Νέα σχολική χρονιά, με μεταφερόμενα προβλήματα


Άρχισε κι εφέτος η νέα σχολική χρονιά. Διαφορετική από τις άλλες χρονιές. Με αυστηρά μέτρα, λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού.

Επισκέφτηκαν και πέρασαν τα δικά τους μηνύματα, την πρώτη μέρα της έναρξης των μαθημάτων, οι δήμαρχοι Δρόπολης και Φοινικαίων, Δημήτρης  Τόλης και Χρήστος Κίτσιος, στα εννιάχρονα σχολεία των δήμων τους. Μήνυμα προς τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς έστειλε και ο υπεύθυνος της νέας Διεύθυνσης Παιδείας, Ζήσος Λούτσης,  με κέντρο τη Φοινίκη, στην οποία υπάγονται τα ελληνικά σχολεία της Δρόπολης και του Δήμου Φοινικαίων.

Είναι και η 28η χρονιά, με διακοπή δύο χρόνων,  που άρχισε να λειτουργεί και το εννιάχρονο σχολείο των Αγίων Σαράντα. Ένα σχολείο όπως κι αυτό του Αργυρόκαστρου, Δελβίνου και των κοινοτήτων με μεικτό πληθυσμό, που άνοιξαν στην μεταπολίτευση στην Αλβανία μετά από τεράστιες προσπάθειες, αγώνα, συλλαλητηρίων, αποχής δασκάλων και μαθητών από τα μαθήματα, αστυνομικής βίας και φοβέρας εκ μέρους των αλβανικών αρχών.

Αν και άνοιξαν, με την εγκύκλιο 19 ημερομηνία 13. 9.1993 του Υπουργείου Παιδείας  η Αλβανική κυβέρνηση προχώρησε  σε νέα τετελεσμένα μέτρα σε βάρος της Ελληνικής Μειονότητας. Απαγορεύουν την λειτουργία των Δημοτικών σχολείων στους Αγ. Σαράντα, Αργυρόκαστρο, Δέλβινο, Μετόχι, Εξαμίλια, Μπίστρισσα και Μ.Τ.Σ., με την  αιτιολογία ότι  οι πόλεις αυτές δεν περιλαμβάνονται στις αυθαίρετα προσδιορισμένες «μειονοτικές ζώνες»  ανεξάρτητα από τον αριθμό μαθητών που ζητούν να φοιτήσουν σ’ αυτά.

Η ηγεσία της Ε.Ε.Μειονότητας και οι γονείς των μαθητών αποφάσισαν όπως τα σχολεία αυτά λειτουργήσουν σε ιδιωτικούς χώρους εφ' όσον απαγορεύθη να χρησιμοποιούν τους χώρους των δημοσίων  σχολείων.

Την ημέρα έναρξης  των μαθημάτων, 17 Σεπτεμβρίου 1993 η αλβανική αστυνομία προφυλάκισε γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικούς που ζητούσαν την πραγματοποίηση των μαθημάτων στο μειονοτικό σχολείο Δελβίνου. Σε πολλούς εκπαιδευτικούς και ιδιοκτήτες των χώρων, όπου λειτούργησαν  τα σχολεία αυτά, επιβλήθηκαν πρόστιμα.

Αυτά θυμούμαστε κάθε χρόνο που δίπλα στα Αλβανόπουλα, αραδιάζονται και τα Ελληνόπουλα της πόλης των Αγίων Σαράντα, διότι δεν μπόρεσε να βρεθεί η «χρυσή τομή» για την ανέγερση ενός ξεχωριστού σχολικού κτιρίου για την στέγασή τους.

Πέρασαν τρεις δεκαετίες και δεν βρέθηκε μια άλλη «χρυσή τομή», για την έκδοση των σχολικών βιβλίων, τα οποία προμηθεύονται οι μαθητές μετά από μήνες.

Δε βρέθηκε και η τρίτη «χρυσή τομή», της κάθαρσης των βιβλίων Ιστορίας και Γεωγραφίας από το εθνικιστικό, δηλητηριώδης περιχεόμενο για τους δικούς μας μαθητές. Μάλλον την «τομή» αυτή δεν θέλουν να την καταργήσουν. Την αφήνουν εσκεμμένα.

Λιγοστεύουν  οι μαθητές στο ελληνικό σχολείο των Αγίων Σαράντα. Ένας από τους λόγους είναι και οι παραπάνω «χρυσές τομές», που μερικοί γονείς τα πηγαίνουν (μεγάλο λάθος) σε αλβανική τάξη.

Κάθε σχολική χρονιά ο Αλέκος Τριαντάφυλλος, αυτός ο ακούραστος εκπαιδευτικός, προετοίμαζε τις καταστάσεις των μαθητών και συζητούσε με τους γονείς για τον σωστό δρόμο. Τα τρία τελευταία χρόνια κανένας δεν βάνει το νερό στη φωτιά γι’ αυτά τα Ελληνόπουλα. Να τα προετοιμάζει ψυχολογικά, να έρθει σε επαφή με τους γονείς των. Σίγουρα που ο αριθμός θα είναι πολύ μεγαλύτερος.

Στα πλαίσια των δικαιωμάτων της Ελληνικής Κοινότητας, που μεγαλοφώνως συζητείται,  υπόσχονται οι Αλβανοί και τα χωνεύουν οι Έλληνες, είναι και το δικαίωμα της παιδείας. Τα σημερινά δεδομένα ευρίσκονται σε πλήρη αντίθεση με τις κατά καιρούς υποσχέσεις της Αλβανικής πολιτικής ηγεσίας για σεβασμό των δικαιωμάτων της μειονότητας καθώς επίσης και με τα διεθνή κείμενα για προστασία των μειονοτικών  και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Η μόνη θετική εξέλιξη είναι η τοποθέτηση του κ. Ζήσου Λούτση, εξαίρετου εκπαιδευτικού και συνάμα αγωνιστή για την εφαρμογή των μέτρων παιδείας και στα ελληνικά σχολεία μας, στη θέση του Διευθυντή Τοπικού Γραφείου Προπανεπιστημιακής Παιδείας Φοινίκης και Δρόπολης.

Ελπίζουμε ο κ. Λούτσης να φέρει σε πέρας την επίλυση του εκπαιδευτικού.

Βαγγέλης Παπαχρήστος