106 χρόνια στο προσκήνιο το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας, μπας και το θυμηθεί κάποιος!

Στις 17 Μαΐου 1914,  ύστερα από σκληρούς αγώνες και θυσίες των Βορειοηπειρωτών, με τον Αυτονομιακό Αγώνα, αναγκάστηκαν οι τότε Μεγάλες Δυνάμεις ν’ αναγνωρίσουν τον αγώνα των Βορειοηπειρωτών και να υπογράψουν το Πρωτόκολλο  της Κέρκυρας. Παρούσα στην επικύρωση και αντιπροσωπεία του νεοϊδρυθέντα αλβανικού κράτους. Πέρασαν από τότε 106 χρόνια. Άλλαξαν καταστάσεις, συνέβησαν  πολλά στο πολιτικό γίγνεσθαι, ενώ  το Πρωτόκολλο αφέθηκε στο χρονοντούλαπο και  λησμονήθηκε. 

Όλα αυτά τα χρόνια το ζήτημα της αυτόνομης Βορείου Ηπείρου ήταν και είναι ένας ανυπέρβλητος κόμπος για το λαρύγγι της εκάστοτε αλβανικής κυβέρνησης και για τόσα χρόνια η «βιομηχανία» για την αμαύρωση του προβλήματος ώστε να εξευτελιστεί και  να ξεχαστεί, λειτούργησε άψογα και  οι βίαιες πράξεις για τον εκφοβισμό κάθε υγιέστατου παράγοντα που πρόβαλλε το θέμα, ήταν ορατές και συχνές.

Και το κατόρθωσαν. Αγωνιστές που τόλμησαν να σηκώσουν τη φωνή τους φυλακίστηκαν. Φωνές που αντιλαλούσαν και διεκδικούσαν σβήστηκαν. Φορείς που πρόβαλαν το θέμα, κατακρεουργήθηκαν. Εκτός αυτού όλα αυτά τα χρόνια εφαρμόστηκε ένα μεθοδευμένο και οργανωμένο σχέδιο, όχι μόνον για την αφάνιση του ζητήματος που ονομάζεται «Πρωτόκολλο της Κερκύρας», αλλά και για τον ίδιο τον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό. Σκοπός τους να αλλοιώσουν, να συρρικνώσουν και γιατί όχι να σβήσουν τελείως τον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό.

Τα βλέπουμε καθημερινώς τα τεκταινόμενα αυτά που στοχεύουν  το περιουσιακό, το εκπαιδευτικό, τα ανθρώπινα και μειονοτικά δικαιώματα, το δημογραφικό, που φτάνουν στο σημείο ακόμα να εγκαταστήσουν και χιλιάδες πρόσφυγες αλλοεθνείς στο βορειοηπειρωτικό χώρο.   

Το γεγονός που, αν θα εξαιρέσομε μονομερές ενέργειες, με κύριο πρωταγωνιστή τον μακαριστό Σεβαστιανό, μια μοναδική φωνή που βροντολαλούσε όχι μόνον μέσα στην Ελληνική Επικράτεια, αλλά και πιο πέρα, και που κράτησε ζωντανό το εκκρεμές αυτό πρόβλημα, με συνεχιστή σήμερα τον διάδοχό του, Μητροπολίτη Ανδρέα, άλλες πηγές και άλλοι φορείς που να προβάλουν και να διεκδικούν από τις Αρμόδιες Αρχές την εφαρμογή μιας εκκρεμούς υπόθεσης, ενός υπογεγραμμένου Πρωτοκόλλου, δεν υπάρχουν.

Δεν μπορούμε να επιβάλλουμε τη σκέψη μας σε κανέναν, πόσο μάλλον να τον πιέσουμε κι από πάνω. Μπροστά, όμως,  στα τεκταινόμενα του καιρού, μπροστά στα διάφορα προβλήματα και τις καθημερινές αδικίες εις βάρος της Ελληνικής μας Κοινότητας, μπροστά στους ανιστόρητους σχολιασμούς των εθνικιστών και διαφόρων μέσων ενημέρωσης, μπροστά σε μια απλή αντιπαράθεση των τεκταινομένων με την πραγματικότητα, πρέπει να δώσουμε μερικές απαντήσεις.

Την εφαρμογή των διατάξεων, που συμπίπτουν με τα δικαιώματα του ατόμου και των μειονοτήτων, βάσει των Διεθνών Συμβάσεων, ζητούμε. Γι’ αυτό θα φέρναμε πάντοτε στο προσκήνιο το Πρωτόκολλο αυτό, μπας και το θυμηθεί κάποιος!

(από συνεργάτη της ΣΦΕΒΑ στη Β. Ήπειρο)