20 Οκτωβρίου 1993: συνεχείς οι επιστολές και οι διαμαρτυρίες για την καταπάτηση των δικαιωμάτων της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας στην Αλβανία, προς πάσα κατεύθυνση

Αν και πέρασαν τρεις  δεκαετίες από την ίδρυση της πολιτικο-πολιτισμικής Οργάνωσης «ΟΜΟΝΟΙΑ» δεν μπορείς να μείνεις αδιάφορος από την αγωνιστική της πορεία και δράση. Ο κυριότερος στόχος της, βάση του  Προγράμματός της,  η προάσπιση των δικαιωμάτων και ελευθεριών της ΕΕΜ, βάση των Διεθνών Συμβάσεων και τη Χάρτα του Ελσίνκι. Δικαιώματα και ελευθερίες που χαίρουν οι μειονότητες και κυρίως  οι Εθνικές Μειονότητες στον κόσμο. Αυτά όλα συντέλεσαν ώστε η ΟΜΟΝΟΙΑ να αγκαλιαστεί και ν’ αγαπηθεί απ’ όλους, αλλά και να γίνει στόχος των εθνικιστών, που είδαν το μεγαλείο της δύναμης και της ψυχής της.

Ξεφυλλίζοντας σήμερα το ιστορικό της, βλέπεις η ΔΕΕΕΜ «ΟΜΟΝΟΙΑ» να στέλνει στα ανάλογα όργανα τις δικές της επιστολές και διαμαρτυρίες, ενημερώνοντας συνάμα και τους Διεθνείς Οργανισμούς για την καταπάτηση  των δικαιωμάτων.

Σε επιστολή της προς το Υπουργείο Εξωτερικών Ελλάδος, την 20^η Οκτωβρίου 1993, αναφέρεται: 

«Στην Εθνική Ελληνική Μειονότητα κλείνουν τα σχολεία το ένα μετά του άλλου. Μέχρι τώρα έκλεισαν 7 σχολεία, όπως του Δελβίνου, Αγίων Σαράντα, Μετοχιού, ΜΤΣ, Ξαμηλίου, Μπίστρισσας και Αργυροκάστρου.

Η Αλβανική Κυβέρνηση και  ο ίδιος ο Πρόεδρος Σαλί Μπερίσα υποσχέθηκαν για παιδεία σε όλα τα επίπεδα, όπως στους αντιπροσώπους της Κοινότητας, στο Συμβούλιο της Ευρώπης στη Βιέννη και παντού. Στην πραγματικότητα γίνεται το αντίθετο. Το Υπουργείο της Παιδείας στέλνει στους νομούς αυτούς την οδηγία 17 που α)κλείνει τα σχολεία που άνοιξαν, β) αλβανοποιεί όλα τα υπάρχοντα ελληνικά σχολεία μέχρι το ποσοστό 76 τοις εκατό.

Οι  Έλληνες της Αλβανίας δεν παραδέχονται να χάσουν τη γλώσσα τους και αντιδρούν καθημερινά, για να μη εφαρμοστεί η παραπάνω οδηγία. Οι αλβανικές αρχές, ξεπερνώντας κάθε όριο και κάθε δημοκρατικό δεσμό, ασκούν πίεση, για να εφαρμόσουν την παραπάνω οδηγία. Αστυνομικές δυνάμεις επεμβαίνουν στα σχολεία, κατατρομάζουν τους μαθητές, μέχρι που να βγουν από τα παράθυρα ξυλοκοπούν γονείς, απειλούν δασκάλους. Τέτοια συμβάντα έγιναν το 1934 στην εποχή του βασιλιά Ζώγκου. Χρειάστηκε το Δικαστήριο της Χάγης να μας δικαιώσει Τα ίδια συνέβησαν και το 1953 στο δικτατορικό κομμουνιστικό καθεστώς του Χότζα. Αυτά συμβαίνουν πάλι σήμερα στα χρόνια της «αλβανικής  δημοκρατίας».

Η ΕΕΜ βρίσκεται σε αναταραχή. Γίνονται συνέχεια διαβουλεύσεις από την οργάνωση της Ομόνοιας για την έκτακτη αυτή κατάσταση. Ο λαός προτείνει μεγάλα συλλαλητήρια και πλήρη αποχή από τα σχολεία. Η κατάσταση αυτή θα φέρει ανεξέλεγκτες εξελίξεις στο χώρο αυτό, γι’ αυτό ζητούμε την παρέμβαση των Διεθνών Οργανισμών, όλων των προοδευμένων κρατών και την παρέμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης. Ιδιαιτέρως ζητούμε την προστασία της Ελληνικής Κυβέρνησης προς τον δοκιμαζόμενο λαό της Βορείου Ηπείρου.

                                          Γενικό Προεδρείο Ομόνοιας

                  Ο Γενικός Γραμματέας              Ο Γενικός Πρόεδρος

                  Βαγγέλης Παπαχρήστος           Σωτήρης Κυριαζάτης

Βαγγέλης Παπαχρήστος