H πάγια τακτική της γείτονος Αλβανίας έναντι του Βορειοηπειρωτικού

Ἤδη πρὸ 12ετίας, μὲ τὸν ὁμώνυμο τίτλο (π. Ἑλληνοχρ/κὴ Ἀγωγή, Δέκ.1999,σ. 312), ἐσημειώναμε, ὅτι ἀπὸ τὸ Ἀλβανικὸ Κράτος ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τῆς τεχνητῆς συστάσεώς του καί, ἰδιαιτέρως, ἀπὸ τῆς ἀναγνωρίσεώς του ὡς ἀνεξαρτήτου, (21.10.1921), ἕνα πάγιο, ἀπαρέγκλητο καὶ μακρόπνοο στόχο ἔθεσε: Τὸν ἀφελληνισμὸ τῶν Βορειοηπειρωτῶν καὶ τὸν ἑξαλβανισμὸ τῆς Β.Ἠπείρου,μὲ κάθε μέσον». Σὲ ἀνάλογες διαπιστώσεις προβαίναμε ἐπανειλημμένως ἔκτοτε μέχρι καὶ σήμερα.καί, δυστυχῶς, τὰ γεγονότα μᾶς δικαιώνουν, πολλαπλῶς, ὅπως τὰ παρακάτω ἐνδεικτικὰ :

α) Ἡ προσφυγὴ στὸν Γενικὸν Εἰσαγγελέα στὸ Διεθνὲς Ποινικὸ Δικαστήριο στὴ Χάγη (Ι.C.C.). Στὶς 24.2.09 ἔγινε προσφυγὴ στὸν Γενικὸν Εἰσαγγελέα στὸ Διεθνὲς Ποινικὸ Δικαστήριο στὴ Χάγη (Ι.C.C.), σύμφωνα μὲ τὸ ἄρθρο 7(h) τῆς Συνθήκης τῆς Ρώμης, κατὰ τῶν Ἀλβανικῶν Ἀρχῶν εἰς βὰρος τῆς Ἑλληνικῆς Κοινότητος τῆς Ἀλβανίας (τῶν Βορειοηπειρωτῶν), γιὰ πολὺ σοβαρὲς παραβιάσεις, συνεχῶς αὐξανόμενες, ποῦ ὁδηγοῦν στὴν ἐξόντωση των καὶ συνοδεύεται ἀπὸ χιλιάδες συνεχῶς αὐξανόμενες ὑπογραφὲς Βορειοηπειρωτῶν καὶ ἄλλων Ἑλλήνων. (Δελτίο Τύπου τῆς Ἐπιτροπῆς Προσφυγῆς, ἄρ.3/3.2.011).

 β). Ἡ Ἀλβανία λειτουργεῖ, δυστυχῶς, ὡς ὄργανο τῆς Τουρκίας (Ἀπ.Π.Π.: Οἱ Μουσουλμάνοι Τσάμηδες –UCK – UCC - Ἀλβανοὶ - Τοῦρκοι - Οἱ Ἀλβανοτσάμηδες, ἔκδ. Γ΄ ἐπαυξημένη καὶ ἐνημερωμένη «Πελασγός, Ἀθ. 2007, σσ. 53 κ.ε. καὶ Εμμ. Μαγγιώρου «Ἡ Ἀλβανία λειτουργεῖ ὡς ὄργανο τῆς Τουρκίας;»), μὲ ἀφορμὴ τὴν ἐγκαινίαση τῆς Τουρκικῆς βάσεως «Ὑποβρυχίων της στὸ Δυρράχιο καὶ τὴν μὴ ἐπικύρωση ἀπὸ τὸ Συνταγματικὸ Δικαστήριο τῆς Ἀλβανίας τῆς Συμφωνίας τῆς ὁριοθέτησης τῆς Ὑφαλοκρηπίδος Ἑλλάδος-Ἀλβανὶας, σύμφωνα, ἄλλωστε, καὶ μὲ τὸ περιβόητο βιβλίο τοῦ ΥΠΕΞ Τουρκίας, κ. Νταβούτογλου: «Τὸ Στρατηγικὸ βάθος. Ἡ διεθνὴς θέση τῆς Τουρκίας», ὑπενθυμίζοντας καὶ τὴν «ἔνδοξη» Ὀθωμανικὴ Αὐτοκρατορία, ἰδίως στὰ Βαλκάνια. ( Πρ.Λ. 9.2.11).

γ) «Τὰ πολλὰ τέρατα καὶ σημεῖα, πού συμβαίνουν στὴ Β. Ἤπειρο, ἐρήμην, ἀνοχὴ καὶ ἐνοχή, ἐνίοτε, τῶν Ἑλληνικῶν Ἀρχῶν, ὅπως: Ἐγκαταλελειμμένα «ρημάζουν τὰ δύο μέγαρα τῶν Εὐεργετῶν στὸ Λάμποβο Β. Ἠπείρου (Πρ.Λ. 17.2.11), ἡ περαιτέρω κατακράτηση τῆς ἐπισημότητος παραδόσεως τῆς ἀκίνητης περιουσίας, ἰδιωτικῆς, δημοτικῆς καὶ Ἐκκλησιαστικῆς.

δ) Ἡ σκανδαλώδης ἀπομάκρυνση ἀπὸ τὴν Κορυτσᾶ τοῦ ἐκεῖ Ἕλληνα Γεν.Προξένου, κ.Θεόδ. Οἰκονόμου,ὕστερα ἀπὸ πιέσες τῶν Ἀλβανικῶν Ἀρχῶν στὴν Ἑλληνικὴ Πρεσβεία τῶν Τιράνων, διότι ἐπιτελοῦσε στὸ ἀκέραιον τὸ καθῆκον του συνιστώντας στοὺς Ἕλληνες ΒΗπειρῶτες νὰ δηλώσουν, κατὰ τὴν ἐπικεμένην ἀπογραφὴν ἀπὸ τὴν Ἀλβανικὴ Κυβέρνηση, τὴν Ἑλληνικότητά τους, ὡς Ἕλληνες ΒΗπειρῶτες !

Λίαν ἀποκαλυπτικὴ πρὸς τοῦτο εἶναι καὶ ἡ γενομένη στὸ «ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ» σχετικὴ συνέντευξή του, ὅπου μεταξὺ ἄλλων τονίζει: «Δὲν ἀνακαλῶ ὅσα εἶπα γιὰ Ἕλληνες καὶ Β. Ἤπειρο.Ἔκανα τὸ καθῆκον μου. Τίποτε παραπάνω..Νὰ μὴν ἐγκαταλείψωμε τὰ Ἐθνικά μας δίκαια..Νὰ δώσουν τὸ παρὸν στὴν Ἀπογραφὴ (Οἱ ΒΗπειρῶτες), πού καταπιέζονται ἀπὸ Ἀλβανοὺς καὶ ἀπὸ Τσάμηδες.. Ἀφήνουν τὸν Τοῦρκο Πρόξενο στὴν Κομοτηνὴ καὶ ἀνακαλοῦν ἐμένα..»!    Προχωρεῖ μάλιστα τὸ ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ ἠλεκτρονικὰ καὶ στὴ διαπίστωση, ὅτι «προηγεῖται στὰ Βαλκάνια ἡ λύση τοῦ διεθνῶς ἐκκρεμοῦς ζητήματος τῆς Β. Ἠπείρου, τὴν ὁποία χαρακτηρίζει καὶ ὡς τὸ Ἑλληνικὸ «Κόσσοβο», ἐξιστορώντας τὴν ἐξέλιξή του ἀπὸ τὸ 1946, πού παρεπέμφθη στὸ Συμβούλιο ΥΠΕΞ τῶν τεσσάρων Νικητριῶν Μ.Δυνάμεων, ὅπου ἐκκρεμεῖ ἔκτοτε, μεταξὺ τῶν «ἀζητήτων» στὰ χρονοντούλαπά του (Βλ. καὶ Ἀ.Π.Π.: Ὁ Αὐτονομιακὸς Ἀγώνας τῆς Β. Ἠπείρου 1914, Ἀθ.1985,σσ.  56 κ.ε.).

ε)Τὰ δὲ σχολικὰ βιβλία, πού διδάσκονται ἐκεῖ τὰ ΒΗπειρωτόπουλα, ὅπως ἡ Ἱστορία καὶ ἡ Γεωγραφία, μεταφρασμένα ἀπὸ τὰ ἀντιστοιχα Ἀλβανικά, συνεχίζουν νὰ ὀργιάζουν ἀπὸ ἀνθελληνικὲς ἱστορικὲς διαστρεβλώσεις καὶ ἀνακρίβειες, ὅπως γιὰ τὴν «Τσαμουριὰ» (Θεσπρωτία), πού φθάνει, δῆθεν,μέχρι καὶ τὴν Πρέβεζα κλπ., καὶ ὁμιλεῖται ἡ «Ἀρβανίτικη γλώσσα»!  κ.α.τ.

ε)Σὰ νὰ μὴ ἔφθαναν ὅλα αὐτά, ἀπειλοῦν οἱ γείτονές μας μὲ τοὺς ἐκεῖ Ἀλβανοτσάμηδες ἀκόμη καὶ μὲ τὸν «Ἀπελευθερωτικὸ Στρατὸ τῆς Τσαμουριᾶς (UCC), καθὼς καὶ μὲ τὴ νέα τρομοκρατικὴ ὀργὰνωση ACTOSH, καὶ γιὰ εὐρύτερους, μάλιστα, Βαλκανικοὺς στόχους» (Πρ.Λ. 18.2.11)! Ὅλα αὐτὰ δὲν εἶναι ἀσφαλῶς ἄσχετα καὶ μὲ τὴ στυγερὴ δολοφονία τοῦ Χιμαριώτη Ἀριστοτ. Γκούμα (8.8.11), διότι, ἐπέμενε νὰ μιλάη τὴν Ἑλληνικὴ - μητρική του γλώσσα

στ) Προστίθεται, ὅτι, τελευταία, «πυκνώνουν οἱ ἐθνικιστιὲς προκλήσεις τῶν Ἀλβανῶν εἰς βάρος τῆς Ἑλλάδος, μὲ ἀποκορύφωμα, μόλις προσφάτως (Πρ.Λ. 23.2.11), τὴν ἀνάρτηση ἀπὸ Ἀλβανοὺς φοιτητὲς ἔξω ἀπὸ τὴν Ἑλληνικὴ Πρεσβεία στὰ Τίρανα «ὑβριστικῶν πανώ κατὰ τῆς Ἑλλάδος,ποῦ θυμίζουν ἄλλους καιρούς, μὲ ἄφορμη τὶς παρακάτω ἄψογες πατριωτικὲς δηλώσεις τοῦ ἐν λόγω Γενικοῦ Προξένου μας στὴν Κορυτσᾶ, (κ.Θεοδ. Οἰκονόμου), κατὰ τὴν ἐκδήλωση ἐκεῖ τῆς ΟΜΟΝΟΙΑΣ, γιὰ τὰ 20άχρονα ἀπὸ τὴν ἵδρυσή της (1991), ἀξιοσύστατες γιὰ κάθε ἁπανταχοῦ εὐρισκόμενον ΒΗπειρώτη, καθὼς καὶ γιὰ τὶς Ἑλληνικὲς Ἀρχές, οἱ ὁποῖες, ἀντὶ νὰ τὸν ἐπιβραβεύσουν καὶ ἐνισχύσουν τὸ ἔργο του, τὸν τιμώρησαν μὲ τὴν ἀνεπιθύμητη μετάθεσή του, «ἀφωπλισμένον» ὑπηρεσιακᾶ, στὴν Ἀθήνα!

Ἂς ἀναλογισθῆ, λοιπόν, ἡ Ἑλληνικὴ Κυβέρνηση τις εὐθυνὲ της γιὰ  τὰ τεκταινόμενα,καθὼς καὶ γιὰ τὰ ἄκρως ἀπειλούμενα στὸ ἐγγὺς καὶ τὸ ἀπώτερον μέλλον, πρὶν φθάσωμε στὰ χειρότερα καὶ ἀνεπανόρθωτα, πού καθίστανται περισσότερον ὁρατὰ καὶ μὲ τὸ ἄλλο μέγα πρόβλημα, τὸ Μεταναστευτικό, ἀκόμη καὶ ἀπὸ τὴν φλεγομένην Λιβύη, καὶ προτοῦ καταντήσωμε «μειοψηφία» στὴν ἴδια τὴν Πατρίδα μας. Οἱ καιροὶ οὐ μενετοὶ.