TΑ ΝΟΜΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΑ ΕΛΛΗΝΟΑΛΒΑΝΙΚΑ ΣΥΝΟΡΑ

Πρὸς ἐπιβεβαίωση τοῦ πρωτοκόλλου τῆς Φλωρεντίας τῆς 27ης Ἰανουαρίου 1925, οἱ ἀντιπρόσωποι τῆς Ἑλλάδος καὶ τῆς Ἀλβανίας στὴν Διεθνῆ Ἐπιτροπὴ Διαχαράξεως τῆς ἑλληνοαλβανικῆς μεθορίου προέβησαν στὴν κάτωθι γραπτὴ δήλωση.

Οἱ κάτωθι ὑπογράφοντες ἀντιπρόσωποι τῶν κυβερνήσεων Ἀλβανίας καὶ Ἑλλάδος, δεόντως ἐξουσιοδοτημένοι παρὰ τὴ Διεθνῆ Ἐπιτροπὴ καθορισμοῦ ὁρίων τῶν μεθορίων τῆς Ἀλβανίας, παρουσιάζουν τὰς κάτωθι δηλώσεις ἐν ὀνόματι τῶν ἀντιστοίχων Κυβερνήσεών τους.

Ὁ Ἀλβανὸς ἀντιπρόσωπος οὐδεμίαν παρατήρησιν τεχνικῆς φύσεως ἔχει νὰ διατυπώση ἐν σχέσει μὲ τὴν ὁροθετικὴν γραμμὴν ὡς αὔτη μόλις ἐχαράχθη ἐπὶ τόπου ἀπὸ τοῦ τριεθνοῦς Ἀλβανίας, Γιουγκοσλαβίας, Ἑλλάδος μέχρι τοῦ κόλπου τῆς Φτελιᾶς. Ὁ Ἕλλην ἀντιπρόσωπος θεωρεῖ ὡς περιττὴν δήλωσιν ἐπὶ τοῦ ζητήματος τούτου, δοθέντος ὅτι ἡ ἑλληνικὴ Κυβέρνησις ἐγνώρισεν ἐν καταλλήλω χρόνω τὰς ἀντιρρήσεις τῆς εἰς τὴν Συνδιάσκεψιν τῶν Πρεσβευτῶν καὶ ὑπετάχθη ἐν συνέχεια εἰς τὰς ἀποφάσεις τῆς Συνδιασκέψεως.

Οἱ δύο ἀντιπρόσωποι οὐδεμίαν παρατήρησιν τεχνικῆς φύσεως ἔχουσι νὰ διατυπώσουν ἐν σχέσει μὲ τὰ καταρτισθέντα ὑπὸ τῆς διεθνοῦς ἐπιτροπῆς καθορισμοῦ ὁρίων χαρτογραφικὰ ἔγγραφα, δηλαδὴ διὰ τὰ 177 φύλλα τῶν ὁροσήμων καὶ διὰ τὰ ἑπτὰ φύλλα ἠριθμημένα 11,12,13,14,15,16,17, τοῦ χάρτου τῆς μεθορίου ὑπὸ κλίμακα 1:50.000.

Οἱ δύο ἀντιπρόσωποι εἶναι σύμφωνοι ὅτι ἡ συντήρησις τῶν ὁροσήμων, τῶν μικρῶν πυραμίδων καὶ τῆς ἀποψιλώσεως ἐπὶ ἐκτάσεως 3 μέτρων πλάτους ἑκατέρωθεν τῆς ὁροθετικῆς γραμμῆς θὰ ἀποτελέση ἀντικείμενον εἰδικῆς συμβάσεως, ἡ ὁποία θὰ συναφθῆ μεταξὺ τῶν δύο κυβερνήσεων.

Ὅσον διὰ τὸ σχέδιον τῆς ἐπιτροπῆς ὅτι, μέχρι συνάψεως μιᾶς τοιαύτης συμφωνίας, ἡ συντήρησις αὔτη θὰ καταλογισθῆ ὡς ἀκολούθως: 

Ἀπὸ τῆς λίμνης Πρέσπας ἕως τὴν ὑδατίνην συμβολὴν (συμπεριλαμβανομένης) Σαρανταπόρου-Βογιούσης εἰς τὴν Ἀλβανίαν.

Ἀπὸ τῆς ὑδατίνης συμβολῆς (ἑξαιρουμένης) Σαρανταπόρου-Βογιούσης ἕως τὸν ὅρμον τῆς Φτελιᾶς εἰς τὴν Ἑλλάδα.

Καὶ ὅτι ἐπὶ πλέον μία ἐπιτροπή, ἀποτελουμένη ἐξ ἑνὸς ἀξιωματικοῦ ἐξ ἑκάστης χώρας, θὰ συγκεντροῦται τὴν 1ην Ἰουλίου ἑκάστου ἔτους εἰς Καπεστίτσα διὰ νὰ διατρέχη τὴν ὀρθετικὴν γραμμὴν καὶ νὰ συντάσση ἔκθεσιν ἐπὶ τῆς καταστάσεως τῆς γραμμῆς ταύτης.

Ὁ Ἀλβανὸς ἀντιπρόσωπος προσχωρεῖ εἰς τὸ σχέδιον τῆς Ἐπιτροπῆς.

Ὁ Ἕλλην ἀντιπρόσωπος δηλώνει ὅτι πάντα τὰ σχετικὰ πρὸς τὴν συντήρησιν ταύτην ζητήματα δέον ὅπως διακανονισθοῦν διὰ τῆς προαναφερθείσης συμβάσεως μεταξὺ τῶν δύο κυβερνήσεων.

Φλωρεντία, 27 Ἰανουαρίου 1925

Ὁ Ἀλβανὸς ἀντιπρόσωπος                                 Ὁ Ἕλλην ἀντιπρόσωπος

Μεντχὶ Φρασέρι                                     Ἀντισυνταγματάρχης Χρ. Ἀβραμίδης

Τὴν 30η Ἰουλίου 1926, ἡ τελικὴ πράξη γιὰ τὴν διαχάραξη τῶν συνόρων της Ἀλβανίας ὑπεγράφη στὸ Παρίσι. Συμμετεῖχαν οἱ ἐκπρόσωποι τῶν προαναφερθεισῶν Μεγάλων Δυνάμεων, καθὼς καὶ ἐκπρόσωποι τῆς Ἀλβανίας, τῆς Ἑλλάδος καὶ τοῦ Βασιλείου Σέρβων, Κροατῶν καὶ Σλοβένων (μετέπειτα Γιουγκοσλαβία). Τὸ κείμενο εἶχε ὡς ἑξῆς (σὲ ἀπόδοση στὴν δημοτική).

Οἱ ὑπογράφοντες πρέσβεις, ἀντιπρόσωποι τῶν Κυβερνήσεων τῆς Μεγάλης Βρεταννίας, τῆς Γαλλίας, τῆς Ἰταλίας καὶ τῆς Ἰαπωνίας, σύμφωνα μὲ τὸ ἄρθρο 89 τῆς Συνθήκης τοῦ Ἁγίου Γερμανοῦ, τὸ ἄρθρο 59 τῆς Συνθήκης τοῦ Νεϊγύ, τὸ ἄρθρο 74 τῆς Συνθήκης τοῦ Τριανόν, τὴν ἀπόφαση τοῦ Συμβουλίου τῆς Κοινωνίας τῶν Ἐθνῶν τῆς 4/9/1921, τὴν ἀπόφαση τῆς ὁλομελείας τῶν Κοινωνίας τῶν Ἐθνῶν τῆς 3/10/1921, τὴν ἀπόφαση τῆς 9/11/1921, ληφθεῖσα ὑπὸ τῶν Κυβερνήσεων τῆς Μεγ. Βρεταννίας, τῆς Γαλλίας, τῆς Ἰταλίας, καὶ τῆς Ἰαπωνίας, ἀναφορικὰ μὲ τὸν καθορισμὸ τῶν συνόρων της Ἀλβανίας ὅπως ἐπίσης σύμφωνα μὲ τὸ Τελικὸ Πρωτόκολλο τῆς Φλωρεντίας τῆς 27/1/1925 γιὰ τὸν καθορισμὸ τῆς ἑλληνοαλβανικῆς μεθορίου, τὸ ὁποῖο υἱοθετήθη στὶς 5/8/1925, ὅπως προκύπτει τοῦτο ἀπὸ τὴν ἀπόφαση τῆς ἰδίας ἡμέρας τῆς Συνδιασκέψεως τῶν Πρέσβεων υἱοθετοῦν τὸ Τελικὸ Πρωτόκολλο τῆς Φλωρεντίας τὴν 26/7/1926 ἀναφορικὰ μὲ τὴν ὁριοθέτηση τῆς σερβοαλβανικῆς μεθορίου καὶ διακηρύσσουν ὡς κανονικῶς καὶ ἐγκύρως καθορισθέντα, χαραχθέντα καὶ ὀροσημαθέντα τὰ σύνορά τοῦ ἀλβανικοῦ κράτους. Ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρά, οἱ ὑπογράφοντες ἀντιπρόσωποι τῆς ἀλβανικῆς, ἑλληνικῆς καὶ σερβοκροατικῆς κυβερνήσεως, δεόντως ἐξουσιοδοτημένοι παρὰ τῶν Κυβερνήσεων των, διακηρύσσουν τὰ προρρηθέντα σύνορα ὡς κανονικὰ καὶ ἐγκύρως καθορισθέντα, χαραχθέντα καὶ ὀριοσημαθέντα, οἱ δὲ ἀνωτέρω κυβερνήσεις ἀναλαμβάνουν τὴν δέσμευση νὰ τηρήσουν πιστῶς καὶ νομιμοφρόνως τὰ πρωτόκολλα καὶ τὶς συμβάσεις τὶς συνημμένες στὶς πράξεις ὁριοθετήσεως.

Ἡ παροῦσα πράξη θὰ καταγραφεῖ στὴν Γενικὴ Γραμματεία τῆς Κοινωνίας τῶν Ἐθνῶν σύμφωνα μὲ τὸ ἄρθρο 18 τοῦ Συμφώνου (τῆς Κοινωνίας τῶν Ἐθνῶν).

(Ἀκολουθοῦν οἱ ὑπογραφὲς τῶν ἀντιπροσώπων) 

 Πάντως, ἀξίζει νὰ σημειωθεῖ ὅτι ἡ Ἀθήνα δὲν ἔχει ἀποδεχθεῖ καὶ δὲν ἔχει κυρώσει τὸ προαναφερθὲν Πρωτόκολλο τῆς Φλωρεντίας τοῦ 1925, ἂν καὶ εἶχε ἐνθαρρυνθεῖ ἀπὸ τὶς μεγάλες Δυνάμεις. Τὸ θέμα δὲν ἔκλεισε οὔτε μὲ τὴν τελικὴ πράξη τῶν Παρισίων του 1926, καθὼς αὐτὴ ὑπεγράφη μὲν ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες ἀντιπροσώπους ἀλλὰ οὐδέποτε ἐκυρώθη ἀπὸ τὴν ἑλληνικὴ Βουλή. Συνεπῶς, τὰ χερσαία σύνορα μεταξὺ τῶν δύο κρατῶν δὲν ἔχουν ὁριστικοποιηθεῖ καὶ ἀναγνωρισθεῖ de jure ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα. Γεγονὸς ποὺ θὰ ἐπέτρεπε στὴν Ἀθήνα -ἂν ὑποτεθεῖ ὅτι τὸ ἐπιδιώκει καὶ τὸ ἐπιθυμεὶ– νὰ παραμείνει στὴν πάγια θέση της περὶ τῆς μὴ ἀναγνωρίσεως τοῦ Πρωτοκόλλου τῆς Φλωρεντίας τοῦ 1925. (συνεχίζεται)

Ἰωάννης Σ. Παπαφλωράτος

Νομικὸς-Διεθνολόγος

Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴν β΄ ἔκδοση τοῦ βιβλίου ὑπὸ τὸν τίτλο «Ὁ ἑλληνισμὸς τῆς βορείου Ἠπείρου μέσα ἀπὸ ἄγνωστα ντοκουμέντα» τῶν ἐκδόσεων Πελασγός.

ΦΩΤΟ: Ὁ Ἀνδρέας Μιχαλακόπουλος, πρωθυπουργὸς τῆς Ἑλλάδος, κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ὑπογραφῆς τοῦ Πρωτοκόλλου τῆς Φλωρεντίας καὶ τῶν σὺν αὐτῶ κειμένων τὸν Ἰανουάριο τοῦ 1925