Οικονομική Κρίση και Εθνική Παρακμή

Γιὰ ἄλλη μιὰ φορὰ τὸ μεταπολιτευτικὸ ἑλληνικὸ κράτος φρόντισε νὰ μᾶς ἀπογοητεύσει μὲ τὴν ἐξωφρενικὴ καὶ δουλικὴ συμπεριφορά του σὲ ἕνα ἰδιαίτερο καυτὸ θέμα. Τὸ θέμα αὐτὸ δὲν εἶναι ἄλλο ἀπὸ τὴν ἀνέγερση μουσουλμανικοῦ τζαμιοῦ στὴν Ἀθήνα.

    Ὅπως πληροφορηθήκαμε ἀπὸ τὸν Τύπο («Πρῶτο Θέμα», 10.7.2011) δημοσιεύθηκε στὸ Φ.Ε.Κ. τῆς 6ης Μαΐου 2011, ἀπόφαση τοῦ ἀναπληρωτῆ Ὑπουργοῦ Περιβάλλοντος, Ἐνέργειας καὶ Κλιματικῆς Ἀλλαγῆς κ. Ν. Σηφουνάκη, μὲ τὴν ὁποία ὁριοθετήθηκε στὸ Βοτανικὸ Ἀττικῆς «χῶρος συνάθροισης κοινοῦ». Συγκεκριμένα δίδονται 16 στρέμματα ἑλληνικῆς γῆς ποὺ ἀνῆκαν στὸ Πολεμικὸ Ναυτικό γιὰ νὰ ἀνεγερθεῖ τὸ ἰσλαμικὸ τέμενος ποὺ θὰ δεσπόζει στὴν καρδιὰ τῆς ἑλληνικῆς πρωτεύουσας. Καὶ ὄχι μόνο αὐτό, ἀλλὰ τὸ ἑλληνικὸ δημόσιο θὰ δώσει ἐπιπρόσθετα 15 ἑκατομμύρια εὐρώ γιὰ τὴν κατασκευὴ του, ποὺ ἀναμένεται νὰ ἀρχίσει ἐντὸς τοῦ 2012. Δηλαδὴ «Λεφτὰ Ὑπάρχουν», ἀλλὰ μόνο γιὰ τζαμί.

    Τὰ ἀνωτέρω εἶναι ἕνα μικρὸ δεῖγμα τῆς σημερινῆς παρακμῆς τοῦ νεο-Ἕλληνα καὶ τῆς βαθειᾶς κρίσης στὶς πατροπαράδοτες ἀξίες ποὺ εἶχε αὐτὸς ὁ τόπος. Καὶ λέμε εἶχε, διότι μὲ τὸν ἐθνικὸ κατήφορο ποὺ ἔχουμε πάρει, μεθοδικὰ ἀλλὰ σταθερὰ ὁδηγούμαστε στὸν γκρεμὸ τῆς ἀπο-ἐθνοποίησης καὶ τῆς ἀπο-χριστιανοποίησης.

    Παράλληλα, ἐν καιρῷ οἰκονομικῆς κρίσης, ποὺ ἡ ἑλληνικὴ οἰκογένεια δυσκολεύεται νὰ τὰ φέρει εἰς πέρας λόγῳ τῶν μισθολογικῶν περικοπῶν, εἶναι τὸ λιγότερο προκλητικὴ μιὰ τέτοια ἐνέργεια. Ἀπὸ τὴ μιὰ ὁ λαὸς νὰ σφίγγει καὶ ἄλλο τὸ ζωνάρι καὶ νὰ μειώνει τὶς ἀνάγκες του, καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη σπαταλᾶται ἕνα τόσο μεγάλο ποσό. Διότι τὰ 15 ἑκατ. Εὐρώ θὰ μποροῦσαν νὰ χορηγηθοῦν στοὺς χαμηλόμισθους ἤ στοὺς χαμηλοσυνταξιούχους, ἤ τοὺς πολυτέκνους, ὥστε νὰ ἀνακουφισθοῦν, ἔστω καὶ λίγο, ἐν μέσῳ τῆς οἰκονομικῆς θύελλας ποὺ βιώνουμε. Καὶ μόνο λόγῳ τῆς οἰκονομικῆς κρίσης μιὰ τέτοια ἐνέργεια θὰ ἔπρεπε νὰ ἦταν ἁπλὰ ἀπαγορευμένη. Δυστυχῶς βλέπουμε τὸ ἑλληνικὸ κράτος νὰ στρέφεται ἐναντίον τοῦ ἑλληνικοῦ ἔθνους, λὲς καὶ εἴμαστε ὡς λαὸς ὅμηροι τῶν μουσουλμάνων λαθρομεταναστῶν καὶ μὴ, ποὺ, μὲ τὸ «ἔτσι θέλω», θὰ πετύχουν τὸ στόχο ποὺ ἤθελαν τόσα χρόνια.

    Τὸ θέμα τοῦ Μουσουλμανικοῦ τεμένους ἔμεινε κρυφὸ ἤ προβλήθηκε ἐλάχιστα ἀπὸ τὰ Μ.Μ.Ε. Ὡστόσο προκάλεσε τὴν ἔντονη ἀντίδραση τοῦ βουλευτῆ τοῦ ΛΑ.Ο.Σ. κ. Κυριάκου Βελόπουλου, ὁ ὁποῖος δήλωσε: « Ὁ μουσουλμανισμὸς ἔχει 117 σέχτες. Δὲν μποροῦν νὰ κάτσουν στὸ ἴδιο τζαμί, δὲν μποροῦν νὰ συνυπάρξουν. Μποροῦμε νὰ ἀνεχτοῦμε τὴν μπούργκα, τὸν λιθοβολισμὸ γιὰ μοιχεία, τὶς σφαγὲς ζώων ἔξω ἀπὸ τὰ τζαμιά;»

    Γινόμαστε παρατηρητὲς μιᾶς ἐλευθέρας ἐθνικῆς πτώσης. Σὲ ἄλλες ἐποχὲς ἡ ἀνέγερση τεμένους θὰ θεωροῦνταν ἀστεῖο. Σήμερα, ἐλέῳ μιᾶς κακῶς ἐννοουμένης δημοκρατίας καὶ ἀνοχῆς τῶν πάντων, κινδυνεύουμε νὰ σβήσουμε κυριολεκτικὰ ὡς ἔθνος. Ἡ κυβέρνηση ἄν σεβόταν τὴν Ἱστορία τῆς πατρίδος μας καὶ τὴ Χριστιανικὴ παράδοσή της, ἄς ἔκανε ἕνα δημοψήφισμα γιὰ τὸ Τζαμί, ὅπως ἔγινε στὴν Ἐλβετία. Ἀλλὰ αὐτὸ ποὺ δὲν θέλει, εἶναι νὰ ἀκουστεῖ ἡ φωνὴ τοῦ λαοῦ. Ἄς ἐλπίσουμε ὅτι οἱ θεματοφύλακες τοῦ ἔθνους καὶ ἡ Ἐκκλησία μας νὰ μὴν ἀφήσουν νὰ περάσει τόσο ἁπλὰ ἡ προκλητικὴ ἐνέργεια τοῦ τζαμιοῦ.

ΑΡΤΕΜΙΟΣ