Καθὼς συμπληρώνεται ὁ ἑορτασμὸς τῶν 200 ἐτῶν 1821: Ἐπέτειος ἢ ....ἀγγαρεία;

Τὸ 2021 συμπληρώθηκαν 200 ἔτη ἀπὸ τὴν ἐπέτειο τῆς Ἐθνεγερσίας τοῦ 1821. Στὸ Β.Β. ἤδη ἔχουμε ἀναφερθεῖ πολλὲς φορὲς στὴν ἐπέτειο αὐτὴ καὶ τὰ ἱστορικά της γεγονότα (μὲ ἔμφαση καὶ στὴν συμμετοχὴ Πατριωτῶν ἀπὸ τὸν σημερινὸ χῶρο τῆς Βορείου Ἠπείρου). Ὑποτίθεται ὅτι τὸ γεγονὸς αὐτὸ ἦταν κομβικὸ γιὰ τὴν πορεία τοῦ Ἑλληνισμοῦ καθὼς μὲ τόσες θυσίες ἀποτινάχθηκε ὁ ζυγὸς τῆς σκλαβιᾶς αἰώνων 400, ἀλλὰ καὶ 500 ἐτῶν. Καὶ ἡ ἐπίσημη Ἑλληνικὴ Πολιτεία (ὅπως οἱ φορεῖς της διακήρυτταν συχνὰ) ἀνέφερε πρὸ μηνῶν ὅτι ἐνδιαφέρεται νὰ τιμήσει καὶ νὰ προβάλει Ἥρωες καὶ Γεγονότα, συγκροτώντας Ἐπιτροπὲς καὶ Προγράμματα.

Ἂν σκεφτοῦμε τὴν σημασία τοῦ γεγονότος αὐτοῦ γιὰ τὴν δημιουργία καὶ τὴν πορεία τοῦ Νέου Ἑλληνισμοῦ (καθὼς ὑπῆρξε ἀφετηρία τῆς Ἑλλάδος ὡς τῆς κρατικῆς ὀντότητος ποὺ γνωρίζουμε), τότε θλίψη μᾶς προκαλοῦν οἱ διαπιστώσεις γιὰ τὰ ὅσα ἔγιναν. Μερικοὶ ἐπίσημοι φορεῖς ἔμοιαζαν νὰ κάνουν ...ἀγγαρεία στὸ ζήτημα τοῦ σεβασμοῦ τῆς ἱστορικῆς μνήμης, ἐνῶ δὲν ἔλειψαν καὶ κάποιοι ποὺ βρῆκαν «εὐκαιρία» νὰ διατυπώσουν ἰδεοληψίες καὶ νὰ ἀποκαλυφθοῦν γιὰ μία ἀκόμη φορᾶ ἀγκυλωμένοι σὲ μονομέρειες, προσπαθώντας νὰ ἑρμηνεύσουν τὸ 1821. Ἔχοντας «βρεῖ στασίδι» (ὅπως λέει ὁ Λαός μας) σὲ Πανεπιστήμια καὶ ΜΜΕ προσπάθησαν νὰ ἑρμηνεύσουν μὲ «νεωτερικὰ σχήματα» πρόσωπα καὶ ἰδέες τοῦ 1821, θέτοντας σὲ ἀνώτερη μοίρα τὴν προβολὴ τῶν «φιλελεύθερων»  ἰδεῶν, τοῦ «Συντάγματος» καὶ τοῦ «Διαφωτισμοῦ», πιὸ πάνω ἀπὸ τὸν «Ὑπὲρ Πίστεως καὶ Πατρίδος» Ἀγώνα Ἑλλήνων καὶ Ἑλληνίδων!

Μόνο ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, σὲ ἐπίπεδο Ἱερᾶς Συνόδου καὶ Μητροπόλεων ἔγιναν πολλὰ καὶ ἀξιέπαινα. Αὐτὴ ἡ στάση φανερώνει τὸν βαθύτατο σεβασμὸ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (γιὰ μία ἀκόμη φορᾶ) στὸν θησαυρό μας ποὺ λέγεται Ἱστορία. Θὰ μοῦ πεῖτε ὅτι ὑπῆρχαν καὶ τιμητικὲς ἐξαιρέσεις (Ὑπουργείων, Περιφερειῶν ἢ Δήμων), ἀλλὰ ἡ πλειονότητα φάνηκε νὰ κάνει ἀγγαρεία: νὰ περάσει, ὅπως-ὅπως, τὸ 2021 καὶ νὰ φανεῖ ὅτι τιμήσαμε τὸ 1821. Στὴν Ὁμογένεια, ἐπίσης,  εἴδαμε πολλὰ θετικά....

Τὸ ἄλλοθι τῆς πανδημίας ἐνίσχυσε καὶ τὸ ὅλο κλίμα ἀπαξίωσης τοῦ 1821.  Ὅσες ..δικαιολογίες κι ἂν ἐπικαλεστοῦν κάποιοι, μετρᾶ τὸ ὅτι ὁ ἀπολογισμὸς τῆς τιμῆς γιὰ τὸ 1821  εἶναι ἀρνητικός. Δεῖγμα ρηχότητος (ὅπως καὶ σὲ ἀνάλογα ἱστορικὰ γεγονότα, ὅπως τὰ 80 ἀπὸ τὸ Ἔπος τοῦ 1940 τὸ 2020); Ἱστορικῆς ἀμνησίας γενικότερα ἢ ἰδεολογικῶν σκοπιμοτήτων; Ἐθνικῆς κοπώσεως;

Ὅπως καὶ νὰ τὸ προσεγγίσουμε, ἡ οὐσία παραμένει: ζοῦμε στὴν ἐποχὴ ποὺ οἱ περισσότεροι πολιτικοὶ ἡγήτορες ἑνὸς Λαοῦ ἔχουν ἐπιλεκτικὴ μνήμη, ἐνῶ ἡ Ἑλληνικὴ Ἱστορία τοὺς προκαλεῖ ἀπέχθεια ἢ (στὴν καλύτερη περίπτωση) προκλητικὴ ἀδιαφορία...

Θύμα αὐτῆς τῆς ἀδιαφορίας, ὅπως ξέρουμε, εἶναι καὶ ἡ Ἱστορία τῆς Βορείου Ἠπείρου, ποὺ δὲν διδάσκεται ἢ ἀγνοεῖται ἀπὸ τοὺς περισσότερους. Γιὰ νὰ μὴν μιλήσουμε γιὰ τοὺς ὑπερασπιστὲς ἰδεῶν ποὺ ἀλλοιώνουν τὰ Ἐθνικὰ Δίκαια καὶ ἐπιδιώκουν τὸ ...ξαναγράψιμο τῆς Ἱστορίας, γιὰ νὰ μὴν μιλᾶμε πιὰ γιὰ Ἐθνικὰ Δίκαια σὲ Μακεδονία, Βόρειο Ἤπειρο, Θράκη καὶ ἀλλοῦ.....  Πολλοὶ ἀπὸ αὐτοὺς εἶναι σαφεῖς καὶ ξεδιάντροποι  ὑπηρέτες ξένων κέντρων ἱστορικῆς ἀναθεώρησης, ἢ ἀκόμη καὶ ξένων πρεσβειῶν....

Καθώς, μάλιστα, τὸ 2022, θὰ ἔχουμε τὰ 100 ἔτη ἀπὸ τὴν Μικρασιατικὴ Καταστροφή, φοβόμαστε ὅτι θὰ δοῦμε τὴν ...ἐπανάληψη ἑνὸς ἀναλόγου σεναρίου! (Μακάρι νὰ διαψευστοῦμε, ἀλλά...).

Γεώργιος Διον. Κουρκούτας Καθηγητὴς φιλόλογος