ΕΥΛΑΒΙΚΟ ΘΥΜΙΑΜΑ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗΣ ΣΕ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΗΝΙΔΑ

Πρίν λίγες ἡμέρες ἔφυγε ἀπό κοντά μας ἡ κ.Ἀθηνᾶ Τζινίκου- Κακούλη ψυχή ἐπί χρόνια τοῦ Μουσείου Μακεδονικοῦ Ἀγῶνα στή Θεσσαλονίκη καί ὑπεύθυνη τῶν Συνεργαζομένων Γυναικείων Σωματείων τῆς πόλης μας. Ὡς ΣΦΕΒΑ-ΠΑΣΥΒΑ αἰσθανόμαστε βαθειά ὑποχρέωση νά καταθέσουμε τή μαρτυρία μας γιά τή μεγάλη αὐτή σύγχρονη  μορφή τῆς Μακεδονίας μας σαν μία ἐλάχιστη ἀναγνώριση τῆς πολυετοῦς και ἀνιδιοτελοῦς  προσφορᾶς της, τόσο στους συλλόγους μας εἰδικότερα, ὅσο και γενικότερα στήν πατρίδα καί τόν συνάνθρωπο.

          Γνήσια Ἑλληνίδα, ἐκλεκτή οἰκογενειάρχης, μητέρα και σύζυγος, πιστή ὀρθόδοξη χριστιανή, ἔλαμψε μέ τήν προσφορά  της γιά δεκαετίες στήν κοινωνία τῆς Θεσσαλονίκης. Ὑπηρέτησε τήν πατρίδα μας ὡς δασκάλα μέ βαθειά συναίσθηση τῆς πνευματικῆς καί ἐθνικῆς της ἀποστολῆς τόσο στην ἐπαρχία, ὅσο καί στή Θεσσαλονίκη. Τό πρόσωπό της συνδέθηκε ἄρρηκτα μέ τό Μουσεῖο Μακεδονικοῦ Ἀγῶνα. Χιλιάδες μαθητές, φοιτητές ἀλλά καί μεγαλύτεροι πέρασαν ἀπό κεῖ καί αἰσθάνθηκαν ρίγη συγκινήσεως, ἀκούγοντας τήν Ἀθηνᾶ μέ τόν μοναδικό της τρόπο νά ἐξιστορεῖ τούς πόνους, τά βάσανα, ἀλλά καἰ τούς ἡρωϊσμούς  τῶν ἀγωνιστῶν καί ἰδιαίτερα τῶν διδασκαλισσῶν, πού μέ κόπο, θυσίες ἀλλά καί συχνά μέ τό μαρτυρικό τους θάνατο ἔσωσαν τή Μακεδονία μας ἀπό τή βουλγαρική τότε  ἐπιβουλή. Μέ τήν ἴδια θέρμη καί ζέση στή ψυχή περιέγραφε καί  στηλίτευε καί τήν αἰσχρή προπαγάνδα τῶν νεότερων καπηλευτῶν τοῦ ἱεροῦ ὀνόματος καί τῆς ἱστορίας τῆς Μακεδονίας μας ἔτσι ὥστε νά θεωρεῖται δίκαια ἀπό πολλούς ὥς ἡ αὐθεντικότερη φωνή τοῦ Μουσείου.

          Παράλληλα ἀσχολήθηκε μέ τή συγγραφή πλήθους βιβλίων ἱστορικοῦ κυρίως περιεχομένου, ἀλλά καί μέ  τή  συγγραφή δεκάδων ἄρθρων σέ ἐφημερίδες καί περιοδικά, ἐνῶ σημαντική ὑπῆρξε και ἡ προσφορά της μέ τίς ἑκατοντάδες ἐκπομπές ἐθνικοῦ, ἱστορικοῦ και λαογραφικοῦ περιεχομένου μέσω τοῦ τηλεοπτικοῦ διαύλου 4Ε. Ἀμέτρητες ἦταν ἐπίσης οἱ ὁμιλίες της σέ συλλόγους, φορεῖς, ἐκδηλώσεις γιά ἱστορικά καί ἄλλα θέματα.

          Ἕνα μοναδικό κεφάλαιο τῆς δράσης της ἐπί εἰκοσαετία καί πλέον ὑπῆρξε ἡ φιλοξενία ἑκατοντάδων σχολείων, συλλόγων καί φορέων στήν πόλη τοῦ Ἁγίου Δημητρίου , ἀπό τή Μακεδονία ἀλλά καί τήν ὑπόλοιπη Ἑλλάδα, σέ ἕνα “πρόγραμμα ἐθνικῆς αὐτογνωσίας” ὅπως τό ὀνόμαζε, σέ συνεργασία μέ τόν ἐξαίρετο πατριώτη καί πρόεδρο τοῦ Μουσείου Μακεδονικοῦ Ἀγῶνα ἀείμνηστο  Δημ. Ζάννα. Μέ τή βοήθεια πολλῶν φορέων οἱ ὁμάδες ξεναγοῦνταν σέ μουσεῖα καί χώρους ἱστορικῆς, πολιτιστικῆς καί πνευματικῆς μνήμης τῆς συμπρωτεύουσας,  καί ἔρχονταν σέ ἅμεση ἐπαφή μέ τόν πλοῦτο τῆς ἐθνικῆς μας κληρονομιᾶς καί παράδοσης σέ ἀδιατάρακτη συνέχεια ἀπό τήν ἀρχαιότητα καί τό Βυζάντιο ὥς τήν Τουρκοκρατία καί τήν ἀπελευθέρωση, μέ τό Μακεδονικό Ἀγῶνα καί τούς Βαλκανικούς πολέμους.

          Ὡς ἡ ψυχή τῶν συνεργαζομένων Γυναικείων Σωματείων Θεσσαλονίκης, μαζί μέ τίς ὑπόλοιπες ἐκλεκτές της συνεργάτιδες, ὄργωσαν κυριολεκτικά τή Μακεδονία, προβάλοντας τό Μακεδονικό Ἀγῶνα καί τούς ἤρωες τῆς Μακεδονίας μας, ἀλλά καί στηρίζοντας τούς ἀκρίτες γιά νά παραμείνουν στίς ἑστίες τους. Συχνά τήν ἀκούγαμε νά λέει μέ νόημα: «Οἱ γυναῖκες εἴμαστε καί μανάδες καί σύζυγοι καί ἀδελφές! Ἔχουμε μεγάλη δύναμη στήν κοινωνία καί αὐτήν τήν δύναμη ἔχουμε χρέος νά τήν χρησιμοποιήσουμε γιά τό καλό τῆς κοινωνίας καί τῆς πατρίδας». Λαμπρό ἀλλά ὄχι καί μοναδικό παράδειγμα τῆς δράσης τῶν σωματείων,  ἡ περιοχή τῶν Κορεστείων μέ τήν ἀνέγερση τοῦ ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ νέου οἰκισμοῦ, καί τή στήριξη τοῦ Μουσείου τοῦ  ἤρωα Παύλου Μελᾶ, ἀλλά καί πολλές ἄλλες δράσεις, ὅπως ἡ ἀνέγερση μνημείων (βλ. ἀνδριάντας ἠρωϊδων δασκάλων Μακεδονικοῦ Ἀγῶνα, πολεμικό μουσεῖο Θεσσαλονίκης,) ἀποκλειστικά ἀπό τά Γυναικεῖα Σωματεῖα.

          Στόν κοινό τόπο τῆς ἀγάπης γιά τήν πατρίδα καί γιά τά παιδιά της πού βρίσκονται ἐκτός συνόρων, συναντηθήκαμε μέ τήν κ. Τζινίκου στίς ἀρχές τῆς δεκαετίας τοῦ 1990. Μόλις ἔπεσαν τά σύνορα τοῦ δικτατορικοῦ καθεστῶτος τοῦ Χότζα καί οἱ ἀνάγκες τῶν ἀδελφῶν μας ἦταν μεγάλες, μᾶς προσεγγίζει μαζί μέ τίς συνεργάτριές της, ἐνημερώνεται γιά τή δράση τῆς ΣΦΕΒΑ καί μᾶς ἀνακοινώνει τήν πρόθεση τῶν σωματείων νά βοηθήσουν τήν Βόρειο Ἤπειρο πού εἶναι αδελφή μέ τή Μακεδονία μας, ὅπως τονίζει χαρακτηριστικά. Ἡ βοήθειά τους δέν μένει στά λόγια. Ἐπί δέκα χρόνια, τή δύσκολη δεκαετία τοῦ 1990 ἀλλά καί στή συνέχεια, τά Συνεργαζόμενα Γυναικεῖα Σωματεῖα Θεσσαλονίκης, στάθηκαν στό πλευρό τῆς ΣΦΕΒΑ προσφέροντας μεγάλες ποσότητες ἀνθρωπιστικῆς βοήθειας (τρόφιμα, φάρμακα, εἴδη ρουχισμοῦ). Σέ μηνιαία βάση ΣΦΕΒΑ καί Γυναικεῖα Σωματεῖα ὀργανώναμε ἀποστολές στή Βόρειο Ἤπειρο καί ἐκεῖ χέρι-χέρι καί σπίτι-σπίτι παραδίδαμε τήν βοήθεια στούς ἀδελφούς μας. Ἐξίσου σημαντική καί ἡ στήριξή τους στά φροντιστήρια ἑλληνικῆς γλώσσας  καθώς γιά μία δεκαετία ἀπετέλεσαν τό βασικότερο χρηματοδότη τῆς ΣΦΕΒΑ γιά τή λειτουργία τους καί τήν πληρωμή τῶν μισθῶν τῶν δασκάλων. Παράλληλα ὁ ἱερός Ναός Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος στήν Πολένα τῆς Κορυτσάς ὀφείλει κατά ἕνα μεγάλο μέρος τήν ἀνέγερσή του στήν εὐλάβεια καί τήν ἀγάπη τῶν Γυναικείων Σωματείων. Πέρα ἀπό τίς ἀποστολές στή Βόρειο Ἤπειρο, δεκάδες ἦταν οἱ ἐκδηλώσεις  συνδρομῆς καί φιλοξενίας βορειοηπειρωτῶν ἰδίως δασκάλων καί μαθητῶν  στήν πόλη τῆς Θεεσλαονίκης, μέ πρωτοβουλία τῆς κ. Ἀθηνᾶς Τζινίκου.

          Τά τελευταῖα χρόνια παρά τίς οἰκογενειακές της ὑποχρεώσεις συνέχιζε πάντοτε να δίνει τό παρόν σέ ἐθνικές ἐκδηλώσεις καί εὐκαιρίες ἐνῶ στεκόταν διακριτικά στό πλευρό μας μέ τίς πολύτιμες συμβουλές της γιά τή συνέχεια τοῦ ἀγῶνα. Ἀρχοντική γυναίκα, μέ ἀνεπανάληπτο ἦθος καί ἐντιμότητα, ποτέ δέ διεκδίκησε πρωτοκαθεδρίες καί τήν ὀφειλομένη τιμή γιά τήν προσφορά της. Ἔφυγε ἤσυχα χωρίς τό θόρυβο πού συνήθως συνοδεύει ἀνθρώπους πού ἐμφανίζονται σπουδαιότεροι ἀπό τήν πραγματική τους αξία. Μέ τήν κοίμησή της, ἡ Μακεδονία μας στερήθηκε μίας ἀνιδιοτελοῦς ἀγωνίστριας γιά τά ἐθνικά μας δίκαια.

          Ὡς ΣΦΕΒΑ καί ΠΑΣΥΒΑ κλίνουμε εὐλαβικά τό γόνυ στήν προσφορά καί τήν φιλοπατρία της καί εὐχόμαστε ὁ Θεός νά τήν ἀναπαύσει μετά τῶν δικαίων. Ὁ ἀπόστολος Παῦλος μᾶς παραγγέλει γιά τούς πνευματικούς μας ὁδηγούς: «Ἀδελφοί, μνημονεύετε τῶν ἡγουμένων ὑμῶν, οἵτινες ἐλάλησαν ὑμῖν τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, ὧν ἀναθεωροῦντες τὴν ἔκβασιν τῆς ἀναστροφῆς μιμεῖσθε τὴν πίστιν». Μέ τό ἴδιο σκεπτικό  εὐχόμαστε στίς ἄξιες συνεργάτριες καί συνεχίστριες τοῦ ἔργου της στά Συνεργαζόμενα Γυναικεῖα Σωματεῖα Θεσσαλονίκης νά ἀκολουθήσουν τό παράδειγμά της καί μιμούμενοι τήν πίστη της στά δίκαια τοῦ Γένους νά συνεχίσουν νά προσφέρουν στήν πατρίδα μας πού ἔχει τόσο ἀνάγκη στή δύσκολη ἐποχή πού περνᾶμε.

          Τῆς ΑΘΗΝΑΣ ΤΖΙΝΙΚΟΥ, ἐξαιρέτου Ἑλληνίδας ἡ μνήμη ΑΓΗΡΩΣ!