρα λοιπὸν εἶναι λανθασμένη ἡ ἄποψη πὼς δὲν μποροῦμε ν'ἀσχολούμαστε μὲ τὸ Βορειοηπειρωτικὸ ἐπειδὴ ἀφορᾶ ξένη χώρα (Ἀλβανία). Τὴ δική μας χώρα καὶ τὸ δικό μας ἔθνος ἀφορᾶ.

Τὸ ν'ἀγωνιζόμαστε γι' αὐτὸν τὸν τόπο δὲν σημαίνει πὼς μισοῦμε τοὺς Ἀλβανοὺς καὶ τὴν Ἀλβανία ἀλλὰ ὅτι ἀγαποῦμε αὐτὸ τὸ σκλαβωμένο κομμάτι τοῦ ἑλληνισμοῦ. Μάλιστα πρέπει νὰ τονιστεῖ ὅτι οἱ Ἀλβανοὶ μποροῦν νὰ ζήσουν ἄνετα σὲ μία ἑλληνικὴ Βόρειο Ἤπειρο ἐνῶ οἱ Ἕλληνες δὲν μποροῦν νὰ ζήσουν σὲ μία ἀλβανοκρατούμενη Βόρειο Ἤπειρο.

Ἡ ἐγκατάλειψη καὶ παρακμὴ τοῦ τόπου καθὼς καὶ ἡ καταπίεση τῶν κατοίκων σὲ πολλοὺς τομεῖς (ἐκλογές, ἐλευθερία ἔκφρασης, χριστιανικὴ πίστη, παιδεία, περιουσία) μόνο μὲ ἐντὸς κι ἐκτὸς Ἑλλάδος ἀγώνα θὰ τερματιστοῦν.

Ἑπομένως γιὰ νὰ δοῦμε κάποια ἡμέρα τὴν Βόρειο Ἤπειρο ἐλεύθερη θὰ πρέπει ν' ἀγωνιζόμαστε ἀσταμάτητα καὶ τότε ὁ Θεὸς θὰ δώσει τὴ δίκαιη λύση καὶ σ' αὐτὸ τὸ ἐθνικὸ ζήτημα. Τὸ μόνο ποὺ χρειάζεται νὰ κάνουμε ἐμεῖς, εἶναι νὰ μείνουμε σταθεροὶ κι ἀκλόνητοι στὶς ἐπάλξεις τοῦ ἐθνικοῦ ἀγώνα.

 Γεώργιος Ζάβαλης