Ἡ εὐρωπαϊκὴ προεδρία καὶ τὰ ἐθνικὰ συμφέροντα

Στὶς 8 Ἰανουαρίου σὲ πανηγυρικὴ τελετὴ ἡ Ἑλλὰς ἀναλαμβάνει ἐπὶ ἕνα ἑξάμηνο τὴν ἐναλλασσόμενη προεδρία τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως. Ὁ πρωθυπουργὸς καὶ οἱ Ἕλληνες ὑπουργοὶ θὰ προεδρεύουν ὡς συντονιστὲς σὲ συσκέψεις τῶν ὁμολόγων τους ἀπὸ τὰ 28 κράτη-μέλη τῆς Ε.Ε. Ἡ προεδρία αὐτὴ συνοδεύεται ἀπὸ μία σειρὰ δημοσιευμάτων τοῦ διεθνοῦς Τύπου ποὺ ἀμφισβητοῦν τὴν πολιτικὴ καὶ οἰκονομικὴ σταθερότητά μας. Εἰσερχόμεθα, ἐξάλλου, σὲ μία περίοδο ἔντονης ἀμφισβήτησης τοῦ εὐρωπαϊκοῦ ἐγχειρήματος ἀπὸ τοὺς πολίτες τῆς γηραιᾶς ἠπείρου. Πρὶν καταθέσω τὶς προτάσεις μου γιὰ τὶς προτεραιότητες ποὺ πρέπει νὰ θέσει ἡ ἑλληνικὴ κυβέρνηση, κρίνω σκόπιμο νὰ θυμίσω καὶ τὶς γεωπολιτικὲς ἀλλαγὲς στὸν εὐρύτερο ὁρίζοντα, ὅπως τὶς καταγράφει ὁ ἀμερικανικὸς ἰδιωτικὸς ὀργανισμὸς διεθνῶν ἀναλύσεων καὶ προβλέψεων STRATFOR:

-Βελτίωση τῶν μέχρι τώρα τεταμένων σχέσεων ΗΠΑ καὶ Ἰρᾶν.

-Ἐντυπωσιακὴ ἄνοδος τῶν ἐθνικιστικῶν καὶ ἐξτρεμιστικῶν κινημάτων καὶ κομμάτων στὴν Εὐρώπη, κάτι ποὺ θὰ φανεῖ ὁπωσδήποτε στὶς εὐρωεκλογὲς τοῦ Μαΐου .

-Ρωσία καὶ Γερμανία θὰ βρίσκονται σὲ διαρκῆ κατάσταση διαπραγμάτευσης-ἀνταγωνισμοῦ γιὰ τὴν ἀξιοποίηση τῶν ἐνεργειακῶν πόρων τῆς κεντρικῆς καὶ ἀνατολικῆς Εὐρώπης.

-Ἡ Κίνα θὰ ἀναδειχθεῖ σὲ ἀκόμη ἰσχυρότερο παράγοντα στὴ διεθνῆ σκηνή.

-Ἡ Τουρκία καὶ ἡ Ἰνδία θὰ δοκιμαστοῦν ἀπὸ ἐσωτερικὴ πολιτικὴ καὶ οἰκονομικὴ ἀναταραχή.

Τί πρέπει καὶ τί μπορεῖ νὰ ἐπιδιώξει ἡ χώρα μας, ὥστε νὰ προωθήσει τὰ ἐθνικὰ συμφέροντά της μὲ τρόπο συνάδοντα πρὸς τὸν εὐρωπαϊκὸ ρόλο της;

Πρῶτον, μποροῦμε νὰ προωθήσουμε τὴν ἔννοια τῆς εὐρωπαϊκῆς Ἀποκλειστικῆς Οἰκονομικῆς Ζώνης καὶ νὰ ζητήσουμε ἀπὸ τοὺς ἑταίρους μας νὰ πιέσουν τὴν Τουρκία νὰ ἀποδεχθεῖ τὶς ρυθμίσεις τοῦ Διεθνοῦς Δικαίου τῆς Θαλάσσης γιὰ τὴ χάραξη ΑΟΖ. Δὲν αὐταπατῶμαι ὅτι θὰ λυθοῦν αὐτομάτως τὰ ἑλληνοτουρκικὰ προβλήματα, ἀλλὰ μία Τουρκία ποὺ ταλαιπωρεῖται ἀπὸ ἐσωτερικὴ περιδίνηση καὶ ἀπὸ ἀπώλεια συμμάχων θὰ εἶναι πιὸ ἐπιδεκτικὴ συμμορφώσεως.

Δεύτερον, νὰ ἀξιοποιήσουμε τὴν -ὅση ὑπάρχει ἀκόμη- εὐρωπαϊκὴ ἀλληλεγγύη, γιὰ νὰ δώσουμε στὴν Ἀλβανία καὶ στὰ Σκόπια σαφῆ μηνύματα: Ὅτι ἡ προσέγγισή τους πρὸς τοὺς θεσμοὺς καὶ τὰ ταμεῖα τῆς Ε.Ε. περνᾶ μέσα ἀπὸ τὸν σεβασμὸ τῶν δικαιωμάτων τῶν ἑλληνικῶν μειονοτήτων στὶς δυὸ χῶρες καὶ ἀπὸ τὸν σεβασμὸ τῆς ἑλληνικῆς Ἱστορίας καὶ πολιτιστικῆς κληρονομιᾶς.

Τρίτον, νὰ βοηθήσουμε τὴν Εὐρώπη νὰ κατανοήσει ὅτι τὰ ὁμοσπονδιακὰ (φεντεραλιστικά) ὁράματα ἀνήκουν στὸ παρελθὸν καὶ ἡ Ἕνωση θὰ προχωρήσει μόνο ὡς μία χαλαρὴ συνομοσπονδία ἐθνικῶν κρατῶν, τὰ ὁποία παραχωροῦν μικρὸ μέρος τῆς κυριαρχίας τους καὶ δὲν θέλουν νὰ καταντήσουν νομαρχίες τῶν Βρυξελλῶν ἢ τοῦ Βερολίνου. Τὸ ἔθνος ὡς ἀξία καὶ τὸ ἐθνικὸ κράτος ὡς παράγων τῆς διεθνοῦς ἰσορροπίας ἐπιβίωσαν καὶ θὰ ἐπιβιώσουν ἐπὶ μακρόν, παρὰ τὶς ἀντίθετες προβλέψεις τῶν νεοφιλελεύθερων καὶ μαρξιστῶν ὀπαδῶν τοῦ διεθνισμοῦ. Ὅταν οἱ Σκῶτοι καὶ οἱ Καταλανοὶ ἑτοιμάζουν δημοψηφίσματα γιὰ τὴν πιθανὴ ἀπόσχισή τους ἀπὸ τὴ Βρετανία καὶ τὴν Ἱσπανία ἀντιστοίχως, εἶναι ἀστεῖο νὰ μιλοῦμε γιὰ ὑπερεθνικὲς ὀντότητες. Κάθε λαὸς ἐπιμένει, καὶ ὀρθῶς, στὴν ἐθνική του ταυτότητα καὶ κυριαρχία.

Τέταρτον, νὰ μιλήσουμε γιὰ τοὺς τομεῖς ποὺ ταιριάζουν περισσότερο στὴν Ἱστορία μας καὶ τὴν παράδοσή μας. Δηλαδὴ τὴν Παιδεία καὶ τὸν Πολιτισμό. Ἡ Ἑλλὰς νὰ ἐπαναφέρει στὸ εὐρωπαϊκὸ τραπέζι τὴ συζήτηση γιὰ τὴν ἀναγνώριση τῶν χριστιανικῶν ριζῶν τῆς Εὐρώπης, τονίζοντας ὅτι μόνο οἱ δυὸ ὁλοκληρωτισμοί, ὁ ναζισμὸς καὶ ὁ λενινισμός-σταλινισμὸς τὶς ἐδίωξαν καὶ τὶς ἀμφισβήτησαν μὲ πάθος. Ἡ ἐμπέδωση τῆς δημοκρατίας καὶ ἡ καταπολέμηση τῶν πάσης φύσεως ἀκροτήτων θὰ βασιστεῖ μόνο στὰ πραγματικὰ θεμέλια τῆς Εὐρώπης, ποὺ εἶναι ἡ ἀρχαία ἑλληνικὴ γραμματεία, τὸ βυζαντινορωμαϊκὸ δίκαιο καὶ ἡ χριστιανικὴ κληρονομιά.

Πέμπτον, νὰ πιέσουμε γιὰ μεγαλύτερη εὐρωπαϊκὴ συνεργασία στὸ ζήτημα τῆς λαθρομετανάστευσης καὶ τῆς φύλαξης τῶν συνόρων μας.

Ἡ εὐρωπαϊκὴ Ἑλλάδα ἂς δημιουργήσει μία πιὸ ἑλληνικὴ Εὐρώπη!