Προσφώνηση Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως κ.κ. Ανδρέου κατά το μνημόσυνο των πεσόντων εις τη Μάχη της Κονίτσης (25.12.1947-3.1.1948)

  «Κατ’ ἀρχὴν, ὀφείλω νὰ συγχαρῶ θερμότατα τὸν ὁμιλητὴ τῆς ἡμέρας, τὸν κ. Κων/νο Βαρζώκα, Πρόεδρο τοῦ Συνδέσμου Ἐφέδρων Ἀξιωματικῶν Ν. Ἰωαννίνων, διότι μίλησε μὲ παλμὸ καὶ ἀπόλυτο σεβασμὸ πρὸς τὰ ἱστορικὰ γεγονότα τοῦ σημερινοῦ μνημοσύνου.

            Μὲ τὴν ἀνοχή σας, θὰ προσθέσω καὶ ἐγὼ λίγες σκέψεις ἐλπίζοντας νὰ μὴ σᾶς κουράσω. Οἱ σκέψεις αὐτὲς προέρχονται ἀπὸ τὴν ἀγωνία ποὺ ἔχω γιὰ τὸ παρὸν καὶ γιὰ τὸ μέλλον τῆς ἀκριτικῆς Κονίτσης καὶ τῆς Ἐπαρχίας της. Γιατί, τότε μέν, τὸ 1947, ὅταν ἤχησαν ἐδῶ τὰ τύμπανα τοῦ πολέμου, μὲ τὴν ἐπίθεση τῶν κομμουνιστῶν τοῦ καπετὰν Μάρκου Βαφειάδη, ἡ Κόνιτσα ἐκινδύνευσε μὲν τὰ ἔσχατα, τελικῶς, ὅμως, ἐσώθη χάρη στὴν ἀνδρεία καὶ τὸ σθένος τοῦ Στρατοῦ καὶ τῶν κατοίκων της.

            Ἀτυχῶς, καὶ τώρα κινδυνεύει ἡ περιοχή μας. Καὶ κινδυνεύει, ἀλλοίμονο, ἀπὸ τὸ ἴδιο τὸ Κράτος. Ἀπίστευτο ἀκούγεται, ποὺ, γιὰ λόγους δῆθεν οἰκονομίας, βάλθηκε νὰ μὴν ἀφήσῃ τίποτε ὄρθιο σ’ αὐτὴν τὴν αἱματοβαμμένη καὶ δοξασμένη περιοχή.

            Ἔτσι, λοιπόν, στὶς ἀρχὲς τοῦ περασμένου Δεκεμβρίου μᾶς κατατάραξε ἡ πληροφοφία ὅτι, ἐκτὸς τῶν ἄλλων ὑπηρεσιῶν ποὺ πρόκειται ἐνδεχομένως νὰ καταργηθοῦν τὸ 583 Τ.Π. τῆς Κονίτσης θὰ φύγη ἀπὸ ἐδῶ καὶ θὰ μετακινηθῇ στὸ Καλπάκι, ἐνῷ τὸ 628 Τ.Π. τῶν Φιλιατῶν θὰ μεταφερθῇ στὰ Ἰωάννινα.

            Ἡ πληροφορία αὐτὴ φάνηκε στὴν ἀρχὴ ἀπίθανη. Ἐπειδή, ὅμως, οἱ φῆμες συνέχιζαν νὰ κυκλοφοροῦν, ἔσπευσα, χωρὶς χρονοτριβή, νὰ προβῶ σὲ δηλώσεις, οἱ ὁποῖες μὲ ἕνα «Δελτίο Τύπου» κοινοποιήθηκαν παντοῦ. Σ’ αὐτὲς τὶς δηλώσεις ἐξεδήλωνα τὴν πικρία καὶ τὴν ἀγωνία μου γιὰ τὰ ὅσα ἐσχεδιάζοντο, ἐν κρυπτῷ καὶ παραβύστῳ, εἰς βάρος τῆς Κονίτσης καὶ τῆς Ἐπαρχίας της. Ἐτόνιζα δέ, μὲ ἀπόλυτα κατηγορηματικὸ τρόπο, ὅτι ἐάν, ὑλοποιηθῇ ἡ σατανικῆς ἐμπνεύσεως αὐτὴ σκέψη ἤ ἀπόφαση, ἐφεξῆς δὲν ἐπρόκειτο κανένα ἐπίσημο τῆς Πολιτείας νὰ τὸν δεχθῶ στὸ Γραφεῖο τῆς «Πνευματικῆς Στέγης», ποὺ ἔχει διάπλατα ἀνοιχτὲς τὶς πόρτες του σὲ ὅσους θέλουν νὰ δοῦν τὸν Μητροπολίτη.

            Ὅπως εἶπα προηγουμένως, τὸ Δελτίο Τύπου μὲ τὶς δηλώσεις μου ἐστάλη παντοῦ, ἐπροκάλεσε δὲ μεγάλη ταραχὴ στοὺς ἁρμοδίους. Τὸ ἀποτέλεσμα ἦταν νὰ μὲ πληροφορήσῃ ὁ κ. Ἀρχηγὸς τοῦ Γ.Ε.Σ. κατεπειγόντως, διὰ τοῦ Μεράρχου Ἰωαννίνων,  ὅτι τὸ τάγμα τῆς Κονίτσης (ὅπως καὶ τὸ ἀντίστοιχο τῶν Φιλιατῶν) δὲν πρόκειται νὰ καταργηθῇ.

            Τὸ εὐτύχημα εἶναι, ὅτι τὸ σύνθημα ποὺ ἐρρίφθη γιὰ γενικὸ ξεσηκωμό, ὥστε νὰ μὴ περάσουν τὰ ἀνόσια αὐτὰ σχέδια, εὑρῆκε πρόθυμες τὶς καρδιὲς τῶν κατοίκων τῆς Ἐπαρχίας μας. Ἔτσι σὲ ἀνοικτὴ συνεδρίαση τοῦ Δημοτικοῦ Συμβουλίου ἀποφασίσθηκε ὁμόφωνα νὰ συνεργασθοῦν ὅλοι, χωρὶς κομματικὲς ταμπέλες, γιὰ τὸ καλὸ καὶ μόνο αὐτοῦ τοῦ τόπου. Ἦταν, ὄντως, μιὰ εὐλογημένη στιγμὴ νὰ παύσουν οἱ κομματικὲς ἀντιπαραθέσεις. Καὶ ὅλοι, ὁ καθένας ἀπὸ τὴν σκοπιά του νὰ πράξῃ ὅ,τι μπορεῖ, ὥστε νὰ μὴ ρημάξῃ ἡ περιοχή μας.

            Δηλαδή, ἡ Πολιτεία μὲ τὶς ἀψυχολόγητες αὐτὲς ἐνέργειές της, προσπαθεῖ νὰ πετύχῃ - ἔστω καὶ ἀκουσίως- ὅ,τι δὲν πέτυχαν τὸ 1947 οἱ ὀρδὲς τοῦ Μάρκου Βαφειάδη. Ἀλλά, ἔτσι, ἡ Ἑλλάδα ἀντὶ γιὰ στοργικὴ Μητέρα, γίνεται ἄπονη Μητρυιά. Γιατὶ ἀντὶ νὰ στηρίζῃ τοὺς ἀκρῖτες κατοίκους στὸν ἀγῶνα ποὺ ἔχουν νὰ φυλᾶνε Θερμοπύλες, μοιάζει σὰν νὰ μᾶς λέῃ: Ὅσοι ζῆτε ἐδῶ, νὰ ξεχάσετε τὸν τόπο σας καὶ νὰ μετοικήσετε ἀλλοῦ, γιατὶ ἡ Ἐπαρχία σας δὲν μὲ ἐνδιαφέρει.

            Προσωπικῶς τὸ ἔχω πῆ καὶ στὴν προηγούμενη Κυβέρνηση (ὅταν ἐπρόκειτο νὰ καταργήσουν τὸ Φυλάκιο τοῦ Λυκομόρου) καὶ στὴν  Κυβέρνηση, ποὺ σήμερα βρίσκεται στὴν ἐξουσία : Κύριοι, ἄν ὁ σκοπός σας εἶναι νὰ ρημάξῃ ὁ τόπος, κάνετε μεγάλο λάθος. Γιατὶ ὁ λαὸς αὐτὸς, «ὁ πάντοτε εὐκολόπιστος καὶ πάντα προδομένος», ὅπως ἔσωσε τότε τὸν τόπο του ἀπὸ τὴν κομμουνιστικὴ λαίλαπα, ἔτσι καὶ τώρα ἀνάλογα θὰ πράξῃ. Ἡ Κόνιτσα δὲν θὰ ἐπιτρέψῃ στοὺς ὅποιους μεγαλοσχήμονες καρεκλοκένταυρους νὰ τὴν σβήσουν ἀπὸ τὸν χάρτη. Ἀνυποχώρητη, τότε· ἀνυποχώρητη καὶ τώρα. Ἡ Κόνιτσα θὰ ζήσῃ σὲ πεῖσμα ἐκείνων ποὺ βυσσοδομοῦν γιὰ τὴν ἐξουδετέρωσή της. Τέρμα στὸν ἐμπαιγμὸ τῆς Πολιτείας.

            Ἄν οἱ κρατοῦντες θέλουν γιὰ λόγους δῆθεν «οἰκονομίας» νὰ τὰ καταργήσουν ὅλα, ἄς ἀρχίσουν τὴν οἰκονομία ἀπὸ ἀλλοῦ. Καὶ γνωρίζουν καλὰ ἀπὸ ποιοὺς καὶ πῶς. Ἡ ἀκριτική μας Ἐπαρχία δὲν θὰ εἶναι τὸ εὔκολο θῦμα, ἐκείνων ποὺ κάνουν τέτοια σχέδια μέσα ἀπ’ τὰ Γραφεῖα τους. Ἀλλὰ ἐπειδὴ καὶ ὁ Στρατός μας ἔχει ὄντως ἐλαττωθῆ, λόγῳ τῆς ὀλιγοτεκνίας, ἐμεῖς τοὺς τὸ ἔχουμε πῆ ἐπανειλημμένως καὶ τὸ λέμε καὶ σήμερα : Κύριοι ἁρμόδιοι: Νὰ καταργήσετε πάραυτα τὸν ἐθνοκτόνο νόμο τῶν ἐκτρώσεων, ἐξ  αἰτίας τοῦ ὁποίου, κάθε χρόνο, ὅπως λένε οἱ εἰδικοί, περισσότερα ἀπὸ 300.000 ἑλληνόπουλα δολοφονοῦνται προτοῦ νὰ ἔλθουν στὴν ζωή.  Ἄν πραγματοποιηθοῦν αὐτὰ τὰ αὐτόχρημα ἐντεθνικὰ σχέδια, τότε ὁλόκληρη ἡ περιοχή μας θὰ γίνῃ, κυριολεκτικά, «ξέφραγο ἀμπέλι» , καὶ τὰ ναρκωτικὰ  θὰ ἔρχωνται πολὺ πιὸ συχνὰ, καὶ διάφοροι κακοποιοὶ θὰ διαπράττουν ἄνετα τὰ κακουργήματά τους, μπαινοβγαίνοντας ἀνενόχλητοι ἀπὸ τὰ ἀφύλακτα σύνορά μας. Ὁ ἐχθρὸς δὲν θὰ εἶναι πλέον ἐκτὸς καὶ πρὸ τῶν πυλῶν, ἀλλὰ ἐντὸς τοῦ κάστρου ποὺ λέγεται Ἑλλάς, καὶ τὸ ὁποῖο κάστρο θὰ χάσῃ τὴν θρησκευτικὴ καὶ τὴν ἐθνικὴ ταυτότητά του.

            Ἐμεῖς, ἐδῶ, στὶς ἀκριτικὲς «Θερμοπύλες», ἀρνούμεθα νὰ ξεπουλήσουμε τὰ ὅσια καὶ ἱερὰ τῆς Πατρίδος μας. Εἶναι, ὅμως, ἀνάγκη, αὐτὸς ὁ Λαὸς καὶ αὐτὴ ἡ Ἐπαρχία ἡ φορτωμένη μὲ ἐθνικὲς περγαμηνές, ποὺ ἔχουν γραφῆ καὶ ὑπογραφῆ μὲ τὸ ἄλικο αἷμα χιλιάδων παιδιῶν τῆς Ἑλληνικῆς μας Πατρίδος, νὰ γευθῇ καὶ νὰ γεύεται συνεχῶς τὴν ἀγάπη καὶ τὴν στοργὴ τοῦ Ἐθνικοῦ Κέντρου.

            Εἶναι, λοιπόν, ἀνάγκη νὰ δοθοῦν κίνητρα γιὰ τὴν ἀνάπτυξη τῆς περιοχῆς. Νὰ ἔχουν ἐργασία ὅσοι νέοι ἔχουν ἀπομείνει. Νὰ ἐνισχύωνται οἰκονομικῶς τὰ νέα ἀνδρόγυνα, ὥστε νὰ μὴν ἀποφεύγουν τὴν τεκνογονία. Νὰ ἁπλουστευθῇ ἡ ἔκδοση τῶν οἰκοδομικῶν ἀδειῶν, ποὺ τώρα προκαλοῦν οἰκονομικὴ αἱμορραγία σὲ ὅσους προτίθενται νὰ χτίσουν ἕνα σπίτι. Πολλὰ ἄλλα μπορεῖ καὶ πρέπει νὰ κάνῃ ἡ Πολιτεία, ἄν καταλάβῃ καὶ πιστέψῃ ὅτι Ἑλλάδα δὲν εἶναι μόνο ἡ Ἀθήνα, ἀλλὰ καὶ περιοχές, ὅπως ἡ Ἤπειρος, ποὺ ἐνῷ ἔχει πληρώσει μὲ ποταμοὺς αἱμάτων  τὴν ἐλευθερία τῆς Ἑλλάδος, ἐν τούτοις ἡ Ἤπειρος ἐξακολουθεῖ νὰ θεωρῆται ὡς ἰδιαιτέρως ὑποβαθμισμένη περιοχή. Κύριοι ἁρμόδιοι, - γιὰ νὰ μιλήσω μὲ γλῶσσα εὐαγγελική - «ὥρα ὑμᾶς ἤδη ἐξ ὕπνου ἐγερθῆναι». Εἶναι καιρὸς νὰ ξυπνήσετε καὶ νὰ βάλετε τὸ χέρι στ’ ἀλέτρι. Μὴ ξεχνᾶτε, ὅτι πολλοὶ γύρω μας οἱ ἐχθροί, οἱ ὁποῖοι ἐποφθαλμιοῦν τὰ ἐθνικά μας ἐδάφη, ἐνῷ καὶ ἡ Κύπρος καὶ ἡ Βόρειος Ἤπειρος ἐξακολουθοῦν νὰ μένουν ἀδικαίωτες. Κι’ ἀκόμη, νὰ λύσετε τὰ χέρια τῆς Ἀστυνομίας, ὥστε νὰ μπορῇ νὰ πατάσσῃ τὴν βία καὶ τὸ ἔγκλημα, ποὺ τοὺς τελευταίους καιροὺς βρίσκεται σὲ ἐπικίνδυνη ἔξαρση, καὶ κινδυνεύει ἡ Χώρα μας νὰ γίνῃ «ζούγκλα».

            Ἡ Κόνιτσα ἐκπέμπει S O S πρὸς κάθε κατεύθυνση. Δῶστε μας τὴν χαρὰ τῆς οὐσιαστικῆς παρουσίας τῆς πολιτικῆς μας Ἡγεσίας. Γιατὶ ἡ ἀκριτικὴ Ἐπαρχία, ἀλλά, βεβαίως, καὶ ὁλόκληρη ἡ Ἑλλάδα, ὅπως εἶχε πῆ ὁ Χαρίλαος Τρικούπης, «προώρισται νὰ ζήσῃ καὶ θὰ ζήσῃ». Καὶ τελειώνοντας ἀναφωνῶ: Ζήτω ἡ Ἑλλάδα μας, ἡ ἡρωϊκὴ Κόνιτσα καὶ ὁ γενναῖος Στρατός μας. ΑΜΗΝ».

Χ. Παρατηρητής