Έξαρση του εθνικισμού στην Αλβανία

Μαζί με έναν φίλο μου μπήκαμε σε γνωστό τυπογραφείο της πόλης των Αγ. Σαράντα. Συζητούσαμε για το νέο του βιβλίο, όταν ακούμε έναν νεαρό τυπογράφο να μας λέει: «Εδώ είναι Αλβανία. Μιλήστε αλβανικά!»

Δεν θ’ αναφερθούμε στο διάλογο που ακολούθησε με τον νεαρό, αλλά στην νοοτροπία που κουβαλάει πάνω του. Μια νοοτροπία που έχει καλλιεργηθεί και έχει ριζωθεί στο μυαλό του και στο μυαλό πολλών αλβανών από την ανθελληνική πολιτική των εκάστοτε αλβανικών κυβερνήσεων. Ενσυνείδητα από τους ανήθικους, ανιστόρητους και εθνικιστικούς χαρακτηρισμούς του κάθε συστήματος.

Του δικτατορικού κομμουνιστικού συστήματος, που χαρακτήριζε την Ελλάδα μοναρχοφασιστική και τους Έλληνες-μαζί με αυτούς και τους Βορειοηπειρώτες- μοναρχοφασίστες. Πόσοι δεν δικάστηκαν και φυλακιστήκαν με την κατηγορία αυτή. Που είχε στην ημερήσια διάταξη  την θεωρία των επεκτατικών βλέψεων της γείτονας προς τη χώρα των αετών. Που διατυμπάνιζε  την αδικία που τους έγινε  με την προσάρτηση στην Ελλάδα «αλβανικών εδαφών». Που με τα εκατοντάδες-χιλιάδες  πολυβολεία, στραμμένα προς την Ελλάδα (ως ο  μοναδικός κίνδυνος του λαμπρού Φάρου του κομμουνισμού  στην Ευρώπη), η κυβέρνηση των Τιράνων καλλιεργούσε τον ψυχρό πόλεμο και έντεμνε την ανθελληνική νοοτροπία και προπαγάνδα στους αλβανούς πολίτες…

Νομίσαμε πως η άφιξη της δημοκρατίας και η εγκαθίδρυση του Κράτους Δικαίου θα μείωνε τα φαινόμενα αυτά και θα σύμβαλλε στην κρυσταλοποίηση μιας νέας νοοτροπίας με δημοκρατικές και ευρωπαϊκές αρχές και αξίες. Ιδίως όταν η χώρα δεσμεύεται στην πραγμάτωση αυτών των αρχών και αξιών, δέσμευση που υποβάλλεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, μέλος της οποίας θέλει να γίνει.

Δεν μπορεί όμως να γίνεις μέλος μιας μεγάλης οικογένειας με τέτοια νοοτροπία: Να μην σέβεσαι την γλώσσα και την πίστη του διπλανού σου. Να εκφοβίζεις και να βρίζεις τον άλλον για την καταγωγή του, ιδίως την ελληνική. Να πανηγυρίζεις και να βροντοφωνάζεις συνθήματα υπέρ του ύμνου σου, της σημαίας σου, της χώρας σου, βρίζοντας και κατηγορώντας μια άλλη χώρα- την Ελλάδα-, όπως έγινε στην ποδοσφαιρική συνάντηση «Βουθρωτό» των Αγ. Σαράντα-Χιμάρα. Πανζουρλισμό δημιούργησαν στο στάδιο και στην πόλη οι έξαλλοι εθνικιστές με αμάξια τυλιγμένα με την αλβανική σημαία να γυροφέρνουν στους δρόμους, μετά τον αγώνα. Ένιωθαν ανακούφιση που υποτιμήθηκε κάτι το ελληνικό (πάλι καλά που μέσα τους την χαρακτηρίζουν ελληνική τη Χιμάρα κι ας ουρλιάζουν)

Το κακό είναι που αυτή η εθνικιστική νοοτροπία παίρνει οστά, βγάζει κεφάλι, μάλιστα μερικά, σαν η Λερναία Ύδρα, και δρα οργανωμένα, με την προστασία του κράτους. Την Λερναία Ύδρα θέλει να παριστάνει η Ερυθρόμαυρη Συμμαχία του Ε. Σπαχία.  Με τη σημαία του εθνικισμού-που δεν είναι άλλο εκτός από την συσσωρευμένη ανά δεκαετίες εθνικιστική νοοτροπία- διοργανώνει παρελάσεις, συλλαλητήρια, δημοψηφίσματα, στόχος των οποίων δεν είναι άλλος εκτός από την Ελλάδα, την Ελληνική Κοινότητα και καθετί με ελληνικές ρίζες.

Ήταν αυτή που συντέλεσε στην απαλοιφή της εθνικότητας, στην τροποποίηση του ερωτηματολογίου για την απογραφή, στην αυστηρή στάση περί διγλωσσίας και ιδίως την ελληνική ως δεύτερη γλώσσα,  της διεκδίκησης των «αλβανικών» εδαφών μέχρι τον Αμβρακικό κόλπο και το κήρυγμα περί μεγάλης Αλβανίας, της διαδήλωσης που διοργάνωσε στην Κορυτσά μπροστά στο Ελληνικό Γενικό Προξενείο, τις τελευταίες μέρες,  φωνάζοντας  συνθήματα όπως: «Όχι παζάρια με την Αθήνα», «Στρατηγέ, επέστρεψέ μας τα οστά», «Παραδώστε τον Ναούμ Ντίσιο» κι άλλα.

Συνοδοιπόρος της και ο πατριωτικός Σύλλογος «Τσαμουριά», ο πρόεδρος του οποίου Σ. Ιντρίζι, μετά την τοποθέτηση του εκπροσώπου του ΥΠΕΞ Ελλάδος κ. Γ. Δελαβέκουρα για την υπουργοποίηση δύο στελεχών του κόμματος των τσάμηδων, τονίζει πως ο δρόμος της  Αλβανίας για την Ευρώπη δεν περνά από την Αθήνα, θα   κάνει το παν ώστε  μέσα στη δική του θητεία να εγκριθεί ένα ψήφισμα για το τσάμικο πρόβλημα στο αλβανικό Κοινοβούλιο και ν’ αναγερθεί το μνημείο στο Κλόγγερι για την «γενοκτονία» των τσάμηδων.

Πάντως δεν γνωρίζουμε ποιος ωθεί και ποιον συμφέρει η έξαρση του εθνικισμού στην Αλβανία…

(από συνεργάτη μας στη Β. Ήπειρο)