Παρέμβαση σύσσωμης της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΛΑ.Ο.Σ. για το Βορειοηπειρωτικό στη Βουλή των Ελλήνων

ΕΠΕΡΩΤΗΣΗ ΛΑ.Ο.Σ. ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΙΣ "ΛΗΣΜΟΝΗΜΕΝΕΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ"

 Ἡ Κοινοβουλευτικὴ Ὁμάδα τοῦ ΛΑ.Ο.Σ. κατέθεσε Ἐπερώτηση πρὸς τὸν Ὑπουργὸ Ἐξωτερικῶν μὲ θέμα τὶς "Λησμονημένες Ὑποχρεώσεις τῆς Ἑλλάδας πρὸς τὴν Ἐθνικὴ μειονότητα τῆς Βορείου Ἠπείρου".

Τὸ κείμενο τῆς Ἐπερώτησης τῶν Βουλευτῶν τοῦ ΛΑ.Ο.Σ. ἔχει ὡς ἑξῆς:

Πρὸς τὸ ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν

ΘΕΜΑ: "Λησμονημένες Ὑποχρεώσεις τῆς Ἑλλάδας πρὸς τὴν Ἐθνικὴ μειονότητα τῆς Βορείου Ἠπείρου" 

κ. Ὑπουργέ,

Τὴν ἴδια ἀκριβῶς ἡμέρα ποὺ τὸ Κόσσοβο γιόρταζε τὴ τρίτη ἐπέτειο τῆς Ἀνεξαρτησίας του (17 Φεβρουαρίου 2008), συμπληρώθηκαν 97 χρόνια ἀπὸ τὴν ἀνακήρυξη τῆς Αὐτονομίας τῆς Βορείου Ἠπείρου. Αὐτονομία ποὺ ἐπικυρώθηκε μὲ τὸ «Πρωτόκολλο τῆς Κέρκυρας» στὶς 17 Μαΐου τοῦ 1914, τὸ ὁποῖο καὶ παραμένει τυπικὰ ἐνεργὸ μέχρι σήμερα.

Εἶναι ἐπίσης γνωστό, πὼς ὁ Ο.Η.Ε. ὅρισε ὡς τελευταία πρὸς ἐπίλυση ἐκκρεμότητα τοῦ Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, μετὰ τὸ θέμα τῆς διαίρεσης τῆς Γερμανίας, τὸ ζήτημα τῆς Βορείου Ἠπείρου. Τὸ «Τεῖχος τοῦ Αἴσχους» ἔχει καταρρεύσει ἐδῶ καὶ 21 χρόνια, ὅμως ἡ τρεῖς φορὲς ἀπελευθερωμένη Βόρειος Ἤπειρος περιμένει τὴν δικαίωση τῶν ἀγώνων τοῦ γηγενοῦς Ἑλληνικοῦ της πληθυσμοῦ. Ὑπενθυμίζεται δέ, ὅτι ἀκόμη καὶ ὁ πρώην πρόεδρος τῶν ΗΠΑ, Μπὶλ Κλίντον, κατὰ τὸ διάγγελμά του στὸν Ἀμερικανικὸ λαὸ γιὰ τὴν κατάσταση τῶν Βαλκανίων, λίγο πρὶν τοὺς βομβαρδισμοὺς στὸ Κόσσοβο, ἀναφέρθηκε στὴν ὕπαρξη ἀξιοσημείωτου ἀριθμοῦ Ἑλλήνων στὴν ἐπικράτεια τῆς Ἀλβανίας.

Ἐνῶ, ὅμως, ἡ διεθνὴς κοινότητα δείχνει νὰ διαθέτει, τουλάχιστον, ἕνα εὐήκοον οὖς ἀπέναντι σὲ ἕνα χρονίζον αἴτημα τοῦ Ἑλληνισμοῦ, οἱ ἑλληνικὲς κυβερνήσεις ἐξακολουθοῦν νὰ λησμονοῦν καὶ νὰ μὴ θέτουν μὲ οὐσιαστικὸ τρόπο τὸ θέμα, σὲ ὅλες του τὶς διαστάσεις, σὲ διακρατικό, πόσο δὲ μᾶλλον σὲ διεθνὲς ἐπίπεδο.

Ἡ ἀνεπαρκὴς ἀνάδειξη τοῦ ζητήματος ἀπὸ τίς, ἕως τώρα, Ἑλληνικὲς κυβερνήσεις, προκύπτει ἀπὸ μία σειρὰ γεγονότων. Πιὸ συγκεκριμένα: 

Ἡ Ἀλβανικὴ κυβέρνηση προσπαθεῖ νὰ χρησιμοποιήσει ὡς διαπραγματευτικὸ ὅπλο καὶ «ἀντίβαρο», στὶς βάσει συμβάσεων ὑποχρεώσεις της ἀπέναντι στὴν Ἑλληνικὴ Ἐθνικὴ μειονότητα τῆς Βορείου Ἠπείρου, τὶς μέχρι καὶ τὴν Πρέβεζα(!) διεκδικήσεις τῶν Τσάμηδων, τὶς ὁποῖες καὶ ὑπογείως στηρίζει.

Οἱ ἀντιδράσεις ὅλων τῶν Ἑλληνικῶν κυβερνήσεων ὑπῆρξαν ὑποτονικὲς ἕως ἀνύπαρκτες σὲ πράξεις καταπάτησης διεθνῶς κατοχυρωμένων δικαιωμάτων τῆς Ἑλληνικῆς μειονότητας (π.χ. ἐποικισμὸς ἀμιγῶς μειονοτικῶν περιοχῶν ἀπὸ Ἀλβανοὺς ἐκ Κοσσόβου κατὰ παράβαση τῆς Σύμβασης Πλαισίου τοῦ Συμβουλίου τῆς Εὐρώπης γιὰ τὶς μειονότητες, κατεδαφίσεις καὶ καταπατήσεις σπιτιῶν Ἑλλήνων, καταδίκη δημάρχου Χειμάρρας, σειρὰ «περίεργων» θανάτων Βορειοηπειρωτῶν κτλ.) 

Στὴν Ἑλλάδα, στὰ καινούργια βιβλία Ἱστορίας καί, πιὸ συγκεκριμένα, σὲ αὐτὸ τῆς Γ’ Λυκείου, δὲν ὑπάρχει ἀπολύτως καμία ἀναφορὰ στὸν Ἀγώνα Αὐτονομίας τοῦ 1914, στοὺς Βορειοηπειρῶτες εὐεργέτες Ζάππα, Σίνα, Ἀρσάκη κ.α. Ἀκόμα καὶ ἡ ἐποποιία τῆς Βορείου Ἠπείρου ἀναφέρεται ὡς «Ἀλβανικὸ ἔπος». Τὴν ἴδια στιγμὴ τὰ ἀντίστοιχα Ἀλβανικὰ βιβλία μιλοῦν γιὰ ἐκδιωχθέντες Τσάμηδες κτλ.

Ἡ Ἑλληνικὲς κυβερνήσεις ἐπιδεικνύουν ἀδράνεια –στὰ ὅρια τῆς ἀπάθειας– ἀπέναντι στὴν ἐπιζήμια γιὰ τὴ χώρα μας, πολυεπίπεδη στρατιωτική, διπλωματικὴ καὶ οἰκονομικὴ συνεργασία Ἀλβανίας-Τουρκίας, μὲ τελευταῖο κροῦσμα τὴν ἀκύρωση ἀπὸ πλευρᾶς Τιράνων τῆς συμφωνίας γιὰ τὴν ὑφαλοκρηπίδα Ἑλλάδας-Ἀλβανίας, μετὰ ἀπὸ προτροπή, σύμφωνα μὲ ὅλες τὶς ἐνδείξεις, τῆς Ἄγκυρας. 

Στὸ προσεχὲς διάστημα, ἡ Ἀλβανικὴ κυβέρνηση προγραμματίζει ἀπογραφὴ πληθυσμοῦ γιὰ τὴν 1η Ὀκτωβρίου 2011 συμπεριλαμβάνοντας, κατόπιν διεθνῶν πιέσεων, προαιρετικά(!), στοιχεῖα ἐθνικῆς καταγωγῆς. Τὸ τελευταῖο ἐπεισόδιο μάλιστα ἐπ’ αὐτοῦ του ζητήματος, ἀφορᾶ τὴν, ὕστερα ἀπὸ πρωτοβουλία Τσάμηδων βουλευτῶν, ἐπιβολὴ προστίμου στὴν ἐπερχόμενη ἀπογραφὴ τὴν 1η Ὀκτωβρίου, σὲ ὅσους δηλώσουν «ἑλληνικῆς καταγωγῆς» σὲ περιοχὲς ὅπου ἡ Ἀλβανία δὲν ἀναγνωρίζει ὡς μειονοτικές!…

Ὅμως, ἕνα σεβαστὸ κομμάτι τῆς μειονότητας βρίσκεται στὴν μητέρα Ἑλλάδα ἐκδιωγμένο ἀπὸ τὶς ἐπικίνδυνες συνθῆκες ποὺ ἐπικρατοῦν γιὰ αὐτὸ στὴ Βόρειο Ἤπειρο, μὴ ἔχοντας ἀκόμη βρεῖ τὰ κατάλληλα κίνητρα, ἀπὸ πλευρᾶς Ἑλληνικοῦ κράτους, γιὰ νὰ ἐπιστρέψει στὶς πατρογονικές του ἑστίες καὶ στὶς περιουσίες ποὺ ἔχει ἀφήσει πίσω. Ἀποτέλεσμα αὐτοῦ εἶναι, μετὰ ἀπὸ χιλιάδες χρόνια, τὰ ἐδάφη αὐτὰ νὰ κινδυνεύουν νὰ ἐρημώσουν ἀπὸ τὸν γηγενῆ Ἑλληνικό τους πληθυσμὸ καί, τὸ χειρότερο, ἡ ἐρήμωση αὐτὴ νὰ καταγραφεῖ ἐπίσημα στὴν ἐπικείμενη ἀπογραφή.

Ἔχοντας ἡ Ἑλλάδα ἀποφασίσει στὸ παρελθὸν νὰ θυσιάσει τὴ Βόρειο Ἤπειρο γιὰ ἄλλη Ἐθνικὴ ὑπόθεση (Συνθήκη τῆς Φλωρεντίας 1913), εἶναι καιρὸς πιὰ νὰ ἀναλάβει ἡ μητέρα πατρίδα τὶς εὐθύνες της ἀπέναντι σὲ αὐτὸ τὸ κομμάτι τοῦ Ἑλληνισμοῦ.

Ἀντ’ αὐτοῦ, οἱ Ἑλληνικὲς κυβερνήσεις προβαίνουν σὲ ἐνέργειες πρὸς τὴν ἀντίθετη κατεύθυνση, μὲ χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τὴν ὑποχρέωση τῶν Βορειοηπειρωτῶν συνταξιούχων τοῦ ΟΓΑ νὰ ἀποδεικνύουν ὅτι εἶναι μόνιμοι κάτοικοι Ἑλλάδος(!) γιὰ νὰ τὴν λαμβάνουν, ἐξωθώντας τους κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπο νὰ ἐγκαταλείψουν τὴν Βόρειο Ἤπειρο…

Κατόπιν τούτου, ἐρωτάσθε:

α) Πὼς προτίθεσθε νὰ κινηθεῖτε, βάσει τοῦ ἀκόμα ἐνεργοῦ «Πρωτοκόλλου τῆς Κέρκυρας», γιὰ τὴν δικαίωση κατοχυρωμένων, συμβατικῶς καὶ αἱματηρῶς, δικαιωμάτων τοῦ Βορειοηπειρωτικοῦ Ἑλληνισμοῦ;

β) Σὲ ποιὲς ἐνέργειες προτίθεσθε νὰ προβεῖτε γιὰ τὴ διασφάλιση τῆς καταγραφῆς τοῦ συνόλου τοῦ πληθυσμοῦ τῶν Βορειοηπειρωτῶν στὴν ἐπικείμενη ἀπογραφὴ στὴν Ἀλβανία;

γ) Μὲ ποιὰ συγκεκριμένα κίνητρα προωθεῖτε τὴν ἐπανασύνδεση τῶν ἐν Ἑλλάδι Βορειοηπειρωτῶν μὲ τὶς πατρογονικές τους ἑστίες;

δ) Πῶς προτίθεσθε νὰ ἀντιδράσετε στὴν διαφαινόμενη Τοῦρκο-ἀλβανικὴ συνεργασία; 

Οἱ ἐπερωτῶντες βουλευτὲς τοῦ ΛΑ.Ο.Σ.:

ΛΑΪΚΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ - Γραφεῖο Τύπου