ΜΝΗΜΗ ΔΙΚΑΙΟΥ

Τιμή σ’ ἐκείνους ὅπου στήν ζωή τῶν ὤρισαν καί φυλάγουν Θερμοπύλες (Καβάφης)

Τήν 12η Δεκεμβρίου 1994, ὁ Μητροπολίτης Δρυινουπόλεως Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης, ὁ Ὑπέρτιμος καί ἔξαρχος πάσης Βορείου Ἠπείρου, Σεβαστιανός ἄφηνε τήν ἐγκόσμια ἐτούτη ζωή καί ἡ ψυχή Του φτερούγιζε πρός τήν Οὐράνια Βασιλεία.

Ἕνας μεγάλος θρησκευτικός καί ἐθνικός ἀγωνιστής ἐπιτέλους ἡσύχαζε ἀπό τούς συνεχεῖς ἀγῶνες Του καί τό συνεχές πολυεπίπεδο ἔργο Του γιά τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί τό ἐθνικό θέμα τῆς Βορείου Ἠπείρου. Ὁ Σεβαστιανός (κατά κόσμον Σωτήριος Οἰκονομίδης) γεννήθηκε τήν 20η Ἰουνίου 1922 στά Καλογριανά Καρδίτσας.

Ἡ οἰκογένεια του τόν μεγάλωσε μέ τά νάματα καί τίς ἀξίες τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας καί ἔτσι εἰσήχθη στή Θεολογική Σχολή τοῦ Πανεπιστημίου τῶν Ἀθηνῶν ἀπό τήν ὁποία τό 1949 ἀποφοίτησε. Ἔγινε μέλος τῆς ἀδελφότητας Θεολόγων "Η ΖΩΗ" καί τό 1960 μέλος τῆς ἀδελφότητος Θεολόγων "Ο ΣΩΤΗΡ".

Τό 1956 ἐκάρη μοναχός στήν Ἱερά Μονή Ἀσωμάτων Πετράκη Ἀθηνῶν, καί μετονομάστηκε σέ Σεβαστιανός.

Ἀπό τό 1957 ἕως τό 1967 ὑπῆρξε ἱεροκήρυκας στήν Μητρόπολη Ἰωαννίνων.

Ὁ Θεός ἐπέτρεψε στόν ἀκούραστο Σεβαστιανό, τήν 1η Ἰουνίου 1967 νά ἐκλεγεῖ νέος Μητροπολίτης τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης. Παρά τήν ἀρχική Του ἄρνηση, ἀνέβηκε στόν Μητροπολιτικό Θρόνο τῆς ἀκριτικῆς ἐπαρχίας Του στίς 29 Ἰουνίου 1967 στό Δελβινάκι τῆς Πωγωνιανῆς.

Χαρακτηριστικά ἦταν τά λόγια Του στόν ἐνθρονιστήριο λόγο Του πρός τούς πονεμένους Ἕλληνες ἀδελφούς τῆς Βορείου Ἠπείρου. «Ἡ σκέψις μου στρέφεται ἀφενός πρός τούς προκατόχους μου στήν ἱεράν ταύτην Μητρόπολιν, ἐφετέρου δέ στρέφεται ὁ νοῦς μου στούς ἀλυτρώτους ἀδελφούς μας τῆς Βορείου Ἠπείρου τούς στενάζοντας ὑπό τόν ζυγόν τῆς πικρῆς δουλείας διά νά τούς διαβεβαιώσωμεν, ὅτι ὄχι μόνον αἵ προσευχαί μας θά τούς συνοδεύουν καθημερινῶς, ἀλλά καί πᾶν τό δυνατόν θά πράξωμεν, ὅπως λυτρωθοῦν τῶν δεσμῶν τῆς δουλείας καί ἐπανέλθουν εἰς τούς κόλπους τῆς Μητρός Ἑλλάδος». Ἀνάλωσε ὅλο Του τό εἶναι στόν ἀγώνα γιά τά ἐθνικά δίκαια τῆς Ἑλλάδας καί τῶν Ἑλλήνων τῆς Βορείου Ἠπείρου πού καταπατοῦνταν. Ἀνέδειξε τό βορειοηπειρωτικό θέμα σέ ὅλη τήν ἑλληνική ἐπικράτεια μέ δεκάδες ὁμιλίες Του. Κατάφερε μέσω τοῦ ΠΑ.ΣΥ.Β.Α. καί τῆς Σ.Φ.Ε.Β.Α. νά ἀφυπνίσει συνειδήσεις γιά τό δράμα πού βίωναν οἱ Ἕλληνες τῆς Βορ. Ἠπείρου ἀπό τήν ἀλβανική αὐθαιρεσία. Δέν σταμάτησε ἐκεῖ ἀλλά προχώρησε ἀκόμη παραπέρα μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ. Ταξιδέψε στίς Βρυξέλλες, τό Λονδίνο καί τίς Η.Π.Α. καί διεθνοποίησε τό βορειοηπειρωτικό ζήτημα. «Μέχρις ὅτου νά ἔρθει τό ποθούμενο σύμφωνα μέ τόν Ἅγιο Κοσμᾶ τόν Αἰτωλό!» Μέ αὐτά τά λόγια ἔδινε κουράγιο στούς σκλαβωμένους ἀδελφούς καί ἔκρουε τόν κώδωνα στήν Ἐπίσημη Πολιτεία νά πράξει τό χρέος της σάν καλή μάνα καί ὄχι νά εἶναι ἄσπλαχνη μητριά. Μέ παρρησία καί ἐθνικό παλμό ἔλεγε τή φράση πού κατενθουσίαζε τόν πιστό λαό «Χριστός Ἀνέστη καί ἡ Βόρειος Ἤπειρος Ἀνέστη!»

Ἀπό τήν ἄλλη πλευρά συκοφαντήθηκε καί πολεμήθηκε ἀπό ἑλλαδίτες πολιτικούς πού λάτρευαν τό ἄθεο κομμουνιστικό καθεστώς στήν Ἀλβανία τοῦ Χότζα. Γιά κάποιους δύστυχους πολιτικάντηδες ἦταν πιό σημαντική ἡ…Νικαράγουα παρά ἡ Βόρειος Ἤπειρος! Δέν τοῦ συγχώρεσαν οἱ ἐγχώριοι μπολσεβίκοι, ὅτι ἦταν ἀνιδιοτελής πατριώτης καί ὅτι συνέχιζε νά τελεῖ τά θρησκευτικά μνημόσυνα στό Γράμμο καί τήν Κόνιτσα πρός ἀνάπαυσιν τῶν παλικαριῶν τοῦ Ἐθνικοῦ Στρατοῦ μας πού συνέτριψαν τήν κομμουνιστική ἀνταρσία κατά τά ἔτη 1946-1949. Ὅμως δέν λύγισε ποτέ καί ἔπραξε μέχρι τό τέλος τῆς ἐπίγειας ζωῆς του τό καθῆκον του ὡς Ἱεράρχης καί ὡς ἐθνάρχης τοῦ βορειοηπειρωτικοῦ ἑλληνισμοῦ. Ζητοῦσε νά ἀνοίξουν οἱ Ἐκκλησίες καί τά ἑλληνικά σχολειά στή Β. Ἤπειρο. 

Ἡ εἴδηση τοῦ θανάτου Του, προκάλεσε μεγάλη θλίψη σέ ὅλη τήν Ἑλλάδα καί τή Β. Ἤπειρο. Χιλιάδες πιστοί βρέθηκαν στήν ἀκριτική Κόνιτσα γιά τό «ὕστατο Χαῖρε». Τό παράδειγμα τοῦ ἀείμνηστου Σεβαστιανοῦ παραμένει μέχρι σήμερα φωτεινό καί πρέπει νά φωτίζει τίς ἐπερχόμενες γενιές τῶν Ἑλλήνων καί τῶν Ἑλληνίδων πατριωτῶν ἀλλά καί τούς Ἱεράρχες τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Ὁ πολύμοχθος ἀγώνας τοῦ Σεβαστιανοῦ γιά Χριστό καί Ἑλλάδα εἶναι ἡ μεγάλη καί βαριά κληρονομιά πού μᾶς ἀφήνει. Ὁ Καλός Θεός τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἄς τοῦ ἀπονείμει τόν τῆς δόξης στέφανο γιά αὐτόν τόν καλόν ἀγώναν…

ΑΡΤΕΜΙΟΣ