16 Δεκεμβρίου 2020: η 5η Γενική Συνδιάσκεψη της Ομόνοιας και οι απαιτήσεις της


Τον Νοέμβριο του 2000 διεξήχθησαν οι Συνδιασκέψεις των Παραρτημάτων όπου εξελέγησαν οι πρόεδροι, τα Συμβούλια των Παρατημάτων και οι εκλέκτορες για την Πέμπτη Γενική Συνδιάσκεψη της Ομόνοιας.

Στο Παράρτημα των Αγίων Σαράντα πρόεδρος εκλέχτηκε ο Μιχάλης Τσιάβος, σ’ αυτό του Δελβίνου ο Βασίλης Μάργας, του Αργυροκάστρου ο Νίκος Παππάς, της Αυλώνας ο Πέτρος Κώτσιας και σ’ αυτό των Τιράνων ο Γιάννης Γκούτζος.

Στις 16 και 17 Δεκεμβρίου της ίδιας χρονιάς στους Αγ. Σαράντα συνήλθε η Πέμπτη Γενική Συνδιάσκεψη της Ομόνοιας. Χρειάστηκε ο δεύτερος γύρος για ν’ αναδειχτεί πρόεδρος ο Βαγγέλης Ντούλες, έναντι του Ανδρέα Μάρτου που επικράτησαν των πέντε υποψηφίων του πρώτου γύρου.

Η Γενική Συνδιάσκεψη  έκλεξε το Γενικό Συμβούλιο, την Ελεγκτική Επιτροπή και τις τροποποιήσεις στο Πρόγραμμα και το Καταστατικό της οργάνωσης.

Η περίοδος μεταξύ Δ΄ και Ε΄ Συνδιάσκεψης χαρακτηρίστηκε ως μια περίοδος αποσταθεροποίησης, έκτροπων και παραβιάσεων των δικαιωμάτων της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας, ανεξαρτήτως που η οργάνωση της Ομόνοιας ως νόμιμος εκπρόσωπος των πολιτικών δικαιωμάτων του Ελληνισμού στην Αλβανία, πάλεψε για μια δημοκρατική και πολιτισμένη κοινωνία με το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων γενικά, των μειονοτικών και ειδικά της Ε. Ε. Μειονότητας και ανεξαρτήτως των απαιτήσεων της, όπως:

  • Για μια ανοιχτή, ειλικρινή  και σταθερή  πολιτική, απελευθερωμένη  από στερεότυπα,  προκαταλήψεις και εξαρτήσεις περασμένων εποχών.
  • Για  διάλογο  και συνεχή και εποικοδομητική επικοινωνία.
  • Για τη λύση γνωστών πια προβλημάτων που απασχολούν την Ε.Ε.Μ., και ειδικά προβλήματα που έχουν να κάνουν με την εκπαίδευση στη μητρική γλώσσα, τα έντονα και συνεχή  προβλήματα που αφορούν τη δημόσια τάξη.
  • Τα προβλήματα αλλοίωσης του ιδιοκτησιακού καθεστώτος εις βάρος της Ελληνικής κοινότητας  και ιδιαίτερα μεγάλων λιβαδικών εκτάσεων.
  • Τα προβλήματα επαναπόκτησης  της εθνικότητας.
  • Για την ίδρυση θεσμικών δομών που να ασχολούνται με τα προβλήματα των μειονοτήτων.

Αυτό που πρέπει να ειπωθεί είναι το γεγονός ότι οι Συνδιασκέψεις της Ομόνοιας ήταν όχι μόνον Συνδιασκέψεις ανάδειξης των νέων ηγετικών στελεχών και δομών της Οργάνωσης, αλλά και Συνδιασκέψεις αναλύσεων, κριτικής και αποφάσεων, πράγμα που έχασαν αυτόν το ρόλο οι επόμενες.

Βαγγέλης Παπαχρήστος