Το Ελληνικό Προξενείο στο Αργυρόκαστρο και η απέλαση του πρώτου Γενικού Προξένου


Μετά από 52 χρόνια, λόγω του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και της 45χρονης δικτατορίας και απομόνωσης της Αλβανίας από τον έξω κόσμο και ειδικά με την Ελλάδα που οι σχέσεις τους ήταν οξυμένες, άνοιξε, την 8η Μαρτίου 1993, τις πύλες του το Ελληνικό Προξενείο στο Αργυρόκαστρο.

Αντιπροσωπεία από την Ελλάδα, με την κυρία Τσουδερού, τον πρέσβη στα Τίρανα κ. Τσαλίκη, εξερεύνησαν διάφορα μέρη στην πόλη του Αργυροκάστρου, για την στέγαση του Γενικού Προξενείου.

Τελικά, μέχρι να βρισκόταν ένα κατάλληλο μέρος, το Γενικό Προξενείο στεγάστηκε στο κέντρο της πόλης, στην Πλατεία «Τσερτσίζ Τόπουλι», στον δεύτερο όροφο του ξενοδοχείου «Τσαγούπι».

Γενικός Πρόξενος ο κ. Χρήστος Ιακώβ, ένας διπλωμάτης ικανός, με πείρα στην διπλωματική του καριέρα, και το κυριότερο γνώστης και ευαίσθητος για το βορειοηπειρωτικό και τον Ελληνισμό του.

Οι συναντήσεις με τους εκπροσώπους του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού, ήταν συναντήσεις συμπαράστασης, συμβουλών και βοήθειας.

Άρχισε η χορήγηση της τρίμηνης και ενάχρονης βίζας, δίνοντας τη δυνατότητα στους Βορειοηπειρώτες να επισκεφτούν την Ελλάδα και να εργαστούν.

Δεν είδε με καλό μάτι η αλβανική κυβέρνηση τις σχέσεις του Γενικού Προξένου με την οργάνωση της Ομόνοιας, η φήμη της οποίας είχε πάρει μεγάλες διαστάσεις,  και ιδίως με το συμβάν της Επισκοπής, την 10η Απριλίου 1994, τον αποκάλεσε persona non grata και στις 15 Απριλίου 1994 τον απέλασαν από την Αλβανία.

Τα Παραρτήματα της Ομόνοιας Αργυροκάστρου και Αγίων Σαράντα με προέδρους τον Θεόδωρο Βεζιάνη και Βαγγέλη Παπαχρήστο, προετοίμασαν το έδαφος ώστε την ημέρα της αποχώρησης να τον συνοδεύουν δεκάδες αμάξια μέχρι την Κακαβιά, σε ένδειξη σεβασμού και αγάπης και συνάμα ως ένδειξη αντίδρασης για τα μέτρα της αλβανικής κυβέρνησης.

Ο Χρήστος Ιακώβ, έμεινε και θα μείνει στις μνήμες και τις καρδιές μας ως ο πρώτος καλοσυνάτος Γενικός Πρόξενος, φίλος των Βορειοηπειρωτών.

Βαγγέλης Παπαχρήστος