ΑΛΒΑΝΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Ο διχασμός της βορειοηπειρωτικής ηγεσίας, η μικρή προσέλευση των εν Ελλάδι Βορειοηπειρωτών αλλά και η καταψήφιση των ελληνικών κομμάτων έφερε τα πενιχρά αποτελέσματα (μόλις 1 έδρα) για την ελληνική κοινότητα της Βορείου Ηπείρου.

Τὸ τρίτο δεκαήμερο τοῦ περασμένου Ἰουνίου διεξήχθησαν στὴν Ἀλβανία βουλευτικὲς ἐκλογές. Τὸ ἀποτέλεσμα ἐδικαίωσε τὶς προβλέψεις, ἀφοῦ πρῶτο κόμμα ἐξελέγη τὸ σοσιαλιστικὸ τοῦ Ἔντι Ράμα καὶ δεύτερο, μὲ ἀρκετὴ διαφορά, τὸ δημοκρατικὸ τοῦ μέχρι τότε πρωθυπουργοῦ Σαλὶ Μπερίσα.

            Ὑπῆρξαν, βέβαια, κάποιες ἐντάσεις ὡς πρὸς τὸ ἀποτέλεσμα, τὸ ὁποῖο στὴν ἀρχὴ δὲν ἀνεγνώριζε ὁ Μπερίσα καὶ δὲν ἤθελε νὰ παραδώσῃ τὴν ἐξουσία στὸν ἀντίπαλό του. Ὅταν, ὅμως, τὰ πράγματα ξεκαθάρισαν, τότε ἔγινε καὶ ἡ ἀλλαγὴ τῆς σκυτάλης, καὶ ἤδη ὁ Ράμα εἶναι ὁ νέος πρωθυπουργός.

            Ἐμᾶς, ὅμως δὲν μᾶς ἐνδιαφέρει τὸ ζήτημα τῶν ἐκλογῶν καθ’ ἑαυτό, ἀλλὰ μᾶς «καίει» ἡ πορεία τοῦ Βορειοηπειρωτικοῦ Ζητήματος. Καί, φυσικά, ἡ τύχη τῶν Βορειοηπειρωτῶν, ποὺ ἐπιμένουν νὰ ζοῦν στὴν γῆ τῶν πατέρων τους. Ἀτυχῶς, οἱ πληροφορίες, ποὺ ἔρχονται, λένε ὅτι ἡ Ἑλληνικὴ Μειονότητα, ἐνῷ θὰ μποροῦσε νὰ ἔχῃ δεκαπλάσιο ἐκλογικὸ ἀποτέλεσμα, ἐν τούτοις ἡ πολιτικὴ παρουσία τῶν Βορειοηπειρωτῶν ὡδηγήθηκε οὐσιαστικὰ στὸ περιθώριο τοῦ ἀλβανικοῦ Κοινοβουλίου. Τὸ ἀντίθετο συνέβη μὲ τοὺς «Τσάμηδες», οἱ ὁποῖοι ἄν καὶ ἀριθμοῦν λίγες χιλιάδες, διαθέτουν ἤδη - χάρη στὶς κινητοποιήσεις τους - ἰσχυρὴ κοινοβουλευτικὴ ἐκπροσώπηση.

            Ἡ ἐξήγηση εἶναι ἁπλῆ: α)Ὁ ἐπάρατος διχασμὸς τῆς Βορειοπειρωτικῆς Ἡγεσίας, ἡ ὁποία δὲν μπορεῖ ἤ δὲν θέλει (ἤ καὶ τὰ δυὸ μαζί) νὰ ἐννοήσῃ ὅτι «ἡ ἰσχὺς ἐν τῇ ἑνώσει». Ἐμεῖς τὸ λέμε καὶ τὸ φωνάζουμε, καιρό τώρα, ἀλλά, ὅπως δείχνουν τὰ πράγματα, εἰς ὦτα μὴ ἀκουόντων. β)Στὴν Ἑλλάδα, ὅπως γράφτηκε σὲ κυριακάτικη ἔκδοση ἡμερήσιας ἀθηναϊκῆς ἐφημερίδας, ζοῦν σήμερα περισσότεροι ἀπὸ 250.000 Βορειοηπειρῶτες, ἀπὸ τοὺς ὁποίους ἐπῆγαν μέσα μόλις 50.000 γιὰ τὶς ἐκλογές! Ὅμως, τὸ πιὸ τραγικὸ εἶναι ὅτι οἱ περισσότεροι ἀπ’ αὐτὲς τὶς 50.000 ἐψήφισαν... ἀλβανικὰ κόμματα! Ὄντως, σημεῖα τῶν καιρῶν.

            Ἀλλά ἐμᾶς, πέρα ἀπὸ τὰ πενιχρὰ αὐτὰ ἐκλογικὰ ἀποτελέσματα τῆς Μειονότητας, μᾶς ἀνησυχεῖ αὐτὸ ποὺ σημείωσε σὲ Δελτίο Τύπου ὁ βουλευτὴς ἐπικρατείας καὶ τομεάρχης Ἐξωτερικῶν τῶν «Ἀνεξαρτήτων Ἑλλήνων» κ. Τέρενς Κουΐκ, ὁ ὁποῖος εἶχε ἀποσταλῆ ἀπὸ τὸ κόμμα του ὡς παρατηρητὴς τῶν ἀλβανικῶν ἐκλογῶν. Κάνει, λοιπόν, ἐμφανῶς λόγο ὁ κ. Κουΐκ στὸ ἐν λόγῳ Δελτίο Τύπου γιὰ «ἀνελέητο διωγμὸ ποὺ δέχονται οἱ Βορειοηπειρῶτες καὶ ἀπὸ τὸν Σαλὶ Μπερίσα» (ἡ ὑπογράμμιση, δική μας). Καὶ ὅτι «ἐπίσης, θὰ πρέπει νὰ δείξουμε ἰδιαίτερη προσοχὴ στὶς αὐξανόμενες δράσεις ἐκείνων, ποὺ μέσα καὶ ἀπὸ τὰ δυὸ μεγάλα κόμματα, τοῦ Μπερίσα καὶ τοῦ Ράμα, ἀνεβάζουν τὶς στροφὲς στὸ τσάμικο ζήτημα ποὺ ἐγείρουν» (ἡ ὑπογράμμιση δική μας).

            Ὥστε, καὶ ὁ ἀνελέητος διωγμὸς τῶν Βορειοπειρωτῶν καὶ ἡ συστηματικὴ ἀνθελληνικὴ προπαγάνδα τῶν «Τσάμηδων» εἶναι γεγονός, ὅπως συχνὰ - πυκνὰ τονίζεται ἀπὸ τὶς στῆλες αὐτῆς τῆς Ἐφημερίδας. Θὰ ἀκούσῃ ἆραγε ἡ Ἑλληνικὴ Πολιτεία τὸ καμπανάκι, ποὺ ἔχει γίνει πλέον καμπάνα, ἤ θὰ συνεχίσῃ τὴν ἐγκληματική της ἀδιαφορία γιὰ τὴν τύχη τοῦ Βορειοηπειρωτικοῦ Ἑλληνισμοῦ;

«ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟΝ ΒΗΜΑ»