Η Ελλάδα φθάνει μέχρι την Κορυτσά


Στὶς 28-11-2012 ὁ Ἀλβανὸς πρωθυπουργὸς Σαλὶ Μπερίσα σὲ δηλώσεις του στὴν Αὐλώνα τῆς Βορείου Ἠπείρου, ἔβγαλε ἀπὸ τὴν φαρέτρα τοῦ τὸ βέλος τοῦ «ἀλυτρωτισμοῦ» καὶ «χτύπησε» μιλώντας γιὰ «ἱστορικούς» ἀγῶνες περὶ ἀνεξαρτησίας ὅλων τῶν ἀλβανικῶν ἐδαφῶν, ἀπὸ τὴν Πρέβεζα στὸ Πρέσεβο καὶ ἀπὸ τὰ Σκόπια μέχρι τὴν Ποντγκόριτσα.

Ἡ ἐντόπια πολιτικὴ τάξη δήλωσε ἔκπληκτη, λὲς καὶ πρώτη φορᾶ διατυπώνονται ἐπίσημα τὰ περὶ «Μεγάλης Ἀλβανίας», λὲς καὶ ὁ μεγαλοϊδεατισμὸς δὲν ἀποτελεῖ οὐσιώδη παράμετρο τῆς ἀλβανικῆς πολιτικῆς.

Καὶ πῶς ἀντέδρασε ἡ Ἑλληνικὴ Κυβέρνηση; Μὰ μὲ τὴν «ἐκκωφαντική» σιωπὴ τῶν διαβημάτων καὶ μὲ τὴν ἀκύρωση μίας ἐπισκέψεως!

Θὰ μποροῦσε βεβαίως ἡ πολιτικὴ τάξη νὰ κάνει μία ἐξίσου ἐνδιαφέρουσα ἱστορικὴ ἀναδρομὴ καὶ νὰ θυμίσει στὸν κύριο Μπερίσα ὅτι τὸ μόρφωμα ποὺ λέγεται Ἀλβανία γιὰ τὴν ἀνεξαρτησία τοῦ ὁποίου πανηγυρίζει, χτίσθηκε ἀπὸ τοὺς μηχανορράφους τῆς Εὐρώπης, πάνω στὰ ἱερὰ χώματά της ἀπὸ αἰώνων Ἑνιαίας Ἑλληνικῆς Ἠπείρου.

Θὰ μποροῦσε νὰ μιλήσει, ἡ ἐντόπια πολιτικὴ τάξη, γιὰ τὸν Αὐτονομιακὸ Ἀγώνα τῶν Βορειοηπειρωτῶν, τὸ Πρωτόκολλο τῆς Κερκύρας καὶ τὴν ἐξ’ αὐτοῦ ἀναγνωρισθεῖσα Αὐτονομία τῆς Βορείου Ἠπείρου.

Θὰ μποροῦσε νὰ ἐπισημάνει στὸν κύριο Μπερίσα τὴν ἀγαστὴ συνεργασία Ἰταλῶν εἰσβολέων καὶ Ἀλβανῶν ἐναντίον τῆς Ἑλλάδος τὸ 1940, καθὼς καὶ τὰ ἐγκλήματα τῶν Τσάμηδων στὴν ἡρωικὴ Θεσπρωτία.

Καὶ ἔπειτα, ἡ ἐγχώρια πολιτικὴ τάξη, θὰ ἔπρεπε νὰ «βάλει στὴ θέση τοῦ» τὸν κύριο Μπερίσα, θυμίζοντάς του τὴ μισοῦ αἰώνα δουλεία τῶν Βορειοηπειρωτῶν στὰ χρόνια Ἐμβὲρ Χότζα καὶ Ἀλία, τὶς φυλακίσεις, τὶς ἐξορίες, τὰ στρατόπεδα συγκεντρώσεως, τὰ ἠλεκτροφόρα συρματοπλέγματα, τὴν ποινικοποίηση τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ τῆς Ἑλληνικῆς Ἐθνικῆς καταγωγῆς.

Τέλος, ἡ αἰδήμων πολιτικὴ τάξη θὰ ἔπρεπε νὰ στηλιτεύσει «τὰ Ἔργα καὶ Ἡμέρες» τοῦ ἴδιου του κυρίου Μπερίσα, ποὺ ἐδῶ καὶ δυὸ δεκαετίες στοχεύει, εὐρισκόμενος στὴν κεντρικὴ πολιτικὴ σκηνή, τὴν πλήρη φυσικὴ καὶ ἐθνικὴ συρρίκνωση τοῦ Βορειοηπειρωτικοῦ Ἑλληνισμοῦ, πλὴν ἐπὶ ματαίω, γιατί ἡ Βόρειος Ἤπειρος κρύβει πολλή, μὰ πολλὴ Ἑλλάδα στὰ σπλάχνα της!

«Ψιλὰ γράμματα» αὐτὰ γιὰ τοὺς κρατοῦντες!

Ἐμεῖς ὅμως, τὰ  παιδιὰ τοῦ Σεβαστιανοῦ, ἔχουμε νὰ ποῦμε στὸν κύριο Μπερίσα ὅτι ἀτυχῶς βλέπει τὸ χάρτη ἀνάποδα. Δὲ φθάνει ἡ Ἀλβανία στὴν Πρέβεζα.  Ἡ Ἑλλάδα φθάνει μέχρι τὴν Κορυτσά!