Στα ίχνη του πατέρα, αείμνηστου Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, ο γιος του, ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας Κυριάκος Μητσοτάκης

Αν και ανέβαλε την επίσκεψή του στο βορειοηπειρωτικό χώρο  ο Έλληνας Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, όταν επισκέφτηκε την Αλβανία στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Συνόδου για τα Δυτικά Βαλκάνια, την δέσμευσή του  ότι θα την επισκεφτεί σύντομα, την έκανε πραγματικότητα.

Η είδηση ότι ο Έλληνας Πρωθυπουργός θα επισκεφτεί τους δήμους της  Χιμάρας, της Φοινίκης και της Δρόπολης, την 22^α Δεκεμβρίου, αναμονή Χριστουγέννων, πέρασε σαν αστραπή από στόμα σε στόμα και γαλήνευσε τις καρδιές όλων των Βορειοηπειρωτών.

Η άφιξή του, η άμεση συνομιλία του με τους Βορειοηπειρώτες και τα μηνύματα που πέρασε στους τρεις δήμους που κατοικούν μέλη της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας, έκανε θρύψαλα  τις θεωρίες και τις δημοσκοπήσεις των κακόβουλων που έκλιναν προς το «όχι» και έδειξε πως βαδίζει ανεπιφύλακτα στα αχνάρια του πατέρα του, αείμνηστου Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, που μεριμνούσε και πονούσε για τούτον τόπο και κόσμο κι αυτό το έχει αποδείξει τόσο με την πρώτη επίσκεψή του στην Δερβιτσιάνη (βορειοηπειρωτικό χώρο) όταν στην Αλβανία βασίλευε η δικτατορία και ανέτειλε η δημοκρατία, όσο και με τις καταγγελίες, διαμαρτυρίες, με κορυφή τους έξι όρους που επέβαλε στην αλβανική πλευρά για την καταπάτηση των δικαιωμάτων των Βορειοηπειρωτών.  

Την περιοδεία του ο κ. Μητσοτάκης την άρχισε από την ηρωική και ιστορική Χιμάρα, που έχει γίνει το μήλο της έριδος, εδώ και τριάντα χρόνια της μεταπολίτευσης στην Αλβανία για την καταγωγή των Χιμαριωτών και την εθνικότητά τους. Μια καταγωγή και μια εθνικότητα, όπου αφαιρέθηκε αυτομάτως ως απάντηση στην άρνηση των Χιμαριωτών ν’ αναγνωρίσουν και να ψηφίσουν το κομμουνιστικό σύστημα που πάει να εγκαθιδρυθεί στην Αλβανία, μετά τις εκλογές της 12^ης Δεκεμβρίου 1946. Μια εθνικότητα που την έχουν διεκδικήσει επανειλημμένως στις Αρχές της χώρας και στους Διεθνείς Οργανισμούς. «Το να αμφισβητήσει κανείς την ελληνική εθνικότητα του λαού της Χιμάρας, είναι ωσάν να αμφισβητεί ότι είναι μέρα καθ΄ τη στιγμή ο ήλιος μεσουρανεί», γράφουν οι ίδιοι την 2^α Αυγούστου1993 στο Ύπατο Αρμοστή της ΔΑΣΕ, Βαν Ντερ Στούλ. Μια Χιμάρα που αρνούνται ακόμα σήμερα να την αναγνωρίσουν οι Αλβανοί μολονότι στην Έκθεσή του ο ΟΑΣΕ, την 20^η  Οκτωβρίου 2000, γράφει ανάμεσα στ’ άλλα: «Στη Χιμάρα  υπάρχει Ελληνόφωνη Μειονότητα…»

Τον καλωσόρισε στην Χιμάρα ο Πρόεδρος της Ομόνοιας Φρέντυς Μπεϊλέρης. Δίπλα του και ο Ολυμπιονίκης, το λιοντάρι της Χιμάρας, Πύρρος Δήμας.

Ώρα 11.00 ο Πρωθυπουργός φτάνει στη Λιβαδειά. Άνω των χιλίων κατοίκων που κατέκτησαν το προαύλιο του Πολιτιστικού Μεγάρου «Κατίνα Παππά» της Λιβαδειάς, με τα κινητά τους τηλέφωνα  αποθανάτιζαν την άφιξη του ελικοπτέρου «sinuk» που μετέφερε την Έλληνα Πρωθυπουργό. Ξέσπασαν σε  χειροκροτήματα και επευφημίες, προφέροντας το όνομά του, όταν ανέβηκε στο προαύλιο, για ν’ ακούσει τις  «κρητικές μαντινάδες», με βορειοηπειρωτικό περιεχόμενο, από τους μικρούληδες του σχολείου. Τον καλωσόρισε ο Δήμαρχος της Φοινίκης Χρήστος Κίτσιος, ο οποίος μεταξύ των άλλων ανάφερε στον Έλληνα Πρωθυπουργό και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα ο εδώ Ελληνισμός.

«Είμαι πολύ συγκινημένος που ως Πρωθυπουργός της Ελλάδας,  επισκέφτομαι τον δικό σας Δήμο. Η σκέψη μου επιστρέφει σε μια άλλη επίσκεψη που είχε γίνει αρχές του 1991 στη Δερβιτσιάνη και θα δανειστώ μια φράση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, στο δημόσιο λόγο του ότι η ΕΕΜ να είναι γέφυρα φιλίας και συνεργασίας μεταξύ των δύο λαών, μια φράση που είναι επίκαιρη και σήμερα… Στο πρόσωπό μου, ως Πρωθυπουργός της Ελλάδας, θα έχετε έναν άνθρωπο που θα σκύψει πάνω στα προβλήματα της Μειονότητας και θ’ αγωνιστεί να βελτιωθεί το βιοτικό της επίπεδο, ώστε να δώσει τη δυνατότητα σ’ αυτά τα νέα παιδιά, να ζουν, να ελπίζουν και να προκόψουν στον τόπο τους και θέλουμε να μείνουν εδώ στα πάτρια εδάφη», άρχισε την ομιλία του ο Πρωθυπουργός. Αναφερόμενος στο περιουσιακό τόνισε «Γνωρίζω πόσο σημαντικό είναι η προστασία της ιδιοκτησίας και όλους τους Έλληνες και όχι μόνον σ΄ αυτούς τους δύο αναγνωρισμένους ελληνικούς δήμους, και η αλβανική κυβέρνηση  να βοηθήσει να βελτιωθούν οι υποδομές στα ορεινά χωριά και όπου χρειάζεται… Θα είμαστε κοντά σας και στο ζήτημα του επιδόματος των ανασφαλίστων όπου γίνεται κατόπιν δικής μου προσωπικής παρέμβασης και θα βρει τη λύση και οι υπερήλικοι να αισθάνονται ότι έχουν την στήριξη της Ελλάδος… Γνωρίζω που περάσατε πολλές δυσκολίες και ξέρω καλά πόσο δύσκολο είναι να κρατάς τη σημαία μέσα στην καρδιά σου γιατί δεν επιτρεπόταν να την ανεμίζατε ψηλά, όπως το κάνετε σήμερα. Σε σας χρωστάμε ένα μεγάλο ευχαριστώ. Η Ελλάδα χρωστάει ένα μεγάλο ευχαριστώ και θέλω να ξέρετε ότι εδώ στην όμορφη περιοχή που κατοικείται, εδώ και αιώνες, η καρδιά της Ελλάδας χτυπάει πάντα λίγο πιο δυνατά και το γαλάζιο της σημαίας έχει πάντα πιο βαθύ γαλάζιο…».

Ο κ. Μητσοτάκης προχωρώντας μέσα στο πλήθος, επισκέφτηκε το ενιαίο Λύκειο «Λευτέρης Ταλιος», όπου τον περίμενε ο Διευθυντής Διεύθυνσης Παιδείας Φοινίκης και Δρόπολης Ζήσος Λούτσης και ο Διευθυντής του σχολείου Νίκος Μουράτης. Κάθισε στο θρανίο εκείνο που προ καιρού είχε καθίσει η αείμνηστη Μελίνα Μερκούρη.

Ανάβοντας ένα κεράκι και κάνοντας μια προσευχή στον Ιερό Ναό  «Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός», ο Πρωθυπουργός μας πήρε το δρόμο για τον άλλο λύχνο του Ελληνισμού, την Δερβιτσιάνη Δρόπολης, όπου τον καλωσόρισε ο Δήμαρχος Δρόπολης και Πωγωνίου Δημήτρης Τόλης και οι εκατοντάδες κόσμου απ’ όλη την Δρόπολη, όπου είχαν κατακλείσει την πλατεία «Γρηγόρης Ντριγκόγιας», καθώς και οι νεανίδες της Δρόπολης με τις πλουμιστές, φανταχτερές ενδυμασίες τους.

Στην επίσκεψη αυτή στη Δερβιτσιάνη της Δρόπολης, παρευρέθηκε και ο Αλβανός Πρωθυπουργός Εντι Ράμα.

«Χρειάστηκαν 32 χρόνια για επισκεφτεί Έλληνας Πρωθυπουργός τα μέρη σας και σας δίνω το λόγο μου πως δεν θα είναι η τελευταία επίσκεψή μου, στα όμορφα αυτά μέρη» τόνισε o Έλληνας Πρωθυπουργός.

Βαγγέλης Παπαχρήστος