Εμείς είμαστε φιλέλληνες; Αγαπάμε την Ελλάδα;

(Χαιρετισμὸς Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως, Πωγων. καὶ Κονίτσης στὴν Ἑορτὴ τῶν Σχολείων Γυμνασίου καὶ Λυκείων. Κόνιτσα 25 Μαρτίου 2013)

Τό ἔχω πεῖ καί ἄλλοτε αὐτό πού θά ἀκούσετε τώρα. Δίνουμε συγχαρητήρια σέ ὅλους. Στά παιδιά τῶν σκέτς καί τῶν χορῶν · στούς καθηγητές πού μεθοδεύουν αὐτή τήν καλλιέργεια τήν ἐθνική καί θρησκευτική τῶν παιδιῶν · ξεχνᾶμε ὅμως τήν χορωδία. Δέν θέλει ἕνα χειροκρότημα; Καί τό λέω αὐτό, γιατί κάθε φορά ἀκοῦμε καινούργια τραγούδια, ὡραῖα τραγούδια καί θά ἔλεγα· προσκρούω ἴσως στήν μετριοφροσύνη της ἀλλά θέλει ἕνα χειροκρότημα  καί ἡ κυρία Κορτσινόγλου πού τόσο κουράστηκε.

            Λίγες σκέψεις θά πῶ ἀπευθυνόμενος στά παιδιά, κι ἐσεῖς οἱ μεγάλοι μπορεῖτε νά τά πάρετε γιά τόν ἑαυτό σας, ὅσοι θέλετε. Μιλήσατε γιά τούς Φιλέλληνες. Ὡραῖο ἦταν τό σκέτς, πολύ συγκινητικό καί πραγματικά μᾶς γέμισε εὐγνωμοσύνη γιά ἐκείνους πού ἄφησαν τήν πατρίδα τους, καί κάποιοι ἐξ αὐτῶν πέθαναν ἐδῶ στήν Ἑλλάδα, ὅπως ὁ Λόρδος Μπάυρον. Ὅμως, θά σᾶς πῶ παιδιά τώρα ἕναν λόγο. Μήν τόν θεωρήσετε παράξενο. Καλά οἱ Φιλέλληνες, ἐμεῖς ὅμως, ἐσεῖς, ἐγώ, ὅλοι μας· εἴμαστε φιλέλληνες ; Τί θέλω νά πῶ μ’αὐτό; Ἀγαπᾶμε τήν Ἑλλάδα; Καί τό λέω αὐτό διότι ἔχουμε κάποια δείγματα, ἀπό παλιότερες ἐποχές κι ἀπ’ τήν σύγχρονη ἐποχή, Ἑλλήνων οἱ ὁποῖοι ἔκαναν ὅ,τι περνοῦσε ἀπό τό χέρι τους  νά καταστρέψουν τήν Ἑλλάδα. Κοιτάξτε· ἕνα παράδειγμα ἀπό τήν Ἐπανάσταση. Ὁ Ἰμπραήμ εἶχε ἤδη ἀποβιβαστεῖ στήν Πελοπόννησο καί δέν ἄφηνε πέτρα πάνω στήν πέτρα, καί ὅμως ὁ Κολοκοτρώνης ἦταν φυλακισμένος. Ἀπό ποιούς; Ἀπ’ τούς Ἕλληνες ! Καί ἔπρεπε νά φτάσει πλέον «ὁ κόμπος στό χτένι» γιά νά τόν βγάλουν ἀπό τήν φυλακή καί νά πεῖ ἐκεῖνον τόν περίφημο λόγο: «φωτιά καί τσεκούρι στούς προσκυνημένους». Αὐτό ἕνα παράδειγμα ἀπό ἐκεῖνα τά χρόνια.

             Κι ἕνα σύγχρονο. Εἴδαμε στά βίντεο, δέν θυμᾶμαι· στήν πρώτη, στήν δεύτερη σειρά, τόν φιλέλληνα ζωγράφο Ντελακρουά, τόν Γάλλο, ὁ ὁποῖος ἔφτιαξε ἕναν, μεταξύ τῶν ἄλλων, ἕναν περίφημο πίνακα πού τόν εἴδαμε στό βίντεο μέ θέμα τήν σφαγή τῆς Χίου. Αὐτός ὁ πίνακας ἦταν ἀνηρτημένος στήν Χίο  · στό ἐκεῖ Μουσεῖο. Ὅμως, ἐδῶ καί τρία χρόνια, τέσσερα - δέν ἐνθυμοῦμαι καλῶς - αὐτός ὁ πίνακας ἀφαιρέθηκε ἀπό ἐκεῖ. Ξέρετε γιατί; Γιά νά μήν ταράζονται τά νεῦρα τῶν Τούρκων ! Οἱ Τοῦρκοι ἔσφαξαν, ἔθυσαν κι ἀπόλεσαν, κι ἐμεῖς νά μήν ταράξουμε τά νεῦρα τῶν Τούρκων ! Μά δέν εἶναι προδοσία αὐτό; Δέν εἶναι αἶσχος γιά τήν Ἑλλάδα νά ἔχει τέτοιους ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι θά ἀγκαλιάζουν τούς Τούρκους καί θά πολεμᾶνε τούς Ἕλληνες; Δύο λοιπόν παραδείγματα ἀπό τήν παλιότερη καί ἀπό τήν σύγχρονη ζωή.

             Κι ἐπειδή εἶπε ὁ κύριος δήμαρχος πρωτύτερα ὅτι λόγῳ τῶν δυσμενῶν γενικῶν ἐξελίξεων θά πρέπει νά πολεμήσουμε μέ τίς δικές μας δυνάμεις·  ἐγώ θά πρόσθετα καί κάτι ἀκόμη, πού μᾶς ἔρχεται ἀπό τήν Κύπρο. Πρέπει νά σᾶς πῶ ὅτι τήν Κύπρο τήν ἔχω μέσα στήν καρδιά μου. Γιατί ὅταν ἤμουν στήν Ζ΄ Γυμνασίου, δηλαδή στήν σημερινή Β΄ Λυκείου, ἐδῶ καί ἑξήντα χρόνια· τότε ἄρχιζε ὁ ἀγώνας τῆς Ε.Ο.Κ.Α., καί τόν ἑπόμενο χρόνο, τό ’56, ἔγιναν οἱ ἀπαγχονίσεις τῶν παλληκαριῶν τῆς Ε.Ο.Κ.Α.. Αὐτά τά παλληκάρια εἶχαν βέβαια ἡρωισμό , εἶχαν γενναιότητα, ἀλλά πάνω ἀπ’ ὅλα, ὅμως, εἶχαν πίστη στόν Θεό καί ἀγάπη στήν Ἐκκλησία. Ὅταν ἔγινε ἡ ἀπελευθέρωση τῆς Κύπρου καί ἐγκαθιδρύθηκε ἡ λεγομένη «Δημοκρατία τῆς Κύπρου», ἄρχισε αὐτό τό αἴσθημα τῆς πίστεως εἰς τόν Θεόν νά λιγοστεύει, παιδιά. Κάποιοι πού εἶχαν τούς δικούς τους λόγους ἔριξαν ἀφθονία λιρῶν στήν Κύπρο καί ἐξαγόρασαν συνειδήσεις καί ἡ Κύπρος, πού στηριζόταν πρῶτα εἰς τόν Θεό καί ἐλέγετο νησί τῶν Ἁγίων , ἔφθασε νά θεοποιήσει τήν Εὐρώπη. Καί ἡ Εὐρώπη νά πώς τήν πλήρωσε : Τήν πλήρωσε μέ τό νά τῆς ζητάει τό αἷμα της. Αὐτή εἶναι ἡ πληρωμή τῆς Εὐρώπης !

             Λοιπόν θέλετε νά σᾶς πῶ τί θά εἶναι ἡ ἐπιτυχία σας καί ποῦ θά στηριχθεῖ; Τό καταλάβατε. Θά σᾶς τό πῶ καί τελειώνω. Ἡ ἐπιτυχία σας καί ἡ ἐπιτυχία ὅλων μας θά εἶναι, ἀγαπητά παιδιά καί ἀγαπητοί ἀδελφοί,  νά στηριχθοῦμε εἰς τόν Θεόν. Θά κάνουμε ὅ,τι περνάει ἀπό τό χέρι μας ,θά παλεύουμε, θά ἀγωνιζόμαστε ἀλλά πάνω ἀπ’ ὅλα ὅμως θά βάζουμε τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ἐγώ δέν ἔχω τίποτε ἄλλο νά πῶ παρά νά σᾶς συγχαρῶ γιά μία ἀκόμη φορά γιά τήν πανδαισία τήν ὁποία μᾶς προσφέρατε, καί εὔχομαι εἰς τοὺς γονεῖς σας νά σᾶς χαίρονται πάντοτε, καί σέ σᾶς καλές ἐπιτυχίες καί καλή εὐόδωση τῶν προσπαθειῶν σας, ἀλλά ὅλα, ὅμως, γιά τό καλό της Ἑλληνικῆς μας Πατρίδος. Νά μεγαλύνεται ἡ Ἑλλάδα, νά δοξάζεται ἡ Ἑλλάδα καί μαζί της νά ζοῦμε καί νά μεγαλυνόμαστε κι ἐμεῖς. Χρόνια πολλά ,ὁ Θεός μαζί σας νά εἶναι.