Μετὰ τό «Αὐστριακό» καὶ τό «Γερμανικό» σειρά ἔχει τῶρα τό «ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟ»

Τὸν Ἰούνιο τοῦ 2017, ἀπεβίωσε, σὲ ἡλικία 87 ἐτῶν, ὁ μακροβιώτερος Καγκελάριος τῆς Γερμανίας ( 1982-1998 ), Χέλμουτ Κόλ, στὸ σπίτι του, στὴν γενέτειρά του Λουντβιγκσχάφεν. Κορυφαία στιγμὴ τῆς ζωῆς καὶ τῆς πολιτικῆς καριέρας τοῦ Κόλ, ἦταν ἡ 3η Ὀκτωβρίου 1990, ὅταν, παρὰ τὶς ἐπιφυλάξεις καὶ τοὺς φόβους τῆς πρωθυπουργοῦ τῆς Ἀγγλίας Μάργκαρετ Θάτσερ καὶ τοῦ Γάλλου προέδρου Φρανσουὰ Μιτεράν, κατάφερε νὰ ἑνώσῃ τὴν ( Ἀνατολική ) Λαϊκὴ Δημοκρατία τῆς Γερμανίας μὲ τὴν Ὁμοσπονδιακὴ ( Δυτική ) Δημοκρατία τῆς Γερμανίας, ὕστερα ἀπὸ συγκατάθεση τοῦ τελευταίου ἡγέτη τῆς ( τότε ) Σοβιετικῆς Ἑνώσεως Μιχαὴλ Γκορμπατσόφ.

Ἀπὸ τὴν ἕνωση τῶν δύο Γερμανιῶν, τὸ 1990, ἔχουν ἤδη περάσει εἴκοσι ἑπτά ( 27 ) χρόνια. Κι᾿ ἐνῷ εἶχε προβλεφθῇ ἡ ἐπίλυση τοῦ « Βορειοηπειρωτικοῦ », μετὰ τὴν ἐπίλυση τοῦ Αὐστριακοῦ καὶ τοῦ Γερμανικοῦ θέματος, ἀτυχῶς δὲν ἔγινε, μέχρι τώρα, τίποτε ἀπὸ τὴν Ἑλληνικὴ πλευρά, γιὰ τὸ ἐθνικό μας αὐτὸ ζήτημα.

Ἀλλά, ἄν ἡ πολιτικὴ ἡγεσία τῆς Ἑλλάδος ἐσιώπησε, ἀκούστηκε, ὅμως, τότε, ἡ δυνατὴ καὶ γενναία φωνὴ τοῦ Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ. Ὁ ἀοίδιμος Ἱεράρχης, στὶς 25 Σεπτεμβρίου 1990, ἀπηύθυνε « ἀνοιχτὴ ἐπιστολή » « πρὸς τοὺς ἐξοχωτάτους Ὑπουργοὺς Ἐξωτερικῶν » Ἡνωμένων Πολιτειῶν Ἀμερικῆς, Σοβιετικῆς Ἑνώσεως, Μεγάλης Βρετανίας καὶ Γαλλίας. Μὲ τὴν ἐπιστολή του αὐτὴ ὁ ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ, ὡς « Ἔξαρχος πάσης Βορείου Ἠπείρου καὶ Πρόεδρος τοῦ «Πανελληνίου Συνδέσμου Βορειοηπειρωτικοῦ Ἀγῶνος » καὶ ἐξ ἀφορμῆς τῆς ὑπογραφείσης εἰς Μόσχαν, τὴν 12.9.1990, συνθήκης εἰρήνης ὑπὸ τῶν νικητριῶν Δυνάμεων τοῦ Β´Παγκοσμίου Πολέμου, διὰ τῆς ὁποίας ἀποκαθίσταται ἡ ἐθνικὴ κυριαρχία τῆς ἑνιαίας Γερμανίας », ὑπενθύμισε ὅτι ἡ Ἑλλάδα εἶχε καταθέσει, τὸ 1946, στὸ Συμβούλιο τῶν τεσσάρων ( 4 ) Ὑπουργῶν Ἐξωτερικῶν τῶν νικητριῶν Δυνάμεων , τὴν ἐδαφικὴ διεκδίκησή της ἐπὶ τῆς Ἑλληνικωτάτης Βορείου Ἠπείρου. Πρόσθεσε ἀκόμη, ὅτι στὸ Συμβούλιο τῶν 4 Ὑπουργῶν Ἐξωτερικῶν, « κατὰ τὴν Σύνοδον αὐτοῦ ἐν Νέᾳ Ὑόρκῃ, ἀπὸ 4 Νοεμβρίου ἕως 12 Δεκεμβρίου 1946, συνεφωνήθη ὅτι ἀπόφασις διὰ τὸ Βορειοηπειρωτικὸν θὰ ἐλαμβάνετο ὑπὸ τῶν 4 Ὑπουργῶν Ἐξωτερικῶν, μετὰ τὴν ὑπογραφὴν τῆς Συνθήκης Εἰρήνης μὲ τὴν Αὐστρίαν καὶ τὴν Γερμανίαν ». Στὸ τέλος τῆς ἐπιστολῆς του, ὁ ἀοίδιμος Ἱεράρχης ἐτόνιζε τὸ αὐτονόητο : Ὅτι ἀφοῦ τὸ Αὐστριακὸ λύθηκε τὸ 1955 καὶ τὸ Γερμανικὸ τὸ 1990, ἦταν πλέον καιρὸς τὸ Συμβούλιο τῶν Ὑπουργῶν Ἐξωτερικῶν τῶν 4 Μεγάλων Δυνάμεων νὰ δώσῃ τὴν δίκαιη λύση στὸ ἐκκρεμὲς Βορειοηπειρωτικὸ θέμα, προτοῦ νὰ λήξῃ ἡ ἀποστολὴ τοῦ ἐν λόγῳ Συμβουλίου ( Ὁλόκληρο τὸ κείμενο τῆς βαρυσήμαντης ἐπιστολῆς τοῦ μακαριστοῦ ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ βρίσκεται στὸν τόμο : « ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ – Γιὰ τὴν Ἀνάσταση τῆς Βορείου Ἠπείρου », σελ. 388 – 391 ).

Ἀτυχῶς, ἡ Ἑλλάδα οὐδὲν ἔπραξε καὶ γιὰ τὸ ζήτημα αὐτό. Ὁ μακαρίτης Χέλμουτ Κόλ, μὲ θάρρος καὶ ἀποφασιστικότητα, ἔγινε ὁ ἀρχιτέκτονας τῆς Γερμανικῆς ἐπανενώσεως. Κι᾿ ἔτσι θὰ μείνῃ γνωστὸς στὴν Ἱστορία. Καιρός, νὰ κινηθοῦν καὶ οἱ ἡμέτεροι κυβερνῶντες. Νὰ τρέξουν, νὰ διαμαρτυρηθοῦν, νὰ ζητήσουν τὴν δικαίωση τῆς Βορείου Ἠπείρου. Ἡ Ἑλλάδα, ποὺ ἀντιστάθηκε στὸν φασισμὸ καὶ στὸν ναζισμὸ καὶ ἔγινε λαμπρὸ παράδειγμα σ᾿ ὅλο τὸν κόσμο, δικαιοῦται νὰ τὸ πράξῃ. Τὸ ἀπαιτοῦν οἱ ἀγ       νες καὶ οἱ θυσίες της.

«ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟΝ ΒΗΜΑ»