Ἐθνικιστική πρόκληση εἰς βάρος τῆς Ἑλλάδας ἀπό τόν Δῆμο Τιράνων

Ἡ Ἀλβανία δέν θά γίνει ποτέ μέλος τῆς Ε.Ε.

Νέα ἔνταση στίς ἑλληνοαλβανικές σχέσεις ἐξαιτίας μίας πρωτοφανοῦς πρόκλησης τοῦ Δήμου Τιράνων, πού προκάλεσε τήν ὀργισμένη ἀντίδραση τῆς ἑλληνικῆς διπλωματίας.

Τό Σάββατο στά Τίρανα ἐγκαινιάζουν τήν Πλατεία Σκεντέρμπεη, δηλαδή τοῦ Γεωργίου Καστριώτη.

Σέ αὐτή τήν πλατεία, πού φέρει τό ὄνομα τοῦ ἐθνικοῦ ἥρωα τῆς Ἀλβανίας ὁ ὁποῖος ὅμως ἦταν Ἕλληνας (Ρωμηός-Βυζαντινός) ἄρχοντας, ὁ δήμαρχος Τιράνων ζήτησε νά τοποθετηθεῖ στίς πλάκες συμβολικά μία πέτρα ἀπό κάθε περιοχή τῆς Ἀλβανίας.

Μέχρι ἐδῶ ὅλα καλά. Οἱ Ἀλβανοί ὅμως τοποθέτησαν καί μία πέτρα ἀπό τούς Φιλιάτες στό νομό Θεσπρωτίας, ἰσχυριζόμενοι πώς εἶναι κομμάτι τῆς «σκλαβωμένης» τους Τσαμουριᾶς. Μιλᾶμε γιά πανάρχαιο ἑλληνικό ἔδαφος.

Μόλις τό πληροφορήθηκε ἡ Ἑλληνική Πρεσβεία στά Τίρανα ἡ ἀντίδραση ἦταν ἄμεση.

Βλέπετε μέ τόν Κοτζιά ὑπουργό ὅλο τό διπλωματικό σῶμα βρίσκεται σέ ἐγρήγορση, διότι οἱ διπλωμάτες μας γνωρίζουν ὅτι μποροῦν τώρα νά ἀσκοῦν ἐθνική πολιτική δίχως νά τούς τραβήξει τό ἀφτί κάποιος ἀπό τήν Ἀθήνα.

Ἡ πρέσβυς τῆς Ἑλλάδας στήν Ἀλβανία, ἡ Ἑλένη Σουράνη, ἔχει ὑπηρετήσει σέ σημαντικά πόστα καί σέ διεθνεῖς ὀργανισμούς καί τῆς ἔχουν ἀπονεμηθεῖ ὁ Ἀνώτερος Ταξιάρχης τοῦ Τάγματος τοῦ Φοίνικα τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας, ὁ Ἀνώτερος Ταξιάρχης τοῦ Τάγματος τῶν Κέδρων τοῦ Λιβάνου, ὁ Μεγαλόσταυρος τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων καί ὁ Μεγαλόσταυρος τοῦ Τάγματος Ντάνεμπορε τῆς Δανίας.

Ἡ Ἑλληνική Πρεσβεία ἐνημέρωσε πλήρως τό ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν, μέ τούς Ἀλβανούς ἀπό τήν ἄλλη πλευρά ἐπισήμως νά μήν ἀντιδροῦν, ἀλλά κατά τήν πάγια «τακτική» τους γράφουν στό διαδίκτυο ὅτι οἱ Ἕλληνες εἴμαστε ὑπερβολικοί καί ὅτι οἱ Φιλιάτες ἀνήκουν στήν Τσαμουριά.

Τό ποιός εἶναι ὑπερβολικός ἤ ὄχι θά τό καταλάβουν ὅταν συνειδητοποιήσουν ὅτι δέν πρόκειται νά γίνουν ποτέ μέλη τῆς Ε.Ε. μέ τέτοιες συμπεριφορές καί ὕστερα ἀναγκαστοῦν νά ξηλώνουν πεζοδρόμια ζητώντας συγγνώμη, ὅπως κάνουν τώρα τά Σκόπια. Ἀλλά δέν φημίζονται γιά τήν προνοητικότητά τους οἱ Ἀλβανοί, ἔχουν καβαλήσει τό ἅρμα τῆς ἀμετροέπειας καί καλπάζουν τάχιστα πρός τόν ὄλεθρό τους.

Πάντως στήν καταγγελία τῆς Ἀθήνας ἀπάντησε ὁ Δῆμος Τιράνων διά τοῦ ἀναπληρωτῆ δημάρχου στό News24, ὅτι ἡ πλατεία εἶναι ὅλων τῶν Ἀλβανῶν, ὅπου καί ἄν βρίσκονται σέ ὅλον τόν κόσμο.

«Αὐτή εἶναι ἡ πλατεία ὅλων τῶν Ἀλβανῶν, ὅπου καί ἄν βρίσκονται καί ὅλες οἱ ὁμάδες τῶν Ἀλβανῶν ἐκπροσωποῦνται σέ αὐτό τό τετράγωνο. Εἶναι τό τετράγωνό μας καί ἔχουμε κρίνει ὅτι αὐτό εἶναι σωστό. Φυσικά ὑπάρχουν λίθοι ἀπό τήν «Τσαμουριά» (Θεσπρωτία), ὑπάρχει ἕνας λίθος ἀπό τίς Φιλιάτες» εἶπε ὁ Μαζνίκου στό News24. Βεβαίως σήμερα δέν ὑπάρχουν Τσάμηδες στή Θεσπρωτία.

Ἀντίδραση ὅμως εἴχαμε καί ἀπό τούς ἀκροδεξιούς ἐθνοϊσλαμιστές ἀλβανοτσάμηδες τοῦ κόμματος PDIU. Ὁ ἀρχηγός τους, Σπετίμ Ἰντρίζι πού λέγεται ὅτι εἶναι στίς ὑπηρεσίες τῶν Τούρκων, ἀντέδρασε μετά τήν παρέμβαση τῆς Ἑλληνικῆς Πρεσβείας.

«Ἡ Τσαμουριά εἶναι ἀλβανική γῆ πού ἔχει καταληφθεῖ μέ τή βία ἀπό τό ἑλληνικό κράτος καί ἀνήκει στούς Ἀλβανούς», εἶπε χαρακτηριστικά ὁ γνωστός ἀκροδεξιός προβοκάτορας.

«Ἀποτελεῖ μεγάλη ἔκπληξη πού ἡ Ἑλλάδα ἔχει τό στόμα νά παραπονιέται, γνωρίζοντας ὅτι ὄχι μόνο ἔχει καταβροχθίσει ἀλβανικά ἐδάφη καί ἀρνεῖται τά δικαιώματα τῶν ἐθνικῶν μειονοτήτων, ἀλλά συνεχῶς τροφοδοτεῖ ἄλλες ἀξιώσεις στό ἀλβανικό ἔδαφος. Ἀρκεῖ νά δοῦμε τά ὀνόματα τῶν πόλεων τῆς Δημοκρατίας τῆς Ἀλβανίας, πού εἶναι σκαλισμένα στό τοῖχο τοῦ Κοινοβουλίου, στήν πλατεία Συντάγματος, στήν Ἀθήνα, γιά νά καταλάβουμε ὅτι ἡ σοβινιστική ὄρεξη τῆς Μεγάλης Ἰδέας ἐξακολουθεῖ νά εἶναι ζωντανή στήν ἑλληνική πολιτική», εἶπε ὁ Ἰντρίζι, προαναγγέλλοντας μάλιστα ὅτι «ἡ ἐπιστροφή τῆς «Τσαμουριᾶς» [Θεσπρωτίας] στούς Ἀλβανούς εἶναι μόνο θέμα χρόνου».

Ποιός ἦταν ὁ Γεώργιος Καστριώτης ἤ Σκεντέρμπεης (1404 – 17 Ἰανουαρίου 1468)

Τό προσωνύμιο Σκεντέρμπεης τό πῆρε ἀπό τούς Τούρκους πού τόν θεώρησαν ἰσάξιο μέ τόν Μεγάλο Ἰσκαντάρ ἤ Σκεντέρ, δηλαδή τόν Μέγα Ἀλέξανδρο.

Γεννήθηκε στίς 6 Μαΐου 1405 ἀπό Ἕλληνα πατέρα καί Σέρβα μητέρα, σέ μία ἐποχή πού ἡ Βυζαντινή Αὐτοκρατορία ἔπνεε τά λοίσθια.

Ἐξισλαμίσθηκε σέ νεαρή ἡλικία, κατατάχθηκε στόν ὀθωμανικό στρατό, ὅπου διακρίθηκε γιά τήν ἀνδρεία του καί τίς στρατιωτικές του ἱκανότητες.

Ὁ σουλτάνος τοῦ δίνει τό προσωνύμιο Σκεντέρμπεης, δηλαδή «Ἀλέξανδρος ὁ ἄρχοντας», παραλληλίζοντας τήν ἀξία του μέ αὐτή τοῦ μεγάλου στρατηλάτη.

Τό 1443 αὐτομολεῖ στίς τάξεις τῶν χριστιανῶν ἡγεμόνων. Λαμβάνει τό ὄνομα Γεώργιος καί παντρεύεται τή βυζαντινή Ἀνδρονίκη Κομνηνή.

Ἀνακηρύσσεται καπετάνιος τῆς Ἀλβανίας καί σύντομα θά κάνει δική του μία περιοχή, πού περιλαμβάνει τήν Ἤπειρο καί τή σημερινή Ἀλβανία, προκαλώντας τούς Ὀθωμανούς.

Τρεῖς σουλτάνοι, ὁ Μουράτ, ὁ Μεχμέτ καί ὁ πολύς Μωάμεθ ὁ Πορθητής, θά ἐκστρατεύσουν ἐναντίον του, ἀλλά θά ἀποτύχουν παταγωδῶς.

Μόνο μετά τό θάνατό του ἀπό ἐλονοσία, στίς 17 Ἰανουαρίου 1468, οἱ Ὀθωμανοί θά καταλύσουν τό πριγκιπάτο του.

Ὁ Γεώργιος Καστριώτης θά προκαλέσει τόν θαυμασμό τῶν Εὐρωπαίων μέ τά κατορθώματά του, ὅμως, δέν θά λάβει καμία οὐσιαστική βοήθεια γιά νά ἀναχαιτίσει τήν ὀθωμανική λαίλαπα.

Οἱ ἱστορικοί πιστεύουν ὅτι μέ τούς πολέμους του κατά τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας προστάτευσε τήν ἰταλική χερσόνησο ἀπό τίς ἐπεκτατικές διαθέσεις τῶν Τούρκων.

Πολύ ἀργότερα, ὁ Βολτέρος θά γράψει ὅτι μόνο ὁ Σκεντέρμπεης θά μποροῦσε νά ἀναστήσει τή θνήσκουσα Βυζαντινή Αὐτοκρατορία, ἐνῶ ὁ Βιβάλντι τοῦ ἀφιέρωσε μία ὄπερα.

Στό Ἐθνικό Μουσεῖο τῆς Δανίας φυλάσσεται σφραγίδα, ἡ ὁποία πιστεύεται ὅτι ἀνήκει στόν Σκεντέρμπεη.

Εἶναι στρογγυλή, διαμέτρου ἔξι ἑκατοστῶν, κατασκευασμένη ἀπό χαλκό καί ζυγίζει 280 γραμμάρια. Εἰκονίζει τόν δικέφαλο ἀετό καί ὑπάρχει ἐπιγραφή στά ἑλληνικά μέ τίς λέξεις: «Ἀλέξανδρος Αὐτοκράτωρ καί Βασιλεύς. Αὐτοκράτωρ τῶν Ἑλλήνων καί Βασιλεύς τῶν Τούρκων, Ἀλβανῶν, Σέρβων καί Βουλγάρων».

Παππούς του ἦταν ὁ Κωνσταντῖνος Καστριώτης (+1390), ἡγεμόνας τῆς Ἠμαθίας καί τῆς Καστοριᾶς (ἐξ οὐ καί Καστοριώτης, Καστριώτης).

Υἱός τοῦ Κωνσταντίνου ἦταν ὁ Ἰωάννης Καστριώτης, ὁ ἄρχοντας τῆς Κρούγιας (Κρόιας), μέ σύζυγό του τήν Σερβίδα Βοϊσάβα.

Ἔφεραν στή ζωή 9 παιδιά: 5 θυγατέρες καί 4 υἱούς, μέ τελευταῖο στήν σειρά (1404) τόν Γεώργιο Καστριώτη.

Ο Marini Barletii, πρῶτος του Βιογράφος ἀπό τήν Σκόδρα (ἀρχές 16ου μ.Χ. αι.), τόν ἀποκαλεῖ «Ἠπειρώτη πρίγκηπα» καί «Ἡγεμόνα τῶν Ἠπειρωτῶν», ἐνῶ ὁλόκληρη ἡ βιογραφία ἀναφέρεται μόνο σέ Ἠπειρῶτες καί καθόλου σέ Ἀλβανούς.

Ἐπίσης, ὁ ἴδιος ὁ Σκεντέρμπεης ἀπευθυνόμενος πρός τόν ἡγεμόνα τοῦ Τάραντα Ἰωάννη Ἀντώνιο καί προδίδοντας ἔτσι τήν καταγωγή καί τά ἀληθινά του αἰσθήματα, γράφει: «οἱ προπάτορες ἠμῶν ἤσαν Ἠπειρῶτες, ἐκ τῶν ὁποίων ἠγέρθη ἐκεῖνος ὁ Πύρρος τοῦ ὁποίου τήν ὁρμήν μόλις οἱ Ρωμαῖοι ἠδυνήθησαν νά ἀντικρούσουν».

Παρομοίως ὡς ἀπόγονος τῶν Ἠπειρωτῶν καί ὄχι τῶν Ἰλλυριῶν ἀναφέρει σέ ἐπιστολή του πρός τόν Ἰταλό Ursini τό 1460.

Ἀκόμη πρός τόν Βασιλιά Ἀλφόνσον, μονάρχη τῆς Ἀραγόνος, Νεαπόλεως καί Σικελίας γράφει: «Τῷ λαμπροτάτω καί κραταιῶ Βασιλεῖ Ἀλφόνσω, Μονάρχη τῆς Ἀραγόνος, Νεαπόλεως καί Σικελίας, Σκεντέρμπεης Πρίγκιψ τῶν Ἠπειρωτῶν χαίρειν τε καί εὖ πράττειν».

Ὁμιλώντας ἐνώπιόν τοῦ Πάπα Παύλου Β’ τονίζει: «Μετά τήν ὑποδούλωσιν τῆς Ἀσίας καί τῆς Ἑλλάδος, μετά τήν σφαγήν τῶν ἡγεμονικῶν γόνων τῆς Κων/πόλεως, τῆς Τραπεζοῦντος… καί τήν ἐρήμωσιν μεγίστου μέρους τῆς Μακεδονίας καί τῆς Ἠπείρου, ἀπέναντι τοῦ ἀγρίου κατακτητοῦ τοῦ ἀγωνιζομένου νά συντρίψη τόν σταυρόν, νά ἀνυψώση ἐπί τοῦ Καπιτωλίου τήν ἡμισέληνον καί νά πληρώση δούλων τόν κόσμον ὅλον … μόνος ἐγώ ἵσταμαι μετά τῶν λειψάνων τῶν στρατιωτῶν μου καί μετά τῆς μικρᾶς μου ἐπικρατείας…».

Ὑπῆρξε κάτοχος τῆς Ἑλληνικῆς Παιδείας καί Γλώσσας, ἀφοῦ ἀπό τό μετερίζι του στέλνονταν ἔγγραφα γραμμένα στήν Ἑλληνική γλώσσα.

Ἐπιπλέον ὁ Τοῦρκος βιογράφος τοῦ Ἀλῆ Πασᾶ, Ἀχμέτ Μουφίτ, γράφει γιά τόν Καστριώτη: «τό ἔτος 1443 δραπέτευσε ἀπό τό ὀθωμανικό στρατόπεδο τοῦ Μοράβα ὁ Ἕλληνας ἡγεμόνας Καστριώτης καί πῆγε στήν ἕδρα τῶν προγόνων του, τήν Κρόια».

Ἰταλικές, Ἀγγλικές καί Σουηδικές ἀναφορές θεωροῦν τόν Σκεντέρμπεη Ἕλληνα.

Ἔτσι ὁ Ἰταλός A. Salvi στήν τραγωδία του (1718) τόν ἀναφέρει ὡς Ἕλληνα (Greco).

Ὁ Ἄγγλος C. Randall τό 1810 τόν ἀποκαλεῖ Ἕλληνα Ἥρωα (Grecian Hero) καί οἱ Σουηδοί Barrau ἀρχικά καί Rudbeck ἀργότερα (1835) θεωροῦν τόν Γ. Καστριώτη Ἕλληνα.

Ἡ Ἱστορία τοῦ Γάλλου ἱστορικοῦ Παγανέλ (Paganel: Histoire de Scanderbey), πού ἐκδόθηκε στό Παρίσι τό 1855 τόν ἀναφέρει ξεκάθαρα ὡς Ἕλληνα.

Ὁ Δανός Φραντς Ντέ Ζεσσέν, στρατιωτικός ἀνταποκριτής τῆς ἐφημερίδος «Le Temps» τῶν Παρισίων, ἀμφιβάλλει γιά τήν ἀλβανική καταγωγή τοῦ Καστριώτου, τονίζοντας σέ διάλεξή του: «Ζήτημα δέ εἶναι, ἐάν καί αὐτός ὁ Σκεντέρμπεης δύναται νά θεωρηθῆ Ἀλβανός, ἀφοῦ ἦτο υἱός τοῦ Ἕλληνος μεγιστάνος Ἰωάννου Καστριώτου καί Σερβίδος πριγκιπίσσης».

πηγή: tribune.gr