ΟΙ ΩΡΑΙΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΝ ΠΟΤΕ !

Χαιρετισμὸς Μητροπολίτου κ.κ. Ἀνδρέου στὶς ἐκδηλώσεις τοῦ Γράμμου (Βούρμπιανη 30-8-2015)

«Δὲν μὲ ἐκπλήσσει τὸ ὅτι στὶς ἐκδηλώσεις δὲν εἶναι ἐκπρόσωποι τῆς Πολιτείας. Ἄς ποῦμε ὅτι ἤτανε κάποιος Ὑπουργὸς σήμερα. Ἔ καὶ ; Τὶ θὰ γινόταν ; Ἡ Ἑλλάδα δὲν εἶναι αὐτοὶ οἱ ὁποῖοι ἑκάστοτε κυβερνοῦν. Ἡ Ἑλλάδα εἶναι ὁ λαός !  Εἶστε ἐσεῖς ποὺ εἶστε σήμερα ἐδῶ ! Καὶ νὰ ξέρετε ὅτι δὲν πρόκειται ποτὲ νὰ ἔλθουν. Νὰ μὴν ἔλθουν. Ὥρα τους καλή. Ἐμεῖς θὰ ἐρχόμαστε πάντως, ἄν ζοῦμε, καὶ ὅσο ζοῦμε, καὶ ὅπως ζοῦμε.

                Σὲ ἰδιαίτερα δύσκολους καιρούς, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, βρεθήκαμε πάλι ἐδῶ στὶς ὑπόρροιες τοῦ Γράμμου, τοῦ βουνοῦ ποὺ ἔγινε θρῦλος τὸ 1949, ὅταν συνετρίβη ἡ κομμουνιστικὴ ἀνταρσία, καὶ ἤλθαμε γιὰ νὰ τελέσουμε ἕνα ἀπέριττο μνημόσυνο τῶν γενναίων ἀγωνιστῶν. Ἔχω ὅμως τὴν αἴσθηση,  τώρα ποὺ σᾶς βλέπω, ὅτι ὅλοι διερωτᾶσθε πῶς ἐκεῖνον τὸν περηφανὴ θρίαμβο τοῦ 1949 ἐφθάσαμε νὰ ἔχουμε σήμερα Κυβέρνηση, γιὰ πρώτη φορὰ, «ἀριστερά» ὅπως ἐκαυχῶντο νὰ λένε. Κι’ αὐτὸ, ἀσφαλῶς σᾶς προβληματίζει καὶ σᾶς φοβίζει, ὅπως φαίνεται στὰ πρόσωπα πολλῶν ἀπὸ ἐσᾶς.

                Διερωτᾶσθε : Εἶναι δυνατὸν αὐτοὶ ποὺ αἱματοκύλησαν τότε τὴν Ἑλλάδα, ποὺ ρήμαξαν κυρίως τὴν ὕπαιθρο, ποὺ ἅρπαξαν βίαια 28.000 ἑλληνόπουλα ἀπὸ τὴν ἀγκαλιὰ τῶν μητέρων τους, αὐτοί, ποὺ ἐνῷ ἡ Εὐρώπη ἐπούλωνε γοργὰ τὰ τραύματα ποὺ εἶχε προκαλέσει ὁ Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, αὐτοὶ κατέστρεφαν τὴν Ἑλλάδα χειρότερα ἀπ’ ὅτι τὴν εἶχαν καταστρέψει οἱ Ἰταλοὶ καὶ κυρίως οἱ Βούλγαροι καὶ οἱ Γερμανοὶ κατὰ τὴν ἀπαισίας μνήμη τριπλῆ ξενικὴ κατοχή ; Αὐτοὶ ποὺ ξεπουλοῦσαν τὴν Βόρειο Ἑλλάδα στοὺς βόρειους γείτονές μας, καὶ ποὺ ἤθελαν τὰ σύνορά μας νὰ φθάνουν μέχρι τὸν Ὄλυμπο, αὐτοὶ ποὺ ἐξ’ αἰτίας τῆς ἀνταρσίας τους κατὰ τοῦ Ἔθνους, ἔγιναν αἰτία νὰ χάσουμε τὴν Βόρειο Ἤπειρο, πῶς, λοιπόν, τώρα βρίσκονταν τὴν ἐξουσία καὶ ὁδήγησαν τὴν Πατρίδα στὴν ἐξουθένωση καὶ στὴν ταπείνωση ;  Εὔλογα τὰ ἐρωτήματα αὐτὰ καὶ ἡ ἀγωνία ποὺ τὰ συνοδεύει. Ὅμως ἡ ἀπάντηση ὑπάρχει, καὶ ἔρχεται - ἀπὸ ποῦ ἔρχεται ; - ἀπὸ τὸν Γράμμο ἔρχεται. Ἀπὸ ἐκεῖ ὅπου ἀμέτρητα ἑλληνόπουλα, ἀξιωματικοί, ὑπαξιωματικοὶ καὶ ἁπλοὶ στρατιῶτες, καὶ χωροφύλακες καὶ ἀεροπόροι, ἄφησαν τὴν τελευταία τους πνοή καὶ πότισαν τὸ χῶμα αὐτοῦ τοῦ βουνοῦ μὲ τὸ ἅλικο νεανικό τους αἷμα. Ναί, ἀπὸ ἐκεῖ ἔρχεται ἡ ἀπάντηση καὶ «ὡς φωνὴ ὑδάτων πολλῶν» (Ἀποκ. ΙΔ΄, 2), ὡς βροντή, ἀλλὰ καὶ ὡς παράπονο βγαλμένο μέσα ἀπὸ τὴν καρδιά τους.

                Χθὲς εἶχα ἀνεβεῖ ἐπάνω στὸ μνημεῖο. Πῶς ἀνέβηκα καὶ κατέβηκα, ὁ Θεὸς τὸ ξέρει. Σὲ μιὰ στιγμὴ περισυλλογῆς  ἐκεῖ πάνω ἄκουσα τὴν φωνή τους. Τὴν φωνή τους ποὺ ἔλεγε καὶ τὴν ὁποία σᾶς μεταφέρω σήμερα : «Ἀδελφοὶ Ἕλληνες, μᾶς ξεχάσατε. Λησμονήσατε τὸν τιτάνιο ἀγῶνα καὶ τὴ θυσία μας γιὰ νὰ μείνει ἡ Ἑλλάδα ἐλεύθερη, ἔξω ἀπὸ τὸ ἀπάνθρωπο σιδηροῦν παραπέτασμα. Δὲν διαμαρτυρηθήκατε ὅταν τὰ ἀπέριττα μνημόσυνα ποὺ τελοῦνται στὴ μνήμη μας χαρακτηρίζονταν καὶ χαρακτηρίζονται ὡς «γιορτὲς μίσους». Ὅταν βεβηλώνονταν μνημεῖα καὶ ἡρῶα ἐθνικά, ἐνῷ παράλληλα ξεφύτρωναν πλάκες καὶ στῆλες μὲ τὰ δῆθεν κατορθώματα τοῦ ΕΑΜ - ΕΛΑΣ. Ὅταν ὁ καπετὰν - Μᾶρκος καὶ ὁ Νίκος Ζαχαριάδης κηδεύτηκαν μὲ τὴν ἑλληνικὴ σημαία στὰ φέρετρά τους, τὴ σημαία ποὺ γιὰ χρόνια τὴν βεβήλωναν. Ὅταν κάνατε ἐθνικὴ ἑορτὴ τὸ περιβόητο Πολυτεχνεῖο καὶ παράλληλα ὑποβαθμίζατε τὴν 25η Μαρτίου καὶ τὴν 28η Ὀκτωβρίου 1940 καὶ ἐξυμνούσατε τοὺς Βελουχιώτηδες καὶ τοὺς Σαράφηδες, ἐνῷ ἀνεχόσασταν νὰ κατηγορεῖται ἀσύστολα σὰν συνεργάτης τῶν Γερμανῶν καὶ δοσίλογος ὁ γενναῖος στρατηγὸς Ναπολέων Ζέρβας. Σιωπήσατε, ἐξακολούθησαν νὰ λένε οἱ φωνές τους, ὅταν κατέστρεφαν τὴν γλῶσσα. Ὅταν παραπιοῦσαν καὶ διαστρέβλωναν τὴν ἱστορία, καὶ κάποια κυρία εἶχε τὸ θράσος νὰ πεῖ ὅτι στὴν Σμύρνη ἦταν «συνωστισμός»! ( Πῆγαν γιὰ τουρισμὸ οἱ Σμυρνιῶτες ! Αὐτὰ εἶναι τὰ χάλια μας ! ) Δὲν διαμαρτυρηθήκατε ὅταν ἔδιωξαν τοὺς πνευματικοὺς ἀπὸ τὰ Σχολεῖα. (Καὶ ἡ Κυβέρνηση μάλιστα τῆς Ν. Δημοκρατίας τὸ ἔκανε αὐτό). Δὲν διαμαρτυρηθήκατε, συνέχισαν, ὅταν μεταβάλλουν τὴν κοινωνία σὲ Σόδομα καὶ Γόμορα μὲ τὶς ἀναίσχυντες παρελάσεις τῶν ὁμοφιλοφύλων  στὴν Ἀθήνα καὶ στὴν Θεσσαλονίκη. Δὲν διαμαρτυρηθήκατε καὶ δὲν τολμήσατε νὰ βάλετε δύο πλάκες στὸ μνημεῖο τοῦ ἄγνωστου στρατιώτη στὴν Ἀθήνα, ποὺ ἡ μία θὰ γράφει  ΓΡΑΜΜΟΣ καὶ ἡ ἄλλη ΒΙΤΣΙ. (Νὰ μὴν ταραχθοῦν τὰ νεῦρα τῶν ἀριστερῶν! ). Δὲν διαμαρτυρηθήκατε ὅταν ...». 

                Οἱ γενναῖοι Γραμμομάχοι ἔβαλαν τέλος στὰ παράπονά τους γιὰ ὅλους ἐμᾶς τοὺς Νεοέλληνες ποὺ τὸ κράτος μας ἐξόδευσε ἀσύλληπτα ποσὰ γιὰ τὰ λεγόμενα Ὀλυμπιακὰ ἔργα, τὰ ὁποῖα ἔχουν οὐσιαστικὰ σήμερα ρημάξει, καὶ δὲν ἀξιώθηκε νὰ συντηρήσει μὲ δύο μπουλντόζες τὸν χωμάτινο δρόμο μέχρι τὸ μνημεῖο τοῦ Γράμμου. Εἶναι ἕνας δρόμος ἰδιαίτερα ἐπικίνδυνος, καὶ ὅμως τὸν ἀφήνουν μὲ τὶς νεροφαγές, μὲ τοὺς βράχους, μὲ τὶς κακοτοπιὲς ποὺ κινδυνεύει κανεὶς σὲ μιὰ στιγμή νὰ βρεθεῖ κάτω στὸ χάος.

                Καὶ ἀκόμη, ἀδελφοί, δὲν διαμαρτυρηθήκαμε ποὺ κάποια κυβέρνηση ἔδωσε συντάξεις στοὺς κατσιαπλιάδες, ὅταν γύρισαν ἐξαθλιωμένοι ἀπὸ τὶς χῶρες τῆς Ἀνατολικῆς Εὐρώπης καὶ δὲν δίνει ἡ Πολιτεία καὶ σήμερα ἀκόμη, τὴν μικρὴ σύνταξη τοῦ ΟΓΑ στοὺς ἡλικιωμένους Βορειοηπειρῶτες, ποὺ ἔζησαν στὸ πετσί τους τὴν κομμουνιστικὴ τυραννία τοῦ Ἐνβὲρ Χότζα, διότι ἐξακολουθοῦν νὰ παραμένουν στὴ γῆ τῶν πατέρων τους. Καὶ τὶ ζητάει ἡ Ἑλλάδα ; Ζητάει οἱ γέροντες Βορειοηπειρῶτες νὰ ἐγκατασταθοῦν ἐδῶ, μόνιμα. Καὶ ἐκεῖ τὶ θὰ γίνει ; Ἄν φύγουν κι αὐτοὶ οἱ λίγοι ποὺ ἔχουν μείνει καὶ ποὺ κρατᾶνε τὰ σπίτια τους καὶ τὰ χωριά τους ἀνοικτά, θὰ ἐρημώσει ἡ Βόρειος Ἤπειρος καὶ οἱ Ἀλβανοὶ θὰ χειροκροτοῦν καὶ θὰ λένε « - Μπράβο στὴν Ἑλλάδα, τώρα δὲν ὑπάρχει Βόρειος Ἤπειρος». Ἔ, λοιπόν, ἐμεῖς τοὺς λέμε: Ὑπάρχει Βόρειος Ἤπειρος καὶ θὰ ζήσει ἡ Βόρειος Ἤπειρος! Ἄν, ὅμως, φύγουν, ὅπως ἐπιδιώκει κάκιστα ἡ ἑλληνικὴ πολιτεία, τότε θὰ μπεῖ ταφόπλακα στὸ Βορειοηπειρωτικό, καὶ θὰ προστεθεῖ μιὰ ἀκόμα χαμένη πατρίδα σὲ ὅλες ἐκεῖνες οἱ ὁποῖες χάθηκαν ἐξ αἰτίας τῆς ἀδιαφορίας μας καὶ τῆς κοντόφθαλμης πολιτικῆς μας.

                Ἀδελφοί μου, συνέλληνες, πιστέψτε με. Τὰ λόγια τῶν Γραμμομάχων μοῦ προκάλεσαν βαθὺ πόνο στὴν καρδιά μου γιατὶ ἐπισημαίνουν ὅ,τι ἀπαράδεκτα συμβαίνουν στὴν Πατρίδα μας. Καὶ πιστεύω ὅτι καὶ ἐσεῖς ἀνάλογα αἰσθήματα θὰ ἔχετε. Ὅμως, ἡ ἡμέρα ἡ σημερινή, δὲν προσφέρεται γιὰ μεμψιμοιρίες καὶ στεναγμούς. Εἶναι ἡμέρα ποὺ πρέπει νὰ ἀνανεώσουμε τὴν ἀγάπη μας στὸν Χριστὸ καὶ στὴν Ἑλλάδα. Καὶ νὰ ὑποσχεθοῦμε στοὺς σεμνοὺς ἥρωες τοῦ Γράμμου, ὅτι ὄχι μόνον δὲν θὰ τοὺς ξεχάσουμε ποτέ, ἀλλὰ καὶ ὁ καθένας μας ἀπὸ τὸ μετερίζι του θὰ δίνει τὴν καλὴ μαρτυρία γιὰ νὰ ξαναβρεῖ ἡ Πατρίδα μας τὸν ὡραῖο δρόμο τῶν πεπρωμένων της. Γι’ αὐτό, ἀδελφοί, ψηλὰ τὰ κεφάλια ! Ψηλὰ οἱ καρδιές ! Ἡ Ἑλλάδα θὰ βαδίσει ξανὰ πρὸς τὴν δόξα! Στὴν δόξα ποὺ τῆς πρέπει καὶ τῆς ἀνήκει. Τὸ λένε πολλοὶ αὐτό. Τὸ λένε καὶ αὐτὰ τὰ παιδιὰ τῆς Σ.Φ.Ε.Β.Α. (Συντονιστικῆς Φοιτητικῆς Ἑνώσεως Βορειοηπειρωτικοῦ Ἀγῶνος) ποὺ βρίσκονται ἐκεῖ στὴν ἔξοδο καὶ σᾶς περιμένουν ἐκεῖ γιὰ νὰ σᾶς δώσουν κάποιο λίγο ὑλικὸ ποὺ ἔχουν. Διότι αὐτὰ τὰ παιδιά , μὲ πενταροδεκάρες ἐργάζονται. Δὲν ἔχουμε ἐμεῖς προσβάσεις στὸν «κρατικὸ κορβανᾶ». Ὅ,τι μαζέψουν ἀπὸ αὐτὰ τὰ ὁποῖα διαθέτουν. Καὶ νὰ ξέρετε εἶναι αὐτὰ τὰ παιδιὰ ποὺ ἔγραψαν καὶ τὰ συνθήματα στοὺς δρόμους ποὺ περάσατε καὶ ἀσφαλῶς τὰ εἴδατε ἐρχόμενοι πρὸς τὰ ἐδῶ.

                Λοιπόν, τελειώσαμε ; Ὄχι δὲν τελειώσαμε. Γιατὶ οἱ ὡραῖοι ἀγῶνες δὲν τελειώνουν ποτέ. Συνεχίζονται οἱ ἀγῶνες ! Καὶ ἀκούω, ξανά, τοὺς ἡρωϊκοὺς Γραμμομάχους νὰ παραλλάσσουν τοὺς  τελευταίους στίχους τοῦ ποιητοῦ τοῦ Κρυφοῦ Σχολειοῦ καὶ νὰ μᾶς λένε : «Μὴ σκιάζεστε στὰ σκότη. Τοῦ Γράμμου τὸ ὁλόλαμπρο ἀστέρι τῆς νύκτας τὸ ξημέρωμα θὰ φέρει». Ζήτω ἡ Ἑλλάδα μας καὶ ὁ γενναῖος στρατός της. - Ζήτω !

 Ὁ Χριστὸς καὶ ἡ Παναγία νὰ εἶναι μαζί σας. Χρόνια πολλά, ἅγια καὶ ἀγωνιστικά».