Οἱ Τσάμηδες στὸ …τραπέζι τῶν ὑποχωρήσεων - Πῶς μπορεῖ τὸ θέμα νὰ ἀνακύψει ὡς νέο μειονοτικὸ

Οἱ ἐπιπολαιότητες (ἢ οἱ προσυμφωνημένες ὑποχωρήσεις, κατὰ τοὺς πιὸ ¨δυσπιστους¨, δηλαδὴ τὸ ξεπούλημα ἑνὸς ἐθνικοῦ θέματος) τῆς Ἑλλαδικῆς Πολιτικῆς σκηνῆς ὁδηγοῦν σὲ νέους κινδύνους. Μετὰ τὸν αἰσχρὸ καὶ ἀντισυνταγματικὸ τρόπο ποὺ ἡ Συγκυβέρνηση τῶν Τσίπρα καὶ Καμμένου ¨ἔκλεισε¨ τὸ Μακεδονικό, σύμφωνα μὲ δηλώσεις τοῦ Ἕλληνος ΥΠΕΞ κ. Κοτζιὰ θὰ ¨κλείσει¨ καὶ τὶς ἐκκρεμότητες μὲ τὴν Ἀλβανία. Σὲ μία ἐποχὴ ποὺ οἱ Ἀλβανοὶ τονίζουν τὴν ὕπαρξη Τσάμικου ζητήματος, ἡ Ἑλληνική (!) Κυβέρνηση ἔρχεται νὰ δεχθεῖ ἐξομοίωση τοῦ Ὑπαρκτοῦ σὲ Διεθνὲς ἐπίπεδο Θέματος τῆς Βορείου Ἠπείρου μὲ αὐτὸ τοῦ ἀνύπαρκτου Τσάμικου. Μᾶς τρομάζει τὸ πρωτοσέλιδό της ἐφημερίδος «Τὰ Νέα», στίς 23 Ἰουνίου 2018, ποὺ ἀναφέρει τὴν προσπάθεια τῆς Ἑλλάδος νὰ ἐξομοιώσει τὴν Βόρειο Ἤπειρο μὲ τοὺς Τσάμηδες!

Ὅπως ὀρθῶς ἀνέφερε στὴν «Ἑστία» τῆς 26 Ἰουνίου 2018 ὁ Βουλευτὴς Θεσπρωτίας κ. Ἀντώνιος Μπέζας, εἶναι τρομερὸ ἐθνικὸ ἔγκλημα νὰ ὑπάρξει ὅποιος ¨συμψηφισμός¨ τοῦ ὑπαρκτοῦ θέματος τῆς Βορείου Ἠπείρου μὲ τὸ ἀνύπαρκτο Τσάμικο. Ἀπὸ τὰ ὅσα τεκμηριωμένα ἀναφέρει τονίζουμε τὰ ἑξῆς :

1.Δὲν ὑπάρχει γενοκτονία τῶν Τσάμηδων ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες καὶ ἑπομένως δὲν μπορεῖ νὰ ζητεῖται  ἀπὸ τὴν ἀλβανικὴ πλευρὰ τὸ λεγόμενο «δικαίωμα στὴν μνήμη». Εἶναι ἱστορικὰ τεκμηριωμένο ὅτι οἱ Μουσουλμάνοι τῆς Θεσπρωτίας ποὺ ὀνομάζονταν Τσάμηδες ὑπῆρξαν συνεργάτες τῶν Κατοχικῶν Δυνάμεων (Ἰταλῶν καὶ Γερμανῶν ) στὰ χρόνια της Κατοχῆς καὶ ἐγκλημάτησαν εἰς βάρος τοῦ ἑλληνικοῦ πληθυσμοῦ.

2.Ὁποιαδήποτε συζήτηση περὶ «ἀποζημιώσεων περιουσιῶν» προσκρούει στὴν γενικότερη Εὐρωπαϊκὴ στάση σὲ ἀνάλογα περιστατικά, ὅπως τῶν δωσιλόγων τῆς Φλώρινας ἢ τῶν Γερμανῶν τῆς Σουδητίας στὴν πρώην Τσεχοσλοβακία. Οἱ ἴδιοι οἱ Τσάμηδες δὲν ἐμφανίστηκαν στὰ Δικαστήρια Δωσιλόγων ποὺ συνῆλθαν μεταπολεμικὰ στὰ Ἰωάννινα, τὰ ὁποῖα ἀποφάσισαν τελεσίδικα γιὰ τὴν τύχη τῆς ἐγκαταλελειμμένης περιουσίας τους στὴν Θεσπρωτία. Ὁποιαδήποτε ἀνακίνηση τέτοιου θέματος θὰ ἔχει ἀρνητικὲς γιὰ τὸν Ἑλληνισμὸ συνέπειες καὶ ὁ κ. Κοτζιᾶς καὶ τὸ ¨ἐπιτελεῖο¨ του δὲν πρέπει νὰ φερθοῦν μὲ ἐπιπολαιότητα ποὺ θὰ πλήξει βραχυπρόθεσμα καὶ μακροπρόθεσμα τὴν Ἑλλάδα.

3.Δὲν πρέπει νὰ ὑπάρξει ἐξίσωση τοῦ ἀνιστόρητου ¨ἐπισημου¨ ἀλβανικοῦ ἀλυτρωτισμοῦ περὶ Τσαμουριᾶς μὲ τὴν Βόρειο Ἤπειρο, ὅταν ὑπάρχει τὸ Πρωτόκολλο τῆς Κερκύρας τοῦ 1914, ποὺ ἀναγνώριζε τὸ αὐτόνομο κράτος τῆς Β. Ἡ πείρου, καθὼς καὶ τὸ Πρωτόκολλο τῆς Καπεστίτσας τοῦ 1920 γιὰ περιορισμένη Αὐτονομία τῆς Β. Ἠπείρου, τὰ ὁποία Πρωτόκολλα (ἀναγνωρισμένα διεθνῶς) οὐδέποτε Ἑλληνικὴ Κυβέρνηση ἀπὸ τὸ τέλος τοῦ Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ἔχει διανοηθεῖ νὰ ἀπεμπολήσει.

Καὶ ἐδῶ θὰ ἔλθει ἡ ὥρα νὰ ἀποδείξουν οἱ χειριστὲς τῆς Ἐξωτερικῆς μας Πολιτικῆς, ἂν ὑπηρετοῦν τὸν Ἑλληνισμὸ ἢ ἔχουν τὴν συγκατάθεση τῶν Ἰσχυρῶν νὰ ¨κλείσουν¨ μὲ ἀρνητικὸ τρόπο τὰ Ἐθνικὰ Θέματα, φτάνοντας σὲ μία ἀκόμη ΠΡΟΔΟΣΙΑ σὲ μία ἐποχὴ ποὺ ὁ Ἑλληνισμὸς ἔχει δεχθεῖ τόσες πληγὲς κοινωνικὰ καὶ οἰκονομικά….

Γεώργιος Διον. Κουρκούτας, Καθηγητὴς φιλόλογος