Εἷς οἰωνός ἄριστος, ἀμύνεσθαι περί πάτρης (Ὅμηρος, 800-750 π.Χ., Ποιητής (Ἰλιάδα Μ, ρήση τοῦ Ἕκτορα)

Ἄν οἱ διαχειριστές τῆς ἐξουσίας τηροῦσαν τίς ἡρωικές Ὑποθῆκες τῶν προγόνων μᾶς πολλά δεινά θά εἶχαν ἀποφευχθεῖ καί δέ θά εἴχαμε φθάσει στή σημερινή ὀλέθρια κρίση ὄχι μόνο οἰκονομική ἀλλά κυρίως τήν κρίση Ἀξιῶν. Ὁ σεβασμός πρός τήν πατρίδα ἀποτελοῦσε φωτεινή καί ξεχωριστή πυξίδα γιά τόν Ἕλληνα ἀπό τά βάθη τῶν αἰώνων. Ὁ σεβασμός καί τό χρέος ἀπέναντι στήν πατρίδα ἦταν τό πολύτιμο διαμάντι πού μᾶς κληροδότησαν οἱ Ἕλληνες  πού πέρασαν καί ἄφησαν τήν ὑπογραφή τούς ἀνεξίτηλη στόν ροῦ τή Ἱστορίας.

Στίς μέρες μᾶς παρατηρεῖται τό φαινόμενο τῆς ἀπαξίωσης ὅλων τῶν «παλιῶν» ἀξιῶν, ὅλων ὅσων μᾶς κράτησαν ὄρθιους σέ θύελλες καί πολέμους. Οἱ πολυπολιτισμικοί ὀλετῆρες προσπαθοῦν μέ κάθε θεμιτό καί ἀθέμιτο μέσο νά ξεριζώσουν ἀπό τήν καρδιά τοῦ Ἕλληνα καί τῆς Ἑλληνίδας τό ἀθάνατο τρίπτυχο Πατρίδα-Θρησκεία-Οἰκογένεια. Δυστυχῶς ἀπό τή Μεταπολίτευση - μέ τήν ὁποία ἔγινε ἡ ἀνατροπή τῶν πάντων - οἱ λεγόμενοι «προοδευτικοί κύκλοι» ἐξαπέλυσαν καί  ἐξαπολύουν ἀκόμη καί σήμερα μία ἄνευ προηγουμένου ἐπίθεση σέ κάθε τί τό ὁποῖο ἦταν καί εἶναι  Ἱερό. Τό κατάφεραν μέ τό νά ὑποβαθμίσουν τούς Ἥρωες τοῦ Ἔθνους ἀπό τήν Ἀρχαιότητα, τήν 1000χρονη Βυζαντινή Αὐτοκρατορία μας, τήν Ἐθνεγερσία τοῦ 1821 ἕως καί τούς Βαλκανικούς  Πολέμους καί στή θέση τους νά βάλλουν ἄλλους «ἥρωες». Τό νέο ἑλληνόπουλο μπορεῖ νά μή ξέρει (σκόπιμα) ποιοί θυσίασαν τή ζωή τους στίς Θερμοπύλες καί πῶς ἔπεσε μαχόμενος ὁ τελευταῖος Αὐτοκράτορας Κωνσταντῖνος ΙΑ΄ Παλαιολόγος στήν Κωνσταντινούπολη ἀλλά γνωρίζει τόν… «Ἄρη Βελουχιώτη». Τά ἡρωικά πρότυπα δέν ἔχουν θέση στήν δική τους «Νέα Ἐποχή».

Ἔπειτα φρόντισαν νά «φιμώσουν» τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί νά τῆς ἐπιβάλλουν νά ἀσχολεῖται μέ τά καθαρά Λειτουργικά της θέματα, λές καί ἡ Ἐκκλησία δέν εἶναι ζωντανός ὀργανισμός πού ἀγονιά καί πονᾶ ὅλα της τά παιδιά. Οἱ Ἱερεῖς καί Ἀρχιερεῖς δέν πρέπει νά ἔχουν γνώμη καί νά ἐλέγχουν ὅταν καί ὅποτε χρειάζεται τούς διοικοῦντες τήν πατρίδα μας, ὅταν οἱ δεύτεροι τή ζημιώνουν. Παντοῦ δηλαδή νά ἐπικρατεῖ ἡ μία ἄποψη. Μάλιστα ἀπορεῖ κανείς ἄν ψηφιστεῖ τό περίφημο «Ἀντιρατσιστικό Νομοσχέδιο» θά ὑποχρεωθεῖ ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος νά ἀλλάξει κάποια «ἐπίμαχα» τροπάρια; Ὀψόμεθα….

Συνοπτικά, μέ τήν παραχάραξη τῆς Ἱστορίας, μέ τήν ὑποβάθμιση τῆς Παιδείας, μέ τήν «δολοφονία» τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσας, μέ τήν ἀποϊεροποίηση τῶν Ἱερῶν καί τῶν Ὁσίων της Ἑλλάδος, τί εἴδους Ἕλληνες θά εἴμαστε σέ λίγα χρόνια; Τί Ἑλλάδα θά ὑπάρχει; Ἀξίζει νά ἀναφέρουμε καί τό πρόβλημα τῆς ὑπογεννητικότητας μαζί μέ τήν ἀνεργία τῶν νέων γιά νά δέσει ὅλο τό φαινόμενο τῆς σημερινῆς παρακμῆς. Ὅσο γιά τά ἐθνικά θέματα, Μακεδονικό καί Βορειοηπειρωτικό, δέν τά ἀκουμπᾶνε οἱ κρατοῦντες γιά νά μή θεριέψει ὁ «ἐθνικισμός». Ἀπό τήν ἄλλη, κάποιοι δῆθεν «ἀνοιχτόμυαλοι» θέλουν νά φτιάξουν τζαμί στήν καρδιά τῆς Ἀθήνας, νά καταργήσουν τό θρησκευτικό ὅρκο καί νά καταργήσουν τίς μαθητικές καί στρατιωτικές παρελάσεις κλπ ἄλλα φαιδρά. Μέ λίγα λόγια ὁ νέο-Ἕλληνας βρίσκεται σέ μία συνεχῆ ἐθνική ἐλεύθερη πτώση χωρίς σχοινί.

Ὅσοι πονᾶνε αὐτό τόν Ἡρωικό καί Ἅγιο τόπο πού ἀπελευθερώθηκε μέ ποταμούς αἵματος, θά ἀφήσουν τήν Πατρίδα μας νά χάσει τό χαρακτήρα της καί νά μεταλλαχθεῖ σέ μία ἄμορφη καί ἄνευρη μάζα χωρίς Ἀξίες καί Ἰδανικά; Θέλω νά πιστεύω ὅτι ἀκόμη ὑπάρχουν φύλακες καί θύλακες οἱ ὁποῖοι θά τηρήσουν σάν ἄλλοι Σπαρτιάτες τό χρέος τους πρός τήν πατρίδα. Στό νοῦ τούς τά λόγια του Σιμωνίδη: «Ὤ ξείν', ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ὅτι τῆδε κείμεθα, τοῖς κείνων ρήμασι πειθόμενοι.» Γένοιτο σύν Θεῶ.

ΑΡΤΕΜΙΟΣ