και το γεγονός που τον συνέδεσε με τους Μητροπολίτες Καστοριάς Γερμανό Καραβαγγέλη και  Κορυτσάς Φώτιο Καλπίδη

            Με πολλή  κατ ἀνθρωπον θλίψη  πληροφορηθήκαμε τα μέλη της ΣΦΕΒΑ, τον αδόκητο θάνατο του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καστορίας κ. Σεραφείμ  στις  29 Δεκεμβρίου 2020. Ενός μητροπολίτη  αληθινού πατέρα για το ποίμνιό του και ενός κατανυκτικού  λειτουργού του Υψίστου που σαν λαμπάδα έλιωνε καθημερινά για τις ψυχές που του εμπιστεύθηκε ο Θεός. Για τη διακονία και τα πλούσια χαρίσματά του έχουν γραφτεί ήδη πολλά, τόσο από τα πνευματικά του τέκνα στην εκκλησιαστική του επαρχία, όσο και από κληρικούς και λαϊκούς που τον γνώρισαν και ευεργετήθηκαν πνευματικά από αυτόν σε όλη την Ελλάδα.

            Εμείς από την πλευρά μας επιθυμούμε να καταθέσουμε τη δική μας μαρτυρία για το πως αντιμετώπιζε τα μέλη μας, τα παιδιά του Σεβαστιανού, όπως μας αποκαλούσε. Τον μακαριστό αρχηγό μας τον τιμούσε ιδιαίτερα όπως και τον διάδοχό του στη Μητρόπολη  Δρυϊνουπόλεως Σεβασμιώτατο π. Ανδρέα. Κάθε φορά που μας έβλεπε, ζητούσε να  ενημερωθεί ενδελεχώς για τις εξελίξεις στη Βόρειο Ήπειρο, την οποία μας διαβεβαίωνε ότι είχε στην καρδιά του και για την οποία προσευχόταν καθημερινά. Είναι δεκάδες οι περιπτώσεις που άνθρωποι από την Κορυτσά, κληρικοί και λαϊκοί προσέφυγαν για βοήθεια και στήριξη σε αυτόν και τους υποδεχόταν πάντοτε με ανοιχτή αγκαλιά και με το περίσσευμα της αγάπης που τον διέκρινε. Αυτά ωστόσο με αυστηρότητα  δεν ήθελε ούτε να τα συζητούμε ούτε να τα αναφέρουμε μπροστά του.

            Ένα περιστατικό μόνο θα αναφέρουμε, που είναι ενδεικτικό του πόσο αγαπούσε την Βόρειο Ήπειρο και ιδιαίτερα την περιοχή της Κορυτσάς με την οποία συνόρευε η Μητρόπολή του.  Τον Οκτώβριο του 2015, τα μέλη της ΣΦΕΒΑ, ανεβήκαμε στην Καστοριά για τις επετειακές εκδηλώσεις προς τιμήν του ήρωα Μακεδονομάχου Παύλου Μελά. Αφού πήραμε την ευχή του μετά το πέρας των εκδηλώσεων, τον ρωτήσαμε για το ταξίδι που όπως είχαμε πληροφορηθεί, είχε κάνει πρόσφατα (στις 26 Σεπτεμβρίου 2015) στην Κορυτσά (την οποία επισκέφτηκε και δεύτερη φορά στις 22 Σεπτεμβρίου 2019). Γεμάτος συγκίνηση μας πήρε παράμερα και επί 20 λεπτά μας μετέφερε ενθουσιασμένος όσα έζησε εκεί, τη φιλοξενία του Σεβασμιωτάτου Κορυτσάς, την αγάπη του κόσμου, το ελληνικό στοιχείο που παλεύει να κρατηθεί ζωντανό, το σχολείο ΟΜΗΡΟΣ που αποτελεί φάρο ελληνικής παιδείας και πολιτισμού κ.α. Μας ανέφερε κάτι που τότε δε γνωρίζαμε , ότι δηλαδή ως το 1912, μεγάλο κομμάτι της σημερινής μητροπόλεως Κορυτσάς και ειδικά η περιοχή της  Δάρδας, πάνω στα σύνορα, ανήκε στην Ιερά Μητρόπολη Καστορίας, γι αυτό και σε πολλές κτητορικές επιγραφές ναών σε χωριά αυτής της περιοχής, υπογράφει ο εκάστοτε μητροπολίτης Καστορίας. Μας μετέφερε τη συγκίνησή του γιατί στα μέρη αυτά, πέρα από την βαρύνουσα εθνική τους σημασία, με το ρόλο της Μοσχόπολης και της Κορυτσάς στην ελληνική παιδεία αλλά και με το έπος του 1940, περπάτησαν και πρόσφεραν ιεραποστολικό έργο και οι προκάτοχοί του, τους οποίους μνημόνευσε και θεώρησε ότι εξεπλήρωσε και ένα καθήκον προς αυτούς περιοδεύοντας τις περιοχές αυτές.

            Αυτό όμως που όπως μας εκμυστηρεύτηκε τον συγκλόνισε ιδιαίτερα (και το οποίο ζήτησε να μη δημοσιοποιήσουμε τότε για ευνόητους λόγους) ήταν το ακόλουθο περιστατικό. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του τον πλησίασε ένας ηλικιωμένος άνδρας , άνω των 80 ετών , ο οποίος πήρε την ευχή του και ζήτησε να του μιλήσει λίγο ιδιαιτέρως.  Τον ευχαρίστησε για την έλευσή του στην Κορυτσά και του είπε επί λέξει με καθαρή άρθρωση στα ελληνικά:”Εμείς οι παλιοί Κορυτσαίοι χαιρόμαστε Σεβασμιώτατε που σας βλέπουμε στην Κορυτσά. Να ξέρετε ότι σας περιμέναμε πολλά χρόνια να έρθετε. Την τελευταία φορά που ήλθε Μητροπολίτης Καστοριάς στην πόλη μας ο πατέρας μου ήταν νεαρό παλικάρι, αλλά το θυμόταν με συγκίνηση και μου το διηγήθηκε πολλές φορές” Εγώ, μας είπε ο Μητροπολίτης, λίγο κουρασμένος, εκείνη την ώρα ρώτησα με απορία. Και πότε έγινε αυτό κύριέ μου και ποιός ήταν ο μητροπολίτης;”Και τότε μου απάντησε δακρυσμένος ο παππούς εκείνος. “Η τελευταία φορά που ήρθε μητροπολίτης Καστοριάς  στην πόλη μας, Σεβασμιώτατε, ήταν το  1906, όταν ο Γερμανός Καραβαγγέλης ήλθε στην πόλη μας για να τελέσει την κηδεία του εθνομάρτυρα Μητροπολίτου μας Φωτίου Καλπίδη που σκοτώθηκε από κομιτατζήδες γιατί πάλευε για ελληνισμό και ορθοδοξία! Ο πατέρας μου ήταν στην κηδεία και μου τα έχει διηγηθεί πολλές φορές , γι’ αυτό και χαίρομαι ιδιαίτερα που σας υποδεχόμαστε στην πόλη μας μετά από τόσα χρόνια.” Και φιλώντας ξανά το χέρι μου απομακρύνθηκε δακρυσμένος. Συγκλονίστηκα από το γεγονός αυτό, μας ανέφερε ο μακαριστός μητροπολίτης, καθώς ως τότε δεν είχα κάνει τη σύνδεση αυτή και δεν μου είχε περάσει από το μυαλό αυτή η πιθανότητα. Εντυπωσιάστηκα όμως γιατί υπήρχαν άνθρωποι μετά από τόσα χρόνια που διατηρούσαν  ζωντανό στη μνήμη τους αυτό το γεγονός και σας το μεταφέρω  για δική σας ενημέρωση καθώς γνωρίζω την ευαισθησία σας για το θέμα της Βορείου Ηπείρου.”

            Εμείς από την  πλευρά μας ευχόμαστε  ο μακαριστός μητροπολίτης που θα λειτουργεί τώρα στο επουράνιο θυσιαστήριο, να δέεται  στον Άγιο Θεό πέρα από την μητρόπολή του και για την πατρίδα μας Ελλάδα και ιδιαίτερα για την Μακεδονία και την Βόρειο Ήπειρο που τόσο πολύ τις αγάπησε και αγωνίστηκε για την δικαίωσή τους.

Για τη ΣΦΕΒΑ Θεσσαλονίκης

Φιλόθεος Κεμεντζετζίδης