5 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1912 - Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΧΙΜΑΡΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΡΩΑ ΣΠ. ΣΠΥΡΟΜΗΛΙΟ

Ἀποτελεῖ κοινὸ τόπο ἡ διαπίστωση ὅτι  οἱ νικηφόροι Βαλκανικοὶ Πόλεμοι τῶν ἐτῶν 1912 -1913, εἶναι ἡ συνέχεια τῆς ἐθνεγερσίας τῶν ἡρωικῶν προγόνων μας ποὺ ἀγωνίστηκαν ὑπὲρ πίστεως καὶ πατρίδος τὸν Μάρτιο τοῦ 1821 κατὰ τοῦ Ὀθωμανοῦ τυράννου. Οἱ ἥρωες τοῦ  1821 μετὰ ἀπὸ ἐννιὰ ἔτη ἀγώνων πολεμικῶν συγκρούσεων ἐναντίον τῶν Ὀθωμανῶν, κατάφεραν νὰ δημιουργήσουν ἕνα μικρὸ ἀνεξάρτητο βασίλειο. Τὸ τότε ἑλληνικὸ βασίλειο εἶχε τὸ ἐθνικὸ ὅραμα τῆς Μεγάλης Ἰδέας τὸ ὁποῖο  ἔκαιγε τὶς καρδιὲς τῶν Ἑλλήνων. Γιὰ αὐτὸ τὸ ἔπος τῶν Βαλκανικῶν Πολέμων (1912-‘13) ἀναντίρρητα ἀποτελεῖ τὴ νικηφόρα συνέχεια τοῦ 1821. Ἀνάμεσα στὶς περίλαμπρες νίκες ποὺ κατήγαγε ὁ Ἑλληνικὸς Στρατὸς  ὑπὸ τὴν Ἡγεσία τοῦ Διαδόχου Κωνσταντίνου ἦταν καὶ ἡ ἀπελευθέρωση τῆς πόλης τῆς Χιμάρας, στὶς 5 Νοεμβρίου τοῦ 1912.

Ἡ «ψυχὴ» αὐτῆς τῆς νίκης ἦταν ὁ Σπυρίδων Σπυρομήλιος, ὁ ὁποῖος γεννήθηκε τὸ ἔτος 1864 καὶ ἦταν γόνος τῆς ἱστορικῆς  οἰκογένειας τῶν Σπυρομήλιων τῆς Χιμάρας.  Ὁ Σπυρομήλιος τὸ ἔτος 1883 κατατάχθηκε στὸ σῶμα τῆς Ἑλληνικῆς Βασιλικῆς Χωροφυλακῆς. Ἐν συνέχεια ἔλαβε μέρος στὸν ἀτυχῆ ἑλληνοτουρκικὸ πόλεμο τοῦ 1897 καὶ ἔπειτα  στὸ Μακεδονικὸ ἀγώνα. Διακρίθηκε καὶ στοὺς Βαλκανικοὺς Πολέμους τοῦ 1912-‘13 καὶ στον αὐτονομιακὸ Βορειοηπειρωτικὸ Ἀγώνα  τοῦ 1914.

 Ὁ Σπ. Σπυρομήλιος ἀπὸ μικρὸ παιδὶ  ὀνειρευόταν τὴν ἀπελευθέρωση  τῆς πατρογονικῆς του ἑστίας, τῆς Χιμάρας. Μὲ τὴν ἔναρξη τοῦ Α’ Βαλκανικοῦ πολέμου ἤθελε νὰ ὑλοποιηθεῖ αὐτὸ ποὺ τόσο λαχταροῦσε.

Τὴν αὐγὴ τῆς 05ης Νοεμβρίου τοῦ 1912, στὶς 07:30,  ὁ Σπυρομήλιος ἦταν ἐπικεφαλῆς 1.800 Ἑλλήνων ἐνόπλων τῆς Χιμάρας καὶ 200 Κρητῶν ἐθελοντῶν. Ἀπὸ τὴν Κέρκυρα ἔγινε ἀποβίβαση τῶν δυνάμεων τοῦ Σπυρομήλιου  στὸν ὅρμο τῆς Σπηλιᾶς. Οἱ ἑλληνικὲς δυνάμεις ἐπιτέθηκαν αἰφνιδιαστικὰ ἐναντίον τῶν Τούρκων καὶ κατέλαβαν αὐθημερὸν τὴν πόλη τῆς Χιμάρας. Ἡ τουρκικὴ φρουρὰ τῆς πόλης προέβαλε μικρὴ ἀντίσταση καὶ στὴ συνέχεα αἰχμαλωτίστηκε ἀπὸ τοὺς ἄνδρες τοῦ Σπυρομήλιου. Μὲ τὴν ἐπιτυχημένη ἐπιχείρηση τοῦ  Σπυρομήλιου ἡ Ἑλλάδα ἀπελευθέρωνε μετὰ ἀπὸ  σχεδὸν πέντε αἰῶνες τοὺς σκλάβους ἀδελφούς της.

Ὁ ἡρωικὸς Ταγματάρχης  Σπυρομήλιος εἰσῆλθε θριαμβευτὴς στὴν πόλη καὶ ἀνακηρύχτηκε Ἀρχηγὸς τῆς ἐλεύθερης πλέον Χιμάρας.  Ἀκολούθως ὁ Σπυρομήλιος ἐξέδωσε τὴν ἱστορικὴ προκήρυξη γιὰ τὴν ἀπελευθέρωση τῆς Χιμάρας ὅπου ἔγραφε τὰ ἑξῆς:

«Χειμαρριῶται!

Καταλαμβάνων ἐν ὀνόματι τοῦ Βασιλέως τῶν Ἑλλήνων Γεωργίου τοῦ Α’ καὶ τῆς Ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως τὴν Ἐπαρχίαν Χειμάρρας, κηρύσσω αὐτὴν ἐλευθέραν ὡς ἀναπόσπαστον τμῆμα τῆς μίας καὶ ἀδιαιρέτου μεγάλης Ἑλληνικῆς Πατρίδος. Πληροῦται οὕτω ὁ πόθος πολλῶν γενεῶν αἴτινες ἐπότισαν τὴν γῆν ταύτην μὲ τὸ αἷμα των  καὶ προσέφερον εἰς τὴν  πατρίδα τὰς μεγαλυτέρας τῶν θυσιῶν.»

Οἱ  Ἕλληνες τῆς Χιμάρας  γιὰ νὰ τιμήσουν τὸν ἐλευθερωτὴ τους ἔγραψαν μάλιστα καὶ τραγούδι μὲ πολὺ συγκινητικοὺς στίχους, μὲ τίτλο : «Στὴ Χιμάρα βγαίνει ὁ ἥλιος». Οἱ στίχοι  εἶναι οἱ ἀκόλουθοι:

Κλείνοντας τὸ παρὸν ἀφιέρωμα γιὰ τὴν ἀπελευθέρωση τῆς Χιμάρας, κάθε πιστὸς Ἕλληνας ἀναρωτιέται ἂν τὴν 05η Νοεμβρίου τοῦ 1912, ἐκπληρώθηκαν τὰ προφητικὰ λόγια του ἐθναπόστολου Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, ποὺ ἔλεγε πρὸς τοὺς Ρωμηοὺς  τῆς Χιμάρας: «Τὸ ποθούμενο θὰ γίνη στὴν τρίτη γενεά. Θὰ τὸ ἰδοῦν τὰ ἐγγόνια σας». 

Ἐπιμέλεια ἀφιερώματος ΑΡΤΕΜΙΟΣ

Φωτὸ 1: Ὁ Σπυρίδων Σπυρομήλιος. Φωτὸ 2: Ὁ Σπυρομήλιος στὴ Χιμάρα-05-11-1912.