ΕΘΝΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ «ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ» - Καί ἄν εἶσαι ὁ Φίλης, στήν Ἱστορία ὀφείλεις. Οἱ ἱστορικές πηγές δείχνουν τή συνέχεια γιά τόν Ἑλληνισμό

«Ἡ ἐπανάστασις ἡ ἐδική μας δέν ὁμοιάζει μέ καμμιάν ἀπ' ὅσες γίνονται τήν σήμερον εἰς τήν Εὐρώπην. Τῆς Εὐρώπης αἱ ἐπαναστάσεις ἐναντίον τῶν διοικήσεων των εἶναι ἐμφύλιος πόλεμος. Ὁ ἐδικός μας πόλεμος ἦτο ὁ πλέον δίκαιος, ἦτον ἔθνος μέ ἄλλο ἔθνος, ἦτο μέ ἕνα λαόν, ὅπου ποτέ δέν ἠθέλησε νά ἀναγνωριστεῖ ὡς τοιοῦτος, οὔτε νά ὁρκισθεῖ, παρά μόνο ὅ,τι ἔκαμνε ἡ βία.... Μία φοράν, ὅταν ἐπήραμε τό Ναύπλιο, ἦλθεν ὁ Ἀμιλτον νά μέ ἰδεῖ. Μοῦ εἶπε ὅτι: "Πρέπει οἱ Ἕλληνες νά ζητήσουν συμβιβασμό, καί ἡ Ἀγγλία νά μεσιτεύσει".

Ἐγώ τοῦ ἀποκρίθηκα ὅτι: "Αὐτό δέν γίνεται ποτέ, ἐλευθερία ἤ θάνατος. Ἐμεῖς, καπιτᾶν Ἀμιλτον, ποτέ συμβιβασμό δέν ἐκάμαμε μέ τούς Τούρκους. Ἄλλους ἔκοψε, ἄλλους σκλάβωσε μέ τό σπαθί καί ἄλλοι, καθώς ἠμεῖς, ἐζούσαμε ἐλεύθεροι ἀπό γενεά εἰς γενεά. Ὁ βασιλεύς μας ἐσκοτώθη, καμμία συνθήκη δέν ἔκαμε, ἡ φρουρά του εἶχε παντοτινό πόλεμο μέ τούς Τούρκους καί δύο φρούρια ἦτον πάντοτε ἀνυπότακτα". Μέ εἶπε: "Ποία εἶναι ἡ βασιλική φρουρά του, ποία εἶναι τά φρούρια;" - "Ἡ φρουρά τοῦ βασιλέως μας εἶναι οἱ λεγόμενοι Κλέφται, τά φρούρια ἡ Μάνη καί τό Σούλι καί τά βουνά "».

Δημοσιεύω αὐτούσιο τό ἀνωτέρω ἀπόσπασμα ἀπό τά Ἀπομνημονεύματα τοῦ Θεοδώρου Κολοκοτρώνη, διότι ἐμπεριέχει ἀποστομωτικές ἀπαντήσεις πρός ἐκείνους πού ἀμφισβητοῦν τή διαχρονική συνέχεια τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Ὁ Κολοκοτρώνης δηλώνει ὅτι εἶναι συνεχιστής τοῦ Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, δηλαδή θέλει νά ἀνασυστήσει τή Βυζαντινή Αὐτοκρατορία. Ἐπιπλέον χαρακτηρίζει τό 1821 ἐπανάσταση ἔθνους ἐναντίον ἔθνους καί καταδεικνύει ὅτι ἤμασταν καί εἴμαστε ἔθνος καί ὄχι «συλλογικότητα», ὅπως μᾶς χαρακτήρισε ὁ κ. Φίλης. Τέλος, διευκρινίζει ὅτι ἡ Ἑλληνική Ἐπανάσταση ΔΕΝ εἶναι γνήσιο τέκνο τῆς Γαλλικῆς του 1789, διότι ἐκείνη ἦταν ἐμφύλιος πόλεμος μέ διαφορετική ἰδεολογία.

Εἶναι ἀνιστόρητη ἡ θέση ὅλων ὅσοι μιλοῦν γιά ἐθνογένεση τό 1821. Ἡ Ἐπανάσταση δημιούργησε κράτος, ἀλλά τό ἔθνος τῶν Ἑλλήνων προϋπῆρχε. Μᾶς τό θυμίζουν καί ἄλλα κείμενα τῆς Τουρκοκρατίας καί τοῦ 1821. Χαρακτηριστικά ἀναφέρω ὅτι ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων Νεκτάριος στά μέσα τοῦ 17ου αἰῶνος γράφει: «Ἴδε τοιγαροῦν ὁποία νῦν ἡ Ἑλλάς καί ἡ Ὀρθόδοξος Ἀνατολίς... Εἰ καί ἑάλω ἡ Κωνσταντινούπολις καί ἐδουλώθη, τό ἔθνος οὐδαμῶς ἐξερριζώθη». Δηλαδή: Ἰδού ἡ Ἑλλάς καί ἡ Ὀρθόδοξη Ἀνατολική Ἐκκλησία... Ἄν καί κατελήφθη ἀπό τούς Τούρκους ἡ Κωνσταντινούπολις, τό ἔθνος δέν ξεριζώθηκε»!

Στίς 26 Μαρτίου ὁ Παλαιῶν Πατρών Γερμανός καί οἱ πρόκριτοι τῆς Ἀχαΐας ἀποστέλλουν διακήρυξη πρός τούς Εὐρωπαίους προξένους λέγοντας ὅτι «ἠμεῖς, τό Ἑλληνικόν Ἔθνος τῶν Χριστιανῶν.... ἀπεφασίσαμεν σταθερῶς ἤ νά ἀποθάνωμεν ὅλοι ἤ νά ἐλευθερωθῶμεν».

Καί ἄν εἶσαι ὁ Φίλης, στήν Ἱστορία ὀφείλεις. Οἱ ἱστορικές πηγές ἀποδεικνύουν τή συνέχεια τοῦ Ἑλληνισμοῦ.

Κ. Χολέβας