Γράμμος 2014: Τιμήθηκαν οι πεσόντες των Ενόπλων Δυνάμεων - Προσφώνηση Μητροπολίτου Κονίτσης

ΤΙΜΗΘΗΚΑΝ ΟΙ ΠΕΣΟΝΤΕΣ ΤΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΠΟΥ ΣΥΝΕΤΡΙΨΑΝ ΤΗΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΤΑΡΣΙΑ 1946-1949

Τήν Κυριακή 31-08-2014 τελέσθηκε μέ λαμπρότητα ἡ ἐθνικοθρησκευτική ἐκδήλωση μνήμης - Ἐπέτειος τῆς Νίκης τοῦ Στρατοῦ μας στό Γράμμο καί τό Βίτσι ἔναντι τῶν κομμουνιστοσυμμοριτῶν τοῦ «Δ.Σ.Ε.» ποῦ αἱματοκύλησαν τήν πατρίδα κατά τά ἔτη 1946-1949. Στό Γράμμο (Βούρμπιανη Κονίτσης) ἔγινε τό καθιερωμένο μνημόσυνο στή μνήμη τῶν πεσόντων Ἀξιωματικῶν, Ὑπαξιωματικῶν καί Ὁπλιτῶν τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ καθώς καί τῶν Πεσόντων της, θρυλικῆς, Ἑλληνικῆς Βασιλικῆς Χωροφυλακῆς ἱερουργοῦντος τοῦ Μητροπολίτη Δρυινπουπόλεως Πωγωνιανῆς κ Κονίτσης κ. κ. Ἀνδρέα.

Χιλιάδες κόσμου κατέκλισαν τή Βούρμπιανη μέ δεκάδες λεωφορεῖα νά φέρνουν προσκυνητές ἀπό ὅλη τήν Ἑλλάδα. Διοργανωτής τῆς ἐκδήλωσης μνήμης ἦταν ἡ Ἕνωση Ἀποστράτων Ἀξιωματικῶν Στρατοῦ (Ε.Α.Α.Σ) Ἰωαννίνων. ‘Έγινε ἔπαρση σημαίας ἀκολούθησε προσκλητήριο νεκρῶν, ἐψάλη τρισάγιο στό μνημεῖο Πεσόντων καί τηρήθηκε ἑνός λεπτοῦ σιγῆς στή μνήμη τῶν στρατευμένων παλικαριῶν πού ἐμπόδισαν νά ἐπιβληθεῖ ἡ κομμουνιστική δικτατορία. Ἔπειτα ὁ πρόεδρος τῆς Ε.Α.Α.Σ Ἰωαννίνων Ἀντιστράτηγος ἐ. ἀ. κ. Κωστούλας μέ ἕνα σύντομο χαιρετισμό καλωσόρισε τούς προσκυνητές πού προσῆλθαν στήν ἐκδήλωση ἐθνικῆς μνήμης ἐνῶ στηλίτευσε τήν ἀπουσία τῆς ἐπίσημης Πολιτείας καί εξῆρε τή θυσία τῶν πεσόντων τοῦ Στρατοῦ καί τῆς  Χωροφυλακῆς στό Γράμμο καί τό Βίτσι. Χαρακτηριστικά εἶπε: «Λαοί πού λησμονοῦν τήν Ἱστορία τούς εἶναι καταδικασμένοι νά πεθάνουν. Κύριοί της ἐξουσίας, ἡ δικαίωση τῶν ἀγώνων δέ γίνεται μέ νόμους. Ἡ Ἱστορία ΔΕΝ θεσμοθετεῖται».

Στή συνέχεια ἀπηύθυνε χαιρετισμό ὁ Ὑποστράτηγος ἐ. ἀ. Δανιᾶς Εὐάγγελος γιά τήν Ε.Α.Α.Σ. Ἀθηνῶν. Ὑπογράμμισε τή σημασία τῆς ἀνάληψης τῆς Ἀρχιστρατηγίας ἀπό τόν Ἄλ. Παπάγο στή σύντομη Ἱστορική  ὁμιλία του γιά τή Νίκη σέ Γράμμο-Βίτσι τό 1949.

Τό λόγο μετά ἔλαβε ὁ Ἀντιπτέραρχος ἐ. ἀ. Ἰατρίδης Κωνσταντῖνος πού τόνισε μέ τή σειρά τοῦ τήν προσφορά της τότε Ἑλληνικῆς Βασιλικῆς Ἀεροπορίας  καί τή συμβολή της γιά τή Νίκη σέ Γράμμο- Βίτσι.

Τόν πανηγυρικό λόγο τῆς ἡμέρας ἐκφώνησε ὁ Ἀντιστράτηγος ἐ. ἀ. κ. Λιάκουρης Γεώργιος. Μέ γλαφυρότητα καί ἱστορική ἀκρίβεια ἀναφέρθηκε στά γεγονότα τοῦ συμμοριτοπόλεμου 1946-1949. Χαρακτηρηστικά εἶπε: «Στήν 65η Ἐπέτειο τῆς Νίκης ἐκείνου τοῦ πολέμου πολλοί ἔχουν δώσει διάφορες ὀνομασίες. Μία ὅμως εἶναι ἡ ἱστορικά ἀληθής καί μάλιστα ἐπικυρωμένη ἀπό τόν ΟΗΕ, δηλαδή ἔνοπλη ἀνταρσία. Καί ὄχι ἡ θεσμοθέτησα καί δυστυχῶς καθιερωθεῖσα ἀπό πολιτικές ἀποφάσεις «ἐμφύλιος πόλεμος». Τόν ὀνόμασαν «ἐμφύλιο» γιατί νομίζουν τό δικαιολογοῦν καί τόν καθαγιάζουν.»…. «Ἐθνική συμφιλίωση δέν μπορεῖ νά στηριχθεῖ ἐπάνω σέ Ἱστορικές ἀνακρίβειες οὔτε νά ἐπιτευχθεῖ μέ μονομερεῖς ὑποχωρήσεις ἀπό τήν μία πλευρά» Ἐπισήμανε ὅλες τίς προδοσίες τοῦ ΚΚΕ ἀπό τό 1941 ἕως τό 1949 καί τή μεγάλη σημασία τῆς Νίκης τοῦ Στρατοῦ γιά τήν ἐπιβίωση καί τήν ἐδαφική ἀκεραιότητα τῆς Ἑλλάδος.

Τήν ἐκδήλωση ἔκλεισε ὁ Μητροπολίτης Κονίτσης κ. Ἀνδρέας ἐνῶ ἀκολούθησε κατάθεση στεφάνων ἀπό: τό Μητροπολίτη, τό Βουλευτή τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς Αἰτωλοακαρνανίας κ. Μπαρμπαρούση, Ἀποστράτους Ἀξιωματικούς Στρατοῦ (Ε.Α.Α.Σ), Ἀπόστρατους Ἀξιωματικούς τῆς Ἀεροπορίας, Ἀποστράτους τῆς Χωροφυλακῆς καί Ἀστυνομίας, Ἐθνικές Ἀντιστασιακές ὀργανώσεις τοῦ ΕΔΕΣ-Ν.Ζέρβα, τήν ΕΘΝ. Ἀντίσταση Π.Α.Ο.-ΕΣΕΑ, μαχητές τοῦ Γράμμου ,τά παραρτήματα Ἠπείρου τῆς Βασιλικῆς Ἑνώσεως ,τούς Ἀνεξάρτητους Ἕλληνες, ἐφέδρους Ἀξιωματικούς , τήν 2η καί 3η Μοίρα Καταδρομῶν, Πατριωτικό Σύνδεσμο κ.α.

Ἡ σεμνή ἐκδήλωση τελείωσε μέ τήν ἀνάκρουση τοῦ ἐθνικοῦ Ὕμνου.

ΑΡΤΕΜΙΟΣ

Προσφώνηση Μητροπολίτου Κονίτσης κ. Ἀνδρέου κατὰ τὴν ἐκδήλωση τῆς συντριβῆς τῶν κομμουνιστῶν στὸ Γράμμο (29.8.1949) - Βούρμπιανη, Κυριακή, 31^η Αὐγούστου 2014

            Κατ’ ἀρχήν, νὰ ἐκφράσω τὴν χαρά μου γιὰ τὴν παρουσία καὶ τὴν συμμετοχὴ ὅλων σας στὸ ἁπλὸ καὶ ἀπέριττο μνημόσυνό μας, γιὰ τὰ παλληκάρια ἐκεῖνα, ποὺ ἔπεσαν ὑπὲρ πίστεως καὶ Πατρίδος, ἐνῷ ἐμάχοντο ἐναντίον τῶν κομμουνιστοσυμμοριτῶν, ἐχθρῶν ἀδυσωπήτων τῆς Ἑλλάδος καὶ τῆς Ὀρθοδοξίας. Δὲν σᾶς ἐνίκησε οὔτε ἡ καλοκαιρινὴ ραστώνη, οὔτε ἡ ζέστη, οὔτε ὁ κόπος τοῦ ταξιδιοῦ γιὰ νὰ ἔλθετε μέχρις ἐδῶ. Παρακαλῶ νὰ δεχθῆτε θερμὰ καὶ ἐγκάρδια τὰ συγχαρητήριά μου, καθὼς καὶ τὴν εὐχὴ νὰ συνεχίσετε νὰ ἐπισκέπτεσθε τὰ αἱματοβαμμένα καὶ αἱματοπότιστα καὶ ἱερά – θὰ ἔλεγα – αὐτὰ μέρη, ὅπου ὁ διεθνὴς καὶ ὁ ἐγχώριος κομμουνισμὸς συνετρίβη, καὶ ἡ Ἑλλάς, ἡ ἀγαπημένη μας Πατρίδα ἔμεινε – καὶ μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ - ἔξω ἀπὸ τὸ ἀπαισίας μνήμης «σιδηροῦν παραπέτασμα».

            Παρακαλῶ, δεύτερον, νὰ μοῦ ἐπιτρέψετε νὰ ἀπευθύνω θερμὰ συγχαρητήρια στοὺς γενναίους ἄνδρες τῆς Ἑλληνικῆς Ἀστυνομίας, οἱ ὁποῖοι, πρὶν ἀπὸ λίγο καιρό, συνέλαβαν ἕνα διαβόητο κακοποιό, ποὺ ἔχει χαρακτηρισθῆ ὡς ὁ ὑπ’ ἀριθμὸν ἕνα ἐχθρὸς τοῦ Ἔθνους.

            Κάποιοι, συμπαθοῦντες τὴν ἐγκληματικὴ δράση τοῦ κακοποιοῦ, οὔτε λίγο – οὔτε πολύ, ἐχαρακτήριζαν ὡς ἀνίκανη τὴν Ἀστυνομία, ἐνῷ, ἀντίθετα, ἐγκωμίαζαν τὸν κακοποιό, λέγοντας ὅτι ἄν δὲν εἶχε κάνει αὐτὸ ἤ ἐκεῖνο τὸ λάθος, ποτὲ δὲν θὰ συλλαμβανόταν.

            Ἦταν ἐπανάληψη αὐτοῦ ποὺ γινόταν στὸν συμμοριτοπόλεμο, ὅπου κάποιοι κρυφοαριστεροὶ ἔφερναν πληροφορίες στοὺς συμμορῖτες, ποὺ ἀφοροῦσαν στὸν Στρατὸ ἤ στὴν τότε Βασιλικὴ Χωροφυλακή, ἡ ὁποία εἶχε πληρώσει βαρὺ φόρο αἵματος. Γι’ αὐτὸ χρειάζεται ἕνα θερμὸ χειροκρότημα πρὸς τὴν Ἀστυνομία μας. Καὶ νὰ εἶσθε βέβαιοι, ὅτι αὐτὸ τὸ χειροκρότημα εἶναι τὸ καλλίτερο μνημόσυνο, τόσο γιὰ τοὺς ἄνδρες τῆς Ἀστυνομίας Πόλεων, ὅσο καὶ γιὰ τοὺς ἥρωες χωροφύλακες, ποὺ βρῆκαν τραγικὸ θάνατο: οἱ πρῶτοι στὰ Δεκεμβριανὰ τοῦ 1944 καὶ οἱ δεύτεροι στὰ χρόνια τοῦ συμμοριτοπολέμου, ἀπὸ τὸν κομμουνισμό.

            Ὅμως, βλέποντας ἄνδρες γενναίους, ποὺ πολέμησαν ἐδῶ, καὶ ἔπεσαν ἐδῶ, ἀναλογίζεται κανεὶς μὲ ὀδύνη τὸ σημερινό μας κατάντημα, μιᾶς καὶ ἔχουμε φθάσει νὰ ὀργανώνωνται παρελάσεις καὶ ἐκδηλώσεις τῶν ὁμοφυλοφίλων. Εἶναι ἐν τούτοις, ντροπή δημοτικοὶ ἄρχοντες νὰ πρωτοστατοῦν σ’ ὅλα αὐτὰ τὰ ἀπαράδεκτα.

            Πρὶν ἀπὸ λίγα, μόλις, χρόνια, εἶχα πάει σ’ ἕνα χωριὸ τῆς Ἐπαρχίας μου, γιὰ τὴν Ἀκολουθία τῆς Παρακλήσεως καὶ νὰ κηρύξω τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ. Τελειώνοντας, καὶ ἔχοντας βγῆ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, μὲ πλησίασε ἕνα ἡλικιωμένος χωριανὸς καὶ ζήτησε νὰ μὲ ρωτήσῃ κάτι. Ὁρῖστε, τοῦ εἶπα. Εἶναι ἀλήθεια, μὲ ρώτησε, ὅτι θὰ παντρεύωνται ἄνδρες μὲ ἄνδρες καὶ γυναῖκες μὲ γυναῖκες; Μοῦ εἶπε, ὅτι τὸ εἶχε ἀκούσει στὴν τηλεόραση. Δὲν ξέρω πῶς μοῦ ἦρθε, καὶ γιὰ νὰ τὸν πειράξω εἶπα, ὅτι βέβαια καὶ εἶναι ἀλήθεια. Ὁ ἄνθρωπος ἄρχισε νὰ σταυροκοπιέται καὶ νὰ φωνάζῃ: Ὄχι, ὄχι. Νὰ μὴ γίνῃ αὐτό. Καλλίτερα νὰ πεθάνω γιὰ νὰ μὴ τὸ δῶ. Ὁ Θεὸς νὰ μᾶς φυλάῃ! Τὸν καθησύχασα καὶ τὸν διαβεβαίωσα ὅτι δὲν πρόκειται νὰ συμβῇ αὐτό, τοὐλάχιστον στὴν Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα μας.

            Γι’ αὐτὸ καὶ προσωπικῶς θαυμάζω τὸν Ἑλληνικό μας Στρατό, γιατὶ στὶς τάξεις του ὑπηρετοῦν ἄνδρες γνήσιοι καὶ αὐθεντικοί, στοὺς ὁποίους ἡ Πατρίδα μας μπορεῖ νὰ ἐμπιστευθῇ τὶς τύχες της. Καὶ θὰ ἔλεγα στοὺς Κυβερνῶντες – καὶ στοὺς ἑκάστοτε κυβερνῶντες – Κάτω τὰ χέρια ἀπὸ τὸν Στρατό, ὁ ὁποῖος παρὰ τὶς ἀντίξοες σημερινὲς συνθῆκες, ἐπιτελεῖ ἄριστα τὸ καθῆκον του καὶ ἀποτελεῖ ἕναν ἀπὸ τοὺς λίγους στύλους, ποὺ στηρίζουν τὸ Ἔθνος καὶ ὁ ὁποῖος βρίσκεται ψηλὰ στὴν συνείδηση τοῦ Λαοῦ μας.

            Ἔτσι, εἶμαι βέβαιος πὼς θὰ συμφωνήσετε μαζί μου ὅτι χρειάζεται ὁ Στρατός μας ἕνα χειροκρότημα. Προσέξτε ὅμως, ἕνα χειροκρότημα, ποὺ νὰ μὴ μοιάζῃ σὰν νὰ ἔχουμε βαμβάκια στὰ χέρια, ἀλλὰ ἕνα χειροκρότημα ποὺ νὰ τραντάξῃ τὸν τόπο, ὥστε νὰ εὐφρανθοῦν καὶ οἱ ψυχὲς τῶν ἡρώων καὶ νὰ βεβαιωθοῦν ὅτι οἱ γνήσιοι Ἕλληνες τοὺς ἀγαποῦμε, τοὺς θυμόμαστε καὶ δὲν θὰ τοὺς ξεχάσουμε ποτέ.

            Ὁ πολιτικὸς κόσμος τῆς Χώρας μας, ἀντὶ νὰ ἀσχολῆται μὲ τὸ «ἄνηθο καὶ τὸ κύμινο», δηλαδὴ ὅλο μὲ τὰ οἰκονομικὰ και μὲ ἄλλα ἐπουσιώδη ζητήματα, ἄς κοιτάξῃ τὰ «βαρύτερα τοῦ νόμου». Κι’ αὐτὰ εἶναι α) ἡ Παιδεία, ποὺ τώρα, δυστυχῶς, οὔτε μόρφωση οὔτε παιδεία εἶναι, ἀλλὰ ἐκτροφεῖο (ἐν πολλοῖς) ἀναρχικῶν ἀτόμων. β) Εἶναι ἡ οἰκογένεια, ἕνας θεσμὸς ποὺ κρατάει αἰῶνες τώρα αὐτὸν τὸν τόπο, ἀλλὰ ποὺ τοὺς τελευταίους καιροὺς δείχνει κάποια σημάδια παρακμῆς. Γιατί, τὶ ἄλλο εἶναι οἱ νόμοι ποὺ ἔχουν κατὰ καιροὺς ψηφισθῆ γιὰ τὸ εὔκολο διαζύγιο, γιὰ τὴν ἀποποινικοποίηση τῆς μοιχείας, γιὰ τὸ ἐθνικὸ ἔγκλημα τῶν ἐκτρώσεων, γιὰ τὸν πολιτικὸ γάμο, γιὰ τὸ σύμφωνο συμβιώσεως; Τὶ πρῶτο καὶ τὶ δεύτερο νὰ θυμηθῇ κανεὶς καὶ νὰ μὴ μελαγχολήσῃ, ὅταν σκέπτεται τὸν τιτάνιο ἀγῶνα, τῶν ἡρώων τοῦ 1946-1949, γιὰ νὰ μὴ περάσουν οἱ καταλυτικὲς αὐτὲς ἰδέες τοῦ κομμουνισμοῦ, καὶ τώρα νὰ ψηφίζῃ ἡ Βουλὴ τῶν Ἑλλήνων τοὺς νόμους αὐτούς, τοὺς αὐτόχρημα ἀντεθνικούς, ποὺ χτυπᾶνε τὶς ρίζες τοῦ Ἔθνους; Καὶ γ) (γιὰ νὰ παραλείψω ἄλλα), εἶναι τὰ νειᾶτα, ἡ χαρὰ τοῦ σήμερα καὶ ἡ ἐλπίδα τοῦ αὔριο.

            Τὰ νειᾶτα, ὅπως εἶπε κάποιος διανοούμενος, «εἶναι πλασμένα γιὰ τὸν ἡρωϊσμὸ καὶ ὄχι γιὰ τὴν εὔκολη καλοπέραση». Ἄς βοηθήσῃ τοὺς νέους ἠ Πολιτεία γιὰ νὰ μὴ φεύγουν γιὰ τὸ ἐξωτερικό, ἀλλὰ καὶ ν’ ἀνοίγῃ τὴν ἀγκαλιά της νὰ δέχεται τοὺς νέους Ἕλληνες ἐπιστήμονες, ποὺ ἐπιθυμοῦν νὰ ἐπιστρέψουν καὶ νὰ ἐργασθοῦν στὴν Πατρίδα. Εἶναι ἀπόλυτη ἀνάγκη νὰ σταματήσῃ αὐτὴ ἡ ἐθνικὴ αἱμορραγία.

Δόξα τῷ Θεῷ, ὅμως! Ὑπάρχουν καὶ νέοι, ποὺ μένουν στὴν Ἑλλάδα, τὴν ὁποία ἀγαποῦν, ὅπως ἀγαποῦν τὸν Χριστὸ καὶ τὴν Ἐκκλησία. Κάποια τέτοια παιδιὰ εἶναι οἱ νέοι τῆς Σ.Φ.Ε.Β.Α. (Συντονιστικῆς Φοιτητικῆς Ἑνώσεως Βορειοηπειρωτικοῦ Ἀγῶνα). Θὰ τοὺς βρεῖτε στὴν ἔξοδο τοῦ περιβόλου. Ἔχουν ἕνα cd τραγουδιῶν, ποὺ μόλις κυκλοφόρησε μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς ἐπετείου τῶν ἑκατὸν ἐτῶν ἀπὸ τὸν Αὐτονομιακὸ Ἀγῶνα τῆς Βορείου Ἠπείρου (1914-2014) καὶ τῶν εἴκοσι (20) ἐτῶν ἀπὸ τὴν ἐκδημία τοῦ ὄντως ἁγίου καὶ ἡρωϊκοῦ Προκατόχου μου ἀοιδίμου Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης κυροῦ ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ (1994-2014). Αὐτὰ εἶναι καὶ τὰ μοναδικὰ ἔσοδα τῆς Σ.Φ.Ε.Β.Α., μαζὶ μὲ τὸ μικρὸ βιβλίο «Ὑψιπέτης Ἀετὸς» ποὺ ἀναφέρεται στὸν μακαριστὸ ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟ. Γιατὶ ἐμεῖς δὲν ἔχουμε πρόσβαση στὸν κρατικὸ κορβανᾶ, οὔτε σὲ «μίζες», οὔτε σὲ «λαδώματα». Στηριζόμαστε στὸν Ἅγιο Θεὸ καὶ στοὺς ἁγνοὺς καὶ ψυχωμένους Ἕλληνες.

            Τελειώνοντας αὐτὲς τὶς ἁπλὲς σκέψεις, καὶ ἀφοῦ εὐχαριστήσω καὶ συγχαρῶ τὴν Ἕνωση Ἀποστράτων Ἀξιωματικῶν Στρατοῦ Νομοῦ Ἰωαννίνων, χαιρετῶ καὶ σᾶς, ἀδελφοί καὶ σᾶς εὐχαριστῶ. Ψηλὰ οἱ Σημαῖες. Ψηλὰ οἱ καρδιές. Ὁ Χριστὸς καὶ ἡ Ἑλλάδα θὰ νικοῦν πάντοτε. Ζήτω ὁ Στρατός μας. Ζήτω ἡ Ἑλλάδα μας. ΑΜΗΝ.