ΑΦΙΕΡΩΜΑ: Τὸ Ἔπος τοῦ 1940 καὶ ἡ τρίτη ἀπελευθέρωση τῆς Βορείου Ἠπείρου!

Τὸ ἔπος τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940, ποὺ ὀφείλεται  στὸ ἀνδρεῖο Στρατό μας καὶ στὸ ἐκτυφλωτικὸ ΟΧΙ ἀπὸ τὴν θρυλικὴ ἡγεσία τῆς Ἑλλάδος τῶν: Ἰω. Μεταξᾶ- Βασιλέως Γεωργίου Β’- Στρατηγοῦ Αλ. Παπάγου στὴν Ἰταλία, ὁδήγησε ἀρχικὰ στὴν ἡρωικὴ ἄμυνα στὴν Πίνδο καὶ ἀκολούθως στὴν ἀντεπίθεση καὶ στὴν ἀπελευθέρωση τῶν πόλεων τῆς Βορείου Ἠπείρου.

Εἰδικότερα, οἱ ἄνδρες τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ, ἀπώθησαν ἀπὸ τὰ ἑλληνικὰ σύνορα τούς Ἀλπινιστὲς τῆς Μεραρχίας Julia. Ἀπὸ τὴν 13η Νοεμβρίου 1940, πέρασαν στὴν ἀντεπίθεση κατὰ τοῦ Ἰταλοῦ εἰσβολέα.  Οἱ νίκες τοῦ Στρατοῦ μας διαδέχονταν ἡ μία τὴν ἄλλη. Τὴν 22α Νοεμβρίου 1940 ἑλληνικὲς δυνάμεις τῆς ΙΧ Μεραρχίας, ἀπελευθέρωσε τὴν Κορυτσά!

Ὁ Ἀντισυνταγματάρχης Πεζικοῦ Θεοδωράκης Δημήτριος , ὡς πρῶτος Φρούραρχος Κορυτσᾶς στὴ λακωνική του ἀναφορὰ σημείωνε τὰ ἑξῆς:

ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ,

Ἐν Κορυτσᾶ τῆ 22α Νοεμβρίου 1940, ὥρα 18:00

ΠΡΟΚΗΡΥΞΙΣ:

«Ἐν Ὀνόματι τοῦ Βασιλέως τῶν Ἑλλήνων ΓΕΩΡΓΙΟΥ τοῦ Β’  καὶ τῆς Ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως, ἀναπετάσσω τὴν Ἑλληνικὴν Σημαίαν, ἀνακηρύσσω καὶ αὔθις τὴν πόλιν τῆς Κορυτσᾶς Ἐλευθέραν καὶ καλῶ τῶν λαὸν αὐτῆς εἰς ὑποταγὴν πρὸς τοὺς Ἑλληνικοὺς Νόμους.»

Οἱ ἑλληνικὲς δυνάμεις συνέχισαν τὴν νικηφόρα προέλασή τους. Τὸ Α΄ Σῶμα Στρατοῦ, ἐπιχειρώντας  μὲ κατεύθυνση πρὸς τὸ Ἀργυροκάστρο – Τεπελένι, κατάφερε καὶ ἀπελευθέρωσε στὶς 6 Δεκεμβρίου 1940 τοὺς Ἁγίους Σαράντα, στὶς 7 Δεκεμβρίου τὸ Δέλβινο  καὶ  στὶς 8 Δεκεμβρίου τὸ Ἀργυροκάστρο μὲ τὴ Δερβιτσάνη.  Ὁ Ἰω. Μεταξὰς σημείωνε στὸ ἡμερολόγιό του: «Κατελάβομεν τὸ Ἀργυροκάστρον. Ἐνθουσιασμός!»

Οἱ νίκες τοῦ ἑλληνικοῦ στρατοῦ εἶχαν ὡς ἀποτέλεσμα νὰ ἀναγκάσουν σὲ παραίτηση τὸν Ἀρχιστράτηγο τῶν Ἰταλῶν Μπαντόλιο. Σημειώνεται ἀκόμη ὅτι οἱ Ἰταλοὶ κατὰ τὴν ὑποχώρησή τους ἀπὸ τὸ πεδίο τῆς μάχης, ἐγκατέλειψαν ἄφθονο πολεμικὸ ὑλικό.  Ἀπὸ τὴν ἄλλη, οἱ Ἕλληνες  κάτοικοι τῶν πόλεων αὐτῶν ὑποδέχθηκαν τὰ τμήματα τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ ὡς ἀπελευθερωτές, κρατώντας ἑλληνικὲς σημαῖες καὶ θερμὲς πανηγυρικὲς ἐκδηλώσεις!

Τὴν 22α Δεκεμβρίου 1940 σημειώθηκε ἀκόμα μία λαμπρὴ νίκη ἀπὸ τὸν Ἑλληνικὸ Στρατὸ μὲ τὴν ἀπελευθέρωση τῆς Χειμάρας!

Ἡ ἀδούλωτη Χειμάρα, γινόταν ξανὰ ἐλεύθερη καὶ ἡ γαλανόλευκη κυμάτιζε στὰ σπίτια τῶν Ἑλλήνων τῆς ἑλληνικότατης Βόρειας Ἠπείρου. Ἦταν ἡ τρίτη φορὰ ποὺ ἀπελευθερώνονταν. Οἱ δύο προηγούμενες φορὲς ἦταν τὸ Νοέμβριο τοῦ 1912 χάρη στὸν γενναῖο Ταγματάρχη τῆς Ἑλληνικῆς Βασιλικῆς Χωροφυλακῆς Σπυρίδωνα Σπυρομήλιο  καὶ  ἔπειτα τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 1914 κατὰ τὸν Αὐτονομικὸ Ἀγώνα.

Τὰ ἀνεπανάληπτα ἐκεῖνα ἱστορικὰ γεγονότα γέμισαν μὲ συγκίνηση καὶ χαρὰ ὅλους τους Ἕλληνες. Ἐκείνη τὴν χρονικὴ περίοδο πλὴν Μεγάλης Βρετανίας καὶ Ἑλλάδος, ὅλες οἱ ἄλλες χῶρες τῆς Εὐρώπης εἶχαν καταληφθεῖ ἀπὸ τὶς γερμανικὲς δυνάμεις.  Οἱ νίκες τῶν ἑλληνικῶν δυνάμεων στὴ Βόρειο Ἤπειρο, ἔδωσαν θάρρος στοὺς φοβισμένους λαοὺς τῆς Εὐρώπης ὅτι ὁ Ἄξονας δὲν ἦταν ἀήττητος. Μάλιστα τὴν ἄνοιξη τοῦ 1941 οἱ ἥρωες τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ , ἀπέκρουσαν τὴν «Ἐαρινὴ Ἐπίθεση» τῶν Ἰταλῶν καὶ ἀνάγκασαν τὸν Μουσολίνι νὰ γυρίσει στὴ Ρώμη. Οἱ Ἕλληνες Ἀξιωματικοί, Ὑπαξιωματικοὶ καὶ  Στρατιῶτες  πρόσθεσαν καινούργιες λαμπρὲς σελίδες στὴν ἑλληνικὴ καὶ παγκόσμια Ἱστορία.  Τὸ παράδειγμα τους εἶναι φωτεινὸ γιὰ τὶς ἑπόμενες γενιὲς τῶν Ἑλλήνων.

Ἐπιμέλεια ἀφιερώματος: ΑΡΤΕΜΙΟΣ