Ἡ δικαίωση τοῦ Μητροπολίτη Σεβαστιανοῦ

"-Τὸν θυμοῦνται ἀκόμα στὰ χωριά μας ὡς ἱεροκήρυκα!" εἶπε ὁ Μητροπολίτης Ἰωαννίνων Μάξιμος ὅταν ἔμαθε ὅτι ὁ μικρὸς Σεβαστιανὸς ποὺ πῆρε τὴν εὐχή του, στὸ πρόσφατο Ε΄ Ἀντάμωμα Ἠπειρωτῶν Εὐρώπης στὸ Βούπερταλ τῆς Γερμανίας, ἔχει τὸ ὄνομα τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτη Δρυϊνουπόλεως. Πράγματι ὁ Ἀρχιμανδρίτης τότε Σεβαστιανὸς ἦταν ἐξαίρετος ὁμιλητής, ἐνθουσιώδης καὶ μὲ ἀγάπη γιὰ τὸ λαὸ καὶ ἰδίως τοὺς νέους.

Ὅμως ὅταν ἐκλέχτηκε στὸ φτωχὸ ἐπισκοπεῖο στὴν ἀκριτικὴ Κόνιτσα ἔδωσε ὅλα τὰ χαρίσματά του καὶ τὴ ζωή του στὴν ὑπεράσπιση τῆς Βορείου Ἠπείρου. Ἡ ἔγνοια του γιὰ τοὺς Βορειοηπειρῶτες καὶ ἰδίως τοὺς φυλακισμένους, τοὺς ἐξόριστους καὶ τοὺς φυγάδες τοῦ καθεστῶτος τοῦ Χότζα, ἡ ἀνησυχία του γιὰ τὰ "παλικάρια" τῆς ΣΦΕΒΑ ποὺ συγκρούονταν μὲ ἕνα σκληρὸ φιλοαλβανικὸ κρατικὸ μηχανισμὸ στὴν Ἑλλάδα, ἡ ἔμπρακτη ἀγωνία του γιὰ τὸ ἄδειασμα τῆς Βορείου Ἠπείρου μετὰ τὸ 1990 καὶ ἡ οὐσιαστικὴ συμμετοχή του στὰ γεγονότα καὶ τὴ μαρτυρικὴ δίκη τῶν "πέντε" στελεχῶν τῆς "Ὁμόνοιας" τὸ 1994, λίγο πρὶν τὴν ἐκδημία του, ἦταν μεγάλες πληγὲς γιὰ τὴν ἁγιασμένη ψυχή του.

Τὸ ἐκπληκτικὸ δὲν εἶναι μόνο ὅτι ἀνέστησε καὶ διεθνοποίησε ἕνα νεκρὸ ἐθνικὸ θέμα, μόνος του ὅπως παραδέχτηκε καὶ ὁ ἴδιος ὁ δικτάτορας Ἀλία. Οὔτε ὅτι ἀκόμα συνεχίζεται ὁ ἀγώνας του ἀπὸ τὸ διάδοχό του Μητροπολίτη Ἀνδρέα, τὴ ΣΦΕΒΑ καὶ φυσικά τους ἴδιους τους Βορειοηπειρῶτες. Ἐκεῖνο ποὺ δικαιώνει τὸ Σεβαστιανὸ εἶναι ἡ διαχρονικὴ ὀρθότητα τῶν θέσεών του γιὰ τὸ ἐθνικὸ θέμα. Εἴθε ἐπιτέλους νὰ ἐφαρμοστοῦν, ὥστε οἱ Βορειοηπειρῶτες νὰ μὴν ἐγκαταλείψουν τὸν τόπο τους καὶ ὁ ἁπανταχοῦ Ἑλληνισμὸς νὰ ἀγωνιστεῖ γιὰ τὴν Αὐτονομία τῆς Βορείου Ἠπείρου.

Γράφει ὁ Δημ. Πέτκος