Ἱερὸ Λείψανο Ἁγ. Κοσμᾶ, Θεσσαλονίκη, 8 - 12 Ἀπριλίου 1989


Μὲ ἀφορμὴ  τὰ 300 χρόνια ἀπὸ τὴν γέννηση τοῦ πατρο – Κοσμᾶ, ἀξίζει νομίζω νὰ θυμηθοῦμε ἀγαπητοὶ ἀναγνῶστες κάτι ἀπὸ ἐκείνη τὴν μεγαλειώδη παρουσία ἐπὶ τετραημέρου τεμαχίου τοῦ ἱεροῦ λειψάνου τοῦ Ἁγ. Κοσμᾶ* στὴ Θεσσαλονίκη, κατόπιν τῆς  πρόσκλησης τοῦ Παναγιωτάτου Μητροπολίτου Παντελεήμονος. Οἱ ἐκδηλώσεις ἄρχισαν μὲ τὴν πάνδημη ὑποδοχὴ τοῦ τιμίου λειψάνου στὴν εἴσοδο τῆς πόλης ἀπ΄ὅπου σχηματίστηκε πομπὴ καὶ ὅλοι μαζὶ κατευθύνθηκαν πρὸς τὸν Ἁγ. Δημήτριο στὸν αὔλιο χῶρο τοῦ ὁποίου ὑποδέχτηκαν τὸ τίμιο λείψανο οἱ πολιτικὲς , στρατιωτικὲς  ἀρχές,  ἱερεῖς καὶ πλῆθος κόσμου. Μετὰ τὴ δοξολογία, ἀκολούθησε ἡ προσφώνηση τοῦ Παναγιωτάτου καὶ ἡ ἀντιφώνηση τοῦ Σεβασμιωτάτου ὁ ὁποῖος μὲ ἐμφανῆ χαρὰ , συγκίνηση καὶ ἐνθουσιασμό, ἐξῆρε τὸν τιμώμενο μάρτυρα  καταλήγοντας συνάμα καὶ  μὲ μία σύντομη ἀναφορὰ, στοὺς σύγχρονους νεομάρτυρες τῆς Βορείου Ἠπείρου.

Σχεδὸν σὲ ὅλες τὶς ὁμιλίες,  συνεντεύξεις καὶ  κηρύγματα ὁ Μητροπολίτης Σεβαστιανὸς δὲν παρέλειψε νὰ τονίζει τὴ σημασία ποὺ εἶχε ἡ παραμονὴ τῶν λειψάνων τοῦ Ἁγ. Κοσμᾶ στὴ Βόρειο Ἤπειρο,  στὸ χῶρο ποὺ ἁγίασε ὁ ἅγιος μὲ τὸ μαρτύριό του , ἐκεῖ ποὺ εἶναι θαμμένος (κάτω φωτὸ) καὶ ποὺ παρὰ τὶς λυσσαλέες προσπάθεις τῶν ἀλβανῶν νὰ γκρεμίσουν τὸ μοναστήρι καὶ νὰ μὴν ἀφήσουν λίθον ἐπὶ λίθου, δὲν τὸ κατάφεραν θαυματουργικῶς. Χαρακτηριστικὴ ἡ περίπτωση τοῦ ὁδηγοῦ τοῦ τὰνκ ποὺ πῆγε νὰ τραβήξει τὸ καμπαναριὸ μὲ συρματόσχοινο  καὶ «ἔμεινε» ξερὸς ἐπὶ τόπου ἀποτρέποντας τοὺς πάντες νὰ βεβηλώσουν τὸ χῶρο…

Χαίροις Ἅγιε Κοσμᾶ πού μας ἔδωσες ἔτσι τὴ δυνατότητα νὰ σὲ ἔχουμε σήμερα ὁλόκληρο  καὶ νὰ βρίσκεσαι ἐκεῖ στὶς ἁγιασμένες προσχώσεις τοῦ Ἀψοῦ ποταμοῦ νὰ πρεσβεύεις γιὰ τὸ ποθούμενο.

Πόσο δίκαιο εἶχε τότε ὁ μακαριστὸς Σεβαστιανὸς ποὺ αὐτὸς μόνος ἀντέδρασε , ἐνῶ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο εἶχε δώσει τὴν ἄδεια νὰ μεταφέρουν τὰ ὀστὰ στὴν Ἑλλάδα , ἐπὶ κομμουνιστικοῦ καθεστῶτος ἄνευ σχετικῶν ἐγγράφων , μαρτυριῶν κλπ. Καὶ ποιὸς παρακαλῶ θὰ ἔκανε τὸν κομιστή; Ποιὸς ἄλλος ἀπὸ τὸν τρέφοντα φιλοαλβανικὰ αἰσθήματα κ. Κάρολο Παπούλια… ποὺ εἶχε μεθοδεύσει  ὡς  Ὓπ Ἐξ νὰ μεταπείσει τὸν μακαριστὸ Σεραφεὶμ ὥστε νὰ ἐκδώσει καὶ ἡ Σύνοδος τὴ σχετικὴ ἄδεια, ἀποστέλλοντας γιὰ τὸ σκοπὸ αὐτὸ κρυφὰ δυὸ ὑπαλλήλους …Ἀντέστη τότε ὁ Σεβαστιανὸς ποὺ εἶχε ἤδη ἐνημερωθεῖ «ἀπὸ μέσα» καὶ ἀπετράπη τὸ ἀνοσιούργημα ποὺ μόνο τὰ σχέδια τῶν ἀλβανῶν ἐξυπηρετοῦσε…

* τό Τεμάχιον τοῦ ἱεροῦ λειψάνου τοῦ Ἁγ. Κοσμᾶ πού φυλάσσεται στὸν φερώνυμο  ἱερὸ  ναὸ,  τὸ  εἶχαν μεταφέρει κατὰ  τὰ τέλη τού 19ου αι.  στὸ χωριό τους, Χιονιαδίτες μάστορες πού δούλευαν στὸ Κολικόντασι τῆς Βορείου Ἠπείρου.