Στὸ μίξερ τῆς ἱστορικῆς σκοπιμότητος (γιὰ μία ἀκόμη φορά) Σουλιῶτες καὶ Ἀρβανίτες

Μὲ ἀφορμὴ τὴν συμπλήρωση 200 ἐτῶν ἀπὸ τὴν ἔναρξη τῆς Ἐθνεγερσίας, συχνὰ συζητήθηκε καὶ ἡ παρουσία δίγλωσσων Ἑλλήνων στὸ ὅλο ἐγχείρημα. Καὶ αὐτὴ ἡ ἀναφορὰ δὲν ἔγινε πάντα γιὰ λόγους «ἐπιστημονικοὺς» ἢ «ἱστορικῆς δικαιοσύνης».

Κορύφωση τῆς ἀνοησίας μερικῶν εἶναι καὶ ἡ διεξαγωγὴ συνεδρίου γιὰ τὸν Ἀλὴ Πασὰ στὰ Ἰωάννινα, ἐνῶ ἔχουν ἀποσιωπηθεῖ βασικὰ θέματα τῆς Ἱστορίας τῆς Ἠπείρου. Μερικοὶ (τὸ εἴχαμε ἐπισημάνει καὶ σὲ παλαιότερα δημοσιεύματα) ἄρχισαν τὴν γνωστὴ προπαγάνδα περί ….μὴ ἑλληνικότητος Ἀρβανιτῶν καὶ Σουλιωτῶν. Ὅτι μάλιστα (ναί, καὶ αὐτὸ ἀκούστηκε) αὐτοὶ οἱ πληθυσμοὶ …ἐξελληνίστηκαν μετὰ τὸ 1821!

Ἂν τὸ ἤξεραν αὐτὸ οἱ κλεισμένοι Σουλιῶτες στὸ Μεσολόγγι τὸ 1825-1826! Ἢ οἱ Ἀρβανίτες τῆς Ἀττικῆς ποὺ πέταξαν στὰ μοῦτρα τοῦ Κιουταχῆ τὸ 1826-1827 (καὶ τῶν Τουρκαλβανῶν ἡγητόρων του) τὶς προτάσεις ὑποταγῆς καὶ προσκυνήματος!... Τὰ ἀρβανίτικα δὲν χρησιμοποίησε ὁ Μάρκος Μπότσαρης, ὅταν εἰσῆλθε καταδρομικὰ στὶς 9 μὲ 10 Αὐγούστου 1823 στὸ στρατόπεδο τῶν Τουρκαλβανῶν στὸ Κεφαλόβρυσο; (ὅπου τους νίκησε, ἀλλὰ βρῆκε ἡρωικὸ θάνατο)

Ἂς πάψουν νὰ προκαλοῦν μερικοὶ ποὺ χρηματοδοτοῦνται ἀπὸ τὸν φορολογούμενο Ἕλληνα (σὲ θέσεις πανεπιστημιακές, ἐννοοῦμε) μὲ αὐτὰ τὰ ἄθλια ψέματα. Τὸ ψέμα ἔχει κοντὰ ποδάρια καὶ ὁ Λαὸς μας μπορεῖ νὰ ξεγελιέται, ἀλλὰ στὴν μνήμη του δὲν βγάζει ὅσους προσβάλλουν τὴν Ἱστορικὴ Ἀλήθεια.

Τὸ 1821 ἦταν ἔργο ὅλων τῶν Ἑλλήνων, ἀκόμη κι ἐκείνων ποὺ μιλοῦσαν ἀρβανίτικα, βλάχικα ἢ ἰταλικὰ ἤ, ἀκόμη καὶ μόνο τούρκικα, λόγω τῶν συνθηκῶν τῆς δουλείας, ποὺ τοὺς εἶχε κομματιάσει καὶ τὴν ζωὴ καὶ τὴν ἐπικοινωνία.

Ἀλήθεια, τὸ ὅτι μιλοῦσε ὁ Ἀλὴ πασὰς Ἑλληνικά, ὅπως καὶ πολλοὶ πασάδες (σύμφωνα μὲ τὶς πηγὲς τῆς ἐποχῆς, ὅπως διασώζει τὸ ἐκδοθὲν Ἀρχεῖο του) ποῦ τὸν κατατάσσει;

Ἂς μᾶς ποῦνε, γιὰ νὰ μὴν εἴμαστε στὰ …σκοτάδια, ὅλοι αὐτοὶ οἱ ἐπιφανειακοὶ καὶ ἀστοιχείωτοι ἀναθεωρητὲς τῆς Ἑλληνικῆς Ἱστορίας. Δὲν ἔχουμε ὄρεξη γιὰ ἄλλη ἀνοχὴ στοὺς πλαστογράφους τῆς Ἱστορίας μας…

Γεώργιος Διον.  Κουρκούτας

Φιλόλογος- Συγγραφέας