Πρόσφυγες...

Μία ἀπὸ τὶς ἐπώδυνες συνέπειες τῶν πολεμικῶν συρράξεων εἶναι καὶ οἱ πρόσφυγες. Πρὶν ἀπὸ μερικὰ χρόνια, ὅταν ὑπῆρχε μεγάλη ἀναταραχὴ στὶς χῶρες τῆς βόρειας Ἀφρικῆς, τὸ πρόβλημα τῆς προσφυγιᾶς τὸ εἶχε κυρίως ἡ γειτονική μας Ἰταλία. Εἶχαν, ὅμως, συμβῆ καὶ πολλὰ ναυάγια, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ πνιγοῦν πάρα πολλοὶ ἄνθρωποι.

Τώρα, τὸ φαινόμενο αὐτὸ ἔχει μετακινηθῆ στὸ Αἰγαῖο, ἐξ αἰτίας τῆς ἔκρυθμης καταστάσεως στὴν Συρία καί, γενικώτερα, στὸν χῶρο τῆς Μέσης Ἀνατολῆς. Ὁ ISIS , μὲ τὰ ἀπάνθρωπα ἐγκλήματά του, ποὺ τὰ … διεφήμιζε καὶ ἀπὸ τὴν τηλεόραση, ἀνάγκασε πλήθη ἀνθρώπων νὰ ξεσπιτωθοῦν καὶ νὰ ἀναζητήσουν ἀσφαλέστερα μέρη διαμονῆς. Ἔτσι, μετὰ τοὺς Σύρους πρόσφυγες, ἀκολούθησαν οἱ καταδιωγμένοι ἀπὸ τὸν μουσουλμανικὸ φανατισμό, καθὼς καὶ ἄλλες ἐθνότητες ὅπως Πακιστανοὶ καὶ Ἀφγανοί, τελευταῖα δὲ καὶ ἀπὸ τὴν Λιβύη, τὸ Μαρόκο κλπ. Ὅλοι αὐτοί, χρυσοπληρώνοντας τοὺς δουλεμπόρους, προσπάθησαν νὰ περάσουν στὴν Ἑλλάδα ἀπὸ τὴν θάλασσα τοῦ Αἰγαίου, ὅπου πολλοὶ πνίγηκαν, ἀτυχῶς, καὶ μάλιστα μικρὰ παιδιά. Εἶναι χαρακτηριστικὴ ἡ περίπτωση τοῦ μικροῦ Ἀϊλὰν ἀπὸ τὴν Συρία, ποὺ τὸ κῦμα τὸν ἔβγαλε στὶς τουρκικὲς ἀκτὲς σὰν ἕνα μικρὸ κουβαράκι. Ἡ φωτογραφία του, ποὺ προκάλεσε παγκόσμια συγκίνηση, ἔκανε τὸν γῦρο τοῦ κόσμου. Νὰ σημειωθῇ ὅτι καὶ ὁ  μεγαλύτερος ἀδελφὸς τοῦ Ἀϊλὰν εἶχε πνιγῆ στὸ ἴδιο ναυάγιο…

Ἐν τῷ μεταξύ, ἡ Κῶς, ἡ Ρόδος καί, κυρίως, ἡ Λέσβος καὶ ἡ Χίος ἔχουν πλημμυρίσει ἀπὸ πρόσφυγες. Ἐπίσης ὁ Πειραιᾶς, τὸ παλαιὸ ἀεροδρόμιο τοῦ Ἑλληνικοῦ καὶ ἡ Εἰδομένη ἀσφυκτιοῦν ἀπὸ τοὺς χιλιάδες πρόσφυγες, οἱ ὁποῖοι ἐπιδιώκουν νὰ μετακινηθοῦν σὲ χῶρες τῆς Εὐρώπης, πού, ὅμως, ἔχουν βάλει φράχτες στὰ σύνορά τους. Ἔτσι, ἡ Ἑλλάδα ἔφτασε νὰ ἔχῃ περισσότερους ἀπὸ πενήντα χιλιάδες πρόσφυγες καὶ μετανάστες, τοὺς ὁποίους παλεύει νὰ τακτοποιήσῃ σὲ καταυλισμούς, ὅπου οἱ συνθῆκες διαμονῆς δὲν εἶναι καὶ οἱ καλλίτερες. Τὸ τὶ τελικῶς θὰ γίνῃ καὶ πῶς θὰ ἐξελιχθοῦν τὰ πράγματα μόνο ὁ Θεὸς γνωρίζει.

Καὶ τὸ λέμε αὐτό, γιατὶ ἡ Πολιτεία βρέθηκε ἀνέτοιμη, παρὰ τὸ ὅτι τὸ 1990 – 1991 εἴχαμε τοὺς Βορειοηπειρῶτες καὶ στὴν συνέχεια τοὺς Ἀλβανούς, ποὺ ἦλθαν στὴν Ἑλλάδα, ἀλλὰ καὶ πάλι ἡ τότε κυβέρνηση εἶχε πελαγώσει. Εἰς μάτην ὁ ἀοίδιμος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ ὑπέδειξε τρόπους τακτοποιήσεως τοῦ ζητήματος ἀλλὰ εἰς ὦτα μὴ ἀκουόντων, γιατὶ οἱ κυβερνῶντες ἐνόμιζαν ὅτι τὰ γνώριζαν ὅλα, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ τὰ κάνουν θάλασσα ! Εἴδαμε στὴν συνέχεια τὶ ἔγινε μὲ τοὺς Ἑλληνοποντίους, ποὺ κι᾿ αὐτοὶ βρέθηκαν στὰ πεντανέμια, χωρὶς οὔτε στοιχειώδη ἐκδήλωση στοργῆς ἀπὸ τὴν Μητέρα – Πατρίδα.

Εἶναι, ὅμως, καιρὸς ἡ Ἑλλάδα νὰ ξυπνήσῃ ἀπὸ τὸν λήθαργο καὶ τὴν ραστώνη. Οἱ περιστάσεις εἶναι κρίσιμες καὶ οἱ καιροὶ τρέχουν καὶ δὲν μᾶς περιμένουν. Θὰ λέγαμε, ὅτι ἡ Ἑλλάδα, παράλληλα πρὸς τοὺς ξένους πρόσφυγες, καλὸν εἶναι νὰ δείξῃ ἐνδιαφέρον καὶ γιὰ τὴν πολύπαθη Βόρειο Ἤπειρο, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὰ ἄλλα ἐθνικά μας θέματα, ποὺ ἔχουν ἐγκαταλειφθῆ στὴν τύχη τους…Ἄς μὴν εἴμαστε πάντοτε ἐπιμηθεῖς.

«ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟΝ ΒΗΜΑ»