Να γνωρίσουμε τα χωριά της Βορείου Ηπείρου: η Γλύνα

Η Γλύνα, είναι ένα χωριό που βρίσκεται στην απέναντι μεριά των άλλων Δροπολίτικων χωριών, τοποθετημένα στους πρόποδες του Πλατυβουνίου. Μαζί με άλλα τέσσερα χωριά και συγκεκριμένα την Βραχογοραντζή, την Άνω και Κάτω Επισκοπή και το Ραντάτες είναι τοποθετημένα στους πρόποδες του βουνού Μπουρέτο και αυτή η μικροπεριοχή ονομάζεται Μαύρη Ρίζα λόγω του μαύρου χρώματος του έχει το έδαφος.

Συνορεύει δεξιά με την Βραχογοραντζή, αριστερά με την Κάτω Επισκοπή και απέναντι βρίσκεται το χωριό Γράψη που γειτονεύει λόγου των χωραφιών τους που τα διασχίζει ο ποταμός Δρύνος.

Η Γλύνα είναι από τα πιο αρχαία χωριά της Δρόπολης. Κατά την τούρκικη απογραφή του 1431, η Γλύνα είναι εγγεγραμμένη στα τούρκικα δεφτέρια και συγκεκριμένα τονίζεται: “ ... η Γλύνα με 25 οικίας, εκ των οποίων η μία άνηκεν είς χήραν και δύο είς αγάμους, έχουσαν ετήσιον εισόδημα 1457 ακτσιές.”

Έως το 1990 η Γλύνα είχε εγγεγραμμένους 392 κατοίκους με περίπου 98 οικογένειες. Ενώ το 2005 είχε  475 άτομα με περίπου 114 οικογένειες. Μετά το 1990 , όπως και τα  άλλα χωριά στη Δρόπολη, και η Γλύνα άδειασε  λόγω της μεγάλης μετανάστευσης προς την Ελλάδα και στο χωριό έμεινε κυριολεκτικά η τρίτη ηλικία.

Η Γλύνα σαν πολλά άλλα Δροπολίτικα χωριά έδειχνε μεγάλο ζήλο στη μόρφωση και στα γράμματα. Πριν το 1900, τα παιδιά της σπούδαζαν στα σχολεία της Άνω Επισκοπής ενώ μετά το 1900 άνοιξαν δικό τους σχολείο χάριν της μεγάλης βοήθειας του Γλυνιώτη ευεργέτη Σπύρου Τσέλιου.

Προπολεμικά η Γλύνα κατείχε έναν από τους πιο ταλαντούχους ομίλους βορειοηπειρωτικού πολυφωνικού τραγουδιού, καθώς  και μια από τις πιο ταλαντούχες δημοτικές ορχήστρες που ήταν τόσο σπάνιες εκείνα τα χρόνια στο χώρο μας. Αυτή ήταν η δημοτική ορχήστρα του διάσημου Κυριακού, που ακόμη φυλάσσονται οι δίσκοι του, που έχει κυκλοφορήσει τότε (και που βρίσκονται ακόμη σήμερα), χάριν της ιταλικής εταιρίας “Odeon”.

Η Γλύνα είναι από τα Δροπολίτικα χωριά  γνωστή σε όλη την Αλβανία για το μεταλλικό νερό της που εμπορεύεται. Πριν πολλά χρόνια σ' αυτό το χωριό λειτουργούσε και ένα θεραπευτικό νοσοκομείο νεφρών.

Στις 2 Αυγούστου του 1943, σ’ αυτό το χωριό οι Ιταλο-μπαλίστες διέπραξαν ένα από τα πιο τραγικά εγκλήματα, το ονομαζόμενο “Μακελειό της Γλύνας”. 27 παλικάρια, τα περισσότερα 15-20 ετών, τα σκότωσαν στον βαθύλακκο της Βραχογοραντζής οι άτιμοι μπαλίστες, αποσκοπώντας με το έγκλημα αυτό να δημιουργηθεί έχθρα και μίσος μεταξύ ελληνικού μειονοτικού πληθυσμού και αλβανικού λαού. Όμως δεν κατόρθωσαν τον σκοπό τους. Η Γλύνα πράγματι έχει υποστεί βαθύτατη τραγωδία αλλά δεν λύγισε. Ο πόθος των κατοίκων της για λευτεριά, δημοκρατία και Ελληνισμό ήταν πάντοτε η επιθυμία τους.

Κάθε χρόνο στις 2 Αυγούστου, η Επαρχία Κάτω Δρόπολης σε συνεργασία με την τοπική αυτοδιοίκηση του χωριού και τον Σύνδεσμο “Οι μάρτυρες της Γλύνας” υπενθυμίζουν τη σφαγή αυτή με ευλάβεια.

Λευτέρης Κοντός