Πέρασαν 69 ἔτη ἀπό τά δραματικά γεγονότα τοῦ 1947 - Ὁμιλία Μητροπολίτου Κονίτσης κ. Ἀνδρέου στὴν Ἐπέτειο τῆς Μάχης τῆς Κονίτσης

Τιμήθηκαν στήν Κόνιτσα οἱ πολεμιστές τῆς ἱστορικῆς Μάχης

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΟΣ

Γεώργιος Κουρκούτας ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ

Μέ τό καθιερωμένο θρησκευτικό Μνημόσυνο εἰς μνήμην τῶν πεσόντων ὑπερασπιστῶν τῆς πόλεως τιμήθηκε καί φέτος ἡ ἐπέτειος τῆς Μάχης τῆς Κόνιτσας, τήν Κυριακή 8 Ἰανουαρίου 2017. Ἐπίκεντρo τοῦ Μνημοσύνου, πού διοργανώνεται ἀπό τήν Ἕνωση Ἀποστράτων Ἀξιωματικῶν Στρατοῦ Νομοῦ Ἰωαννίνων ηταν ὁ Ἱερός Ναός Ἁγίου Νικολάου Κονίτσης, ὅπου τελέστηκε ἡ ἐπιμνημόσυνη δέηση ἀπό τόν Κλῆρο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Δρυϊνουπόλεως, χοροστατοῦντος τοῦ Μητροπολίτου κ. Ἀνδρέα. Για τήν σημασία τῆς Μάχης μίλησε σέ ὁμιλία τοy ἐκ μέρους τῆς Ε.Α.Α.Σ Νομοῦ Ἰωαννίνων ὁ κ. Αναστάσιος Πάνου, Συνταγματάρχης ἐ.α..

ΟΜΙΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΧΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΘΥΣΙΑ ΤΩΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΩΝ ΤΗΣ ΚΟΝΙΤΣΑΣ

Ὁ κ. Πάνου περιέγραψε τά γεγονότα τῆς ἱστορικῆς μάχης καί την σημασία τῆς θυσίας τῶν μαχητῶν τῆς Κονίτσης. Με ιστορική ἀκρίβεια ἐξιστόρησε τά γεγονότα καί ἐξῆρε τήν θυσία τῶν πεσόντων ἀνδρῶν τοῦ 582 Τ.Π., τοῦ 584 Τ.Π., τῶν Λ.Ο.Κ. καθώς καί τῆς Χωροφυλακῆς ἀλλά καί τῶν ὑπερασπιστῶν πολιτῶν τῆς Κονίτσης, πού ἀπέκρουσαν τήν ἐπίθεση τῶν Κομμουνιστῶν ἀνταρτῶν καί τήν προσπάθειά τους νά καταλάβουν τήν κωμόπολη τῆς Κονίτσης, γιά νά τήν μετατρέψουν σέ «πρωτεύουσα» τῆς «Κυβέρνησης» πού εἶχαν σχηματίσει στά βουνά. Ἀναφέρθηκε ἐπίσης καί στήν σημασία τῆς ἄφιξης στήν Κόνιτσα τῆς τότε βασίλισσας Φρειδερίκης στίς 7 Ἰανουαρίου 1948, ἀμέσως μέ τήν λήξη τῆς πολιορκίας, ἕνα γεγονός πού φανέρωνε τήν πανελλήνια ἀπήχηση τῆς ἱστορικῆς αὐτῆς μάχης. Παράλληλα ἐπεσήμανε καί κατέκρινε τά σχέδια ἀλλοίωσης τοῦ Ἑλληνικοῦ πληθυσμοῦ καί ὑποβαθμίσεως τῆς Ὀρθοδοξίας πού ἐξυφαίνονται τά τελευταία χρόνια μέ τήν εἰσβολή μουσουλμάνων μεταναστῶν στήν χώρα μας.

Ἀκολούθως ὁ φιλόλογος καθηγητής κ. Γεώργιος Κουρκούτας ἀνέγνωσε τό μήνυμα ἑνός ἀπό τούς Ἀξιωματικούς τῶν Λ.Ο.Κ. πού συμμετεῖχαν στήν διάσωση τῆς Κόνιτσας τόν Δεκέμβριο τοῦ 1947 καί τόν Ἰανουάριο τοῦ 1948, τοῦ Διμοιρίτη τοῦ 64 Λ.Ο.Κ. κ. Βασιλείου Μαντζαρλῆ, Συνταγματάρχη ἐ.α. Ὁ κ. Μαντζαρλής στό μήνυμα του ἀπηύθυνε χαιρετισμό στούς κατοίκους τῆς Κονίτσης, μέ τούς πατέρες καί τούς παπποῦδες τῶν ὁποίων ἀγωνίστηκαν οἱ τότε Ἕλληνες στρατιῶτες γιά τήν ὑπεράσπιση τῆς Ἑλλάδος καί τῆς Ἠπείρου ἀπό τά σχέδια τῶν Κομμουνιστῶν.

Τόν λόγο στό τέλος ἔλαβε καί ὁ Μητροπολίτης Κονίτσης κ. Ἀνδρέας. Ο Μητροπολίτης ἐξῆρε τήν θυσία τῶν πεσόντων τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων γιά νά μείνει ἐλεύθερη ἡ Κόνιτσα. Ἔκρουσε τόν κώδωνα τοῦ κινδύνου γιά ὅσα γίνονται σέ βάρος τῶν Ἑλλήνων τῆς Βορείου Ἠπείρου. Κάλεσε τόν πιστό λαό νά μή χάσει τό κουράγιο του, ἀλλά νά παίρνει δύναμη ἀπό τό Θεό γιά αὐτές τίς δύσκολες μέρες πού ζοῦμε.

ΠΑΡΟΥΣΙΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΣΤΕΦΑΝΩΝ

Ἡ Ἱερά Μητρόπολις Κονίτσης προσέφερε μία μικρή δεξίωση στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ σέ ὅλους τούς παρευρεθέντες, ὅπου καί ἐτέθη ἀπό πολλούς πολίτες πρός τίς ἐπίσημες ἀρχές τοῦ τόπου τό ζήτημα τῆς ἐπανατοποθέτησης τοῦ ἀνδριάντα τῆς Βασίλισσας Φρειδερίκης, τό ὁποῖο βρίσκεται σέ ἀποθήκη τοῦ Δήμου Κόνιτσας καί ἀποτελεῖ ἔργο τοῦ κορυφαίου γλύπτη καί Ἀκαδημαϊκοῦ Μιχαήλ Τόμπρου.

Παρόντες στό Μνημόσυνο ἦταν ὁ βουλευτής κ. Κωνσταντῖνος Τασούλας, ὁ Δήμαρχος Κονίτσης κ. Ἀνδρέας Παπασπύρου καί ὁ Ἀντιδήμαρχος κ. Γεώργιος Καλλιντέρης, ὁ Πρόεδρος Ε.Α.Α.Σ Ἰωαννίνων Ἀντιστρατηγος ἐ.α. κ. Δημήτριος Κωστούλας, ὁ Υποπτέραρχος ἐ.α. κ. Σωτήριος Γαραντζιώτης καί ὁ Πρόεδρος τῆς Ἑνώσεως Ἀποστράτων Χωροφυλακῆς καί Ἀστυνομίας κ Σπυρίδων Κίτσιος. Στήν ἐκδήλωση ἐθνικῆς μνήμης συμμετειχαν δεκάδες πολίτες ἀπό τήν Ἤπειρο, τήν Θεσσαλονίκη καί τήν Ἠλεία.

Λόγω τοῦ παγετοῦ στό μνημεῖο πεσόντων ἔγινε ἕνα Τρισάγιο ἀπό τόν Πρωτοπρεσβύτερο π. Κωνσταντῖνο Μήτσιο στό Ἡρῶο τῶν πεσόντων πού βρίσκεται στό Κοιμητήριο τῆς πόλεως. Εκεί κατετέθησαν στέφανοι ἀπό τήν Ἔνωση Ἀποστρατων Ἀξιωματικῶν Στρατοῦ (Ε.Α.Α.Σ.) Ἰωαννίνων, τόν Σύνδεσμο Ἐφέδρων Ἀξιωματικῶν Ν. Ἰωαννίνων,ὁ κ. Δημήτριος Θεοχάρης γιά τον σύνδεσμο Ν. Ζέρβα ΕΟΕΑ-ΕΔΕΣ Ν. Ἄρτας καί εἰς μνήμην τοῦ θανόντος πολεμιστῆ τοῦ Γράμμου Γεωργίου Γκέλη, ὁ κ. Διονύσιος Βουλγαρόπουλος γιά τήν Ἐθνική Ἀντίσταση Π.Α.Ο.-ΕΣΕΑ Θεσσαλονίκης καί ὁ κ. Γεώργιος Τόσκας για τήν Βασιλική Ἕνωση Ἰωαννίνων. Η σεμνή ἐκδήλωση τελείωσε μέ τήν τήρηση ἑνός λεπτοῦ σιγῆς καί τήν ἀνάκρουση τοῦ ἐθνικοῦ ὕμνου.

Ὁμιλία Μητροπολίτου Κονίτσης κ. Ἀνδρέου στὴν Ἐπέτειο τῆς Μάχης τῆς Κονίτσης (Κόνιτσα 8.1.2017)

Φέτος, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, συμπληρώθηκαν 70 ὁλόκληρα χρόνια ἀπὸ τὴν περιλάλητη μάχη τῆς Κονίτσης. Καὶ αὐτὴ ἡ μάχη, ὅπως τὸ ἔχουμε πεῖ κατ’ ἐπανάληψη ἀπὸ τὴ θέση αὐτή, ἔσωσε κυριολεκτικὰ τὴν τιμὴ τῆς Ἑλληνικῆς μας Πατρίδος. Ἀνήμερα τῶν Χριστουγέννων τοῦ 1947 ἡ ἀκριτικὴ Κόνιτσα δὲχθηκε τὴν ἐπίθεση τῶν κομμουνιστοσυμμοριτῶν ὀρδῶν τοῦ Μάρκου Βαφειάδη, ὁ ὁποῖος εἶχε προανακηρυχθεῖ Πρωθυπουργὸς τῆς «Κυβέρνησης τοῦ Βουνοῦ». Καὶ ἀπὸ ἐκείνη τὴν σημαδιακὴ ἡμέρα πέρασαν 70 ὁλόκληρα χρόνια. Δὲν γνωρίζω, ὅμως, ἀγαπητοί, ἄν ἔχουμε διδαχθεῖ κάτι ἀπὸ τὰ συνταρακτικὰ ἐκεῖνα γεγονότα. Δηλ. ἄν ἔχουμε διδαχθεῖ ὅτι ὁ Κομμουνισμὸς εἶναι διαχρονικά, ὄχι σὲ μιὰ συγκεκριμένη  στιγμή τοῦ χρόνου, ἐχθρὸς τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῆς Ὀρθόδοξης Χριστιανικῆς μας πίστεως. Κι’ ἀκόμη ὅτι ἀπαιτεῖται ἐγρήγορση στὰ ἐθνικά μας θέματα, γιὰ τὴν ἀκεραιότητα τῆς χώρας μας.

Εἶναι φανερό, καὶ εὔκολα τὸ βλέπει ὁ καθένας, ὅτι ὁ τρόπος τῆς ζωῆς μας ἀπέχει παρασάνγκας, πολλὰς παρασάνγκας, ἀπ’ αὐτὸν ποὺ ζητεῖ ὁ Χριστὸς καὶ ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία. Παρατηρεῖται δηλ. μία ἀπάθεια γιὰ τὴν πνευματικὴ ζωή, καὶ μιὰ ἀδιαφορία γιὰ τὴν Ἐκκλησία μας, ἡ ὁποία κάποιες φορὲς ἐκδηλώνεται καὶ σὰν πολεμική. (Ὄρα καὶ κάποιον πρώην Ὑπουργόν). Καὶ ὅταν λέω ἀπάθεια καὶ ἀδιαφορία, ἐννοῶ ὅτι τὸ βάρος τῶν ἐνδιαφερόντων μας πέφτει μόνο στὸ οἰκονομικὸ ζήτημα. Ἄν δηλ. γίνεται ἤ θὰ γίνει (καὶ μᾶλλον θὰ γίνει)  περικοπὴ τῶν μισθῶν καὶ τῶν συντάξεων, ἄν ἀκρίβυναν τὰ εἴδη διατροφῆς, ὁ καφἐς. τὰ τσιγάρα, ἡ βενζίνη, τὸ πετρέλαιο, τὶ θὰ γίνει μὲ τὸν ΕΝΦΙΑ, καὶ ὅλους τοὺς γνωστοὺς δυσβάστακτους φόρους.

Εἶναι ἀλήθεια ὅτι ἡ Κυβέρνηση, ἡ παροῦσα Κυβέρνηση, ἀδιαφορεῖ γιὰ τὴν Πίστη καὶ τὴν Θρησκεία μας, ἀφοῦ ἄλλως τε πολλοὶ ἀπὸ τοὺς Κυβερνῶντες δηλώνουν δημόσια ὅτι εἶναι ἄθεοι, δὲν πιστεύουν.

Ἀλλὰ καὶ μὲ τὰ ἐθνικά μας θέματα ἡ Κυβέρνηση δὲν τὰ πάει καλά. Ἀσχολοῦνται περιστασιακὰ καὶ ἀποσπασματικά, ἄν κρίνω τουλάχιστον ἀπὸ τὸ Βορειοηπειρωτικὸ Ζήτημα, ποὺ διέρχεται μία, προσέξτε, ἀπὸ τὶς πιὸ ἐπικίνδυνες φάσεις του. Ἡ βία καὶ ἡ τρομοκρατία κυριαρχοῦν μέσα. Καὶ αὐτὴ ἡ βία ἔχει σκοπὸ νὰ διώξει ἀπὸ τὰ πατρογονικά τους ἐδάφη τοὺς Βορειοηπειρῶτες καὶ νὰ τοὺς ἀναγκάσει νὰ ἐγκαταλείψουν τὴν Βόρειο Ἤπειρο. Τὰ γεγονότα τῆς ἑλληνικῆς, ἤ μᾶλλον τῆς ἑλληνόψυχης Χειμάρρας εἶναι λίγο – πολὺ σὲ ὅλους σας γνωστά, καὶ ἀκριβῶς αὐτὸ ἐπιβεβαιώνουν. Ἀλλὰ καὶ ἡ ἔξαρση τοῦ λεγόμενου «Τσάμικου» Ζητήματος, αὐτὸ ἀκριβῶς δείχνει. Οἱ σύγχρονοι Τσάμηδες εἶναι ἀπόγονοι τῶν ἐγκληματιῶν ἐκείνων Τσάμηδων, οἱ ὁποῖοι στὰ χρόνια τῆς Κατοχῆς (1941-44) πρῶτα μὲ τοὺς Ἰταλοὺς καὶ μετὰ μὲ τοὺς Γερμανούς, συνεργαζομένοι στενὰ διέπραξαν ὄργια στὴν Θεσπρωτία. Καὶ ὡς ἀποκορύφωμα τῶν ἀνθελληνικῶν αὐτὼν ἐνεργειῶν ἦταν ἡ ἐκτέλεση ἀπὸ τοὺς Γερμανοὺς τῶν 49 προκρίτων τῆς Παραμυθιᾶς, στὶς 29 Σεπτεμβρίου 1943. Αὐτοὶ, λοιπόν, οἱ ἀπόγονοι τὶ ζητᾶνε τώρα; Ζητᾶνε, οὔτε λίγο, οὔτε πολύ, ἀποζημιώσεις πολλῶν ἑκατομμυρίων Εὐρὼ γιὰ τὰ δῆθεν χωράφια καὶ κτήματα ποὺ ἔχασαν. Ζητᾶνε τεράστιες ἐκτάσεις στὴ Θεσπρωτία, καὶ παράλληλα, γιὰ νὰ δεῖτε καὶ τὸ θράσος τους, ἔχουν κάνει προσφυγὴ στὸ Διεθνὲς Δικαστήριο τῆς Χάγης ἐναντίον τῆς Ἑλλάδος. Ὅπως ἔλεγε ὁ ἀείμνηστος προκάτοχός μου «σηκώθηκαν τὰ πόδια νὰ χτυπήσουν τὸ κεφάλι». Αὐτὸ γίνεται. Τώρα δὲ τελευταῖα ἀπεκαλύφθη, πανηγυρικῶς μάλιστα, κάτι πού, γιὰ χρόνια ἦταν λίγο- πολὺ σὲ ὅλους μας, γνωστό. Ὅτι δηλ. ὑποκινητὴς ὅλων αὐτῶν τῶν ἀνθελληνικῶν ἐκδηλώσεων τῆς Ἀλβανίας εἶναι ἡ Τουρκία. Αὐτὴ ὑποκινεῖ τὴν Ἀλβανία, γιατὶ μόνη της ἡ Ἀλβανία δὲν ἔχει τέτοια δύναμη. Ἀπὸ ἐκεῖ ἔρχεται ἡ δύναμη. Καὶ ἐμεῖς «καλέ μου, χρυσέ μου» καὶ κάτι τέτοια, καὶ κοιτᾶμε νὰ κατευνάσουμε τὸ θηρίο, τὸ ὁποῖο δὲν κατευνάζεται. Δὲν κατευνάζεται μὲ τέτοιες τακτικές. Βέβαια τὸ ἑλληνικὸ Ὑπουργεῖο τῶν Ἐξωτερικῶν, ἔδωσε μιὰ καλὴ ἀπάντηση στὴν γείτονα Χώρα, κυρίως γιὰ τὸ θέμα αὐτὸ τῶν Τσάμηδων, χωρίς, ὅμως, στὴν ἀνακοίνωσή του νὰ ἀναφέρει οὔτε μία φορὰ τὶς λέξεις «ΒΟΡΕΙΟΣ  ΗΠΕΙΡΟΣ». Γιατὶ αὐτὲς οἱ λέξεις βρωμᾶνε μπαροῦτι, ἐνῷ οἱ δικοί μας θέλουνε νὰ τὸ ἀποφύγουν αὐτό. Γι’ αὐτὸ χρειάζεται, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, ἀγωνιστικὸ φρόνημα ἀπὸ τὴν Κυβέρνησή μας, ποὺ μᾶς ἔχει χορτάσει ἀπὸ λόγια καὶ ἀπὸ «θά». Συνεχίζει τὴν παράδοση. Γιατί, μὴ ξεχνᾶμε, πολλοὶ κακοποιοὶ Ἀλβανοὶ μπαινοβγαίνουν τὰ σύνορα, καὶ τόνοι ! , ὄχι κιλά, τόνοι ναρκωτικῶν διακινοῦνται, παρὰ τὶς φιλότιμες προσπάθειες τῆς Ἀστυνομίας. Τώρα δέ τελευταῖα, θὰ τὸ ἐπληροφορήθητε, στὴν Κακαβιὰ συνελήφθηκαν ὑπάλληλοι τοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν τῆς Ἀλβανίας, οἱ ὁποῖοι ἔφεραν, παρακαλῶ, στὶς ἀποσκευές τους Χάρτη τῆς Μεγάλης Ἀλβανίας ποὺ περιλαμβάνει τὴν Φλώρινα, τὰ Ἰωάννινα καὶ φθάνει μέχρι τὴν Πρέβεζα τὴν Ἄρτα γιὰ νὰ τὰ μοιράσει μαζὶ μὲ σχετικὰ βιβλία στὰ Ἀλβανόπουλα ποὺ ζοῦν στὴν Ἑλλάδα. Αὐτὸ λέγεται ἐξωτερικὴ πολιτική. Ἑμεῖς τίποτα. Οὔτε τὰ βιβλία δὲν ἔχουμε ἀλλάξει καὶ τὰ Βορειοηπειρωτόπουλα μαθαίνουν ὅτι ὁ Μᾶρκος Μπότσαρης ἦταν Ἀλβανός, ὁ τάδε ἔκανε ἐκεῖνο γιὰ τὴν Ἀλβανία ἤ τὴν Ἑλλάδα. Ἀλλὰ αὐτό, ἀγαπητοί μου, δὲν εἶναι ἐξωτερικὴ πολιτική. Κάτι ἄλλο εἶναι, τὸ ὁποῖο, ὅμως, ἀποφεὐγω νὰ τὸ ἀναφέρω.

Καὶ ξέρετε γιατὶ συμβαίνει αὐτὸ σήμερα ; Διότι, ἀπὸ προσωπική μου ἀντίληψη σᾶς τὸ λέω, τὰ σύνορα σήμερα εἶναι ἀθωράκιστα. Δὲν φυλάσσονται τὰ σύνορα. Αὐτὸ πρέπει νὰ τὸ καταλάβουμε. Ἐμεῖς ποὺ μένουμε ἐδῶ τὸ ἔχουμε καταλάβει. Πρόπερσυ, τὸ 2015 εἶχε κάνει μιὰ περιοδεία ἐδῶ ὁ Ὑπουργὸς Ἀμύνης. Εἶπε, λοιπόν, ὅτι θὰ αὐξήσει τὰ φυλάκια, (ἀπὸ 40 ποὺ ἦσαν τώρα εἶναι μόλις 3 !), θὰ φέρει στρατό, θὰ κάνει ἐκεῖνο, θὰ κάνει τὸ ἄλλο. Πέρυσι, τὸ 2016 δηλ., ξαναπέρασε ἀπὸ τὰ ἴδια τὰ μέρη καὶ εἶπε ἀκριβῶς τὰ ἴδια ποὺ εἶχε πεῖ πρόπερσυ ! Ἐγὼ ἐδόξασα τὸν Θεό, διότι δὲν συναντήθηκα μὲ τὸν Ὑπουργό, ἐπειδὴ ἄν συναντιόμασταν θὰ τοῦ ἔλεγα κατὰ πρόσωπο πὼς μοιράζει «φούμαρα» στοὺς ἀκρίτες μας, οἱ ὁποῖοι βλέπουν τὶς Ἐκκλησίες τῶν χωριῶν τους νὰ λεηλατοῦνται καὶ τὰ σπίτια τους νὰ καταληστεύονται ἀπὸ τὶς ἀλβανικὲς συμμορίες. Θὰ τὸ ξαναπῶ : Ἡ Ἀστυνομία μας κάνει ὅ,τι μπορεῖ. Κι’ ἐγὼ τοὺς εἶμαι εὐγνώμων. Ὅμως ὁ ἀριθμός τους εἶναι πολὺ μικρός. Γιατί, ὅταν ἀκούω ὅτι κάποιοι συνοριοφύλακες εἶναι στὸ Κολωνάκι, εἶναι σύνορα τῆς Ἑλλάδος τὸ Κολωνάκι; Ὅταν ἔρχεται ὁ Πρόεδρος τῶν ΗΠΑ ἐπιστρατεύεται ὅλη ἡ ἀστυνομικὴ δύναμις καὶ ἡ Κόνιτσα καθὼς καὶ τὸ Δελβινάκι ἀδειάζουν. Δὲν ἔχουμε δύναμη ἀστυνομικῶν καὶ μοιραίως τὰ σύνορα παραμένουν ἀφύλακτα.

Τώρα, μάλιστα τελευταῖα, ἡ Πολιτεία σκέφθηκε νὰ καταργήσει τοὺς Σταθμοὺς Ἀστυνομίας στὴν Πυρσόγιαννη καὶ στὴν Καστάνιανη. Σὲ ἐπιστολή μου ποὺ ἔστειλα εὐθὺς μόλις πληροφορήθηκα τὸ γεγονὸς γιὰ τὴν Καστάνιανη, πρὸς τὸν ἁρμόδιο Ὑπουργό, διαμαρτυρήθηκα ἐντόνως καὶ τοῦ ἔλεγα οὔτε λίγο, οὔτε πολύ, ὅτι ἡ ἀκριτικὴ Ἐπαρχία θὰ μείνει «ἀμπέλι ξέφραγο». Ἄν, λέω, θέλετε αὐτὸ τὸ πρᾶγμα νὰ τὸ πεῖτε φανερά. Ἐλάβατε ἐσεῖς καμμιὰ ἀπάντηση; Οὔτε ἐγώ. Καὶ δὲν πρόκειται νὰ λάβω. Ἐγὼ εἶμαι ἐδῶ, καὶ ἄν τυχὸν ἔλθουν θὰ τοὺς περιοποιηθῶ δεόντως.

Γι’ αὐτό, ἀγαπητοί, καταγγέλλω τὴν Πολιτεία ἀπὸ τὴν θέση αὐτή, καὶ ἡ φωνή μας ἀκούγεται «ἐπὶ πτερύγων ἀνέμων» φερομένη διὰ τοῦ ραδιοφώνου, τὴν καταγγέλλω, λοιπόν, γιὰ τὴν ἀδιαφορία καὶ τὴν ὀλιγορία της, νὰ σκύψει μὲ στοργὴ καὶ ἐνδιαφέρον στὰ προβλήματα τῶν κατοίκων τῆς ἀκριτικῆς μας Ἐπαρχίας. Διότι ἡ προσπάθειά της, ἀκοῦστε κι αὐτὸ τὸ ἐξωφρενικὸ τώρα, νὰ γεμίσει τὰ ξενοδοχεῖα τῆς περιοχῆς μὲ τοὺς λαθρομετανάστες ἤ τοὺς πρόσφυγες, ὅπως ἀρέσκεται νὰ τοὺς λέει, εἶναι τρέλα. Ἐὰν ὅλα τὰ ξενοδοχεῖα, ὅπως ὑπῆρχε ἡ ἀρχικὴ σκέψη, κατακλυσθοῦν ἀπὸ μετανάστες, ἔσβυσε ἡ Κόνιτσα. Τελείωσε. Μόλις καὶ μετὰ βίας, - μέχρι στιγμῆς, αὔριο δὲν ξέρουμε τὶ θὰ γίνει- μπόρεσαν νὰ συγκρατηθοῦν κάποιοι ξενοδόχοι, μὲ τὸ αἰτιολογικὸ «- Τὶ πᾶτε νὰ κάνετε ; Ἄν ἔλθουν κάποιοι ἐδῶ, πέστε μας ποῦ θὰ φιλοξενηθοῦν; Ποῦ θὰ καθίσουν. Καὶ ἔτσι σταμάτησε τὸ πρᾶγμα. Πιστεύω ὅτι μὲ τὴν τακτικὴ αὐτή, τείνει νὰ γίνει αὐτὸ ποὺ ἐπεδίωκαν οἱ συμμορῖτες τοῦ Μάρκου Βαφειάδη τὸ 1947. Ἡ Κόνιτσα νὰ κατοικηθεῖ ὄχι ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες κατοίκους της, ἀλλὰ ἀπὸ κατοίκους ξένων περιοχῶν, καὶ θὰ γίνουμε πρόσφυγες στὴν ἴδια μας τὴν Πατρίδα.

Ἀλλά, καὶ τώρα ἔχει θέση τὸ «ἀλλά», τερματίζοντας αὐτὲς τὶς λίγες σκέψεις, λέω σὲ ὅλους σας καὶ ὅσους μὲ ἀκοῦν ἀπὸ τὸν Ραδιοφωνικὸ Σταθμό, νὰ μὴν ἀπογοητευόμαστε ἀπὸ τὸ γεγονὸς αὐτό, ὅτι δηλ. ἡ Χώρα μας μοιάζει μὲ καράβι ἀκυβέρνητο, ποὺ ὥρα μὲ τὴν ὥρα θὰ πέσει στὰ βράχια νὰ τσακισθεῖ. Ἀλλὰ θὰ μοῦ πεῖτε τὶ νὰ κάνουμε ; Δὲν εἶναι δύσκολο. Μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ νὰ κρατᾶμε ψηλὰ τὶς ἀγωνιστικές μας σημαῖες. Καὶ τὸ φρόνημά μας, οἱ σκέψεις μας, ἡ ἐπιθυμία μας νὰ εἶναι ἐκεῖνο ποὺ ἔλεγε ὁ ἀείμνηστος Χαρίλαος Τρικούπης: «Η ΕΛΛΑΣ ΠΡΟΟΡΙΣΤΑΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΖΗΣΕΙ», σὲ πεῖσμα ὅσων τὴν πολεμοῦν. Γι’ αὐτὸ νὰ ποῦμε ὅλοι μαζί: Ζήτω ἡ Ἑλλάδα μας! Ζήτω ἡ Κόνιτσα!

Πιστεύω ὅτι μὲ τὴν τακτικὴ αὐτή, νὰ γεμίσει ἡ Πολιτεία τὰ ξενοδοχεῖα τῆς περιοχῆς μὲ τοὺς λαθρομετανάστες ἤ τοὺς πρόσφυγες, τείνει νὰ γίνει αὐτὸ ποὺ ἐπεδίωκαν οἱ συμμορῖτες τοῦ Μάρκου Βαφειάδη τὸ 1947. Ἡ Κόνιτσα νὰ κατοικηθεῖ ὄχι ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες κατοίκους της, ἀλλὰ ἀπὸ κατοίκους ξένων περιοχῶν, καὶ θὰ γίνουμε πρόσφυγες στὴν ἴδια μας τὴν Πατρίδα.