ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΓΡΗΓΟΡΗ

Φέτος τὸν Ἰούλιο συμπληρώθηκαν πέντε χρόνια ἀπὸ τὴν ἐκδημία τοῦ ἀλησμόνητου συμμαχητῆ μας Γρηγόρη Ντριγκόγια. Ὁ Γρηγόρης, κατὰ κοινὴν ὁμολογία, ἦταν ἡ ψυχὴ τοῦ ἀγώνα γιὰ τὰ δίκαια καὶ τὰ δικαιώματα τῶν Ἑλλήνων τῆς Βορείου Ἠπείρου. Πληθωρικὸς στὶς ὁμιλίες καὶ στὶς ἐκδηλώσεις του, ἐνθουσιώδης, μετέδιδε σὲ ὅλους τὸν ἐνθουσιασμὸ του καὶ τὸ πιστεύω του γιὰ τὸν ἀγῶνα ποὺ ἔκανε ἡ Σ.Φ.Ε.Β.Α. καὶ ὁ ΠΑ.ΣΥ.Β.Α.

            Μὲ συχνὲς ἐπισκέψεις στὴν Βόρειο Ἤπειρο, πρωτοστατοῦσε γιὰ τὰ φροντιστήρια καὶ τὴν καλή τους λειτουργία, γιὰ τὸν ναὸ τῆς Πολένας (περιοχὴ Κορυτσᾶς), τὸν ὁποῖο εἶχε ἀνεγείρει ἐκ βάθρων ἡ Σ.Φ.Ε.Β.Α.. Μάλιστα, χάρη στὸν δικό του κυρίως ζῆλο πραγματοποιήθηκε ἡ οἰκοδόμηση καὶ ἡ λειτουργία τῶν ἐκπαιδευτηρίων «ΟΜΗΡΟΣ» στὴν Κορυτσᾶ.

            Εἶναι ἀλήθεια, ὅτι τὸν τελευταῖο καιρὸ πρὶν ἀπὸ τὸν θάνατό του, λυπόταν πολὺ γιὰ τὴν ὄχι καλὴ πορεία τοῦ Βορειοηπειρωτικοῦ, ποὺ ὀφειλόταν στὴν διάσπαση τῆς ἡγεσίας, μέσα, ἀλλὰ καὶ στὴν ἀδιαφορία τῆς Μητέρας Ἑλλάδος, ὅπως καὶ σὲ λαθεμένους χειρισμούς, οἱ ὁποῖοι ὡδήγησαν στὸ σημερινὸ ἀδιέξοδο. Ἡ αἰφνίδια ἐκδημία τοῦ Γρηγόρη Ντριγκόγια ἄφησε δυσαναπλήρωτο κενὸ καί, μάλιστα, σὲ καιρούς, ὅπως οἱ σημερινοί, κατὰ τοὺς ὁποίους ἔχουν ἀνησυχητικὰ λιγοστέψει οἱ ἀγωνιστὲς τοῦ καλοῦ. Ἄς εἶναι αἰωνία ἡ μνήμη του. Ἡ Σ.Φ.Ε.Β.Α. καὶ ὁ ΠΑ.ΣΥ.Β.Α. δὲν θὰ τὸν ξεχάσουν ποτέ.