23 χρόνια από την «Νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου» - Τα μηνύματα της δίκης

Αν και πέρασαν 23 χρόνια από την 18^η Απριλίου 1994, που μπήκε στην ιστορία της Ομόνοιας ως «Νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου», οι εικόνες της δε σβήνουν εύκολα από τις μνήμες, όχι μόνον εκείνων που υπέστησαν τα βάσανα και τις κακουχίες, αλλά κι όλου του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού.

Μετά από το αποτρόπαιο έγκλημα της Επισκοπής, στις 10 Ιουλίου 1994, ακολούθησε δίωξη πολλών Βορειοηπειρωτών, ηγετών της Ομόνοιας και αιφνιδιαστικός έλεγχος στα γραφεία της Ομόνοιας. Ένας έλεγχος που έγινε τα μεσάνυχτα, παραβιάζοντας όλα τα γραφεία της Ομόνοιας και πάρθηκαν βασικά νόμιμα ντοκουμέντα και μητρώα της οργάνωσης  και άλλα έγγραφα από τα όργανα δημόσια τάξης, τη ΣΙΚ. Έγιναν έρευνες σε πάνω από 45 σπίτια ηγετών της Ομόνοιας παραβιάζοντας το οικογενειακό άσυλο, οδηγήθηκαν στα κρατητήρια πάρα πολλοί, ενώ έγινε  κράτηση, χωρίς ένταλμα εισαγγελέα, και οδηγήθηκαν στα κρατητήρια και τις φυλακές των Τιράνων 9 άτομα: Ο Γενικός Γραμματέας της Ομόνοιας και Πρόεδρος του Παραρτήματος Αγ. Σαράντα και δημοτικός σύμβουλος  Βαγγέλης Παπαχρήστος, ο Πρόεδρος του παραρτήματος Αργυροκάστρου  Θοδωρής Βεζιάνης, ο Πρόεδρος Ομόνοιας  του παραρτήματος Δελβίνου  Παναγιώτης Μάρτος,  ο Πρόεδρος του Συλλόγου πρώην πολιτικών κρατουμένων, αντιπρόεδρος Ομόνοιας Αργυροκάστρου, νομαρχιακός σύμβουλος και πρόεδρος Ομόνοιας Δερβιτσιάνης  Ηρακλής Σύρμος, ο γραμματέας Ομόνοιας Αργυροκάστρου, κοινοτικός σύμβουλος  Κώστας Κυριακού, ο εκπρόσωπος τύπου της Ομόνοιας  Βασίλης Μπάγκας, η Ερμιόνη Ανδρέα Πρόεδρος Ομόνοιας Κορυτσάς, ο φοιτητής Περικλής Κοντίλης και ο  Κώστας Τσιάβος από το Αλύκο. Οι τέσσερις τελευταίοι αφέθηκαν ελεύθεροι για να συνεχίσουν απερίγραπτα βασανιστήρια στα ανακριτήρια, να βαλθούν στο εδώλιο του κατηγορουμένου και να δικαστούν, στην αρχή για εσχάτη προδοσία που ισοδυναμούσε με θανατική ποινή, και τελικά με 7-9 χρόνια κάθειρξη οι πέντε απ’ αυτούς. 

Άμεση ήταν η αντίδραση της οργάνωσης Ομόνοια, του Γενικού Προεδρείου και Συμβουλίου:

«…Αυτές οι πράξεις αποτελούν κατάφωρη παραβίαση των δικαιωμάτων των ελευθεριών του ανθρώπου και της Μειονότητας και στοχεύουν  να φοβίσουν την Εθνική Ελληνική Μειονότητα, να τραβήξει  χέρι απ’ τα δίκαια αιτήματά της και να παρατήσει τις πατρογονικές της εστίες.

Η ΟΜΟΝΟΙΑ, ως νόμιμος εκπρόσωπος της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας διαμαρτύρεται ενεργητικά ενώπιον της Αλβανικής Κυβέρνησης και καταγγέλλει στην κοινή γνώμη και στους Διεθνείς Οργανισμούς τούτες τις παράνομες πράξεις και απαιτεί:

-Την άμεση αποφυλάκιση των κρατουμένων, την επιστροφή  των λαφυραγωγημένων ντοκουμέντων, τον τερματισμό των αυθαίρετων  πράξεων που παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως και την λήψη των άμεσων πρακτικών μέτρων απ' την Κυβέρνηση και  την εξάλειψη του φόβου, την αποκατάσταση της ησυχίας και της τάξης για μια ομαλή δραστηριότητα στα πλαίσια του αλβανικού κράτους δικαίου.

-Οι Διεθνείς Οργανισμοί να γνωρίσουν από κοντά την σημερινή πραγματικότητα της ζωής της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας, τα προβλήματα που την ανησυχούν και να παρέμβουν στις αλβανικές αρχές για την ομαλοποίηση της κατάστασης…», ανάφερε η διαμαρτυρία του Γενικού Προεδρείου της Ομόνοιας, προς τους Αλβανούς ιθύνοντες και τους Διεθνείς Οργανισμούς.

Ενώ σε ανακοινωθέν προς όλα τα μέλη της Ε. Ε. Μειονότητας συνιστά  να διατηρήσουν την ψυχραιμία τους και την αυτοσυγκράτηση που τους χαρακτηρίζει. Επιτακτική ανάγκη  η συσπείρωση, η συμφιλίωση και η ενίσχυση της ενότητας αποφεύγοντας εξάρσεις και ακρότητες.

Ήταν η στάση της Ομόνοιας, η αμετάκλητη στάση της Ελληνικής Κυβέρνησης, όλων των προοδευτικών δυνάμεων, η σθεναρή στάση των κατηγορουμένων: «Δικαζόμαστε μόνον και μόνον γιατί είμαστε Έλληνες», που εκφώνησαν στο δικαστήριο, που έδωσε τέλος σ’ αυτήν την περιπέτεια του τότε Αλβανού πρόεδρου να καταδικάσει την Ομόνοια, την Ε.Ε. Μειονότητα και την ίδια την Ελλάδα.

Η περίοδος αυτή, που μπήκε στην ιστορία ως ένας σταθμός στην ιστορία του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού, φέρνει πολλά μηνύματα:

-Το μήνυμα πως η εκάστοτε αλβανική κυβέρνηση διατηρεί προς την Ε. Ε. Μειονότητα την ίδια πολιτική. Αυτή της μη αναγνώρισης  των Διεθνών αναγνωρισμένων δικαιωμάτων της, της υφαρπαγής των περιουσιών της…, που αποσκοπούν τη συρρίκνωση, την αφομοίωση και την διάλυσή  της.

-Η συσπείρωση, η συμφιλίωση, η ενότητα, στους κόλπους των Βορειοηπειρωτών, φέρνει επιτεύξεις και νίκες.

Ας ελπίσουμε αυτό το μήνυμα να φέρει θετικά αποτελέσματα στις επικείμενες εκλογές.

Βαγγέλης ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΣ