Ὁμιλία Μητροπολίτη Ἀνδρέα κατὰ τὴν Ἐπέτειο Αὐτονομίας τῆς Βορείου Ἠπείρου στὸ Δελβινάκι (17.5.2015)

Ἀγαπητοί ἀδελφοί , Χριστός Ἀνέστη ! Σέ καιρούς ἰδιαίτερα δύσκολους , κατά τούς ὁποίους ἐπικρατεῖ ἡ ἀγωνία καί ἡ σύγχυση, ἀλλά καί ἡ «ἄκρα τοῦ τάφου σιωπή» γύρω ἀπό τά ἐθνικά μας θέματα, ἡ ἀκριτική Ἱερά Μητρόπολή μας ὀργανώνει καί φέτος τήν λιτή αὐτή ἐκδήλωση μέ τήν εὐκαιρία τοῦ Αὐτονομιακοῦ Ἀγῶνος τῆς Βορείου Ἠπείρου καί τήν ὑπογραφή τοῦ Πρωτοκόλλου τῆς Κερκύρας τό 1914 .

10 χρόνια ἀπὸ τὴν ἐκδημία τοῦ ἀσυμβίβαστου ἀγωνιστῆ ΓΡΗΓΟΡΗ  ΝΤΡΙΓΚΟΓΙΑ

                Θά ἀρχίσω μέ τήν ἐπέτειο ἑνός γεγονότος πού πρό ἐτῶν μᾶς εἶχε γεμίσει μέ θλίψη  πολλή. Φέτος λοιπόν συμπληρώνονται 10 χρόνια ἀπό τίς 24 Ἰουλίου τοῦ 2005 πού ὁ Γρηγόριος Ντριγκόγιας ἀναχώρησε γιά τήν αἰωνιότητα . Βέβαια ὁ θάνατός του ἦταν  ἀναμενόμενος μετά τή δυσμενῆ ἐξέλιξη τῆς ὑγείας του. Ὅμως ἡ ἐκδημία του ἄφησε πολύ φτωχή τήν προσπάθεια γιά τό Βορειοηπειρωτικό στή Θεσσαλονίκη κατά πρῶτο λόγο, ἀλλά καί γενικότερα σέ ὅλη τήν κίνηση, γιατί ὁ ἀείμνηστος ἦταν ἡ ψυχή τῆς κινήσεως αὐτῆς. Μέ τόν ἀνεξάντλητο δυναμισμό του καί τήν πληθωρική του δραστηριότητα  , μέ τίς συχνές ἐπισκέψεις του στή γῆ τοῦ Πύρρου, μέ τό χαμόγελο καί τόν καταιγιστικό του λόγο μᾶς παρακινοῦσε ὅλους νά μήν ἀμελήσουμε τό χρέος μας  πρός τούς Βορειοηπειρῶτες ἀδελφούς, ἀλλά νά προσπαθοῦμε καί νά κάνουμε ὁ καθένας μας ὅ,τι περνοῦσε ἀπό τό χέρι του, ὥστε τό ἐθνικό μας  αὐτό θέμα νά βρίσκεται συνεχῶς στήν ἐπικαιρότητα . Βέβαια ὁ ἀγώνας καί ἡ ζωή φυσικά συνεχίζεται ἀξιέπαινα καί ἀπό τά ἄλλα παιδιά τῆς ΣΦΕΒΑ καί ἀπό πολλούς ἐπώνυμους καί ἀνώνυμους καί μετά τὴν ἀναχώρηση τοῦ Γρηγόρη γιά τήν αἰωνιότητα. Ὅμως, ἐκεῖνος παραμένει ἀναντικατάστατος . Ἔχει λεχθεῖ ὅτι κανένας δέν εἶναι ἀναντικατάστατος καί ὅτι τά νεκροταφεῖα εἶναι γεμάτα ἀπό ἀναντικατάστατους ἀνθρώπους. Αὐτό εἶναι σωστό, ἀλλά ἐν μέρει, ὅμως . Γιατί δέν πρόκειται γιά τό γεγονός ὅτι κάποιος θά διαδεχθεῖ τόν ἀποθανόντα. Αὐτό θά γίνει οὕτως ἤ ἄλλως. Ἀλλά τό ζήτημα εἶναι ποιός θά εἶναι ὁ ἀντικαταστάτης καί ὁ διάδοχος. Ἀλήθεια, ποιός μποροῦσε νά ἀντικαταστήσει τόν Ἐλευθέριο Βενιζέλο ἤ τόν Ἰωάννη Μεταξᾶ, ἤ τόν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος Χρύσανθο τόν ἀπό Τραπεζοῦντος, καί τόν ἐπίσης Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν Σπυρίδωνα Βλάχο, ὁ ὁποῖος τό 1914 ἦταν ἡ ψυχή τοῦ Βορειοηπειρωτικοῦ Ἀγῶνος ; Ἤ τέλος, γιά νά μήν μακρύνω τόν λόγο , ποιός μποροῦσε νά σταθεῖ ἐπάξια στόν Ἀρχιερατικό θρόνο πού ἐκόσμισε καί ἐλάμπρυνε ὁ Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως Σεβαστιανός ; Ὁρισμένοι μιλᾶνε ἐγκωμιαστικά γιά τόν διάδοχο τοῦ ἀοιδίμου Ἱεράρχου. Ὅμως, χωρίς τό παράπαν νά ἀμφισβητῶ τήν εἰλικρίνεια τῶν ἀνθρώπων προσωπικῶς πιστεύω ὅτι δέν ἐπιδέχεται σύγκριση ἑνός νάνου ἀπέναντι σέ ἕνα γίγαντα. Καί γίγαντας, φυσικά, ὑπῆρξε ὁ Ἱεράρχης Σεβαστιανός. Τηρουμένων, λοιπόν, τῶν ἀναλογιῶν καί ὁ μακαριστός Γρηγόρης Ντριγκόγιας ἦταν καί μένει ἀσύγκριτος, θά ἔλεγα μοναδικός, καί παρά τήν πάροδο τόσων ἐτῶν ἀπό τήν ἐκδημία του ὅλοι μας τόν νιώθουμε νά βρίσκεται ἀνάμεσά μας,  νά μᾶς ἐνθαρρύνει καί νά μᾶς λέει : - Μήν χάνεται τό κουράγιο σας, ἀγωνίζεστε τόν ἀγώνα τόν καλό. «Ἡ Βόρειος Ἤπειρος πάντα περιμένει», ὅπως λέει τό γνωστό τραγούδι τῆς ΣΦΕΒΑ, «δόξα ἐν ὑψίστοις λεύτερα νά πεῖ». Ἐσεῖς θά κάνετε πράξη τό σύνθημα τοῦ ἀρχηγοῦ μας Μητροπολίτου Σεβαστιανοῦ : «Χριστός Ἀνέστη καί  ἡ Βόρειος Ἤπειρος Ἀνέστη !». Ἀγαπητέ μας Γρηγόρη, φίλε καρδιακέ καί ἀσυμβίβαστε ἀγωνιστά, μέ τίς εὐχές τοῦ Σεβαστιανοῦ καί τίς δικές σου, ἡ ΣΦΕΒΑ συνεχίζει τόν ἀγώνα καί σοῦ ὑπόσχεται ὅτι δέν θά σταματήσει μέχρις ὅτου πραγματοποιηθεῖ τό ποθούμενο : Ἡ Ἕνωση τῆς Βορείου Ἠπείρου μέ τήν μητέρα Ἑλλάδα . Αὐτό εἶναι τό ποθούμενο. Αἰωνία σου ἡ μνήμη ἀξιομακάριστε καί ἀείμνηστε, ἀδελφέ μας, Γρηγόρη Ντριγκόγια. 

Ἡ ἀνάδειξη τοῦ νέου Προέδρου τῆς «ΟΜΟΝΟΙΑΣ» φέρει πολλὲς ἐλπίδες

                Μετά τήν ἀνάμνηση τῆς θλιβερῆς αὐτῆς ἐπετείου , θά ἀναφέρουμε ἕνα γεγονός πού μᾶς γέμισε αἰσιοδοξία καί χαρά! Εἶναι ἡ ἀνάδειξη τοῦ νέου προέδρου τῆς ΟΜΟΝΟΙΑΣ κατά τίς τελευταῖες ἀρχαιρεσίες. Εἶναι ὁ κ. Λεωνίδας Παππᾶς, βορειοηπειρώτης . Νέος στήν ἡλικία, δραστήριος καί δυναμικός, εὐσεβής ὀρθόδοξος Χριστιανός, καί μέ θερμή ἀγάπη πρός τήν ἰδιαίτερη πατρίδα του καί τήν Ἑλλάδα . Κάποιοι κύκλοι, μέσα, δέν ἐπιθυμοῦσαν τήν ἐκλογή του. Ἤθελαν νά διαιωνίζεται τό καθεστώς τῆς ἀπραξίας, τῆς ἀδράνειας καί τῆς προωθήσεως «ἡμετέρων» σέ διάφορα πόστα, ὥστε οὐσιαστικά νά μήν ὑπάρχει καμιά πρόοδος στό ἐθνικό θέμα. Ὁ Θεός, ὅμως, «διασκεδάζει βουλάς» τίς ὁποῖες σκέπτονται ἄνθρωποι «μικροί» καί προσπαθοῦν νά τίς προωθήσουν. Στό τέλος, τοῦ Θεοῦ τό θέλημα θά γίνει, ὅπως  ἀκριβῶς συνέβη μέ τήν περίπτωση τοῦ Λεωνίδα Παππᾶ. Τώρα ἔχει μπροστά του πολύ δουλειά , καί πρῶτα - πρῶτα νά ἑνώσει, ψυχικά κυρίως, τόν Βορειοηπειρωτικό ἑλληνισμό, κάτι πού αὐτή τή στιγμή πού σᾶς ὁμιλῶ, ἀπό ὅσα γνωρίζω, δέν ἔχει ἐπιτευχθεῖ  δηλαδή προσπαθεῖ νά βελτιωθεῖ ἡ κατάσταση. Ἔχει, λοιπόν, χρέος νά φέρει κοντά στήν ΟΜΟΝΟΙΑ  τούς Ἑλληνοβλάχους, πού δέν εἶναι καί λίγοι,  τούς ὁποίους τό ἀλβανικό κατεστημένο προσπαθεῖ νά προσεταιρισθεῖ, ἰσχυριζόμενο ὅτι αὐτοί δέν εἶναι Ἕλληνες, ἀλλά Ἀλβανοί. Μέ τήν εἰλικρινή ἀγάπη, τό ζεστό τρόπο καί τήν καλοσύνη, πιστεύουμε ὅτι θά θερμάνει τίς καρδιές τοῦ πολύπαθου αὐτοῦ κομματιοῦ καί τήν ἀγάπη τους πρός τήν Ἑλλάδα. Προσωπικῶς θά ἤθελα νά δώσω στόν ἀγαπητό μας Λεωνίδα δύο πατρικές συμβουλές.

                Πρῶτον: «Νά μήν τό πάρει ἐπάνω του», κατά τό κοινῶς λεγόμενον, λόγῳ τῆς ἐκλογῆς του ὡς προέδρου τῆς ΟΜΟΝΟΙΑΣ . Νά σκέπτεται ὅτι τά ἀνθρώπινα ἀξιώματα σήμερα εἶναι καί αὔριο φεύγουν καί χάνονται. Καί ὅπως ἔλεγαν οἱ ἀρχαῖοι Λατίνοι :  “sic transit gloria munti”.  Δηλαδή, ἔτσι περνάει ἡ δόξα τοῦ κόσμου. Ἄλλωστε, τά ὑπεύθυνα ἀξιώματα μόνο κόπους ἀπαιτοῦν ἀπό ἐκείνους πού τά κατέχουν καί θυσίες καί εὐθῦνες, κάποτε δέ καί κάποιες πικρίες φέρνουν ἀπό πρόσωπα πού δέν θά τό περίμενε κανείς. Αὐτή εἶναι ἡ πρώτη συμβουλή.

                 Ἡ δεύτερη συμβουλή μου εἶναι νά προσπαθήσει, πάσῃ θυσίᾳ, νά κρατήσει τήν ΟΜΟΝΟΙΑ μακριά ἀπό τίς σκοπιμότητες καί τά ὑπόγεια παιχνίδια τῶν Ἑλληνικῶν κομμάτων, ὅλων τόν Ἑλληνικῶν κομμάτων, ἐν μέρει δέ καί τῶν ἀλβανικῶν, μέ τά ὁποία ἐπ’ οὐδενί λόγῳ πρέπει νά συνεργαστεῖ ἡ ΟΜΟΝΟΙΑ. Τό ξαναλέω αὐτό , ἐπ’ οὐδενί λόγῳ πρέπει νά συνεργαστεῖ ἡ ΟΜΟΝΟΙΑ  μέ ὁποιοδήποτε ἀλβανικό κόμμα. Ἡ πείρα τῶν προηγουμένων ἐτῶν λέει, ὅτι ὄχι μόνο δέν θά κερδίσει, ἀλλά ἡ ΟΜΟΝΟΙΑ θά κινδυνεύσει νά χαθεῖ μέσα στή κομματική χοάνη τῆς Ἀλβανίας. Πάντως ὅταν θά πρόκειται νά διεξαχθοῦν γενικές ἡ αὐτοδιοικητικές ἐκλογές ὅπως θά γίνουν τόν ἐρχόμενο μήνα, θά πρέπει νά κινητοποιήσει καί τούς ἐν Ἑλλάδι διαμένοντες Βορειοηπειρῶτες, ὥστε νά μήν παρουσιάζεται τό ἀξιοθρήνητο φαινόμενο τοῦ μικροῦ ἀριθμοῦ τῶν Ἑλλήνων ψηφοφόρων πρός μεγάλη χαρά τῶν Ἀλβανῶν, οἱ ὁποῖοι διακαῶς ἐπιθυμοῦν τή συρρίκνωση καί ἐν τέλει τήν ἐξαφάνιση τοῦ Βορειοηπειρωτικοῦ Ἑλληνισμοῦ. Εὐχή ὅλων μας καί προσευχή εἶναι : Ὁ Κύριος νά στηρίζει τόν Λεωνίδα Παππᾶ στό σπουδαῖο καί ὑπεύθυνο ἔργο του εἰς ἔτη πολλά καί εὐλογημένα.

Ματιὲς στὴν σημερινὴ κατάσταση στὴν Βόρειο Ἤπειρο

                Καιρός, ὅμως, τώρα νά ρίξουμε μία σύντομη ματιά στά ὅσα συμβαίνουν στό πολύπαθο χῶρο τῆς Βορείου Ἠπείρου. Ἡ κατάσταση, γενικῶς, παραμένει σχεδόν ἡ ἴδια . Μόνο δύο στοιχεῖα προκαλοῦν ἀνησυχία, ὄχι, βέβαια, στήν Ἑλληνική Πολιτεία, τῆς ὁποίας δέν ταράζουν τήν μακαριότητα καί ἀπραξία.

                 Τό πρῶτο εἶναι ἡ προσπάθεια τῶν Ἀλβανῶν νά ἀφαιρέσουν ἕνα τμῆμα τοῦ περιβόλου τοῦ ἐπιβλητικοῦ Ὀρθοδόξου Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ τῶν Τιράνων. Ὅπως ἔγραψε  ἡμερήσια ἀθηναϊκή ἐφημερίδα, οἱ Ἀλβανοί ἀφήρεσαν τήν περίφραξη τοῦ περιβόλου, δῆθεν γιά νά διαπλατύνουν κάποιο δρόμο. Εἶναι φανερό, ὅτι ἡ προσπάθειά τους εἶναι νά μειώσουν τήν αἴγλη καί τοῦ περικαλλοῦς Ναοῦ, καί γενικότερα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, πού ἔχει ἀποσπάσει τόν γενικό θαυμασμό ὅλων τόν πολιτισμένων λαῶν τῆς γῆς. Καί ὄχι μόνο τῶν χριστιανικῶν λαῶν, καθότι «ἔχει ἀναγεννηθεῖ ἀπό τήν τέφρα της», στήν ὁποία τήν εἶχε ρίξει τό ἀπάνθρωπο καί ἀντίχριστο κομμουνιστικό καθεστώς, πού γιά σαράντα καί πλέον χρόνια καταδυνάστευε τή χώρα. Μέχρι τώρα οὔτε διαβάσαμε οὔτε ἀκούσαμε ὅτι διατυπώθηκε κάποια διαμαρτυρία ἀπό τήν Κυβέρνησή μας,  οὔτε βέβαια καί ἀπό τήν ἀντιπολίτευση, τήν μείζονα καί τήν ἐλάσσονα. Τό μόνο μέλημα τοῦ πολιτικοῦ μας κόσμου εἶναι ἡ εὐρωζώνη, τό εὐρώ, κάποια δισεκατομμύρια ἑνός ἀναμενομένου δανείου, πού ἀναμένεται, πού ἔρχεται, ἀλλά δέν ἔχει ἔρθει ἀκόμη, καί δέν ξέρουμε ἄν θά ἔρθει. Κατά τά ἄλλα γιά τούς πολιτικούς μας «γαία, πυρί μειχθήτω».  Δηλαδή, νά γίνουν «ὅλα λίμπα», ἀρκεῖ νά πάρουμε τά δισεκατομμύρια. Ὅμως, ὡς πότε θά κοιμᾶται «τόν νήδυμον»  ὁ πολιτικός μας κόσμος ; Ὡς πότε θά κλείνει μάτια καί αὐτιά στό συνεχιζόμενο δράμα τῶν Βορειοηπειρωτῶν; Καί νά’τανε μόνον τό ζήτημα αὐτό; Ποῦ ἡ Θράκη ; Ποῦ τό Αἰγαῖο ; Ποῦ τά Ἴμια; Ποῦ ἡ Κύπρος ; Ποῦ οἱ στρατιές τῶν λαθρομεταναστῶν; Ποῦ οἱ κουκουλοφόροι ἀναρχικοί, πού ἀσύστολα καί ἀνεμπόδιστα βεβηλώνουν τά μνημεῖα τοῦ Ἔθνους ; Ποῦ τά ναρκωτικά ποῦ μᾶς ἔρχονται κατά τόνους κυρίως ἀπό τήν Ἀλβανία ; Ποῦ ἡ διαφθορά καί ἡ διασπάθιση τοῦ δημοσίου χρήματος; Ἀλλά, βλέπετε, ὅλα αὐτά δέν εἶναι στά ἐνδιαφέροντα τῶν πολιτικῶν. Ἡ προβολή τῶν ὁμοφυλοφίλων καί τό ἄνοιγμα τῶν καταστημάτων τήν Κυριακή, «μᾶς μάραναν». Αὐτά μας λείπανε καί θά μᾶς τά φέρουν καί αὐτά. Δυστυχῶς, ἀσχολούμεθα «μέ τό ἄνηθον καί τό κύμινον» (Μάτθ. Κγ΄,23) καί ἀφήνουμε «τά βαρύτερά του νόμου», δηλαδή τά ἐθνικά μας, κυρίως, θέματα νά βαδίζουν στήν τύχη τους.

                Τό δεύτερο εἶναι ἡ ἁρπαγή τῆς περιουσίας τῶν Χειμαρριωτῶν ἀπό μεγαλοεργολάβους, πού, ὅπως καταγγέλλουν οἱ ἴδιοι οἱ Χειμαρριῶτες, συνεργάζονται μέ στελέχη τοῦ πολιτικοῦ κόσμου τῆς Ἀλβανίας. Καί ἐδῶ «ἄκρα τοῦ τάφου σιωπή», καμία κίνηση ἐκ μέρους τῆς Ἑλλάδος , καμία προσπάθεια νά σταματήσει τό Ἀλβανικό σχέδιο ξεριζωμοῦ τοῦ Βορειοηπειρωτικοῦ Ἑλληνισμοῦ ἀπό τίς ἀρχαῖες κοιτίδες του. Τό φαινόμενο εἶναι λίαν ἀποκαρδιωτικό.

Πρόσφατη πρόκληση τῆς Ἀλβανίας. Τὸ ... ποντίκι βρυχᾶται.

                Ἀλλά ἐνῶ σκεφτόμουνα νά κλείσω περίπου σέ αὐτό τό σημεῖο τή σημερινή ὁμιλία, ὅταν προχθές τήν Παρασκευή ἐπέστρεφα ἀπό τήν Ἀθήνα, ὅπου εἶχα πάει γιά τίς ἐργασίες τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, ἐδιάβασα σέ σοβαρή ἡμερήσια γιαννιώτικη ἐφημερίδα, τῆς ἡμέρας, μάλιστα, ἐκείνης, τῆς 15ης Μαΐου, στήν πρώτη μάλιστα σελίδα τῆς ἐφημερίδας,  ὅτι: «Ἐντείνεται ἡ τρομοκρατία σέ βάρος τῶν βορειοηπειρωτῶν. Ἀλβανία-Τουρκία σέ νέα ἀνθελληνική συμμαχία. Ἐνῷ ὁ Ἔντι Ράμα σπάει ὅλα τά κοντέρ ἀνθελληνισμοῦ μέ ἀποκορύφωμα τήν ἀπαίτησή του νά διακοποῦν οἱ ἑλληνικές ἔρευνες γιά πετρέλαια». Τό ποντίκι βρυχᾶται τώρα. Ἡ κορύφωση τοῦ ἀνθελληνικοῦ κινήματος ἀπό τήν Ἀλβανική Κυβέρνηση ἔπεσε,  σημειώνει ἡ ἐφημερίδα, μέ τήν ἐπίσκεψη τοῦ Τούρκου Προέδρου στά Τίρανα . Ἡ ἐπιρροή τῆς Τουρκίας στήν πολιτική τῆς Ἀλβανικῆς κυβέρνησης, λέει συνέχεια ἡ ἐφημερίδα, εἶναι πλέον ὁλοφάνερη καθώς τό καθεστώς Ἐρντογᾶν χρηματοδοτεῖ ἔργα καί τζαμιά στήν Ἀλβανία, ἐνῶ σιγά - σιγά ἄρχισε νά ἐλέγχει σημαντικό μέρος τῶν ὑποδομῶν καί τῶν παραγωγικῶν δομῶν τῆς γείτονος. Ἡ ἐφημερίδα, μάλιστα, τονίζει ὅτι πίσω ἀπό τό ἑκάστοτε ἀνθελληνικό μένος τοῦ Ἀλβανοῦ Πρωθυπουργοῦ κ. Ἔντι Ράμα κρύβεται «Τουρκικός δάκτυλος» , καί ἐπιλέγει ἡ ἐφημερίδα, ὅτι ἡ κορύφωση τῶν προβλημάτων γιά τούς Βορειοηπειρῶτες στή μετά Χότζα περίοδο εἶναι ἡ νέα διοικητική διαίρεση πού εἶναι κομμένη καί ραμμένη στήν ἀνθελληνική πολιτική τῆς Ἀλβανικῆς Κυβέρνησης  καί ἡ ὁποία γιά πρώτη φορά θά δοκιμαστεῖ στήν πράξη στίς δημοτικές ἐκλογές τοῦ ἑπόμενου μήνα. Ὁ Λεωνίδας ὁ Παππᾶς ἀσφαλῶς τά γνωρίζει αὐτά καί πιστεύω ὅτι ἀναλόγως θά πράξει . Ἐμεῖς τό λέω , τό ἔχω πεῖ πάντοτε τό λέω καί τώρα, θά εἴμαστε στό πλευρό του, παρά τίς μικρές καί ἀσήμαντες ἄν θέλετε δυνάμεις πού διαθέτουμε . Πάντως θά εἴμαστε μαζί του.

                Μεγάλα τά προβλήματα τῶν Βορειοηπειρωτῶν ἀδελφῶν. Ὅμως, δέν ἀπογοητευόμαστε. Μπροστά μας ἔχουμε ἀγώνα,  πού σέ καμιά περίπτωση δέν θά  τόν προδώσουμε καί δέν θά τόν ἐγκαταλείψουμε. Ὁ Σεβαστιανός καί ὁ Γρηγόρης Ντριγκόγιας, ἀλλά καί ὅσοι ἀγωνίστηκαν σέ παλαιότερους δίσεκτους καιρούς, ἐπώνυμοι καί ἀνώνυμοι Ἕλληνες, μᾶς παρακινοῦν καί μᾶς προτρέπουν «νά μήν  κιοτέψουμε», νά μήν δειλιάσουμε, καί προπαντός νά μήν κουραστοῦμε καί νά μήν ποῦμε φτάνει, ὡς ἐδῶ ἦταν τό  Βορειοηπειρωτικό. Ἄς ἀναλάβει ἐπιτέλους ἡ Πολιτεία τίς εὐθύνες. Ἐμεῖς δέν μποροῦμε, πλέον. Ὅμως, ἀδερφοί μου, παρόλα αὐτά πρέπει νά συνεχίσουμε καί θά ἔλεγα μέ θερμότερο ζῆλο καί μέ μεγαλύτερη ἔνταση. Γιατί ὁ ἀγώνας μας δέ γίνεται γιά χρήματα καί γιά ὑλικά πράγματα, ἀλλά γιά τό Χριστό, γιά τήν Βόρειο Ἤπειρο καί ἐν τέλει γιά τήν  Ἑλλάδα, πού περιμένει τίς δύο θυγατέρες της, τήν Βόρειο Ἤπειρο καί τήν Κύπρο, νά τίς σφίξει στή μητρική ἀγκαλιά της. Λοιπόν, ἄς ποῦμε ὅλοι μαζί αὐτόν τόν λόγο, μέ τόν ὁποῖο τελείωνε ὅλες τίς ὁμιλίες τοῦ ὁ σθεναρός ἀγωνιστής, ἀοίδιμος Ἱεράρχης Σεβαστιανός.

«Χριστός Ἀνέστη καί ἡ Βόρειος Ἤπειρος Ἀνέστη!». Ἀμήν.